• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی سودوموناس ساواستانوی، جدا شده از یاسمن زمستانی در شیراز، با استفاده از روشBOX-PCR
        گیلدا نجفی پور سولماز حسنی سید محسن تقوی
        سابقه و هدف: یاسمن زمستانی، گیاهی از خانواده زیتون می باشد که در زیباسازی فضاهای شهری کاربرد دارد. گال سرشاخه ناشی از سودوموناس ساواستانوی یکی از بیماری های مهم در این گیاه می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی سودوموناس ساواستانوی جدا شده از یاسمن ز چکیده کامل
        سابقه و هدف: یاسمن زمستانی، گیاهی از خانواده زیتون می باشد که در زیباسازی فضاهای شهری کاربرد دارد. گال سرشاخه ناشی از سودوموناس ساواستانوی یکی از بیماری های مهم در این گیاه می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی سودوموناس ساواستانوی جدا شده از یاسمن زمستانی در شیراز، با استفاده از روش BOX-PCR انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت تجربی بر روی 23 جدایه سودوموناس ساواستانوی جدا شده از یاسمن زمستانی شیراز انجام شد. به منظور ردیابی مستقیم از آغازگر IAAL و روش PCR استفاده گردید. بررسی تنوع ژنتیکی سودوموناس ساواستانوی با روش rep-PCR و آغازگر BOX انجام شد. در ادامه داده‌های مرتبط با خصوصیات فنوتیپ جدایه های مورد بررسی به کمک نرم افزار NTsys-PC آنالیز گردید. یافته ها: بر اساس آنالیز عددی خصوصیات فنوتیپی، سویه ها در سطح 88% با یکدیگر تشابه داشتند، اما گروه بندی خاصی برای آن ها مشاهده نگردید. با استفاده از آغازگر اختصاصی IAAL و عصاره گال در بافر GES، قطعه DNA با اندازه تقریبی 454 جفت باز تکثیر شد. با استفاده از نرم‌افزارNTsys-pc در آزمون rep-PCR و آغازگر BOX، مشخص شد که جدایه ها در سطح تشابه 81%، به سه کلاستر تقسیم می شوند. کلاستر اول شامل جدایه های یاسمن زمستانه شیراز، کلاستر دوم شامل جدایه خرزهره تهران و کلاستر سوم دربرگیرنده جدایه زیتون تهران و جدایه استاندارد بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که با استفاده از آغازگر BOX می توان جدایه های سودوموناس ساواستانوی متعلق به مناطق مختلف و میزبان های متفاوت را از یکدیگر تفکیک نمود. همچنین مطالعه حاضر اولین گزارش ردیابی مستقیم باکتری سودوموناس ساواستانوی از گال گیاهان آلوده در ایران می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - پتانسیل جذب پرتو فرا بنفش توسط رنگدانه های جداسازی شده از قارچ های پنی سیلیوم و آسپرژیلوس به منظور استفاده در ترکیبات ضد آفتاب
        نسیم حیدری مریم کاظمی پور موج خالقی
        سابقه و هدف: امروزه رنگدانه های میکروبی کاربرد بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند. عبور اشعه خورشید که موجب افزایش میزان ابتلا به سرطان پوست می گردد، ضرورت استفاده از ترکیبات موثر ضدآفتاب را به منظور جذب اشعه مضر ماورای بنفش خورشید بیش از پیش نمایان می سازد. این مطالعه با چکیده کامل
        سابقه و هدف: امروزه رنگدانه های میکروبی کاربرد بسیار زیادی در صنایع مختلف دارند. عبور اشعه خورشید که موجب افزایش میزان ابتلا به سرطان پوست می گردد، ضرورت استفاده از ترکیبات موثر ضدآفتاب را به منظور جذب اشعه مضر ماورای بنفش خورشید بیش از پیش نمایان می سازد. این مطالعه با هدف ارزیابی فاکتور محافظتی (Sun Protection Factor ) رنگدانه قارچ های پنی سیلیوم و آسپرژیلوس در جذب اشعه ماوراء بنفش با استفاده از روش برون تنی انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش جدایه قارچی به صورت تصادفی از هوا و خاک جداسازی شد. از حلال آب و DMSO برای استخراج رنگدانه های قارچی استفاده شد. محلول های حاوی رنگدانه پس از فیلتر شدن توسط دستگاه لیوفیلیزه و دمای محیط خشک شدند. پس از تهیه 3 رقت متوالی از پودر حاصله، جذب هر نمونه در طول موج های 200 تا 700 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. در نهایت فاکتور محافظت کننده SPF آن تعیین گردید. یافته ها: از میان گونه های قارچی مورد بررسی در این مطالعه تنها گونه شماره 24 (آسپرژیلوس) و 28 (پنی سیلیوم) به ترتیب با بیشینه جذب 300 و 290 نانومتر و SPF معادل 272 و 140 بهترین میزان محافظت در مقابل اشعه ماورای بنفش را داشته اند. همچنین در زمینه بررسی تنوع رنگ، در بین گونه های قارچی مورد ارزیابی رنگدانه های زرد و مشکی بهترین جذب اشعهUV را دارا بودند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که رنگدانه های جداسازی شده از قارچ های پنی سیلیوم و آسپرژیلوس محافظت خوبی را در مقابل اشعه ماوراء بنفش از خود نشان داده اند. بنابراین می توان از این رنگدانه های طبیعی به جای ترکیبات شیمیایی در کرم های ضد آفتاب استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی اثر ضد باکتریایی نانوکورکومین در برابر عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در شرایط پیش بالینی
        الهام انصاری خسرو عیسی زاده علیرضا شعاع حسنی
        سابقه و هدف: باکتریمی و اندوکاردیت، شایع ترین عامل عفونت در استافیلوکوکوس اورئوس می باشند. با توجه به خواص گوناگون دارویی کورکومین از جمله اثر آنتی بیوتیکی آن، می توان با تغییر معایب کورکومین، از آن در شرایط بالینی استفاده نمود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ضدباکتریای چکیده کامل
        سابقه و هدف: باکتریمی و اندوکاردیت، شایع ترین عامل عفونت در استافیلوکوکوس اورئوس می باشند. با توجه به خواص گوناگون دارویی کورکومین از جمله اثر آنتی بیوتیکی آن، می توان با تغییر معایب کورکومین، از آن در شرایط بالینی استفاده نمود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ضدباکتریایی نانوکورکومین در برابر عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در شرایط پیش بالینی در مدل حیوانی موش Balb/C می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت پیش بالینی در مرکز تحقیقات علوم و تکنولوژی در پزشکی در بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد. پس از سنتز نانوذرات کورکومین-PLGA، از روش رنگ سنجی (MTT) برای بررسی سمیت آن بر روی سلول ها و از میکروسکوپ الکترونی نگاره برای ارزیابی اندازه آن استفاده گردید. آزمایشات In vitro برای کشت های MRSA توسط روش های MIC و MBC با استفاده از رقیق سازی براث انجام شد. سپس این کار بر روی کشت خون موش آلوده انجام گرفت. یافته ها: نانوذرات کوکومین-PLGA قادر بودند در شرایط In vitro با غلظت 6 میکروگرم در میلی لیتر خاصیت ضد باکتریایی بر روی سویه MRSA داشته باشند. این غلظت در درون حیوان آزمایشگاهی برابر با 10 میکروگرم در میلی لیتر بود. همچنین نتایج نشان داد که نانوذرات کورکومین-PLGA هیچ گونه اثر سمی بر روی سلول های طبیعی ندارند و سلول های تیمار شده با بالاترین غلظت توسط نانوذرات بیش از 75% زنده ماندند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که می توان به صورت ایمن از نانوذرات کورکومین-PLGA برای درمان عفونت های ناشی از سویه های MRSA و پروفیلاکسی باکتریمی و اندوکاردیت استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی سمیت توکسین های آلفا (α) و اپسیلون (ε) کلستریدیوم پرفرنجنس تیپ D
        مهناز کریمی مهرداد شمس الدینی بافتی مجید عزتخواه محمد کارگر
        سابقه و هدف: کلستریدیوم پرفرنجنس یکی از مهمترین گونه های بیماری زا در جنس کلستریدیوم است. توکسین های آلفا (α) و اپسیلون(ε) از توکسین های اصلی این باکتری به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن های کد کننده و سمیت توکسین های کلستریدیوم پرفرنجنس تایپ چکیده کامل
        سابقه و هدف: کلستریدیوم پرفرنجنس یکی از مهمترین گونه های بیماری زا در جنس کلستریدیوم است. توکسین های آلفا (α) و اپسیلون(ε) از توکسین های اصلی این باکتری به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی بیان ژن های کد کننده و سمیت توکسین های کلستریدیوم پرفرنجنس تایپ D در دو محیط کشت پایه و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر انجام شد. مواد و روش ها: در ابتدا سویه استاندارد بر روی محیط کشت های پایه که نیمی از آنها حاوی پودر جگر بود کشت داده شد. سپس RNA استخراج و پس از تبدیل شدن به cDNA، با واکنش زنجیره ای پلی مراز دوگانه، توکسین ها از نظر بیان ژن مورد بررسی قرار گرفتند. میزان سمیت با استفاده از آزمون میزان حداقل کشندگی (MLD) و میزان پروتئین با دستگاه اسپکتروفتومتری بررسی شدند. یافته ها: الکتروفورز محصولات PCR با ایجاد باندهای 324 و 625 جفت بازی به ترتیب بیان موفقیت آمیز ژن های کد کننده توکسین های آلفا و اپسیلون را در دو محیط کشت نشان داد. در این مطالعه میانگین حداقل میزان کشندگی توکسین در گروه های محیط کشت پایه رایج و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر به ترتیب معادل 1/4000 و 1/4333 بود. میانگین میزان پروتئین در محیط کشت پایه رایج و محیط کشت پایه حاوی پودر جگر به ترتیب معادل 94.39 و 48.01 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که ژن های کد کننده در حضور پودر جگر بیان می شوند. همچنین با ارزیابی آزمون MLD در دو محیط کشت مشخص شد که اگرچه توکسین توانایی کشندگی خود را حفظ کرده است اما افزودن پودر جگر تاثیر بسزایی بر میزان کشندگی توکسین ندارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و شناسایی ژن qnr در سویه های شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان مفید تهران
        مجید مقبلی وحید بهنود رضا رنجبر
        سابقه و هدف: فلوروکینولون ها به طور موفقیت آمیزی برای درمان شیگلوزیس و عفونت های ناشی از سویه های مقاوم به چند آنتی بیوتیک استفاده می گردند. جهش در ژن gyrA و حمل ژن qnr ، از مکانیسم های اصلی ایجاد مقاومت کینولونی در سویه های مقاوم به فلوروکینولون به شمار می رود. این مطا چکیده کامل
        سابقه و هدف: فلوروکینولون ها به طور موفقیت آمیزی برای درمان شیگلوزیس و عفونت های ناشی از سویه های مقاوم به چند آنتی بیوتیک استفاده می گردند. جهش در ژن gyrA و حمل ژن qnr ، از مکانیسم های اصلی ایجاد مقاومت کینولونی در سویه های مقاوم به فلوروکینولون به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن های پلاسمیدی مقاومت (qnr) و نیز ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های شیگلای جدا شده از بیماران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 73 نمونه شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان مفید تهران انجام گردید. در ابتدا جنس و گونه سویه های جداسازی شده با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و سرولوژیک مورد تایید قرار گرفت. ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها بر اساس روش کربی بائر انجام شد. در نهایت حضور ژن های qnr با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) بررسی گردید. یافته ها: الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که 97.2% از سویه ها حداقل به یکی از 18 آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک تری متوپریم+ سولفامتوکسازول (94.5%) و کمترین مقاومت نسبت به سیپروفلوکسازین و سفتی زوکسیم با 100% حساسیت بود. 23 عدد از شیگلاهای جداسازی شده مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند. از این میان 4 نمونه دارای ژن qnrS بود که مربوط به سروتایپ های شیگلا فلکسنری (2 سویه)، شیگلا سونئی (1 سویه) و شیگلا بوئیدی (1 سویه) بودند. هیچ یک از ژن های qnrA و qnrB در سویه های مورد بررسی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که فراوانی مقاومت به نالیدیکسیک اسید و وجود ژن qnrS در میان نمونه های شیگلا جدا شده شیوع چشم گیری داشته است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و شناسایی ژن mec A با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز در نمونه های بالینی بیمارستان آیت ا... موسوی زنجان
        رسول شکری مجتبی صلوتی رحیم سروری زنجانی زهرا حیدری
        سابقه و هدف: امروزه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به دلیل مقاومت به عوامل و داروهای ضد میکروبی به یکی از نگرانی های عمده سلامت عمومی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سی چکیده کامل
        سابقه و هدف: امروزه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به دلیل مقاومت به عوامل و داروهای ضد میکروبی به یکی از نگرانی های عمده سلامت عمومی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی جمع آوری شده از بیمارستان آیت ا... موسوی زنجان و شناسایی ژن mec A با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی - توصیفی بر روی 176 نمونه بالینی جمع آوری شده از بخش های مختلف بیمارستان آیت ا... موسوی زنجان انجام شد. پس از شناسایی سویه ها، مقاومت جدایه ها نسبت به 12 نوع آنتی بیوتیک با روش انتشار دیسک بررسی گردید. در نهایت پس از استخراج DNA، با استفاده از روش PCR، ژن مقاومت به متی سیلین (mec A) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: از مجموع نمونه های مورد بررسی 25/56 درصد (45 مورد) آلوده به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بودند. از این میان به کمک روش PCR مشخص گردید که 26 مورد (57.77%) حاوی ژن مقاومت به متی سیلین می باشند. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که سویه ها بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (100%) و کلوگزاسیلین (80.76%) و کمترین میزان را نسبت به ونکومایسین (7.69%) دارند. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که میزان شیوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه های بیمارستانی قابل توجه بوده و مقاومت به متی سیلین در سویه های این باکتری افزایش یافته است. این امر می تواند به عنوان یک هشدار در درمان عفونت های ناشی از این باکتری مطرح باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - جداسازی، شناساﻳﻲ و ارزیابی پتانسیل ضد قارچی باکتری های تجزﻳﻪ کننده کیتین جدا شده از خاک ریزوسفر گیاهان
        طاهره صلاحی نژاد زهیر حشمتی پور مسعود هاشمی کروئی
        سابقه و هدف: ﻛﻴﺘﻴﻨﺎز ﻳﻜﻲ از مهم ترﻳﻦ آنزﻳﻢهای صنعتی می باشد که در سال های اخیر به دلیل کاربرد وسیع، به ویژه در کنترل زیستی قارچ های بیماری زا مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این مطالعه با هدف جداسازی و شناساﻳﻲ باکتری های تجزیه کننده کیتین از خاک ریزوسفر گیاهان و نیز بر چکیده کامل
        سابقه و هدف: ﻛﻴﺘﻴﻨﺎز ﻳﻜﻲ از مهم ترﻳﻦ آنزﻳﻢهای صنعتی می باشد که در سال های اخیر به دلیل کاربرد وسیع، به ویژه در کنترل زیستی قارچ های بیماری زا مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این مطالعه با هدف جداسازی و شناساﻳﻲ باکتری های تجزیه کننده کیتین از خاک ریزوسفر گیاهان و نیز بررسی میزان پتانسیل ضد قارچی آنها انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش 38 نمونه خاک از ریزوسفر بوته های چای، شعمدانی و شبدر به صورت تصادفی جمع آوری گردید. پس از تعیین رقت و کشت نمونه ها بر روی محیط کیتین کلوئیدال آگار (CCA)، جدایه های دارای هاله شفاف انتخاب شدند. سنجش آنزیم کیتیناز با دستگاه اسپکتروفتومتر انجام شد. پتانسیل ضد قارچی باکتری های جداسازی شده علیه قارچ فوزاریوم سولانی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، تعیین هویت مولکولی سویه ها با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز و تعیین توالی ناحیه 16S rRNA انجام شد. یافته ها: در این مطالعه تنها یک سویه جدید به نام سراشیا سویه صلاحی با فعالیت تجزیه کنندگی کیتین جداسازی گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیمی این سویه در دمای 30 درجه سانتی گراد و پس از 4 روز معادل U/ml 4.37 بود. همچنین فعالیت ضد قارچی این باکتری با هاله عدم رشد 1.5 سانتی متر به اثبات رسید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که این سویه جدید پتانسیل کاربرد به عنوان یک آفت کش طبیعی محصولات زراعی، جایگزین آفت کش های سنتزی و سرطان زا را دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - کاربرد نانوذرات اکسید آهن در میکروب شناسی و اثرات آنها بر میکروارگانیسم ها
        علیرضا ابراهیمی نژاد آیدین برنجیان سید امین کوهپایه یونس قاسمی
        گسترش استفاده از نانوساختارها در علوم مختلف تجاری سازی آنها را به دنبال داشته است. به طوری که در محصولات تجاری متنوعی از خواص ضدمیکروبی نانوذرات نقره استفاده شده است. در سال های اخیر استفاده از نانوذرات اکسید آهن در تثبیتسلول های میکروبی، از دیگر زمینه های مورد توجه بود چکیده کامل
        گسترش استفاده از نانوساختارها در علوم مختلف تجاری سازی آنها را به دنبال داشته است. به طوری که در محصولات تجاری متنوعی از خواص ضدمیکروبی نانوذرات نقره استفاده شده است. در سال های اخیر استفاده از نانوذرات اکسید آهن در تثبیتسلول های میکروبی، از دیگر زمینه های مورد توجه بوده است. از این نانوذرات می توان به منظور دارورسانی هدفمند و موثرتر به محل عفونت استفاده نمود. در این راستا اطلاع از تاثیر نانوذرات اکسید آهن بر فیزیولوژی میکروارگانیسم ها از اهمیت بالایی برخوردار است. نانوذرات اکسید آهن در غلظت های اندک می توانند به عنوان منبع تامین یون آهن مورد نیاز میکروارگانیسم ها عمل کرده و در نتیجه حذف گردد. اما غلظت های بالای این نانوذرات در سلول های میکروبی می تواند با ایجاد تنش وآسیب سلولی موجب کاهش رشد سلولی گردد. از سوی دیگر نانوذرات اکسید آهن قادرند از طریق نیروهای الکترواستاتیک و یا هیدروفوبیک به دیواره سلول های میکروبی اتصال یافته و به عوامل چسبنده سطحی متصل گردند. اشغال فاکتورهای چسبنده سطحی در اتصال میکروارگانیسم ها به سلول های میزبان ایجاد تداخل کرده و در نهایت منجر به کاهش بیماری زایی آنها می شود. اتصال نانوذرات اکسید آهن به دیواره سلولی باکتری ها در عملکرد غشا سلولی نیز اختلال ایجاد کرده و نفوذ پذیری آنرا افزایش می دهد. این امر موجب افزایش انتقال مواد و بهبود بازده فرآیند های صنعتی می گردد. پرونده مقاله