تنش آبی از مهمترین تنشهای غیرزیستی است که تاثیر نامطلوبی بر رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمهخشک دارد و صفات گیاهی منعکسکننده واکنش و سازگاری گیاهان به تغییرات محیطی هستند که نقش مهمی در پیشبینی اثرات مختلف محیطی بر گیاهان و فرآیندهای گیاهی ایفا میکنند. در این تحقیق چکیده کامل
تنش آبی از مهمترین تنشهای غیرزیستی است که تاثیر نامطلوبی بر رشد گیاهان در مناطق خشک و نیمهخشک دارد و صفات گیاهی منعکسکننده واکنش و سازگاری گیاهان به تغییرات محیطی هستند که نقش مهمی در پیشبینی اثرات مختلف محیطی بر گیاهان و فرآیندهای گیاهی ایفا میکنند. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر بیوچار بر مشخصههای مورفوفیزیولوژیک گونه( Kochia prostrata.L) در شرایط کم آبی،. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. تیمارهای تنش کمآبی شامل چهار سطح ] 25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی مزرعه [و تیمار بیوچارتولید شده از آزولا شامل چهار سطح (شاهد ، 5 گرم، 15 گرم و 30 گرم) بودند. مشخصههای مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، طول ریشه، وزن زیست توده اندامهای هوایی، وزن زیست توده ریشه) و مشخصههای فیزیولوژیکی (فتوسنتز، پتانسیل آبی گیاه، هدایت روزنهای و تعرق)گونه مورد نظر تحت دو تیمار خشکی و بیوچار قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تنش خشکی و بیوچار بر تمامی مشخصهها (بجز ارتفاع گیاه) معنیدار شد. اثر اصلی تنش خشکی بجز مشخصههای (فتوسنتز و پتانسیل آبی) و اثر اصلی بیوچار بجز مشخصه (طول ریشه) بر سایر مشخصهها اثر معنیداری داشتند. تیمار 30 گرم بیوچار باعث افزایش مشخصههای مورفولوژی (طول ریشه، ارتفاع گیاه، زیستتوده گیاهی) به ترتیب به میزان 22، 36 و 50 درصد نسبت به شاهد شد و همچنین تیمار 30 گرم بیوچار باعث افزایش معنیدار مشخصه فتوسنتز و هدایت روزنهای به میزان 107 و 32 درصد نسبت به شاهد گردید. با توجه به نتایج این پژوهش میتوان اذعان کرد که تیمار بیوچار 15 گرم در بین سطوح مختلف عملکرد بهتری نشان داده است و میتواند مقدار مناسبی برای افزایش کارایی گونه مورد مطالعه باشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش میتواند گامی مهم، در جهت استفاده کاربردی از بیوچار در احیا و اصلاح مراتع باشد.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر رشد و عملکرد نخود پاییزه تحت شرایط آبیاری تکمیلی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری تکمیلی با سه سطح شاهد یا دیم، یکبار آبیاری (زمان چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر رشد و عملکرد نخود پاییزه تحت شرایط آبیاری تکمیلی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری تکمیلی با سه سطح شاهد یا دیم، یکبار آبیاری (زمان گلدهی)، دوبار آبیاری (زمان گلدهی و ده روز بعد از گلدهی) در کرتهای اصلی و کود با چهار سطح شاهد، مایکوریزا، کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و مایکوریزا با کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) در کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش کود و آبیاری تکمیلی بر صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، نیتروژن اندام هوایی و ریشه معنیدار شد. میانگین عملکرد دانه در تیمار کود مایکوریزا و دوبار آبیاری نسبت به تیمار کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و شرایط دیم در حدود 59 درصد افزایش نشان داد. بهطور کلی، نتایج نشان داد که دوبار آبیاری تکمیلی به همراه مصرف کود شیمیایی و مایکوریزا باعث افزایش رشد زایشی گیاه میشود. این افزایش به دلیل افزایش فتوسنتز و در نتیجه افزایش مواد فتوسنتزی بیشتری است که سبب افزایش اجزای عملکرد و بهبود عملکرد نخود میشود، بنابراین استفاده از این شیوه مدیریتی جهت حصول تولید مطلوب پیشنهاد میگردد.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان انتقال مجدد گندم تحت تنش خشکی انتهای فصل در اهواز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واق چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان انتقال مجدد گندم تحت تنش خشکی انتهای فصل در اهواز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واقع در شهرستان اهواز اجرا شد. عامل اصلی تنش خشکی انتهای فصل با دو سطح آبیاری معمولی و قطع آبیاری در مرحله بعد از گرده افشانی، سایکوسل با سه سطح آب به عنوان شاهد، 5/1 گرم در لیتر و سه گرم در لیتر و هیومیک اسید با سه سطح عدم محلولپاشی (آب به عنوان شاهد)، دو لیتر در هکتار و چهار لیتر در هکتار به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی بود. نتایج نشان داد که برهم کنش تنش خشکی انتهای فصل و سایکوسل بر عملکرد دانه و تعداد دانه در سنبله معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (5/4840 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط آبیاری معمولی حاصل شد که با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط تنش خشکی انتهای فصل تفاوت آماری معنی داری از خود نشان نداد. کاربرد اسیدهیومیک بر تمام صفات آزمایش اثر مثبت و معنی داری داشت. بیشترین عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از کاربرد سه لیتر در هکتار اسید هیومیک در شرایط آبیاری معمولی بدست آمد. در شرایط تنش خشکی انتهای فصل میزان فتوسنتز جاری (29 درصد) و سهم فتوسنتز جاری (10 درصد) کاهش و میزان انتقال مجدد (16 درصد) و سهم انتقال مجدد (34 درصد) افزایش یافت. در مجموع می توان برای افزایش عملکرد دانه در شرایط مطلوب و کاهش افت در شرایط تنش، از تنظیم کننده های رشد نظیر سایکوسل با غلظت سه گرم در لیتر و کود آلی اسیدهیومیک به میزان چهار لیتر در هکتار استفاده نمود.
پرونده مقاله
خشکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد گیاهان می باشد و شناخت راههای مقابله با تنش خشکی اهمیت زیادی دارد. این آزمایش به منظور مطالعه تأثیر محلول پاشی محرک رشد آلی روی برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد و درصد روغن رقم گلدشت گلرنگ تحت سطوح مختلف تنش خشکی به صورت کرتهای یک بار خرد چکیده کامل
خشکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد گیاهان می باشد و شناخت راههای مقابله با تنش خشکی اهمیت زیادی دارد. این آزمایش به منظور مطالعه تأثیر محلول پاشی محرک رشد آلی روی برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد و درصد روغن رقم گلدشت گلرنگ تحت سطوح مختلف تنش خشکی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی شماره 1 دانشگاه زابل واقع در بخش جزینک (سد سیستان) زابل با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی تنش خشکی در 3 سطح شامل: آبیاری کامل، آبیاری تا مرحله گلدهی ساقه اصلی و آبیاری تا مرحله گلدهی کامل و عامل فرعی تنظیم کننده رشد هامون گرین در چهار سطح شامل: شاهد، 8 و 10 و 12 لیتر در هکتار بود. ویژگیهای اندازهگیری شده شامل: ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد طبق در بوته، وزن هزاردانه، وزن گلبرگ، قطر ساقه، درصد پروتئین دانه، عملکرد دانه، درصد روغن دانه، میزان پرولین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز بود. نتایج بر همکنش سطوح محرک رشد و تنش خشکی فقط بر صفات ارتفاع بوته ، قطر ساقه، درصد روغن، میزان پرولین و فعالیت آنزیم کاتالاز معنی دار گردید. بیشترین ارتفاع بوته(64 سانتی متر) و درصد روغن(7/32 درصد) از تیمار بدون تنش و محلول پاشی 12 لیتر محرک رشد، بیشترین مقدار پرولین از تیمار محلول پاشی 12 لیتر محرک رشد و مرحله گلدهی ساقه اصلی با میانگین 38/0 درصد و بیشترین عملکرد دانه 08/1127 (کیلوگرم در هکتار) از سطح محلول پاشی 12 لیتر محرک رشد به دست آمد. بهطورکلی می توان گفت محلولپاشی محرک رشد باعث تعدیل اثرات منفی تنش خشکی در برخی صفات گیاه گلرنگ شد و به میزان 6/36 درصد باعث بهبود عملکرد دانه شده است. همچنین آبیاری تا مرحله گلدهی ساقه اصلی می تواند عملکرد دانه مشابه ابیاری کامل تولید نماید و تیمار مناسب به نظر می رسد.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش بررسی اثر تیمار ملاتونین بر فعالیت آنزیم ها و ترکیبات موثر در ماندگاری میوه گوجه فرنگی در طی انبارمانی می باشد. ملاتونین در جنبه های مختلف رشد ونمو سلول نقش داشته و اخیراً مشخص شده که در حفاظت سلول در برابر تنش های زنده و غیرزنده نقش دارد. در این پژوهش چکیده کامل
هدف از این پژوهش بررسی اثر تیمار ملاتونین بر فعالیت آنزیم ها و ترکیبات موثر در ماندگاری میوه گوجه فرنگی در طی انبارمانی می باشد. ملاتونین در جنبه های مختلف رشد ونمو سلول نقش داشته و اخیراً مشخص شده که در حفاظت سلول در برابر تنش های زنده و غیرزنده نقش دارد. در این پژوهش میوه گوجه فرنگی با 100 میکرومولار بر لیتر ملاتونین به عنوان تیمار و آب مقطر به عنوان شاهد به مدت 15 دقیقه غوطه ور شد، سپس به مدت 4 هفته در دمای 1±4 درجه سانتی گراد نگه داری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمار ملاتونین از طریق افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز توانست محتوای رادیکال های آزاد سوپراکسید و پراکسید هیدروژن را کاهش دهد و از این طریق محتوای فلاونوئیدها، فنول کل، ویتامین ث و گلوکوزینولات را در حد بالایی حفظ کند. این نتایج نشان داد که تیمار ملاتونین می تواند از طریق افزایش محتوای ترکیبات حفاظتی سلول و همچنین از طریق تاثیر روی فعالیت آنزیم های آنتیاکسیدان برای افزایش عمر پس از برداشت میوه گوجه فرنگی موثر باشد.
پرونده مقاله
تمشکهای سیاه چندین نوع ماده فیتوشیمیایی مفید برای انسان تولید میکنند و تمشکهای وحشی از این نظر غنیتر هستند. شرایط آبوهوایی تاثیر زیادی بر گیاهان، از جمله تمشکها، دارند. در این آزمایش، تمشکهای بومی از دو منطقه در غرب و شرق استان گلستان (حومه بندرگز چکیده کامل
تمشکهای سیاه چندین نوع ماده فیتوشیمیایی مفید برای انسان تولید میکنند و تمشکهای وحشی از این نظر غنیتر هستند. شرایط آبوهوایی تاثیر زیادی بر گیاهان، از جمله تمشکها، دارند. در این آزمایش، تمشکهای بومی از دو منطقه در غرب و شرق استان گلستان (حومه بندرگز و حومه مینودشت)، در هر منطقه از دو مکان (دشت و کوهپایه) و در هر مکان از دو فصل مختلف رسیدن میوه ها (اواخر بهار و اواخر تابستان) تهیه شدند و از نظر صفات ریختشناختی و فیتوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که منطقه و مکان رویش و فصل برداشت تاثیر زیادی بر صفات ریختشناختی و فیتوشیمیایی میوه تمشک سیاه وحشی دارند. تمشکهای بندرگز طول و عرض خوشه بیشتری نسبت به تمشکهای مینودشت داشتند. از نظر تعداد میوه در خوشه و تعداد شفتچه در میوه، بین تمشکهای بهاره و تابستانه اختلاف معنیدار وجود داشت. همچنین از نظر تمام صفات میوه، از جمله طول، قطر و وزن میوه، بین تمشکهای بهاره و تابستانه اختلاف معنیدار دیده شد. میوههای تمشکهای بندرگز گردتر (نسبت طول به قطر 97/0) و با وزن تر بیشتر (23/1 گرم) بودند. نتایج همچنین نشان داد که از نظر اسیدیته کل، اسید آسکوربیک و pH بین تمشکهای دو منطقه و همچنین بین دو فصل برداشت اختلاف معنیدار وجود داشت. میوههای بهاره مینودشت بیشترین مقادیر اسیدیته (52/5 میلیگرم بر 100 میلیگرم) و مواد جامد محلول (23/11 درجه بریکس) و کمترین مقدار pH (28/2) را نشان دادند. تمشکهای مینودشت دارای آنتوسیانین کل بیشتر (245/1 میلیگرم بر 100 میلیلیتر) و در مقابل فلاونوئید (471/0 میلیگرم بر 100 میلیلیتر) و فنول کل (36/0 میلیگرم بر 100 میلیلیتر) کمتری نسبت به تمشکهای بندرگز بودند. بین میوههای بهاره و تابستانه هر دو منطقه از نظر صفات فوق و همچنین فعالیت آنتیاکسیدانی اختلاف معنیدار دیده شد و میوههای بهاره از نظر اغلب صفات مقادیر بیشتری را نشان دادند. به نظر میرسد که شرایط اقلیمی منطقه برای پرورش ارقام بهاره تمشک مناسبتر است و میوههای حاصل از این نوع ارقام و ژنوتیپها دارای خواص تغذیهای و دارویی بالاتری هستند.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تاثیر کود بیوچار و محلولپاشی هیومیک اسید بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش، آزمایشی در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1396-1397 و 1397-1398 بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل بیوچ چکیده کامل
به منظور بررسی تاثیر کود بیوچار و محلولپاشی هیومیک اسید بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش، آزمایشی در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1396-1397 و 1397-1398 بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل بیوچار در 3 سطح عدم مصرف (شاهد)، 4 تن در هکتار و 8 تن در هکتار و فاکتور دوم محلولپاشی با هیومیک اسید 82 درصد در 4 سطح عدم مصرف (شاهد)، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل بیوچار و هیومک اسید بر عملکرد میوه معنیدار بود. در تیمار مصرف 8 تن در هکتار بیوچار و مصرف 200 میلیگرم در لیتر هیومیک اسید وزن تر اندام هوایی بهمقدار 1/465 گرم در بوته بهدست آمد که نسبت به عدم مصرف هر نوع کود 32 درصد افزایش نشان داد. در سطوح مختلف هیومیک اسید، مصرف 8 تن در هکتار موجب افزایش عملکرد میوه نسبت به تیمار عدم مصرف بیوچار و مصرف 4 تن در هکتار شد. اثر متقابل بیوچار و هیومک اسید بر شدت رنگ معنیدار بود. در تیمار مصرف 8 تن در هکتار بیوچار و مصرف 100 میلیگرم در لیتر هیومیک اسید شاخص قرمزی بهمقدار 67/14 بهدست آمد. در سطوح مختلف هیومیک اسید، مصرف 8 تن در هکتار موجب افزایش شاخص قرمزی شد. با توجه به اینکه در چای ترش شدت رنگ قرمز بیانگر میزان کیفیت محصول تولیدی میباشد و مصرف هیومیک اسید به مقدار 300 میلیگرم بر لییتر و بیوچار بهمقدار 8 تن در هکتار موجب افزایش این صفت و همچنین صفات عملکردی شد.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظتهای مختلف نانوذره کلسیم و پوترسین بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه دارویی استویا تحت شرایط تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح نانوذره کلسیم (صف چکیده کامل
هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظتهای مختلف نانوذره کلسیم و پوترسین بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه دارویی استویا تحت شرایط تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح نانوذره کلسیم (صفر، 75 و 150 پی پی ام)، دو سطح پوترسین (صفر و 1 میلیمولار) و سه سطح شوری (صفر، 75 و 150 میلیمولار) بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر ساده هر کدام از تیمارهای شوری، نانوذره کلسیم و پوترسین بر صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شد، در حالیکه اثر متقابل این تیمارها معنیدار نشدند. نتایج تنش شوری نشان داد که غلظت 150 میلیمولار شوری سبب کاهش کلروفیل a به میزان 21/0، کلروفیل b به میزان 47/0 و کلروفیل کل به میزان 68/0 میلیگرم بر گرم وزن خشک نمونه نسبت به شاهد شد. در حالیکه، افزایش میزان کاروتوئید به میزان 10/0 در غلظت 150 میلیمولار شوری مشاهده شد. همچنین، اثر نانوذره کلسیم (150 پیپیام) و پوترسین (1 میلیمولار) سبب افزایش محتوای رنگیزههای فتوسنتزی شد. در ارتباط با آنزیمهای آنتیاکسیدانی، شوری 150 میلیمولار مقادیر آنزیمهای کاتالاز را به میزان 69/1 و پراکسیداز را 02/5 واحد گرم در وزن تر برگ افزایش داد. به علاوه، اثر پوترسین (1 میلیمولار) سبب افزایش آنزیم کاتالاز به میزان 18/2 و پراکسیداز 46/4 گرم در واحد وزن تر برگ شد. غلظت 150 پی پی ام نانوذره کلسیم نیز سبب افزایش آنزیم کاتالاز به میزان 87/1 و پراکسیداز به میزان 84/4 گرم در واحد وزن تر برگ شد. از نتایج بدست آمده از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که استفاده از نانوذره کلسیم و پوترسین باعث جبران خسارت وارده به صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه استویا در شرایط تنش شوری می گردد و از الیسیتورهای مورد نظر میتوان جهت بررسیهای سایر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه استویا در پروژه های آتی بهره برد.
پرونده مقاله
زیتون (Olea europaea) گونه ای درختی است که دانه رست آن رشد کندی دارد و تکثیر از طریق بذر، زمان بر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش می دهد. مناسب ترین روش تکثیر زیتون، استفاده از قلمه ی شاخه می باشد؛ با این وجود قلمه ی نیمه خشبی زیتون، سخت ریشه زا است. هدف از پژوهش چکیده کامل
زیتون (Olea europaea) گونه ای درختی است که دانه رست آن رشد کندی دارد و تکثیر از طریق بذر، زمان بر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش می دهد. مناسب ترین روش تکثیر زیتون، استفاده از قلمه ی شاخه می باشد؛ با این وجود قلمه ی نیمه خشبی زیتون، سخت ریشه زا است. هدف از پژوهش حاضر، استفاده از غلظت های 2، 3 و 4 گرم بر لیتر اسید ایندول-3-بوتیریک (IBA) و اسید نفتالن استیک (NAA)، به صورت انفرادی و در ترکیب با یکدیگر، برای تسهیل ریشهزایی قلمه ی شاخه ی زیتون رقم ماری بود. بستر کاشت مورد استفاده، ماسه بود. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر و وزن خشک ریشه اندازه گیری شد. مطابق با نتایج این آزمایش، بالاترین درصد ریشهزایی (30/83 درصد)، بیشترین تعداد ریشه (09/17)، بالاترین طول ریشه (67/22 سانتی متر) و بیشترین وزن خشک (30/2 گرم) ریشه در قلمه های تیمارشده با 3 گرم بر لیتر NAA همراه با 3 گرم بر لیتر IBA بهدست آمد. بیشترین وزن تر (83/4 گرم) ریشه در قلمههای تیمارشده با 4 گرم بر لیتر NAA همراه با 3 گرم بر لیتر IBA حاصل شد. پایین ترین درصد ریشه زایی، کمترین تعداد ریشه، پایین ترین طول ریشه و کمترین وزن تر و خشک ریشه مربوط به قلمه های شاهد بود. استفاده از تیمار حاوی 3 گرم بر لیتر NAA همراه با 3 گرم بر لیتر IBA برای ریشهزایی بهینهی قلمهی ساقهی زیتون توصیه میشود.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی اثرات شوری خاک، تراکم بوته و تاریخ کاشت بر عملکرد کمی و کیفی علوفه خردل علوفه ای (لاین S-83)، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در ایستگاه تحقیقات مزرعه نمونه گرگان به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شوری چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثرات شوری خاک، تراکم بوته و تاریخ کاشت بر عملکرد کمی و کیفی علوفه خردل علوفه ای (لاین S-83)، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در ایستگاه تحقیقات مزرعه نمونه گرگان به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شوری خاک (2 و 10 دسی زیمنس بر متر)، فاکتور فرعی تاریخ کاشت (15 آبان، 30 آبان، 15 آذر، 30 آذر و 15دی) و فاکتور فرعی فرعی تراکم بوته در سه سطح (208000، 277000 و 416000) بوته در هکتار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثرات متقابل محیط × تاریخ کاشت بر کلیه صفات مورد بررسی شامل وزن تر، وزن خشک، درصد پروتئین برگ، درصد پروتئین ساقه، درصد پروتئین غلاف، درصد پروتئین کل، عملکرد پروتئین، درصد الیاف برگ، درصد الیاف ساقه، درصد الیاف غلاف، درصد الیاف کل، عملکرد الیاف و غلظت پرولین برگ معنی دار بود. اثر متقابل محیط × تراکم کاشت نیز بر کلیه صفات مذکور به جز درصد پروتئین برگ و غلظت پرولین برگ معنی دار گزارش شد. همچنین اثر متقابل تاریخ کاشت × تراکم کاشت نیز تنها بر درصد پروتئین ساقه و غلظت پرولین برگ معنی دار نبود. بهطورکلی میتوان گفت کشت خردل علوفه ای در تاریخ 15 آبان و تراکم 208 هزاربوته در هکتار موجب تولید بیشترین وزن تر و خشک علوفه و عملکرد پروتئین و همچنین کمترین میزان الیاف خواهد شد.
پرونده مقاله
انار یکی از مهمترین محصولات باغی است که در بسیاری از نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا کشت می شود. در برخی باغات انار، تنش شوری یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی است که با کاهش بهره وری به تولید انار آسیب می رساند. این پژوهش با هدف مقایسه مشخصه های رشدی بین ژنوتیپ های ان چکیده کامل
انار یکی از مهمترین محصولات باغی است که در بسیاری از نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا کشت می شود. در برخی باغات انار، تنش شوری یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی است که با کاهش بهره وری به تولید انار آسیب می رساند. این پژوهش با هدف مقایسه مشخصه های رشدی بین ژنوتیپ های انتخابی شامل (1- ژنوتیپ چاه افضل، 2- وحشی بابلسر، 3- نرک لاسجرد سمنان 4- پوست سیاه یزد، 5- ملس یزدی، 6- رباب نیریز) تحت تنش شوری، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه چاه افضل شهرستان اردکان انجام شد. در طول مدت این آزمایش درختان با آب شور 5/0±9 دسی زیمنس بر متر هر 12 روز یک بار به صورت غرقابی آبیاری شدند. براساس نتایج این پژوهش و با توجه به کمترین میزان نشت یونی، بالاترین محتوای رطوبت نسبی و پتاسیم، مقدار بالای کلروفیل کل، کاروتنوئید و نسبت سطح برگ، کمترین نسبت سدیم به پتاسیم و درصد نکروزگی ژنوتیپ چاه افضل بیشترین سازگاری را نسبت به شرایط شوری داشت و پس از آن ژنوتیپ و ارقام پوست سیاه، وحشی بابلسر، نرک لاسجرد، ملس یزدی و در نهایت رباب نیریز قرار داشتند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای بیشترین شباهت بین ژنوتیپ ها براساس پارامترهای ذکر شده در بالا بین ژنوتیپ نرک لاسجرد و ملس یزدی بود. بالاترین تفاوت بین ژنوتیپ چاه افضل با سایر ژنوتیپ ها مشاهده شد که این امر تفاوت معنی دار برتری ژنوتیپ چاه افضل نسبت به سایر ژنوتیپ ها در بررسی مجموع صفات را نشان می دهد. در مجموع با توجه به سازگاری و رشد مناسب این ژنوتیپ ها در شرایط شور پیشنهاد می گردد به عنوان پایه مورد استفاده قرار گیرند و ارقام ملس یزدی و رباب نیریز که در شرایط شور نیز تولید گل و میوه داشتند روی آنها پیوند زده شوند.
پرونده مقاله