متریبوزین یکی از رایج ترین علفکش های مورد استفاده در زراعت سیب زمینی است. بهمنظور بررسی تأثیر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علف کش متریبوزین بر کارایی این علف کش در کنترل علف هرز تاجخروس وحشی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخا أکثر
متریبوزین یکی از رایج ترین علفکش های مورد استفاده در زراعت سیب زمینی است. بهمنظور بررسی تأثیر خصوصیات خاک و سابقه مصرف علف کش متریبوزین بر کارایی این علف کش در کنترل علف هرز تاجخروس وحشی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور در سال 1391 انجام شد. عامل اول نوع خاک در شش سطح (همدان با 15 سال و بدون سابقه مصرف، جیرفت با 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو سال سابقه مصرف و مشهد سه سال سابقه مصرف) و عامل دوم غلظت علف کش متریبوزین در شش سطح (صفر، 100، 300، 700، 1000 و 1500 گرم در هکتار(به ترتیب 10،0، 30، 70، 100 و 150% درصد غلظت توصیهشده)) بود. قبل از کاشت تاجخروس وحشی، گلدان ها با مقادیر مورد نظر علف کش متریبوزین تیمار شد و 4 هفته بعد از کاشت، برداشت انجام شد و صفات طول ریشه و اندام هوایی و وزن خشک آنها اندازه گیری و منحنیهای غلظت-پاسخ رسم گردید. بالاترین و پایین ترین خسارت به تاجخروس وحشی به ترتیب در خاک های جیرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15 سال سابقه مصرف دیده شد. در خاک جیرفت با 15 سال سابقه ی مصرف، کاهش وزن خشک اندام هوایی در غلظت های 1/0، 3/0، 7/0، 1 و 5/1 کیلوگرم متریبوزین در هکتار نسبت به عدم مصرف آن، به ترتیب 15، 29، 45، 46 و 56 درصد بود، درحالیکه در خاک همدان با 15 سال سابقه مصرف، کاهش وزن اندام هوایی در غلظت های مذکور متریبوزین نسبت به عدم مصرف علف کش به ترتیب 6، 11، 25، 31 و 36 درصد بود. نتایج نشان داد که در خاک های مختلف افزایش غلظت علف کش سبب کنترل مطلوب تر تاجخروس وحشی گردید ولی افزایش میزان رس و ماده آلی و همچنین افزایش سابقه مصرف، از شدت تأثیر بقایای متریبوزین کاست.
تفاصيل المقالة
نیشکر دارای یک مرحله رویشی حساس به رقابت علفهای هرز میباشد که حدود سه تا شش هفته از زمان کاشت در فصل گرم میباشد. کنترل علفهای هرز در ابتدای فصل رشد نیشکر قبل از بسته شدن کانوپی نیشکر ضروری میباشد. به منظور بررسی تراکم، وزن خشک و شاخص EWRC علف‎های هرز پهن برگ و أکثر
نیشکر دارای یک مرحله رویشی حساس به رقابت علفهای هرز میباشد که حدود سه تا شش هفته از زمان کاشت در فصل گرم میباشد. کنترل علفهای هرز در ابتدای فصل رشد نیشکر قبل از بسته شدن کانوپی نیشکر ضروری میباشد. به منظور بررسی تراکم، وزن خشک و شاخص EWRC علف‎های هرز پهن برگ و باریک برگ پس از استفاده از علفکش پندیمتالین EC33% (تیتان) به صورت پیش رویشی با هدف برقراری تناوب در مصرف علفکش‎ها در مزارع نیشکر، آزمایشی در سال زراعی 1402-1401 در شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا در شهرستان اهواز در استان خوزستان به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. بررسی صفات شامل میانگین تراکم و وزن خشک علفهای هرز پهن برگ، باریک برگ در پنج متر مربع، و شاخص EWRC علفهای هرز پهن برگ و باریک برگ در تاریخهای 1/12/1401 و 11/1/1402 انجام شد. این آزمایش با شش تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (بدون سمپاشی)، پندیمتالین (تیتان) چهار لیتر در هکتار، پندیمتالین سه لیتر در هکتار، پندیمتالین سه و نیم لیتر در هکتار، پندیمتالین سه لیتر در هکتار + سنکور یک کیلوگرم در هکتار، آترازین دو کیلوگرم در هکتار + سنکور دو کیلوگرم در هکتار (مرسوم مزرعه) بودند. نتایج نشان دادند تیمارهای مختلف روی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد اثر معنی‎دار داشتند. با توجه به مجموع نتایج و همچنین لزوم برقراری تناوب در سموم مصرفی، استفاده از علفکش پندیمتالین با دوز سه و نیم تا چهار لیتر در هکتار به خصوص در مزارع دیر برداشت پیشنهاد می‎شود.
تفاصيل المقالة
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علفهایهرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام أکثر
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علفهایهرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام شد. ابتدا واکنش رشد میسلیومی پرگنه این قارچ نسبت به علفکشها در محیط کشت پیدیای بررسی گردید. سپس این واکنش با دیسک های کاغذ واتمن آغشته به علفکش در سه غلظت متفاوت در مقایسه با شاهد بدون علفکش آزمایش شد. نتیجه آزمایش استفاده از غلظت های بالای علفکش در محیط کشت نشان داد که محیط کشت حاوی تری فلورالین در غلظتهای 12500 و 25000 پیپیام، اتال فلورالین در غلظتهای 17500 و 35000 پی پی ام و آلاکلر در غلظتهای 20000 و 40000 پی پی ام، به طور کامل از رشد رویشی این قارچ جلوگیری کردند. متریبوزین در غلظت های 2500 و 5000 پیپیام، اگر چه باعث توقف کامل این قارچ نشد ولی در مقایسه با شاهد سبب کاهش معنی دار رشد پرگنه گردید. آزمایش در غلظتهای پایینتر علفکش ها در محیط پیدیآ نشان داد که آلاکلر، تری فلورالین، اتال فلورالین به ترتیب با غلظتهای 509 ، 318 و 445 پی پی ام در محیط کشت موجب کاهش معنیدار رشد میسلیومی قارچ شدند. در میان تیمارهای اخیر، تاثیر آلاکلر بیشتر از سایر علفکشها ارزیابی شد و متریبوزین با غلظت 64 پیپیام تاثیر معنیداری روی رشد قارچ نداشت. همچنین در آزمایش دیسک های آغشته به علفکشها در غلظت های مختلف، در مقایسه با شاهد، قراینی از واکنش بیمارگر نسبت به علفکشها بدست نیامد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی مدیریت شیمیایی علفهایهرز یونجه تازه کاشت با هدف ارزیابی شاخصهای رشد، آزمایشی با 9 تیمار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور واقع در مشکیندشت کرج طی سالهای 1393-1395 انجام گرفت. تیمارهای آزمای أکثر
به منظور بررسی مدیریت شیمیایی علفهایهرز یونجه تازه کاشت با هدف ارزیابی شاخصهای رشد، آزمایشی با 9 تیمار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور واقع در مشکیندشت کرج طی سالهای 1393-1395 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل: ارادیکان (1/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار)، متری بوزین (525 گرم ماده موثره در هکتار)، توفوردی بی(1269 گرم ماده موثره در هکتار) ، توفوردی بی (1480 گرم ماده موثره در هکتار)، بنتازون (1440 گرم ماده موثره در هکتار)، ایمازاتاپیر (50 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلیلیتر سیتوگیت، ایمازتاپیر (100 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلیلیتر سیتوگیت، شاهد بدون کنترل علفهرز و شاهد وجین دستی تمام فصل علفهایهرز بودند. نتایج مربوط به علفهایهرز در یونجه تازه کشت نشان داد که موثرترین علفکشها در کاهش تراکم علفهایهرز پهنبرگ متری بوزین (99 دو 97 درصد در چین اول و دوم) و ایمازاتاپیر به میزان 1 لیتر در هکتار(91 و 90 درصد در چین اول و دوم) و ضعیفترین کنترل، کاربرد ارادیکان (44 و 36 درصد در چین اول و دوم) بود. همچنین نتایج کاهش تراکم علفهایهرز باریکبرگ نشان داد که بیشترین کارایی در بین علفکشها مربوط به ارادیکان (100 درصد در دو چین)، متری بوزین (87 و 91 درصد در چین اول و دوم) ایمازاتاپیر به میزان 100 گرم ماده موثره در هکتار (81 درصد و 90 درصد در چین اول و دوم) بود.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علفهای هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرمآباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرمآباد به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت طرح آزمایشی اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد عل أکثر
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علفهای هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرمآباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرمآباد به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت طرح آزمایشی اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد علفکش (H) با هفت سطح: { H1 (علف کش تریفلورالین به میزان 5/2 لیتر در هکتار و به صورت پیش از کاشت)، H2 (علف کش پندیمتالین به میزان 3 لیتر در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H3 (علف کش پندیمتالین به میزان 3 لیتر در هکتار و به صورت پسرویشی)، H4 (علف کش متریبیوزین به میزان 5/0 کیلوگرم در هکتار و به صورت پیشرویشی) ، H5 (علف کش دیورون به میزان 2 کیلوگرم در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H6 (علف کش ایمازتاپیر به میزان 1 لیتر در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H7 (شاهد بدون کنترل)} بهعنوان عامل اصلی و تاریخ کشت (P) نیز با دوسطح :] P1 (کشت زمستانه) ، P2 (کشت بهاره)[ بهعنوان عامل فرعی طرح بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، تراکم بوته و وزن خشک علفهایهرز تحت تأثیر عامل کاربرد علفکش قرار گرفته و معنیدار شدند. به طور کلی تمام علفکشهای مورد استفاده باعث کاهش معنی دار تراکم و وزن خشک علفهایهرز در واحد سطح شدند. با توجه به نتایج بهدست آمده علفکش متری بیوزین به صورت پیش رویشی بیشترین میزان کنترل را بر علفهایهرز و سبب گردید صفات رویشی نخود نسبت به سایر تیمارهای مورد استفاده بیشتر باشد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علفهای هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرمآباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرمآباد به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت طرح آزمایشی اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد عل أکثر
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علفهای هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرمآباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرمآباد به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت طرح آزمایشی اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد علفکش (H) با هفت سطح (علف کش تریفلورالین (2.5 L/ha) به صورت پیش از کاشت، علف کش پندیمتالین (3 L/ha) به صورت پیشرویشی، علف کش پندیمتالین (3L/ha) به صورت پسرویشی، علف کش متریبیوزین (0.5 L/ha) به صورت پیشرویشی، علف کش دیورون (2 kg/ha) به صورت پیشرویشی، علف کش ایمازتاپیر (1 L/ha) به صورت پیشرویشی، شاهد بهعنوان عامل اصلی در دو تاریخ کشت (کشت زمستانه و بهاره) بهعنوان عامل فرعی طرح بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، تراکم بوته و وزن خشک علفهایهرز تحت تأثیر عامل کاربرد علفکش قرار گرفته و معنیدار شدند. به طور کلی تمام علفکشهای مورد استفاده باعث کاهش معنی دار تراکم و وزن خشک علفهایهرز در واحد سطح شدند. اما بهترین تیمار در بین آنها به لحاظ کنترل علفهایهرز، کاربرد علفکش متریبیوزین به صورت پیشرویشی بود که نسبت به تیمار عدم کنترل علفهایهرز تقریباً به میزان 70 درصد موفق به کاهش تراکم و وزن خشک علفهایهرز گردید. با توجه به نتایج بهدست آمده علفکش متری بیوزین به صورت پیش رویشی بیشترین میزان کنترل را بر علفهایهرز و هم چنین کمترین تأثیر منفی را بر بوته نخود داشته که سبب گردید صفات رویشی نخود نسبت به سایر تیمارهای مورد استفاده بیشتر باشد.
تفاصيل المقالة
به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سن أکثر
به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سنکور+ تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 5- سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 6- سنکور+ تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 7- سنکور+ آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 8- سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 9- سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 10- تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 11- تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 12- تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 13- آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 14- آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 15- آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 16- شاهد بدون وجین، 17- شاهد وجین کامل فاکتورهای مورد بررسی تعداد علفهای هرز به تفکیک گونه، ارتفاع بوته سیب زمینی، تعداد برگ روی بوته، وزن خشک کل انام هوایی، وزن خشک اندام زیر زمینی در مرحله 30 روزبعد از سم سمپاشی دوم(بعد خاکدهی پای بوته) ، ودر مرحله برداشت: عملکرد غده،بیوماس کل گیاه،تعداد غده روی هر بوته،وزن غده، اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، ، تیمار تیتوس (دوز توصیه شده) به لحاظ تراکم پیچک و تاج خروس در بالاترین گروه آماری به لحاظ عددی قرار گرفت، با توجه به مقایسه میانگین عملکرد مشخص شد که تیمار علفکشی آپیروس دوز توصیه شده (57/27 تن در هکتار) تفاوت معنی داری با شاهد وجین کامل نداشته هر چند که از لحاظ عددی کمتر از آن بود، در بین تیمار های علفکشی دوز کاهش یافته سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده) و سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده) با تولید به ترتیب52/24، 35/24 و 10/24 تن در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفته که عملکرد قابل قبولی را داشته اند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications