• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ارزیابی کشت مخلوط سیب زمینی و لوبیا چیتی
        علی نصراله زاده اصل عادل دباغ محمدی نسب سعید زهتاب سلماسی محمد مقدم عزیز جوانشیر
        در راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار ان چکیده کامل
        در راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار انجام شدند. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت های 1:2 و 1:3 سیب زمینی و لوبیا چیتی (سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و لوبیـا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع)، 4 کشت مخلوط افـزایشی سیب زمینی (با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع) و لوبیا چیتی (با تراکم های 5.3 و 10.6 بوته در متر مربع)، همراه با 2 کشت خالص سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و 2 کشت خالص لوبیا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع بودند. در مورد سیب زمینی، بالاترین عملکرد غده در بوته، عملکرد غده در واحد سطح (متر مربع)، اندازه غده، میانگین وزنی غده، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی مشاهده شد. در مورد صفات مربوط به لوبیا چیتی، بالاترین عملکرد دانه لوبیا چیتی در واحد سطح در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی و بیشترین عملکرد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط افزایشی مشاهده شد. در ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط بالاترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) در هر دو سال، به ترتیب 1.27 و1.25، به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:2 (66 درصد سیب زمینی با تراکم 5.3 بوته در متر مربع + 34 درصد لوبیا چیتی با تراکم 55 بوته در متر مربع) تعلق داشت. در نتیجه، این ترکیب از نظر اقتصادی توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - اثر تاریخ کاشت بر برخی خصوصیات زراعی و عملکرد دانه ارقام گندم زمستانه
        احمد قنبری حسن روشنی ابوالفضل توسلی
        به منظور ارزیابی اثر تاریخ های کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی خصوصیات زراعی چهار رقم گندم و همچنین، تغییرات فنولوژیکی این ارقام در طول دوره رشد، تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ارد چکیده کامل
        به منظور ارزیابی اثر تاریخ های کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی خصوصیات زراعی چهار رقم گندم و همچنین، تغییرات فنولوژیکی این ارقام در طول دوره رشد، تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1388 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل انجام گرفت. عامل اول شامل چهار رقم گندم دیم (آذر2، سبلان، سرداری و زاگرس) و عامل دوم شامل چهار تاریخ کاشت (10 و 20 مهر، 1 و 10 آبان) بودند. نتایج نشان داد که تاریخ کاشت، اثر معنی داری بر تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، درصد پوشش سبز، تعداد برگ، روز تا سنبله دهی، روز تا رسیدگی، درجه روز رشد، عملکرد بیولوژیک عملکرد دانه و شاخص برداشت داشت. به طوری که در بین تاریخ های کاشت، تاریخ کاشت اول (10 مهر) با میانگین عملکرد 4616 کیلوگرم در هکتار بالاترین عملکرد و تاریخ کاشت چهارم (10 آبان) با 2197 کیلوگرم در هکتار پایین ترین عملکرد را داشتند. همچنین، تعداد سنبله در متر مربع و وزن هزار دانه با تأخیر در کاشت کاهش نشان داد. عامل رقم نیز اثر معنی داری به جز تعداد برگ و تعداد پنجه بارور و نابارور بر سایر صفات مورد بررسی داشت به نحوی که به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد در رقم سبلان با میانگین 4750 کیلوگرم در هکتار و در رقم زاگرس با میانگین 2757 کیلوگرم در هکتار به دست آمدند. اثر متقابل رقم در تاریخ کاشت در اکثر صفات مورد بررسی به جز ارتفاع ساقه، تعداد برگ، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. به نحوی که اکثر صفات مذکور در تمام ارقام مورد بررسی در تاریخ کاشت چهارم (10 آبان) نسبت به تاریخ کاشت اول کاهش معنی داری داشته است. در مجموع، پژوهش حاضر نشان داد که تاریخ کاشت 10 مهر و رقم سبلان به ترتیب به عنوان بهترین تاریخ کاشت و رقم برای منطقه اردبیل و مناطق آب و هوایی مشابه آن می تواند باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - کارآیی چند علف‌کش انتخابی در زراعت کلزا (Brassica napus L.) و برهم کنش آنها با کود بیولوژیکی بیوفارم
        زهرا پوری سیدجواد انگجی منصور منتظری محمد مشهدی جعفرلو
        به منظور بررسی تاثیر علف‌کش‌ها و کود بیولوژیکی بیوفارم (Pseudomonas spp) بر روی علف‌های هرز و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی در سال 1388 اجرا شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه‌ی بلوک‌های کامل تصادفی در 3 ت چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر علف‌کش‌ها و کود بیولوژیکی بیوفارم (Pseudomonas spp) بر روی علف‌های هرز و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی در سال 1388 اجرا شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه‌ی بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شـامل نوع علف‌کش (عامل اول) در چهـار سطح (علف کش‌های تری‌فلــورالین (ترفلان) به میزان 2 لیتر در هکتار به صورت قبل از کاشت، کلوپیرالید (لونترل) به میزان 0.8 لیتر در هکتار در مرحله 4-2 برگی کلزا، متازاکلر+ کوئین‌مراک (بوتیزان استار) به میزان 2.5 لیتر در هکتار در مرحله کوتیلدونی کلزا و تیمار شاهد (بدون کنترل علف‌های هرز) و کود بیولوژیک (عامل دوم) در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) بودند. خردل وحشی (Sinapis arvensis) و خاکشیر شیرین (Descurainia sophia) که هم خانواده کلزا هستند، علف‌های‌هرز غالب مزرعه بودند. ارزیابی تعداد، نوع و توده زیستی علف‌های هرز و همچنین توده زیستی و عملکرد کلزا، معیارهای تاثیر تیمارها بودند. تجزیه آماری داده‌ها نشان داد که علف کش‌های بوتیزان استار و تری‌فلورالین، در مقایسه با شاهد، موجب کاهش معنی‌دار تعداد و بیوماس بوته‌های خردل وحشی شدند. اگرچه علف کش‌های مورد آزمایش، نسبت به شاهد، تاثیر معنی‌داری در کاهش تعداد بوته‌های خاکشیر و کل علف‌های‌هرز نداشتند، ولی بوتیزان استار و تری‌فلورالین باعث کاهش معنی‌دار توده زیستی آنها شدند. کاربرد و عدم کاربرد کود بیولوژیکی بیوفارم و واکنش متقابل آن با علف کش‌ها، از نظر تأثیر روی معیارهای مورد ارزیابی علف‌های‌هرز و کلزا معنی‌دار نشد. هیچ یک از تیمارهای علف کشی تاثیر معنی‌داری روی توده زیستی و عملکرد کلزا نشان ندادند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - اثر کاربرد ورمی کمپوست و کودهای زیستی بر عملکرد بذر و اجزای عملکرد ریحان (Ocimum basilicum L)
        علیرضا رضایی مؤدب سیدمحسن نبوی کلات
        به منظور مطالعه اثر ورمی کمپوست و کودهای زیستی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ریحان، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف: ورمی کمپوست، نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم)، بیوفسفر(حا چکیده کامل
        به منظور مطالعه اثر ورمی کمپوست و کودهای زیستی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ریحان، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف: ورمی کمپوست، نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم)، بیوفسفر(حاوی باکتر ی های باسیلوس و سودوموناس)، ورمی کمپوست + نیتروکسین، ورمی کمپوست + بیوفسفر، نیتروکسین + بیوفسفر، ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر، کود شیمیایی (N.P.K) و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج نشان داد بیشترین ارتفاع گیاه (57.6 سانتی متر)، ساقه فرعی در گیاه (17.6 ساقه)، تعداد گل در گیاه (38 گل)، تعداد چرخه گل در گیاه (231.6 چرخه)، تعـداد دانه در هر چـرخه (16 بذر)، وزن هــزار دانه (1.98 گرم)، و وزن دانه در گیــاه (10.22 گرم) در تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین به دست آمدند. اما تفاوت آن با تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر جز در ساقه فرعی در گیاه معنی دار نبود. بیشترین عملکرد دانه (1939.1 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (15183.3 کیلوگرم در هکتار) در تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر حاصل شد. این مطالعه نشان داد کودهای بیولوژیک در ترکیب با ورمی کمپوست در مقایسه با کود شیمیایی و شاهد (بدون کود) اثرات بهتری بر عملکرد و اجزای عملکرد ریحان داشت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - بررسی عملکرد و شاخص های ارزیابی تنش در ژنوتیپ های پیشرفته جو تحت تنش خشکی انتهای فصل
        حمید تجلی سید غلامرضا موسوی الیاس آرزمجو
        به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص های ارزیابی تنش در 20 ژنوتیپ پیشرفته جو، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بیرجند در سال زراعی 87-86 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش، شامل تن چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص های ارزیابی تنش در 20 ژنوتیپ پیشرفته جو، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بیرجند در سال زراعی 87-86 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش، شامل تنش خشکی در دو سطح شاهد (آبیاری کامل) و قطع آبیاری در مرحله 50 درصد ظهور سنبله، و ژنوتیپ های جو شامل 20 ژنوتیپ در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که قطع آبیاری به ترتیب موجب کاهش 14.64 و 8.12 درصدی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک جو نسبت به تیمار آبیاری کامل گردید. بر اساس شاخص SSI ژنوتیپ های شماره 2، 3، 7، 9، 10 و 15، از نظر شاخص STI و GMP ژنوتیپ های شماره 5، 8، 18 و 20، بر اساس شاخص MP ژنوتیپ های شماره 8، 18 و 20 و بر اساس TOL ژنوتیپ های شماره 2، 3، 7، 9 و 10 به عنوان ژنوتیپ های متحمل به خشکی آخر فصل انتخاب شدند. جمع بندی نتایج حاصل از بررسی همبستگی نشان می دهد که شاخص های MP، GMP و STI بهترین شاخص ها برای گزینش و تعیین ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی آخر فصل در بین ژنوتیپ های مورد بررسی جو می باشند. با بررسی کلیه شاخص ها و با توجه به این که بهترین ژنوتیپ ها، ژنوتیپ هایی با عملکرد بالا در شرایط عادی و حداقل کاهش عملکرد در شرایط تنش است، ژنوتیپ های 26216/4/Arar و 5th EBYTM83-4 به عنوان متحمل ترین ژنوتیپ ها انتخاب گردیدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - اثر مدیـریت زراعی بر تغـذیه نیتروژنی و عملکرد کلزا (Brassica napus L) در گرگان
        علیرضا بهدادیان افشین سلطانی ابراهیم زینلی حسین عجم نوروزی
        اثرات مدیریت زراعی بر تغذیه نیتروژنی و عملکرد دانه در کلزا، در مزارع شهرستان گرگان، طی آزمایشی به صورت آشیانه ای و در قالب طرح کامل تصادفی در سال زراعی 1389- 1388 ارزیابی شد. در این آزمایش، 15 مزرعه که در سه سطح مدیریت خوب، متوسط و ضعیف طبقه بندی شدند، در چهار مرحله ن چکیده کامل
        اثرات مدیریت زراعی بر تغذیه نیتروژنی و عملکرد دانه در کلزا، در مزارع شهرستان گرگان، طی آزمایشی به صورت آشیانه ای و در قالب طرح کامل تصادفی در سال زراعی 1389- 1388 ارزیابی شد. در این آزمایش، 15 مزرعه که در سه سطح مدیریت خوب، متوسط و ضعیف طبقه بندی شدند، در چهار مرحله نموی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در طول سال آزمایش، با هدف کمّی سازی مدیریت زراعی، پرسش نامه هایی نیز با کمک کشاورزان تکمیل گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده، سطوح مدیریت مورد بررسی از نظر شاخص تغذیه نیتروژن، تراکم بوته، عملکرد ماده خشک، عملکرد دانه و شاخص برداشت دارای تفاوت معنی دار (P<0.01) بودند. با وجود آن که مقادیر شاخص تغذیه نیتروژن در مزارع با سطح مدیریت خوب بالاتر از دیگر سطوح مدیریت بود، اما در طول فصل رشد و در هر سه سطح مدیریت، میزان این شاخص کمتر از یک برآورد شد، که نشان دهنده محدودیت در رشد و عملکرد گیاه به دلیل کمبود نیتروژن است. البته این نتایج احتمالاً تنها عامل در اثر محدود کنندگی نیتروژن نبود و سایر عوامل مدیریتی همانند خاک ورزی، تاریخ کاشت، ارقام کشت شده، تراکم بوته، مبارزه با علف های هرز و آفات و در نهایت آبیاری در مرحله جوانه زرد اثرگذاری بیشتری داشتند. کنترل بهتر عوامل یاد شده در سطح مدیریت خوب، موجب افزایش 60 درصدی تولید دانه در این سطح نسبت به سطح مدیریت ضعیف شد. بنابراین، می توان با انجام تغییرات در روش های مدیریت زراعی، در آینده شاهد افزایش تولید داخلی و در نتیجه کاهش وابستگی کشور به واردات روغن شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - بررسی تولید بهاره ذرت شیرین (Zea mays var saccharata) در تاریخ‌های مختلف کاشت با استفاده از کشت زیر پلاستیک در منطقه گچساران
        هوشنگ نارکی هوشنگ فرجی محسن موحدی دهنوی سید کرامت دیدگاه
        به‌منظور بررسی تولید بهاره ذرت شیرین (Zea mays var saccharata) به‌صورت کشت زیر پلاستیک در گچساران، این آزمایش در سال زراعی 89-1388 در زمین‌های دشت ابدالان در حومه شهر گچساران اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تولید بهاره ذرت شیرین (Zea mays var saccharata) به‌صورت کشت زیر پلاستیک در گچساران، این آزمایش در سال زراعی 89-1388 در زمین‌های دشت ابدالان در حومه شهر گچساران اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل‌های آزمایش شامل: هیبریدهای ذرت شیرین به‌عنوان عامل اصلی در چهار سطح (هیبریدهای مریت، چلنجر، چیس و بیسین) و تاریخ کاشت به‌عنوان عامل فرعی در پنج سطح (25 دی، 5 ، 15 و 25 بهمن و 5 اسفند) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر هیبرید بر صفات تعداد روز تا ظهورگل تاجی و ظهور بلال، تعداد روز تا برداشت محصول، عملکرد تر بلال، شاخص برداشت بلال، شاخص برداشت دانه کنسروی، طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، عملکرد تر بیولوژیک و وزن هزار دانه معنی‌دار بود. همچنین، تاثیر تاریخ کاشت بر صفات تعداد روز تا ظهور گل تاجی، تعداد روز تا ظهور بلال، تعداد روز تا برداشت محصول، عملکرد تر بلال، شاخص برداشت بلال، قطر بلال، طول بلال، عملکرد بیولوژیک و وزن هزار دانه معنی‌دار بود. هیبرید بیسین و چیس به ترتیب دارای بیشترین و کمترین عملکرد تر بلال به میزان 17.09 و 15.13 تن در هکتار بودند. بیشترین و کمترین میانگین عملکرد تر بلال به میزان 16.81 و 15.06 تن در هکتار به ترتیب در تاریخ‌های کاشت 25 دی و 5 اسفند به‌دست آمد. هیبرید بیسین دارای بیشترین عملکرد دانه کنسروی به میزان 8.39 تن در هکتار و هیبرید چلنجر دارای کمترین عملکرد دانه کنسروی به میزان 7.56 تن در هکتار بودند. بیشترین میانگین عملکرد دانه کنسروی به میزان 8.41 تن در هکتار در تاریخ 25 دی و کمترین عملکرد دانه کنسروی به میزان 7.45 تن در هکتار در تاریخ کاشت 5 اسفند به ‌دست آمد. هیبرید مریت دارای بیشترین تعداد روز تا برداشت بلال به میزان 94.3 روز و هیبرید چیس دارای کمترین تعداد روز تا برداشت به میزان 86.2 روز برآورد شدند. بیشترین میانگین تعداد روز تا برداشت بلال به میزان 101.5 روز در تاریخ کاشت 25 دی و کمترین تعداد روز تا برداشت بلال در تاریخ کاشت 5 اسفند به‌دست آمدند. برهمکنش هیبرید و تاریخ کاشت نشان داد که بیشترین تعداد روز تا برداشت بلال به میزان 104.7 روز در هیبرید مریت در تاریخ کاشت 25 دی و کمترین تعداد روز تا برداشت بلال به میزان 78.3 روز مربوط به هیبرید چیس در تاریخ کاشت 5 اسفند بود. در مجموع با توجه به نتایج این آزمایش هیبرید بیسین و تاریخ کاشت 25 دی، جهت کشت زیر پلاستیک ذرت شیرین در منطقه گچساران می تواند مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - بررسی صفات کمّی، کیفی و پایداری عملکرد غده 18 کلون امیدبخش سیب زمینی در منطقه اردبیل
        داود حسن پناه حسن حسن آبادی
        هیجده کلون امیدبخش سیب زمینی همراه با چهار رقم تجاری (ساوالان، آگریا، مارفونا و لیدی رزتا)، طی آزمایشی بر اساس طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل طی سال های 1389 و 1390 ارزیابی گردیدند. در طی دوره رشد و پس از برداشت، ص چکیده کامل
        هیجده کلون امیدبخش سیب زمینی همراه با چهار رقم تجاری (ساوالان، آگریا، مارفونا و لیدی رزتا)، طی آزمایشی بر اساس طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل طی سال های 1389 و 1390 ارزیابی گردیدند. در طی دوره رشد و پس از برداشت، صفاتی مثل تعداد ساقه اصلی در بوته، ارتفاع بوته، تعداد و وزن غده در بوته، عملکرد کل غده و قابل فروش، درصد ماده خشک، تیپ پخت، حفره‌ای شدن مرکز غده، زنگ داخلی غده و تغییر رنگ گوشت غده خام پس از 24 ساعت اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات کمی مورد ارزیابی نشان داد که بین کلون های امیدبخش و اثر متقابل کلون×سال از لحاظ صفات عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته، متوسط اندازه غده، تعداد ساقه اصلی در بوته و درصد ماده خشک اختلاف معنی داری وجود دارد. کلون های 7-397003، 27-396151، 100-397045 و رقم ساوالان (شاهد) دارای عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته و متوسط اندازه غده و پایداری عملکرد بیشتری بودند. این کلون ها دارای غده های یکنواخت متوسط تا بالا، رنگ پوست زرد، رنگ گوشت زرد، شکل غـده گرد تخم مرغی، زنگ، حفره و شکاف داخل غده خیلی کم، رسیدگی متوسط دیررس و درصد ماده خشک متوسط تا بالا نسبت به شاهدها بودند. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، کلون های 7-397003، 27-396151 و 100-397045 برای منطقه اردبیل انتخاب شدند. پرونده مقاله