فهرس المقالات grain oil yield

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تأثیر محلول‌پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ در شرایط مختلف رطوبتی
  عباس یزدی فر سعید سیف زاده حمیدرضا ذاکرین
  این پژوهش به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ رقم محلی اصفهان تحت شرایط مختلف رطوبتی در بهار و تابستان 1394 در منطقه قزوین انجام شد. این آزمایش به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عوامل مورد آزما أکثر

  این پژوهش به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ رقم محلی اصفهان تحت شرایط مختلف رطوبتی در بهار و تابستان 1394 در منطقه قزوین انجام شد. این آزمایش به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل: دور آبیاری در 3 سطح (I1: آبیاری هر 6 روز یکبار، I2: آبیاری هر 9 روز یکبار و I3: آبیاری هر 12 روز یکبار) به عنوان عامل اصلی و محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی در 8 سطح (M1: Zn، M2: B، M3: Mn، M4: B + Zn، M5: Mn + Zn، M6: B + Mn، M7: B + Zn + Mn: M8: آب خالص (شاهد)) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده آبیاری و اثر ساده محلول‌پاشی بر عملکرد دانه گلرنگ معنی‌دار بودند. نتایج مقایسه میانگین‌های اثر آبیاری بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار آبیاری 6 روز با میانگین 1584 کیلوگرم در هکتار بود و تیمارهای 9 و 12 روز آبیاری به ترتیب با میانگین‌های 1438 و 1306 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را داشتند و از نظر آماری در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. نتایج مقایسه میانگین‌های اثر سطوح محلول‌پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که تیمار روی + منگنز + بور با میانگین 1579 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود و کمترین مقدار عملکرد دانه متعلق به تیمار شاهد با میانگین 1262 کیلوگرم در هکتار بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر محلول‌پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ در شرایط مختلف رطوبتی
  عباس یزدی فر سعید سیف زاده حمید رضا ذاکرین
  این پژوهش به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ رقم محلی اصفهان تحت شرایط مختلف رطوبتی در بهار و تابستان 1394 در منطقه قزوین انجام شد. این آزمایش به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عوامل مورد آزما أکثر

  این پژوهش به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی روی، بر و منگنز بر عملکرد گلرنگ رقم محلی اصفهان تحت شرایط مختلف رطوبتی در بهار و تابستان 1394 در منطقه قزوین انجام شد. این آزمایش به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل: دور آبیاری در 3 سطح (I1: آبیاری هر 6 روز یکبار، I2: آبیاری هر 9 روز یکبار و I3: آبیاری هر 12 روز یکبار) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در 8 سطح (M1: Zn، M2: B، M3: Mn، M4: B + Zn، M5: Mn + Zn، M6: B + Mn، M7: B + Zn + Mn: M8: آب خالص (شاهد)) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده آبیاری و اثر ساده محلول پاشی بر عملکرد دانه گلرنگ معنی دار بودند. نتایج مقایسه میانگین های اثر سطوح آبیاری بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار آبیاری 6 روز با میانگین 1584 کیلوگرم در هکتار بود و تیمارهای 9 و 12 روز آبیاری به ترتیب با میانگین های 1438 و 1306 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را داشتند و از نظر آماری در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. نتایج مقایسه میانگین های اثر سطوح محلول پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که تیمار روی + منگنز + بور با میانگین 1579 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود و کمترین مقدار عملکرد دانه متعلق به تیمار شاهد با میانگین 1262 کیلوگرم در هکتار بود. تفاصيل المقالة