بررسی کارایی کنترل شیمیایی علف های هرز بر رشد علف هرز و خصوصیات رشدی نخود در تاریخ های مختلف کاشت
علی خورگامی
1
(
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد
)
مهناز یاراحمدی
2
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد
)
الکلمات المفتاحية: نخود, علفهرز, علفکش, کشت زمستانه, متریبیوزین,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علفهای هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرمآباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرمآباد به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت طرح آزمایشی اسپلیتپلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد علفکش (H) با هفت سطح: { H1 (علف کش تریفلورالین به میزان 5/2 لیتر در هکتار و به صورت پیش از کاشت)، H2 (علف کش پندیمتالین به میزان 3 لیتر در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H3 (علف کش پندیمتالین به میزان 3 لیتر در هکتار و به صورت پسرویشی)، H4 (علف کش متریبیوزین به میزان 5/0 کیلوگرم در هکتار و به صورت پیشرویشی) ، H5 (علف کش دیورون به میزان 2 کیلوگرم در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H6 (علف کش ایمازتاپیر به میزان 1 لیتر در هکتار و به صورت پیشرویشی)، H7 (شاهد بدون کنترل)} بهعنوان عامل اصلی و تاریخ کشت (P) نیز با دوسطح :] P1 (کشت زمستانه) ، P2 (کشت بهاره)[ بهعنوان عامل فرعی طرح بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، تراکم بوته و وزن خشک علفهایهرز تحت تأثیر عامل کاربرد علفکش قرار گرفته و معنیدار شدند. به طور کلی تمام علفکشهای مورد استفاده باعث کاهش معنی دار تراکم و وزن خشک علفهایهرز در واحد سطح شدند. با توجه به نتایج بهدست آمده علفکش متری بیوزین به صورت پیش رویشی بیشترین میزان کنترل را بر علفهایهرز و سبب گردید صفات رویشی نخود نسبت به سایر تیمارهای مورد استفاده بیشتر باشد.