مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته به‌طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به همگرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی همگرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش أکثر
مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته به‌طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به همگرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی همگرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که با داده‌های اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی در سال‌های 2014-1995 و با استفاده از نرم‌افزار EViews نسخه 10 انجام شد. همگرایی تصادفی با استفاده از آزمون ریشه واحد داده‌های پانلی، همگرایی سیگما با استفاده از انحراف معیار مقطعی لگاریتم سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت؛ و همگرایی بتای سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت با برآورد مدل همگرایی داده‌های پانلی بررسی شد. یافته‌ها: همگرایی تصادفی مطلق و شرطی سرانه مخارج سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی تأیید نشد. ضریب بتای مطلق سرانه مخارج سلامت 0/29 بود. ضریب بتای شرطی کشورهای با شاخص توسعه انسانی بالا 0/30 و برای کشورهای با شاخص توسعه انسانی متوسط 0/01 بود. ضریب همگرایی بتا امید به زندگی در کشورهای عضو اکو 28/0 و برای مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال 1/16 برآورد شد. همگرایی سیگما سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت تأیید نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه بیانگر عدم همگرایی سرانه مخارج سلامت و واگرایی پیامدهای سلامت است که نشان می‌دهد نابرابری‌ها در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی افزایش یافته و سلامت کشورهای کم درآمد با نرخی بسیار پایین‌تر از اعضای ثروتمند سازمان بهبود یافته است؛ بنابراین لازم است سیاست‌های اکو، با هدف کاهش تفاوت‌های منطقه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا شود.
تفاصيل المقالة
مقدمه: توسعه بخش اجتماعی یکی از اهداف کلیدی دولت هر کشوری به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته یا در حال توسعه است. اهمیت سلامت به عنوان یکی از جنبه‌های کلیدی توسعه و رفاه اقتصادی افراد و ملت‌ها به طور فزاینده‌ای در جهان شناخته می‌شود. این را می‌توان از مجموعه‌ای از اصلاحات أکثر
مقدمه: توسعه بخش اجتماعی یکی از اهداف کلیدی دولت هر کشوری به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته یا در حال توسعه است. اهمیت سلامت به عنوان یکی از جنبه‌های کلیدی توسعه و رفاه اقتصادی افراد و ملت‌ها به طور فزاینده‌ای در جهان شناخته می‌شود. این را می‌توان از مجموعه‌ای از اصلاحات انجام شده توسط کشورها برای افزایش سرمایه‌گذاری در سلامت به منظور دست‌یابی به اهداف توسعه هزاره سلامت مشاهده کرد. فقدان سرمایه‌گذاری در حوزه سلامت و اقداماتی برای رسیدگی به عوامل تعیین‌کننده محیطی و اجتماعی سلامت یک محدودیت جدی برای ارتقای نتایج سلامت در این کشورها است. با توجه به این که همگرایی دولت‌ها در سرانه هزینه‌های بهداشتی منجر به کاهش میزان نابرابری یا افزایش برابری در سراسر مناطق می‌شود که یک هدف بزرگ توسعه ای یک ملت یا دولت‌ها خواهد بود، این تحقیق فرآیند همگرایی را از نظر هزینه‌های بهداشتی سرانه ارزیابی می‌کند.روش پژوهش:. در این تحقیق همگرایی مخارج بهداشتی سرانه در استان‌های ایران با استفاده از روش پانل پویا مورد مطالعه قرار می گیرد. لذا بدین منظور از داده‌های مربوط به 30 استان کشور طی سال‌های 1386 تا 1398 استفاده شده است. بدلیل جداسازی استان البرز از سال 1390 به بعد، داده‌های مربوط به این استان با استان تهران محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل روند همگرایی هزینه‌های بهداشتی سرانه استان‌ها از روش همگرایی بتا و سیگما و الگوی گشتاور تعمیم‌یافته پانلی پویا (Panel GMM) استفاده خواهد شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد همگرایی بتای مطلق و شرطی در سرانه مخارج بهداشتی در استان‌های ایران وجود دارد. سرعت همگرایی در مخارج سرانه دولتی بر بهداشت بالاتر از مخارج سرانه خصوصی است و همین امر در روند همگرایی کلی هزینه‌های سرانه بهداشتی هر استان اثر گذار بوده است. هم‌چنین بررسی پراکندگی هزینه‌های سرانه بهداشت هر استان حاکی از وجود همگرایی سیگما در استان‌های ایران می‌باشد.نتیجه‌گیری: اگرچه مسیری برای همگرایی وجود دارد، اما این تحلیل نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر منابع در حوزه بهداشت و درمان را آشکار کرده است. در واقع، سطوح فعلی سرمایه‌گذاری‌هایی که بر بهداشت کشور صورت گرفته است برای گسترش پروژه عظیم حوزه بهداشت و سلامت، کافی نیست. همان‌طور که همگرایی سیگما در رابطه با هزینه‌های خصوصی و دولتی بر بهداشت هر فرد نشان داد پراکندگی مولفه‌های ذکر شده کاهش یافته است. این بدان معنی است که متغیری که انحراف معیار کمتری دارد (هزینه‌های بهداشتی سرانه دولتی) هزینه‌های یکدست و همگنی در بخش بهداشت ایجاد کرده است. هزینه‌های دولت به تنهایی پاسخگوی هزینه‎های بهداشت و درمان نیست و نیاز به سرمایه‎گذاری بخش خصوصی در این امر است. به طور کلی بخش بهداشت نیازمند هزینه‌هایی بیشتر از درآمدهای عمومی است. نتیجه این که یک مشکل در سیستم‌های بهداشت و درمان بیشتر کشورها مشاهده می‌گردد و آن فشار بر درآمدهای دولتی است. در نتیجه، از نظر توصیه‌هایی برای سیاست‌های بهداشتی، متنوع‌سازی منابع مالی برای این سطح از بهداشت، درمان و سلامت یکی از راهکارهایی است که باید در نظر گرفت.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
