A Comparative Study of Individual Ethics and Country Administration Teachings of Qabus nameh and Siyāsatnāmeh

Subject Areas : شاهنامه

Hosein  Arian ¹ (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Zanjan Branch, Islamic Azad University, Zanjan, Iran.)

Received: 2020-09-13 Accepted : 2020-09-13 Published : 2020-08-22

Keywords: comparative study, Qaboos nameh, Siyāsatnāmeh, Didactic Teachings,  Didactic Literature,

Abstract :

Didactic literature has a long history in Iranian literature. The purpose of didactic works is to educate and train the ethical issues and matters to promote the morality of the audience. Qaboos nameh written by Onsor al-Maali and Siyāsatnāmeh by Khawaja Nizam al-Molk Tusi respectively, both belong to the fifth century AH, are part of the didactic literature. With its comparative approach, this article tries to analyse the educational teachings of both texts in two fields, i.e. the field of teachings politics and governing, and the field of the individual ethics. The study intends to answer the question of whether there is a difference between these teachings in both of these literary. The result shows that while not neglecting the teachings of politics and civilization, Qaboos nameh focuses more on the teachings of individual ethics. In contrast, Siyāsatnāmeh places more emphasis on the author's purpose in dealing with the politics and governing.  

References:

1. افتخاری، اصغر (1378)، «مروری اجمالی بر ساختار اندیشۀ سیاسی عنصرالمعالی در قابوس‏نامه»، فصلنامۀ پژوهشی دانشگاه امام صادق(ع)، شمارۀ ۹، 65ـ۱۰۱.

2. الهامی، فاطمه (1391)، «جایگاه قابوس‏نامه در قلمرو ادبیات تعلیمی»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، دورۀ چهارم، شمارۀ۱۶، 131ـ۱۵۸.

3. دانیالی، عارف (1393)، میشل فوکو (زهد زیباشناسانه به‌مثابۀ گفتمان ضد دیداری)، تهران: انتشارات تیسا.

4. دوفوشه‏کور، شارل (1377)، اخلاقیات، مفاهیم اخلاقی در ادبیات فارسی از سدۀ سوم تا سدۀ هفتم هجری، ترجمۀ محمدعلی امیرمعزی و عبدالمحمد روح بخشان، چ۱، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

5. زرین‌کوب، عبدالحسین (1361)، تاریخ ایران بعد از اسلام، تهران: انتشارات سپهر.

6. شمیسا، سیروس (1387)، انواع ادبی، چ۳، ویراست چهارم، تهران: انتشارات میترا.

7. علی‏مددی، منا (1394)، «تبارشناسی ادبیات تعلیمی (نگاهی به چرایی شکل‌گیری و گسترش ادبیات تعلیمی در ایران»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، سال هفتم، شمارۀ ۲۵، 109ـ۱۳۸.

8. عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر (1387)، قابوس‌نامه، تصحیح غلامحسین یوسفی، چ۱۶، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

9. مشتاق‏مهر، رحمان و بافکر، سردار (1394)، «شاخص‌های محتوایی و صوری ادبیات تعلیمی»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، سال هفتم، شمارۀ ۲۶، 1ـ۲۸.

10. مشرف، مریم (1389)، جستارهایی در ادبیات تعلیمی ایران، تهران: انتشارات سخن.

11. معینی نجف‌آبادی، فریبا و محمدی ده‏چشمه، حمزه (1395)، «بررسی تطبیقی جنبه‌های اخلاق فردی شاهان در قابوس‌نامه، سیاست‌نامه، مرزبان‌نامه و کلیله‌ودمنه»، مقالۀ ارائه‌شده در کنفرانس بین‌المللی هزارۀ سوم و علوم انسانی.

12. نظام‏الملک، حسن بن علی (1391)، سیاست‌نامه (سیرالملوک)، به‌کوشش جعفر شعار، چ۱۶، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی.

13.ولک، رنه و وارن، آستن (1373)، نظریۀ ادبیات، ترجمۀ ضیا موحد و پرویز مهاجر، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

14. یارشاطر، احسان (1389)، مقدمۀ تاریخ ایران، ترجمۀ حسن انوشه، تهران: انتشارات امیرکبیر.