فهرس المقالات relationship beliefs

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - اثر بخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان
  مرضیه مشتاقی سید حمید آتش پور اصغر آقایی سیدفرید علامه
    هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان در سال 1391 انجام شد . طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد . نمونه پژوهش از مبان 114 متقاضی شرکت در آموزش گروهی بصورت تصادفی انتخاب و در أکثر

    هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان در سال 1391 انجام شد . طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد . نمونه پژوهش از مبان 114 متقاضی شرکت در آموزش گروهی بصورت تصادفی انتخاب و در 3 گروه قرار داده شدند. گروه اول شامل30 نفر از شوهرانی که همراه با همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند ، گروه دوم شامل 30 نفر از شوهرانی که بدون حضور همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند و گروه سوم شامل 30 شوهر به عنوان گروه کنترل بودند . در ابتدا، سیاهه ی باورهای ارتباطی( RBI ) ( ایدلسون و اپشتاین ، 1982) را بعنوان بعنوان پیش آزمون صورتکمیل کردند . گروه های آزمایش تحت 10 جلسه آموزش گروهی انسانگرایی قرار گرفتندو سپس در مرحله پس آزمون با RBI آزمون شدند داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان دادند که پس از آموزش گروهی انسانگرایی به گروه های آزمایشی در باورهای ارتباطی کلی بین گروه آموزش زوجها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند با گروه کنترل و بین گروه آموزش زوجها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند تفاوت معناداری وجود داشت ( 01/0 P < ) و میانگین گروه کنترل از میانگین گروه های آزمایش بیشتر بود . رویکرد انسانگرایی روش مناسبی جهت بهبود باورهای ارتباطی است . این روش از مناسبترین روشها برای بهبود روابط زوجین و کاهش روابط مخرب در خانواده می باشد . تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد
  ملیحه شهرستانی محسن دوستکان حمید رهباردار علی مشهدی
  هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنی های پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه ا أکثر

  هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنی های پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه به کمک سیاهه باورهای ارتباطی( RBI ) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی، ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر روش های آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز نیز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که رضایتمندی زناشویی را می توان از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در دو گروه متقاضی طلاق و عادی پیش بینی نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثربخشی آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی بر باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض
  بنفشه نظری
  پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی بر باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض انجام شد. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زوجین مراجع أکثر

  پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی بر باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض انجام شد. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه پنج شهر تهران در سال 1398 بودند که از میان آنها 30 زوج (60 نفر) با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزار پژوهش سیاهه باورهای ارتباطی (ایدلسون و اپشتاین، 1982) بود و داده‌ها با روش‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS-15 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی باعث کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار ماند (001/0&gt;P). بر اساس نتایج، استفاده از روش آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی به‌ویژه باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج دچار تعارض ضروری است. بنابراین، روانشناسان بالینی و درمانگران می‌توانند از روش آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی در کنار سایر روش‌های آموزشی برای کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج استفاده کنند.بنابراین، روانشناسان بالینی و درمانگران می‌توانند از روش آموزش پیش از ازدواج مبتنی بر برنامه آگاهی و انتخاب‌های میان‌فردی در کنار سایر روش‌های آموزشی برای کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین در آستانه ازدواج استفاده کنند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - رابطۀ بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی با میانجی‌گری سبک‌های حل تعارض کارآمد
  معصومه صیادی رحمان شیخ‌هادی سیروئی سحر غفوری
  پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای سبک‌های حل تعارض کارآمد در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی در قالب یک مدل انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. بدین منظور ۲۹۳ نفر از دانشجویان زن متأهل کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران که أکثر

  پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای سبک‌های حل تعارض کارآمد در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی در قالب یک مدل انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. بدین منظور ۲۹۳ نفر از دانشجویان زن متأهل کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران که به‌وسیله نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند به پرسشنامه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه (YSQ، 1990)، باورهای ارتباطی غیرمنطقی (RBI، 1982) و پرسشنامه سبک‌های حل تعارض رحیم نسخه دوم (ROCI-II، 1983) پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار AMOS انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم طرحواره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های حل تعارض کارآمد (سبک یکپارچگی و سبک مصالحه) بر باورهای ارتباطی غیرمنطقی معنادار بود (001/0 = p). هم‌چنین، در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی، سبک‌های حل تعارض کارآمد، نقش واسطه‌ای داشتند (01/0p &lt;). بنابراین درمانگران می‌توانند، با بررسی طرحواره‌ها و افزایش مهارت‌های حل تعارض کارآمد مراجعان، میزان تأثیر باورهای ارتباطی غیرمنطقی را در روابط آن‌ها کاهش دهند. تفاصيل المقالة