• فهرس المقالات Cardiac Troponin

      • حرية الوصول المقاله

        1 - تأثیر مصرف دراز مدت سیلدنافیل سیترات بر روی شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی
        عرفان زرینی ، بهرام عمواوغلی تبریزی ، مجید فرتاش وند ، رسول صادقی .
        امروزه افزایش بیماری های قلبی و به دنبال آن ایجاد ناتوانی جنسی، منجر به افزایش مصرف داروهای افزایش دهنده قوای جنسی شده است. در نارسایی های قلبی به علت کاهش خونرسانی به عروق جسم غاری، نعوظ کامل اتفاق نمی افتد که این امر می تواند منجر به نارضایتی جنسی گردد. یکی از مهمترین أکثر
        امروزه افزایش بیماری های قلبی و به دنبال آن ایجاد ناتوانی جنسی، منجر به افزایش مصرف داروهای افزایش دهنده قوای جنسی شده است. در نارسایی های قلبی به علت کاهش خونرسانی به عروق جسم غاری، نعوظ کامل اتفاق نمی افتد که این امر می تواند منجر به نارضایتی جنسی گردد. یکی از مهمترین داروهایی که برای درمان این بیماری مصرف می شود، سیلدنافیل سیترات به عنوان مهار کننده انتخابی برای cGMP نوع 5 است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات جانبی مصرف دراز مدت این دارو بر روی شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انتخاب و به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم شدند. سپس به گروه تیمار داروی سیلدنافیل سیترات با دوز mg/kg 100 به صورت خوارکی به مدت 30 روز متوالی و به گروه شاهد فقط آب مقطر تجویز شد. در پایان، مقادیر سرمی تروپونین I قلبی، کراتین کیناز MB، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که سیلدنافیل سیترات دارای اثر محافظتی بر آنزیم‌های قلبی است که می تواند ناشی از آزاد سازی نیتریک اکساید (NO) باشد تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - ارزیابی تغییرات شاخص‌های سرمی آسیب قلبی در موش‌های صحرایی‌دیابتی شده با آلوکسان
        یعقوب حاجی صادقی مجید فرتاش وند
        دیابت ملیتوس اختلالی متابولیکی است که از شیوع بالایی در سراسر جهان برخوردار می‌باشد و افزایش سطح قند خون و در پی آن آسیب‌های جدی را در عروق و بافت های مختلف بدن سبب می‌گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات میزان شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش های صحرایی دچار دیابت تجر أکثر
        دیابت ملیتوس اختلالی متابولیکی است که از شیوع بالایی در سراسر جهان برخوردار می‌باشد و افزایش سطح قند خون و در پی آن آسیب‌های جدی را در عروق و بافت های مختلف بدن سبب می‌گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات میزان شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش های صحرایی دچار دیابت تجربی بود. بدین منظور تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی در 2 گروه 15 تایی شاهد سالم و تیمار دیابتی تقسیم شدند. دیابت ملیتوس تجربی نیز با تزریق داخل صفاقی تک دز آلوکسان (mg/kg 120) ایجاد گردید. چهار هفته پس از القاء دیابت، شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش های مورد مطالعه اندازه گیری شد. متوسط قند خون گروه دیابتی mg/dl 36±1/263 و گروه شاهد mg/dl 12±7/96 بود که حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه بود (000/0=p). میزان سرمی cTnI (تروپونین I قلبی) در موش های صحرایی مبتلا به دیابت تجربی به طور معنی داری بیشتر از موش های صحرایی گروه شاهد بود (002/0=p). هم چنین فعالیت سرمی آنزیم های AST (آسپارتات آمینوترانسفراز)، LDH (لاکتات دهیدروژناز) و CK-MB (کراتین کیناز قلبی- مغزی) در گروه دیابت تجربی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود. در این مطالعه از لحاظ ارتباط بین مقدار قند خون و میزان تروپونین I قلبی سرم (685/0=r‌، 010/0=p) و نیز سطح فعالیت سرمی آنزیم ها شامل AST (862/0=r‌، 000/0=p)، LDH (760/0=r‌، 008/0=p) و CK-MB (590/0=r‌، 014/0=p) همبستگی مستقیم و معنی دار برآورد گردید.در این مطالعه افزایش میزان cTnI سرم همراه با بالا رفتن میزان فعالیت آنزیم های سرمی شاخص قلب در موش های صحرایی دچار دیابت در مقایسه با گروه شاهد موید بروز درجاتی از آسیب عضله قلب است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - بررسی تغییرات سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I در گوسفندان مبتلا به تیلریوز در شهرستان ارومیه
        کاوه عظیم زاده اصغر حسن پور
        تیلریوز یکی از بیماری های مهم تک یاخته ای در دام های اهلی بوده که نقش مهمی در کاهش تولید (شیر و گوشت) دارد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I به عنوان شاخص های سرمی آسیب قلبی-عروقی در گوسفندان مبتلا به تیلریوز بر اساس جنس و نژاد در شه أکثر
        تیلریوز یکی از بیماری های مهم تک یاخته ای در دام های اهلی بوده که نقش مهمی در کاهش تولید (شیر و گوشت) دارد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I به عنوان شاخص های سرمی آسیب قلبی-عروقی در گوسفندان مبتلا به تیلریوز بر اساس جنس و نژاد در شهرستان ارومیه می باشد. پس از تشخیص تیلریوز بر اساس علایم بالینی و آزمایشگاهی، 30 رأس گوسفند بیمار (15 رأس نژاد قزل و 15 رأس نژاد ماکویی) که از نژاد قزل 8 رأس نر و 7 رأس ماده و در نژاد ماکویی هم همین تعداد در نظر گرفته شد. در ضمن همان تعداد گوسفند سالم (از نظر جنس و نژاد) به عنوان گروه سالم انتخاب شدند. از ورید وداج تمام گروه ها خون گیری به عمل آمد و فراسنجه های فوق الذکر در کلیه نمونه ها مورد سنجش و ارزیابی آماری قرار گرفتند. نتایج حاکی از افزایش معنی دار (05/0>p) در تمام فراسنجه ها در گروه بیمار نسبت به گروه سالم بود. در رابطه با جنس، افزایش معنی دار (05/0>p) در تمام فراسنجه ها در جنس نر نسبت به جنس ماده مشاهده شد و در مورد نژاد نیز اختلاف معنی دار (05/0>p) بین گروه بیمار نژاد ماکویی با سالم و نژاد قزل با سالم در فراسنجه ها مشاهده گردید. در مجموع می توان اظهار داشت که افزایش سطح سرمی هموسیستئین و تروپونین قلبی I در گوسفندان مبتلا به تیلریوز مخصوصاً در جنس نر می تواند هشداری بر لزوم توجه هر چه بیشتر به مقوله مدیریت پیشگیری و درمان در گوسفندان مبتلا به تیلریوز باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - تأثیر تجویز هم‌زمان سیلدنافیل سیترات با دکسترومتورفان و کلرفنیرامین بر شاخص‌های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی
        رسول صادقی بهرام عمواوغلی تبریزی مجید فرتاش وند
        سیلدنافیل سیترات یک مهارکننده آنزیم فسفو دی استراز 5، دکسترومتورفان یک ضدسرفه با اثرات اپیوئیدی ضعیف و کلرفنیرامین آنتی‌هیستامین نسل یک می باشد. متابولیسم اصلی هر سه دارو از طریق سیتوکروم P450 کبدی صورت می پذیرد. با توجه به این که عوارض قلبی- عروقی مرتبط با هر سه دارو گ أکثر
        سیلدنافیل سیترات یک مهارکننده آنزیم فسفو دی استراز 5، دکسترومتورفان یک ضدسرفه با اثرات اپیوئیدی ضعیف و کلرفنیرامین آنتی‌هیستامین نسل یک می باشد. متابولیسم اصلی هر سه دارو از طریق سیتوکروم P450 کبدی صورت می پذیرد. با توجه به این که عوارض قلبی- عروقی مرتبط با هر سه دارو گزارش ‌شده است، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی سطح سرمی آنزیم های شاخص آسیب قلبی و تروپوونین I متعاقب تجویز هم زمان سیلدنافیل با دکسترومتورفان و کلرفنیرامین بود. تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 8 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند که یک گروه شاهد و بقیه گروه های تیمار که داروهای سیلدنافیل سیترات (mg/kg100)، دکسترومتورفان (mg/kg20)، کلرفنیرامین (mg/kg20)، دکسترومتورفان+کلرفنیرامین، سیلدنافیل+دکسترومتورفان، سیلدنافیل+کلرفنیرامین، سیلدنافیل+دکسترومتورفان+کلرفنیرامین را به مدت 30 روز و به روش گاواژ، خوراکی دریافت کردند. یافته ها نشان داد که تجویز سیلدنافیل به موش های صحرایی، موجب تغییرات آماری معنی دار شاخص های سرمی آسیب قلبی در مقایسه با گروه شاهد نشد (05/0<p )، بلکه مقدار CK-MB (creatine phosphokinas MB) نیز نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد. از سویی دیگر، تجویز کلرفنیرامین سبب افزایش معنی دار LDH (lactate dehydrogenase) (01/0p <) و CK-MB (001/0p <) نسبت به گروه شاهد شد و نیز تجویز دکسترومتورفان، افزایش فعالیت آنزیم های موردمطالعه را موجب گردید که AST (افزایشaspartate aminotransferase) (05/0p <) و CK-MB (001/0p <) معنی دار بود. همچنین تجویز هم‌زمان سیلدنافیل با دکسترومتورفان و سیلدنافیل با کلرفنیرامین و یا هر سه باهم، باعث افزایش سطح فعالیت هر سه آنزیم شاخص آسیب قلبی شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - ارزیابی تغییرات تروپونینI قلبی سرم در گاوهای شیری مبتلا به متریت سپتیک
        مجید فرتاش‌وند علی درنگیان امیرعلی کاوه
        متریت یکی از بیماری های مهم صنعت گاوداری است که بالاخص فرم سپتیک آن باعث ایجاد خسارات و تحمیل هزینه های قابل توجهی می شود. یکی از عوارض این بیماری بروز سپتی سمی و متعاقب آن شوک اندوتوکسیک و مرگ دام های مبتلا است. در این مطالعه که روی50 راس گاو هلشتاین مبتلا به متریت سپت أکثر
        متریت یکی از بیماری های مهم صنعت گاوداری است که بالاخص فرم سپتیک آن باعث ایجاد خسارات و تحمیل هزینه های قابل توجهی می شود. یکی از عوارض این بیماری بروز سپتی سمی و متعاقب آن شوک اندوتوکسیک و مرگ دام های مبتلا است. در این مطالعه که روی50 راس گاو هلشتاین مبتلا به متریت سپتیک و 50 راس گاو ماده سالم انجام گرفت، اهمیت این بیماری از لحاظ ایجاد آسیب قلبی با استفاده از اندازه گیری شاخص های سرمی مورد ارزیابی گرفت.نتایج حاصل نشان دهنده افزایش معنی دار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و دمای راست روده ای در گاوهای مبتلا به متریت سپتیک نسبتبه گاوهای سالم بود (000/0=p). همچنین میزان سرمی تروپونین I قلبی(cTnI)در گاوهای بیمار مبتلا به متریت سپتیک بیشتر ازگاوهای تازه زا سالم بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (021/0=p). سایر شاخص های سرمی آسیب قلبی در گاوهای مبتلا به متریت سپتیک در مقایسه با گاوهای سالم بیشتر بود ولی تنها افزایش AST و CK-MBمعنی دار بود و اختلاف آماری معنی داری از لحاظ میزان فعالیت سرمی LDH بین دو گروه سالم و بیمار مشاهده نشد. به طور کلی افزایش شاخص های سرمی آسیب قلبی در گاوهای مبتلا به متریت سپتیک موید بروز درجاتی از آسیب عضله قلب است که می تواند نتیجه درمان را تحت تاثیر قرار دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - بررسی سطح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم‌های سرمی در اسب‌های مبتلا به گورم
        علی حسن پور مجید فرتاش وند
        این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیماری گورم بر تغییرات سطوح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم ها در سرم اسب انجام گرفت. تحقیق روی 30 رأس اسب مبتلا به بیماری گورم و 29 رأس اسب سالم انجام گرفت. اسب های بیمار بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی (کشت ترشحات بینی و در أکثر
        این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیماری گورم بر تغییرات سطوح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم ها در سرم اسب انجام گرفت. تحقیق روی 30 رأس اسب مبتلا به بیماری گورم و 29 رأس اسب سالم انجام گرفت. اسب های بیمار بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی (کشت ترشحات بینی و در صورت درناژ عقده لنفی از ترشحات آن جهت جداسازی استرپتوکوکوس اکویی) تایید شدند. از هر اسب نمونه خون از ورید وداج اخذ گردید. مقادیر سرمی تروپونین قلبی با روش الایزا و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز با استفاده از کیت های بیوشیمیایی اندازه گیری شد. میانگین تعداد ضربان قلب در گروه بیمار افزایش معنی داری داشت (05/0p<). میانگین سطح سرمی تروپونین قلبی به طور معنی داری افزایش داشت (001/0=p). میزان فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز با رخداد بیماری گورم افزایش یافته بود (به ترتیب 041/0=p، 001/0= p و 006/0=p). نتیجه نهایی اینکه به دنبال رخداد بیماری گورم در اسب، سطح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز افزایش می یابد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - تاثیر یک دوره فعالیت هوازی در کاهش اثرات جانبی استروئید آنابولیک با دوزهای مختلف بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیک بافت قلب رت های نر ویستار
        ایمان مزجی ابراهیم شیخ نظری آسیه عباسی دلوئی سید جواد ضیاءالحق
        استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 أکثر
        استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 هفته و میانگین وزن 190گرم به 7 گروه گروه کنترل، شم، استروئید دوز درمانی (2 میلی‌گرم/کیلوگرم)، استروئید دوز سوءمصرف (5 میلی‌گرم/کیلوگرم)، تمرین هوازی، هوازی + دوز درمانی و هوازی + دوز سوء‌مصرف، بصورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. تزریق ها در یک روز یکسان هفته و در ناحیه پشت ران رت‌ها به وسیله سرنگ انسولین مدرج تزریق استفاده شد. پروتکل هوازی شامل 5 روز در هفته دویدن به مدت هشت هفته بر روی تردمیل جوندگان با سرعت 30 متر بر دقیقه و 60 دقیقه تمرین بود. نمونه‌ها ابتدا بیهوش و نمونه‌های خونی و بافتی به آزمایشگاه‌های مربوطه منتقل شدند. همچنین نتایج توسط نرم افزار SPSS و آزمون آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی و سطح معنی‌داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تفاوت معنی‌داری میان گروه‌ها در افزایش وزن نهایی و تروپونین قلبی وجود نداشت (05/0<p ). همچنین میزان تستوسترون پلاسمای رت‌های دریافت کننده استروئید هم در دوز درمانی و هم سوء‌مصرف بصورت معنی‌داری نسبت به گروه‌های تمرین کاهش یافت (05/0> p). از طرفی میزان مسافت دویدن در آزمون عملکرد هوازی جوندگان در گروه‌های دریافت کننده استروئید و تمرین بطور معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها بالاتر بود (05/0> p). نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی می‌تواند از کاهش تستوسترون درونزاد جلوگیری کند اما تاثیری در میزان تروپونین قلبی و وزن رت‌ها ندارد. بعلاوه بنظر می رسد استروئید بولدنون در افزایش عملکرد هوازی رت‌ها موثر باشد. تفاصيل المقالة