فهرس المقالات oxidative stability

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - استخراج عصاره آنتی اکسیدانی از ضایعات کاهو به کمک اولتراسوند و ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی آن
  ندا احمدی کمازانی امیرحسین الهامی راد مهرداد قوامی مهدی مریدی فریمانی محمد آرمین
  مقدمه: علیرغم وجود خاصیت آنتی اکسیدانی بالا در ضایعات کاهو، هیچ گزارشی در مورد ارزیابی عصاره آنتی اکسیدانی آن در پایدارسازی روغنهای خوراکی موجود نمی باشد. بنابراین اهداف این پژوهش، بررسی بازیابی عصاره آنتی اکسیدانی از برگ های خارجی کاهو به عنوان ضایعات این محصول از طریق أکثر

  مقدمه: علیرغم وجود خاصیت آنتی اکسیدانی بالا در ضایعات کاهو، هیچ گزارشی در مورد ارزیابی عصاره آنتی اکسیدانی آن در پایدارسازی روغنهای خوراکی موجود نمی باشد. بنابراین اهداف این پژوهش، بررسی بازیابی عصاره آنتی اکسیدانی از برگ های خارجی کاهو به عنوان ضایعات این محصول از طریق استخراج اولتراسونیک و ارزیابی تأثیر آنتی اکسیداتیو عصاره مذکور بود. 70:30( مواد و روشها: استخراج عصاره آنتی اکسیدانی از نمونه پودر شده ضایعات کاهو به کمک اولتراسوند با حلال اتانول/ آب (وزنی/ حجمی) صورت گرفت. 1:20 کیلو هرتز و نسبت ماده جامد به حلال 40 دقیقه، فرکانس 30 زمان،50 ˚C حجمی/ حجمی) در دمای IC راندمان استخراج، مقدار ترکیبات فنولیک کل و عصاره تعیین شد، سپس عصاره به روغن تالواولئین افزوده شد. آثار حفاظتی غلظت 50 ) در پایدارسازی روغن تالواولئین از طریق پایش تغییرات اندیسهای پراکسید، ppm2000 و 1000 ،800، 400، 0( های مختلف عصاره ارزیابی و فعالیت آنتی اکسیدانی غلظت های مختلف ، توتوکس و نیز شاخص پایداری اکسیداتیو تحت اکسیداسیون تسریع یافته ،پاراآنیزیدین عصاره در پایدارسازی روغن تالواولئین با آنتی اکسیدان ) مقایسه گردید. 200 ppm( BHT وBHA های سنتتیک IC یافتهها: راندمان استخراج، مقدار ترکیبات فنولیک کل و (mg ،30/45 ±1/20% عصاره به ترتیب 50 GAE /100g DW) 29/6 ± ) دارای عملکردی به خوبی 2000 ppm تعیین شد. نتایج نشان داد که این عصاره آنتی اکسیدانی (در غلظت 174/05ppm و 600/15 ) در به تأخیر انداختن فساد اکسیداتیو تالواولئین می باشد. 200 ppm( BHT آنتیاکسیدان نتیجهگیری: عصاره آنتی اکسیدانی ضایعات کاهو می تواند به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی جهت به تأخیر انداختن سرعت اکسیداسیون روغنهای خوراکی مورد استفاده قرار گیرد تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تاثیر فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس های زیره سبز و ترخون بر کیفیت پنیر سفید پر چرب
  سمیرا رفیعی مریم عزیزخانی پیمان آریایی
  مقدمه: فرآیندهای اکسیداسیون در شیر و فرآورده‌های آن سبب ایجاد بو و طعم تند شده و منجر به کاهش کیفیت تغذیه‌ای و نیز کاهش ایمنی به علت ایجاد ترکیبات سمی می شوند. در این مطالعه، کارائی آنتی اکسیدانی اسانس های زیره سبز و ترخون (در غلظت های 1 و 2 درصد) در پنیر سفید پرچرب، در أکثر

  مقدمه: فرآیندهای اکسیداسیون در شیر و فرآورده‌های آن سبب ایجاد بو و طعم تند شده و منجر به کاهش کیفیت تغذیه‌ای و نیز کاهش ایمنی به علت ایجاد ترکیبات سمی می شوند. در این مطالعه، کارائی آنتی اکسیدانی اسانس های زیره سبز و ترخون (در غلظت های 1 و 2 درصد) در پنیر سفید پرچرب، در دوره نگهداری 60 روزه در دمای 4 درجه سانتی گراد، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: ترکیبات اسانس ها با استفاده از کروماتوگرافی گازی مجهز به طیف سنج جرمی تعیین شد. جهت تعیین ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس ها در پنیر عدد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه ها در بازه زمانی 60 روزه اندازه گیری شد. یافته ها: ترکیبات عمدۀ اسانس زیره سبز شامل کومین آلدهید، آلفا- ترپینن -7- ال و گاما-ترپینن و اسانس ترخون شامل استراگول، بتا-سیس- اوسیمن و بتا-ترانس-اوسیمن بود. در روز 60، موثرترین تیمار در برابر اکسیداسیون چربی پنیر در غلظت 2 درصد اسانس ترخون و پس از آن غلظت 2 درصد زیره سبز مشاهده شد. تفاوت قابل ملاحظه‌ای بین عدد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه‌های حاوی 1 و 2 درصد زیره سبز در روز 60 نگهداری وجود نداشت. در پایان دوره نگهداری، عدد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه های حاوی 2 درصد اسانس زیره سبز و ترخون، به ترتیب، معادل 19/0 میلی اکی والان اکسیژن در کیلوگرم، 07/0 میلی گرم مالون دی آلدهید در کیلوگرم و 16/0 میلی اکی والان اکسیژن در کیلوگرم ، 035/0 میلی گرم مالون دی آلدهید در کیلوگرم بود که اختلاف معنادار آماری (در سطح اطمینان 95%) با نمونه کنترل داشتند. نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر می رسد اسانس ترخون در محافظت اکسیداتیو پنیر موثرتر از اسانس زیره سبز عمل نموده و غلظت 1 درصد زیره سبز بالاترین امتیاز پذیرش کلی را در ارزیابی حسی به دست آورده است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - Evaluation of the Antioxidant Potential of Fennel Seed Extract as Compared to the Synthetic Antioxidants in Margarine under Accelerated Storage Condition
  Y. Mahdi R. Bassiri
  The oxidative stability of margarine supplemented with different concentrations of fennel (Foeniculum vulgare) seed extract (FSE) was compared to the synthetic antioxidants; butylated hydroxyanisole (BHA) and butylated hydroxytoluene (BHT) at legal concentrations. The e أکثر

  The oxidative stability of margarine supplemented with different concentrations of fennel (Foeniculum vulgare) seed extract (FSE) was compared to the synthetic antioxidants; butylated hydroxyanisole (BHA) and butylated hydroxytoluene (BHT) at legal concentrations. The experiment was carried out under accelerated storage conditions for 4 weeks employing peroxide value (PV), p-anisidine value (AV) and TOTOX value at constant time intervals of 7 days. The induction period measuring the stability of the oil was determined by Metrohm Rancimat. The extraction yield from fennel seeds was 12.92% w/w. It was concluded that the antioxidant effeciency of the extract was concentration dependent and by increasing the concentration from 80 to 100 mg kg-1, the antioxidant activity of the extract was increased. After 4 weeks of storage at 90°C, margarine containing 100 mgkg-1 FSE showed lower peroxide values, p-anisidine values and TOTOX values and higher induction periods as compared to the synthetic antioxidants, BHA, BHT and the control. These results illustrate that FSE might be used as a potential source of natural antioxidant to retard lipid oxidation in margarine. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی تاثیر مخلوط سه روغن سویا، آفتاب گردان، کلزا بر پایداری اکسیداتیو و خواص ارگانولپتیکی و رئولوژیکی سس مایونز کم چرب
  مژگان بلالی علیرضا رحمن مریم فهیم دانش
  10.30495/qafj.2023.1973855.1049
  هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیر روغن‌های خوراکی مختلف (روغن‌های سویا، آفتابگردان و کانولا در سطح 30 درصد وزنی) بر کیفیت و فساد اکسیداتیو سس مایونز کم چرب در مدت 6 ماه تحت دمای 10 درجه سلسیوس بود. نتایج نشان داد که میزان pH و اسیدیته همه نمونه‌ها، به ترتیب در محدوده 16/3 أکثر

  هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیر روغن‌های خوراکی مختلف (روغن‌های سویا، آفتابگردان و کانولا در سطح 30 درصد وزنی) بر کیفیت و فساد اکسیداتیو سس مایونز کم چرب در مدت 6 ماه تحت دمای 10 درجه سلسیوس بود. نتایج نشان داد که میزان pH و اسیدیته همه نمونه‌ها، به ترتیب در محدوده 16/3-04/3 و 019/1-932/0 درصد قرار داشت. طی دوره نگهداری، میزان pH و ویسکوزیته نمونه‌های مایونز به تدریج کاهش یافت، در حالی که میزان اسیدیته افزایش پیدا کرد. نمونه‌های حاوی 15 درصد آفتابگردان و مخلوط برابر روغن‌ها، بیشترین میزان ویسکوزیته را داشتند. همه نمونه‌ها طی زمان نگهداری، از پایداری امولسیون مناسبی برخوردار بودند. ترکیب روغن‌های مختلف، اثر معنی‌داری بر شاخص‌های اکسیداسیون سس مایونز کم چرب داشت، به طوری که کمترین میزان شاخص‌های اکسیداسیون مربوط به نمونه‌های حاوی 15 درصد و 20 درصد روغن کانولا بود. با گذشت زمان، میزان اندیس‌های پراکسید، آنیزیدین و توتوکس همه نمونه‌های مورد بررسی، به طور معنی‌داری کاهش یافت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که نوع روغن، اثر معنی‌داری بر طعم، بافت، احساس دهانی، بو و پذیرش کلی سس مایونز کم چرب نداشت. کمترین امتیاز رنگ مربوط به نمونه حاوی 20 درصد روغن کانولا و تمام کانولا بود. با این حال، از لحاظ مشخصات حسی، همه نمونه های مایونز قابل پذیرش بودند. در نهایت، نتایج به دست آمده نشان داد که از مخلوط روغن‌های سویا، آفتابگردان و کانولا می‌توان برای تولید سس مایونز کم چرب استفاده کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - بررسی اثر جایگزینی نیتریت با استفاده از روغن سیاه‌دانه بر پایداری اکسیداتیو و ویژگی-های میکروبی و حسی سوسیس کوکتل
  محمدرضا خانی امین ابوالحسن زاده مریم فهیم دانش
  یکی از نگرانی های عمده در جوامع امروزی، به‌کارگیری افزودنی های شیمیایی در محصولات غذایی و احتمال ابتلا به برخی از بیماری هایی نظیر سرطان است. هدف از این تحقیق بررسی امکان جایگزینی نیتریت در فرمولاسیون سوسیس کوکتل با استفاده از روغن سیاه دانه بود. به این منظور نیتریت در أکثر

  یکی از نگرانی های عمده در جوامع امروزی، به‌کارگیری افزودنی های شیمیایی در محصولات غذایی و احتمال ابتلا به برخی از بیماری هایی نظیر سرطان است. هدف از این تحقیق بررسی امکان جایگزینی نیتریت در فرمولاسیون سوسیس کوکتل با استفاده از روغن سیاه دانه بود. به این منظور نیتریت در سطوح مختلف 0، 30، 60 و ppm 90 با روغن سیاه دانه در غلظت های 2 و 3 درصد جایگزین گردید و اثر آن بر میزان پایداری اکسیداتیو (شاخص های پراکسید و تیوباربیتوریک اسید) و ویژگی های میکروبی (شمارش های کلی باکتریایی و کپک و مخمر) و حسی در طی مدت یک ماه نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس در طی روزهای 1، 11، 21 و 31 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد جایگزینی روغن سیاه دانه در دو غلظت مورد استفاده موجب کاهش مقادیر شاخص های پراکسید و تیوباربیتوریک اسید در تیمارهای با نیتریت کاهش یافته نسبت به شاهد شد (P<0.05). هم‌چنین افزایش روغن سیاه دانه از 2 به 3 درصد موجب کاهش بار میکروبی در غلظت‌های ثابت نیتریت شد. تیمارهای حاوی 2 و 3 درصد روغن سیاه دانه با مقادیر ppm 90 و ppm 60 نیتریت عمدتاً در طی مدت نگهداری دارای نتایج شمارش های کلی باکتریایی و کپک و مخمری مشابه با نمونه شاهد بودند (P<0.05). نتایج به‌دست آمده از ارزیابی حسی نیز نشان داد که کاهش میزان نیتریت و جایگزینی آن با روغن سیاه دانه موجب کاهش امتیاز رنگ و طعم نمونه های سوسیس می شود اما تأثیر منفی بر بافت و بوی آن‌ها ندارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - پایداری اکسایشی روغن‌های سبوس برنج، ذرت، کانولا، آفتابگردان و سویا در فرآیند پخت و نگه‎داری نان
  نجمه جهانی جمشید فرمانی
  اکسیداسیون لیپیدهای نان طی فرایند پخت و نگه‌داری، ارزش تغذیه‌ای فرآورده را کاهش داده و باعث تشکیل طعم و بوی نامطلوب می‌شود. در این تحقیق پایداری اکسایشی روغن های سبوس برنج، ذرت، کانولا، آفتابگردان و سویا در شرایط پخت و نگه‌داری نان بروتشن بررسی شد. فرایند پخت نان باعث ا أکثر

  اکسیداسیون لیپیدهای نان طی فرایند پخت و نگه‌داری، ارزش تغذیه‌ای فرآورده را کاهش داده و باعث تشکیل طعم و بوی نامطلوب می‌شود. در این تحقیق پایداری اکسایشی روغن های سبوس برنج، ذرت، کانولا، آفتابگردان و سویا در شرایط پخت و نگه‌داری نان بروتشن بررسی شد. فرایند پخت نان باعث افزایش معنی دار (05/0>p) در میزان شاخص های اکسایشی از قبیل عدد پراکسید، آنیزیدین، توتوکس و تیوباربیتوریک اسید و درصد اسیدهای چرب آزاد شد. با این حال، نگه‌داری نان ها به مدت شش روز در دمای محیط تأثیری بر میزان این شاخص ها نداشت. به‌طور کلی مقدار این شاخص ها در نان حاوی روغن سبوس برنج کمتر از سایر نان‌ها بود، که این به‌معنی پایداری اکسایشی بیشتر آن در فرایند پخت و نگه‌داری نان می‌باشد. روغن های خالص نگه‌داری شده در شرایط شبیه‌سازی پخت و نگه‌داری، کیفیت اکسایشی مشابه با آن‌چه در نان ها مشاهده شد، داشتند. این موضوع به معنی عدم تأثیر ترکیبات موجود در نان بر پایداری اکسایشی روغن های آن می‌باشد. نان حاوی روغن سبوس برنج از نظر ارزیابی حسی نیز امتیاز بیشتری کسب کرد که البته در تطابق با وضعیت بهتر شاخص های اکسایشی آن بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - تأثیر اسانس و عصاره اتانولی میخک بر کیفیت فیله ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان پیش پخته طی نگهداری در دمای 18- درجه سلسیوس
  حمیدرضا شعبانی مریم عزیزخانی فهیمه توریان
  هدف این مطالعه، بررسی تأثیر افزودن عصاره و اسانس میخک بر پایداری اکسیداتیو و ویژگی‌های حسی فیله ماهی قزل‌آلای پیش پخته در دوره ذخیره‌سازی منجمد بود. فیله ماهی (تیمار شده با اسانس (1/0%) و عصاره میخک (2%) و BHT (02/0%) و کنترل) به سه روش سرخ کردن، پختن در فر و بخارپز کرد أکثر

  هدف این مطالعه، بررسی تأثیر افزودن عصاره و اسانس میخک بر پایداری اکسیداتیو و ویژگی‌های حسی فیله ماهی قزل‌آلای پیش پخته در دوره ذخیره‌سازی منجمد بود. فیله ماهی (تیمار شده با اسانس (1/0%) و عصاره میخک (2%) و BHT (02/0%) و کنترل) به سه روش سرخ کردن، پختن در فر و بخارپز کردن تهیه و در 18- درجه سلسیوس به مدت 4 ماه نگهداری شد. در پایان دوره نگهداری، بالاترین عدد پراکسید (PV) در فیله‌های سرخ‌شده حاوی اسانس و عصاره (به ترتیب، 48/4 و 45/5 میلی اکی والان در کیلوگرم) و پایین‌ترین PV در فیله‌های پخته‌شده در فر حاوی اسانس و عصاره (به ترتیب، 63/2 و 47/3 میلی اکی والان در کیلوگرم) مشاهده گردید. عدد تیوباربیتوریک اسید (TBA) در فیله‌های حاوی اسانس و عصاره پیش‌پزشده به هر سه روش بلافاصله پس از فرایند افزایش قابل‌ملاحظه‌ای نشان نداد لیکن در نمونه‌های کنترل بخارپز شده معیار TBA (58/0 میلی‌‌گرم مالون آلدهید در کیلوگرم) افزایش یافت. نمونه‌های تیمار شده با اسانس میخک دارای PV و TBA کمتری نسبت به نمونه‌های تیمار شده با عصاره میخک و نیز کنترل بودند. افزودن اسانس و عصاره میخک تأثیر مثبتی بر ویژگی‌های حسی نمونه‌ها داشت. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف توان و زمان دستگاه مایکروویو بر میزان ترکیبات فنلی، پایداری اکسایشی و برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن گیاه دارویی Cannabis sativa L.
  معصومه مقیمی
  در این تحقیق، اثر پیش‌ تیمارهای توان و زمان دستگاه مایکروویو بر میزان ترکیبات فنلی با استفاده از روش رنگ‌سنجی، پایداری اکسایشی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن دانه شاه دانه (Cannabis sativa L.) شامل راندمان استخراج روغن، اسیدیته، ضریب شکست و شاخص رنگ روغن با استفاده از طرح أکثر

  در این تحقیق، اثر پیش‌ تیمارهای توان و زمان دستگاه مایکروویو بر میزان ترکیبات فنلی با استفاده از روش رنگ‌سنجی، پایداری اکسایشی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن دانه شاه دانه (Cannabis sativa L.) شامل راندمان استخراج روغن، اسیدیته، ضریب شکست و شاخص رنگ روغن با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح توان مایکروویو (180، 540 و 900 وات) و سه سطح زمان مایکروویو (90، 180 و 270 ثانیه) و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت و روغن دانه‌های گیاه در سال 1396 با استفاده از پرس مارپیچی استخراج و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SAS استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش توان مایکروویو، راندمان استخراج روغن، اسیدیته، شاخص رنگ، پایداری اکسایشی و فنل کل به‌طور معناداری (01/0>P) افزایش یافت. افزایش زمان مایکروویو نیز منتج به افزایش راندمان استخراج روغن، اسیدیته، دانسیته، پایداری اکسایشی و فنل کل گردید و استفاده از پیش‌تیمار مایکروویو تأثیر معنی‌داری بر میزان ضریب شکست روغن‌ها نداشت. بیشترین راندمان استخراج روغن از دانه‌هایی به‌دست آمد که توان و زمان مایکروویو به‌کار رفته به‌ترتیب 900 وات و 270 ثانیه بود. بیشینه پایداری اکسایشی (33/9 ساعت) در حداکثر زمان و توان مایکروویو محاسبه شد. در مجموع با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان بیان نمود که استفاده از مایکروویو به‌منظور تیماردهی دانه شاه‌دانه قبل از استخراج روغن با پرس سرد می‌تواند موجب بهبود راندمان استخراج روغن و افزایش ترکیبات فنلی گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  9 - Comparison of Different Selenium Sources and Vitamin E in Laying Hen Diet and Their Influences on Egg Selenium and Cholesterol Content, Quality and Oxidative Stability
  ف. اسدی ف. شریعتمداری م.ا. کریمی ترشیزی م. محیطی اصلی م. قناعت پرست رشتی
  An experiment was carried out to compare the effects of laying hen’s diet supplemented with inorganic and different organic sources of selenium (Se) on quality and oxidative stability of eggs during storage. A total of 81, (35-week old) laying hens of Lohmann LSL- أکثر

  An experiment was carried out to compare the effects of laying hen’s diet supplemented with inorganic and different organic sources of selenium (Se) on quality and oxidative stability of eggs during storage. A total of 81, (35-week old) laying hens of Lohmann LSL-White were assigned to cages in a completely randomized design with 9 groups of treatment and 3 replicates of 3 birds. Hens in each group were fed their corresponded diet included the basal diet supplemented with sodium selenite, Se-enriched yeast, Cytoplex-selenium and Selenomax at two different levels of 0.3 and 0.6 mg/kg, or 200 mg/kg vitamin E. To prevent brand judgment challenge, A, B and C letters were applied for different organic source of Se. After 56 days of feeding experimental diets, eggs were collected from the hens to analysis. Egg weight loss during storage at 4 ˚C was lower (P<0.05) in the group fed 0.3 mg of B source Se/kg of feed. Vitamin E and Se supplemented groups had lower malondialdehyde values than those from the non-supplemented (P<0.01). The C Source of organic Se resulted in lower malondialdehyde compared with the other sources of Se or control. The supplementation of Se in diet increased (P<0.01) yolk Se concentration, with the effect being more significant by C source of Se. Selenium and vitamin E supplementation decreased serum and yolk cholesterol content (P<0.01). The results demonstrate the better efficacy of the C source of organic Se to increase Se deposition in egg and improved egg quality compared with the other sources of Se. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  10 - Effect of Different Levels of Turmeric and Rosemary Essential Oils on Performance and Oxidative Stability of Broiler Meat
  م. قره‌جانلو م. مهری ف. شیرمحمد
  The present study was conducted to investigate the effect of dietary supplementation of turmeric (TEO) and rosemary (REO) essential oils on growth performance and oxidative stability of broiler meat. Five hundred forty day-old chickens (Cobb 500) were randomly allotted أکثر

  The present study was conducted to investigate the effect of dietary supplementation of turmeric (TEO) and rosemary (REO) essential oils on growth performance and oxidative stability of broiler meat. Five hundred forty day-old chickens (Cobb 500) were randomly allotted to a 3 × 3 factorial arrangement with three levels of turmeric essential oil (T1=0, T2=75 and T3=150 mg/kg) and three levels of rosemary essential oil (R1=0, R2=100, and R3=200 mg/kg), with 4 replicates of 15 chickens. The combination of the essential oils, R2T3 and R3T3 improved (P<0.05) body weight gain compared to control group, during the first 3 wk of the trial. Control group had the lowest feed conversion ratio (P<0.05) compared to the other treatments with the exception of R1T2, R2T3 and R3T1 groups during of grower period (22-42d) and total period (1-42d). The highest values of the relative weights of carcass and thigh muscle achieved by birds fed 75 and 150 mg TEO supplementation respectively. Adding TEO supplementation to the diets significantly reduced (P<0.05) pancreas, proventriculus, gizzard and crop relative weights. The highest value of relative weight of liver was achieved by birds fed control diet compared to the birds fed other diets. With the exception of R3T2 and R3T3 groups, all of the treatments had a significant different (P<0.05) in malondialdehyde (MDA) value compared to control group after days 30 of storage at -20 ˚C. The birds fed supplementation of R1T2, R2T2, R3T3 and R3T1 showed lower levels of MDA values (P<0.05) in the breast meat compared to control group after days 60 of preservation at -20 ˚C. It was concluded that adding REO and TEO to the feed did not improve the broiler chicken’s performance, whereas these feed additives had great potential to improve oxidative stability of breast meat and reduced the concentration of MDA after days 30 and 60 of preservation at -20 ˚C. تفاصيل المقالة