حضور گسترده سرمایه گذاران نهادی به عنوان گروهی از سرمایه گذاران به واسطه دسترسی به منابع عظیممالی، دارای پیامدهای مهمی هم برای تصمیمهای شرکتی و هم برای رفتار قیمت سهام بوده است که این امر ازفعالیتهای نظارتی که سرمایه گذاران انجام می دهند، نشأت میگیرد. استفاده سرمایه گذا أکثر
حضور گسترده سرمایه گذاران نهادی به عنوان گروهی از سرمایه گذاران به واسطه دسترسی به منابع عظیممالی، دارای پیامدهای مهمی هم برای تصمیمهای شرکتی و هم برای رفتار قیمت سهام بوده است که این امر ازفعالیتهای نظارتی که سرمایه گذاران انجام می دهند، نشأت میگیرد. استفاده سرمایه گذاران نهادی از توانایی-هایشان برای نظارت بر مدیریت و عملکرد شرکت، تابعی از میزان سرمایه گذاری آنها است. هدف این تحقیقبررسی ارتباط بین سرمایه گذاران نهادی و همزمانی قیمت سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراقبهادار تهران است؛ لذا در این تحقیق سرمایه گذاران نهادی برحسب میزان انگیزه و تمایلشان جهت کنترل ونظارت بر شرکتها، به دو گروه سرمایه گذاران نهادی پایدار )بلندمدت( و ناپایدار )موقت( تقسیم شدهاند تا رابطهآنها با همزمانی قیمت سهام مورد بررسی قرار گیرد. همزمانی قیمت سهام درجه ای از اطلاعات بازار و صنعتاست که در قیمت سهام منعکس میشود و معیار سنجش آن، نسبت ریسک سیستماتیک تقسیم بر ریسکغیرسیستماتیک است. جهت انجام بررسیهای مورد نظر، 05 شرکت موجود در بورس اوراق بهادار در طی سال-های 6831 تا 6835 به عنوان نمونه انتخاب شده و برای آزمون فرضیهها از روش دادههای ترکیبی )تابلویی(استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از وجود ارتباط منفی معناداری بین سرمایه گذاری نهادی و همزمانیقیمت سهام میباشد. هم چنین، یافته ها نشان میدهد که بین پایداری سرمایه گذاران نهادی و همزمانی قیمتسهام رابطه منفی معناداری وجود دارد در حالیکه بین ناپایداری سرمایه گذاران نهادی و همزمانی قیمت سهامرابطه مثبت معناداری وجود دارد.
تفاصيل المقالة
در این مقاله تأثیر روابط سیاسی و تحریف در گزارشگری مالی بر هزینههای نمایندگی به ویژه در شرکتهای برخوردار از روابط سیاسی ارزیابی شده است. شاخص ارزیابی هزینههای نمایندگی مبتنی بر نسبت هزینههای عملیاتی به درآمدهای عملیاتی فروش است. شاخص ارزیابی روابط سیاسی مبتنی بر وجو أکثر
در این مقاله تأثیر روابط سیاسی و تحریف در گزارشگری مالی بر هزینههای نمایندگی به ویژه در شرکتهای برخوردار از روابط سیاسی ارزیابی شده است. شاخص ارزیابی هزینههای نمایندگی مبتنی بر نسبت هزینههای عملیاتی به درآمدهای عملیاتی فروش است. شاخص ارزیابی روابط سیاسی مبتنی بر وجود ارتباطات دولتی سیاسی در ساختار هیأت مدیره یا ساختار مالکیت سهام شرکتها است. بهعلاوه، شاخص ارزیابی تحریف گزارشگری مالی مبتنی بر اقدام چند دورهای مدیران جهت مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی اختیاری است. جامعه آماری غربال شده پژوهش شامل 204 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 10 ساله از 1392 تا 1401 است. تحلیلهای پژوهش با بهرهگیری از مدلهای رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر دادههای ترکیبی با اثرات ثابت و روش حداقل مربعات تعمیم یافته طبق نرمافزار ایویوز صورت گرفته است. یافتههای تجربی نشان دادند در شرکتهای برخوردار از روابط سیاسی، سطح بالاتری از هزینههای نمایندگی وجود دارد. همچنین، به موازات افزایش تحریف سود در گزارشگری مالی، سطح هزینههای نمایندگی افزایش یافته است. ضمن این که افزایش میزان تحریف سود در گزارشگری مالی شرکتهای دارای روابط سیاسی نیز سبب افزایش هزینههای نمایندگی شده است؛ در حقیقت، وقوع این رخدادها منطبق با فرضیه نمایندگی سیاسی است که طبق آن مدیران شرکتهای برخوردار از روابط سیاسی به واسطه انگیزههای فرصتطلبانه و آسیبهای ناشی از روابط سیاسی به بروز تضادهای نمایندگی دامن میزنند. سایر یافتهها گویای آن است که تحریف گزارشگری مالی و هزینههای نمایندگی در شرکتهای برخوردار از روابط سیاسی در مقایسه با شرکتهای فاقد روابط سیاسی از تفاوت معناداری برخوردار است.
تفاصيل المقالة
چکیدهاعتبار تجاری یکی از عناصر مهم تأمین مالی کوتاه مدت برای شرکتها میباشد. با فراهم آوردن اعتبار تجاری، شرکتهای فروشنده خود را در معرض خطر قرار میدهند، زیرا این احتمال وجود دارد که خریدار از منابع به درستی استفاده نکند. همچنین، افزایش رقابت در بازارهای داخلی و جها أکثر
چکیدهاعتبار تجاری یکی از عناصر مهم تأمین مالی کوتاه مدت برای شرکتها میباشد. با فراهم آوردن اعتبار تجاری، شرکتهای فروشنده خود را در معرض خطر قرار میدهند، زیرا این احتمال وجود دارد که خریدار از منابع به درستی استفاده نکند. همچنین، افزایش رقابت در بازارهای داخلی و جهانی شرکتها را ملزم کرده تا رفتار هزینههای خود را بهتر بشناسند. از این رو، در این پژوهش، تاثیر تعدیل کنندگی مسائل نمایندگی بر رابطه بین اعتبار تجاری و چسبندگی هزینهها در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. برای این منظور اطلاعات صورتهای مالی 167 شرکت در دوره زمانی 1389 الی 1398 گردآوری شده است. این پژوهش جزء پژوهشهای کمی و روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از دادههای ترکیبی به کار رفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که با استفاده از هر سه معیار اعتبار تجاری، بین اعتبار تجاری و چسبندگی هزینهها رابطه معناداری وجود ندارد. افزون بر این، نتایج نشان میدهد که از بین شاخصهای مسائل نمایندگی، تاثیر مخارج سرمایهای بر رابطه بین معیار سوم اعتبار تجاری (نسبت حسابهای پرداختنی بر خرید) و چسبندگی هزینهها تأیید میشود. اما شواهد لازم دال بر تأثیر نسبت تحصیل سهام بر رابطه بین معیار اول اعتبار تجاری (نسبت حسابهای پرداختنی بر بهای تمام شده کالای فروش رفته) و معیار دوم اعتبار تجاری (نسبت حسابهای پرداختنی تقسیم بر فروش) و چسبندگی هزینهها یافت نشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications