فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی اثر تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر محتوی رطوبت، فلاونویید و شاخصهای جوانه زنی بذرهای بالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه Lallemantia royleana Benth.))
  طاهره کریمی جلیله وندی
  10.30495/jsr.2023.1978447.1246
  به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 چکیده کامل

  به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانه‌زنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌ کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 اسفند) و کود نیتروژن، فسفر در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد رطوبت دانه مربوط به تیمار بدون کود (812/20 درصد) و کم‌ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (165/8 درصد) بود. هم‌چنین بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به کشت بهاره (264/0) بود که افزایش 97/63 درصدی نسبت به کشت پاییزه داشت. بیش‌ترین میزان فلاونویید مربوط به تیمار بدون کود (282/0) بود که افزایش 54/90 درصدی را نسبت به تیمار کود کامل نشان داد. بالاترین میزان فلاونویید (713/0) 28 روز پس از گلدهی در کشت بهاره و بدون کود و کم‌ترین میزان فلاونویید (118/0) مربوط به 7 روز پس از گلدهی بود که در کشت پاییزه و اعمال کود کامل می‌باشد. هم‌چنین بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به کشت پاییزه (81/74) بود که افزایش 6/11 درصدی را نسبت به کشت بهاره نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش درصد رطوبت اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فلاونویید گردید. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - شکستن خواب و بهبود جوانه‌زنی بذر دو گونه گل ماهور (Verbascum L.) تحت تأثیر تیمارهای فیزیکی و شیمیایی
  زینب شیرالی محمدرضا صالحی سلمی کاظم نگارش
  10.30495/jsr.2023.1980388.1248
  مطالعات مربوط به جوانه‌زنی بذرها، از ابزارهای کلیدی برای برنامه‌های حفاظتی به‌شمار می‌روند. از آنجایی که تکثیر گل ماهور در عرصه‌های طبیعی بیشتر از طریق بذر صورت می‌گیرد، لازم است تا روش‌های مناسب برای از بین بردن رکود بذر این گیاه مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین پژوهش حا چکیده کامل

  مطالعات مربوط به جوانه‌زنی بذرها، از ابزارهای کلیدی برای برنامه‌های حفاظتی به‌شمار می‌روند. از آنجایی که تکثیر گل ماهور در عرصه‌های طبیعی بیشتر از طریق بذر صورت می‌گیرد، لازم است تا روش‌های مناسب برای از بین بردن رکود بذر این گیاه مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین پژوهش حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار به بررسی شکستن خفتگی بذر گونه‌های V. thapsus و V. kochiiforme می‌پردازد. تیمارهای مورد استفاده شامل آب گرم، تیمار حرارتی، خراش‌دهی فیزیکی و شیمیایی، سرمادهی مرطوب و تیمار تلفیقی سرمادهی مرطوب و خراش‌دهی فیزیکی بود. نتایج نشان داد سرمادهی باعث افزایش جوانه‌زنی بذر V. thapsus شد. همچنین بذر V. kochiiforme با سرمادهی 1 ماهه به‌همراه خراش‌دهی نسبت به دیگر تیمارها جوانه‌زنی بهتری داشت و سرمادهی بیشتر اثر چشم‌گیری در افزایش جوانه‌زنی این گونه نداشت بلکه در برخی موارد منجر به فعالیت قارچ‌ها شد که جوانه‌زنی را تحت تأثیر قرار داد و باعث کاهش آن شد. بنابراین با توجه به افزایش جوانه‌زنی پس از سرمادهی V. thapsus می‌توان به این نتیجه رسید که خواب فیزیولوژیکی دارد و V. kochiiforme علاوه بر خواب فیزیولوژیکی می‌تواند خواب فیزیکی به‌دلیل پوشش دانه سخت خود داشته باشد. همچنین تیمار آب جوش نه تنها باعث جوانه زنی گل ماهور نشد بلکه به عنوان یک عامل بازدارنده مانع جوانه زنی این گیاه شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - ارزیابی صفات سبز شدن سه جمعیت گونه آویشن دنایی برگ نیزه ای (Thymus lancifolius Celak) به روش های مختلف پرایمینگ
  محمدعلی علیزاده هاجر حیدر نژاد حمید سبحانیان غلام رضا بخشی خانیکی علی اشرف جعفری
  10.30495/jsr.2023.1982372.1252
  ی. در این تحقیق به منظور ارزیابی سبز شدن بذر و بنیه گیاهچه سه جمعیت گونه آویشن به وسیله روش های پرایمینگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه، بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور انجام گرفت. در این آزمایش فاکتور چکیده کامل

  ی. در این تحقیق به منظور ارزیابی سبز شدن بذر و بنیه گیاهچه سه جمعیت گونه آویشن به وسیله روش های پرایمینگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه، بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور انجام گرفت. در این آزمایش فاکتور الف شامل: سه جمعیت گونه آویشن (Thymus lancifolius) فاکتور ب شامل: تیمارهای اسموپرایمینگ( پلی اتیلن گلایکول6/0و 9/0مگاپاسگال)، هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام، ماتریکس پرایمینگ (ورمیکولیت1درصد )، هیدرو پرایمینگ ( آب مقطر)، شاهد (بدون پرایمینگ) بودند. پس از کشت بذرهای پرایم شده در سطح گلدان ها و رشد آنها در شرایط گلخانه، صفات رویشی شامل درصد و سرعت سبز شدن، طول ریشه چه، ساقه چه، گیاهچه، شاخص بنیه، وزن تر و خشک، درصد وزن خشک و نسبت طول ریشه چه به طول ساقه چه اندازه گیری شد. نتایج بین جمعیتها نشان داد که بیشترین درصد و سرعت سبز شدن به مقدار(63/66) در دو جمعیت مرکزی اراک و فارس مشاهده شد. صفات سبز شدن جمعیت اراک از دو جمعیت دیگر بیشتر بود. بیشترین درصد سبز شدن با اثر تیمار ورمیکولیت (82/55) بدست آمد. بیشترین سرعت سبز شدن با اثر تیمار اسید جیبرلیک 250 پی پی ام (75/5) بدست آمد. نتایج نشان داد که روش ماتریکس پرایمینگ(ورمیکولیت) و هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام موثرترین روشها بودند. بنابر‌این این‌ دو روش برای اهلی کردن و استقرار مناسب گیاهان دارویی توصیه می‌شوند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثر پیش‌تیمار سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های جوانه‌زنی و قدرت بذر تریتیکاله تحت تنش شوری
  امین حقیقی سید عطاالله سیادت علی مشتطی سیدامیر موسوی
  10.30495/jsr.2023.1982820.1253
  به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ اسیدسالیسیلیک بر شاخص‌های جوانه‌زنی و قدرت بذر تریتیکاله تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر اساس طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 1397 انجام شد. در این آزما چکیده کامل

  به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ اسیدسالیسیلیک بر شاخص‌های جوانه‌زنی و قدرت بذر تریتیکاله تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر اساس طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 1397 انجام شد. در این آزمایش، اثر دو عامل آزمایشی شامل 9 سطح پرایمینگ اسیدسالیسیلیک (شاهد عدم پرایم، 5/0 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 3 ساعت، یک میلی مولار اسید سالیسیلیک به‌مدت 3 ساعت، 5/1 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 3 ساعت، 2 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 3 ساعت، 5/0 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 6 ساعت، یک میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 6 ساعت، 5/1 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 6 ساعت و 2 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به‌مدت 6 ساعت) و شش سطح تنش شوری (صفر، 4، 8، 12، 16 و 20 دسی‌زیمنس بر متر) بر شاخص‌های جوانه‌زنی و قدرت بذر مطالعه شد. تجزیه واریانس نشان داد که اثر پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آنها بر تمام صفات اندازه‌گیری شده بجز درصد جوانه‌زنی در سطح احتمال خطای یک درصد معنی دار شدند. مقایسه میانگین نشان داد که تنش شوری باعث کاهش صفات جوانه‌زنی بذر شد اما پرایمینگ با اسیدسالیسیلیک باعث تعدیل اثر منفی ناشی از تنش شوری و بهبود صفات مختلف جوانه‌زنی بذر شد. در این آزمایش غلظت 5/0 میلی مولار در مدت زمان 6 ساعت، بهترین غلظت پرایمینگ با اسیدسالیسیلیک بود. به‌طور کلی نتایج نشان داد که در شرایط تنش شوری، می‌توان از روش پرایمینگ بذر با اسیدسالیسیلیک جهت کاهش اثر منفی تنش شوری بر جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه تریتیکاله استفاده کرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - اثرتنش خشکی ناشی از PEG بر برخی از ارقام گندم (Triticum aestivum L.) در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه
  عبدالله بحرانی
  10.30495/jsr.2023.1983662.1255
  استقرا گیاهچه‌ها در در مراحل اولیه رشد گیاهان زراعی یکی از مهمترین اجزاء تعیین کننده عملکرد بالا می‌باشد که به شدت تحت تاثیر خشکی خاک قرار می‌گیرند. ببه این منظور 15 ژنوثیپ گندم (Triticum aestivum L.) در سه سطح خشکی 4/0- ، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال با استفاده از پلی اتیلن‌گ چکیده کامل

  استقرا گیاهچه‌ها در در مراحل اولیه رشد گیاهان زراعی یکی از مهمترین اجزاء تعیین کننده عملکرد بالا می‌باشد که به شدت تحت تاثیر خشکی خاک قرار می‌گیرند. ببه این منظور 15 ژنوثیپ گندم (Triticum aestivum L.) در سه سطح خشکی 4/0- ، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال با استفاده از پلی اتیلن‌گلیکول6000 و آب مقطر به عنوان شاهد، در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تایج این آزمایش نشان داد که افزایش خشکی، سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر و خشک گیاهچه و وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه را کاهش داد. درصد جوانه‌زنی در خشکی بیش از 8/0- مگاپاسکال کاهش معنی داری در تمام ارقام مورد مطالعه یافت. در بین ارقام مورد بررسی در این آزمایش، اینیا، کویر و چمران بالاترین میزان تحمل را به خشکی داشتند، در حالی که ژنوثیپهای دز، ویناک، کراس‌عدل و استار کمترین میزان تحمل را از خود نشان دادند. علاوه بر این ارقام دز و ویناک در سطوح خشکی متوسط و زیاد به میزان بیشتری حساسیت از خود نشان دادند، در حالی که در سطوح خشکی پایین، این دو رقم واکنش مناسبتری از خود نشان دادند. کاهش در طول ریشه ‌چه بسیار بیشتر از کاهش در طول ساقه‌چه در تمام تیمارهای خشکی مورد استفاده بود، هر چند این کاهش در رقم دز نسبت به دیگر ارقام بیشتر بود. به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود کژنوتیپ‌های متحمل تر به خشکی مانند اینیا و کویر می‌تواند برای اصلاح کنندگان گیاه برای توسعه ژنوتیپ‌های متحمل به خشکی مورد استفاده قرار گیرند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - ارزیابی ارقام برنج تحت تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی
  رضا جلالی فر سهیلا نیک زاده طالبی دانش کاظمی تکلیمی
  10.30495/jsr.2023.1987869.1256
  با هدف ارزیابی ارقام برنج تحت تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات نهال و بذر گیلان اجرا شد. تعداد پنج رقم برنج (آنام، خزر، گیلانه، کیان و هاشمی) در چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 چکیده کامل

  با هدف ارزیابی ارقام برنج تحت تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات نهال و بذر گیلان اجرا شد. تعداد پنج رقم برنج (آنام، خزر، گیلانه، کیان و هاشمی) در چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار NaCl) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنی‌داری اثر شوری، ژنوتیپ و اثر متقابل برای تمامی صفات در سطح یک درصد بود. همچنین طبق نتایج مقایسه میانگین، شوری به جز صفت ضریب آلومتری و درصد جوانه‌زنی (در سطح شوری با غلظت 50‌ میلی‌مولار NaCl)، موجب کاهش تمامی صفات مورد مطالعه شامل طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه، میانگین جوانه‌زنی روزانه و شاخص بنیه گیاهچه شد. رقم کیان بیشترین درصد جوانه‌زنی (سطح شوری 50 میلی‌مولار برابر با 66/98 درصد) را در تمامی سطوح به خود اختصاص داد. در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل‌های انجام شده ارقام هاشمی و گیلانه به ترتیب متحمل‌ترین و حساس‌ترین ارقام در شرایط آزمایشی این پژوهش، معرفی شدند. پرونده مقاله