زمینه: ریاضی ازجمله دروس اصلی و تأثیرگذار در عملکرد تحصیلی و آینده شغلی افراد است و عوامل متعددی مانند خلاقیت، ذهنیت فلسفی، خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ریاضی در آن نقش دارند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خلاقیت، ذهنیت فلسفی، خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ریاضی بر پی أکثر
زمینه: ریاضی ازجمله دروس اصلی و تأثیرگذار در عملکرد تحصیلی و آینده شغلی افراد است و عوامل متعددی مانند خلاقیت، ذهنیت فلسفی، خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ریاضی در آن نقش دارند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خلاقیت، ذهنیت فلسفی، خودکارآمدی ریاضی و خودپنداره ریاضی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان سوم تجربی انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیة دانش آموزان سال سوم متوسطه شهرستان مرندبود برای انجام مطالعه تعداد 393 دانشآموز (136 پسر و 257 دختر) به روش نمونهگیری خوشه ای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامة ذهنیت فلسفی، خود کارآمدی ریاضی، خلاقیت و خودپنداره ریاضی بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و اندازه اثر تحلیل شد. یافته ها:نتایج برازش مدل نشان داد که تمامی اثرات مستقیم خودکارآمدی ریاضی بر متغیرهای خلاقیت، خودپنداره ریاضی و پیشرفت ریاضی مثبت و معنادار است و اثر غیرمستقیم متغیر خودکارآمدی ریاضی بر پیشرفت ریاضی تائید شد. همچنین تأثیر مستقیم متغیر خودپنداره ریاضی بر متغیر پیشرفت ریاضی حمایت لازم را دریافت کرد. در این مطالعه علیرغم اینکه اثر مستقیم خلاقیت بر خودپنداره ریاضی مثبت و معنادار شد، تأثیر مستقیم و منفی این متغیر بر پیشرفت ریاضی بیانگر این مهم است که خلاقیت یک متغیر بازدارنده محسوب می شود. علاوه بر این نتایج تحقیق نشان داد که ذهنیت فلسفی یکی از عوامل تأثیرگذار بر خلاقیت است، ولی اثر مستقیم این متغیر بر پیشرفت ریاضی حمایت لازم را دریافت نکرد نتیجهگیری: از این اطلاعات می توان در راستای بهبود عملکرد ریاضی دانش آموزان استفاده کرد.
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اهداف پیشرفت، حافظه فعال و سبکهای شناختی در پیش بینی پیشرفت ریاضی بود. بدین منظور از بین تمامی دانش آموزان پایه هفتم دبیرستانهای منطقه دو شهر مشهد تعداد 264نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه سبکهای شناختی و أکثر
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اهداف پیشرفت، حافظه فعال و سبکهای شناختی در پیش بینی پیشرفت ریاضی بود. بدین منظور از بین تمامی دانش آموزان پایه هفتم دبیرستانهای منطقه دو شهر مشهد تعداد 264نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه سبکهای شناختی وابسته به زمینه و ناوابسته به زمینه، پرسشنامه جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران (1998) و پرسشنامه حافظه فعال پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شده. نتایج نشان داد که میان سبکهای شناختی، اهداف پیشرفت و حافظه فعال با پیشرفت ریاضی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و حافظه فعال بیشترین سهم را در پیش بینی پیشرفت ریاضی دارد. دانش آموزانی که سبک شناختی ناوابسته به زمینه دارند، میزان فراخنای حافظه فعال بیشتری را گزارش کردهاند. دانش آموزان با سبک شناختی ناوابسته به زمینه نمرهی اهداف تبحری بیشتری دارند. دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه نمرهی اهداف اجتنابی بیشتری دارند. اهداف تبحری با حافظه فعال رابطه معنادار دارد. بین میزان فراخنای حافظه فعال و نمره هدف رویکردی ارتباط معناداری در جهت مستقیم وجود دارد. بین میزان فراخنای حافظه فعال و نمره هدف اجتنابی ارتباط معناداری در جهت معکوس وجود دارد. نتایج پژوهش نشان میدهد که پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق اهداف پیشرفت، سبک شناختی و حافظه فعال قابل پیش بینی است ولی نتایج تحلیل رگرسیون همزمان مشخص کرد که سهم فراخنای حافظه فعال پیش از اهداف پیشرفت وسبک شناختی است.
تفاصيل المقالة
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین رویکردهای مطالعاتی و اضطراب ریاضی با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانشجویان بود. جامعه آماری این مطالعه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی آبادان است که در نیمسال اول سال تحصیلی 90-1389 در درس ریاضیات پیش دانشگاهی ثبت نام نمودهاند، نمونه شامل 16 أکثر
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین رویکردهای مطالعاتی و اضطراب ریاضی با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانشجویان بود. جامعه آماری این مطالعه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی آبادان است که در نیمسال اول سال تحصیلی 90-1389 در درس ریاضیات پیش دانشگاهی ثبت نام نمودهاند، نمونه شامل 166 (98 مرد و 68 زن) دانشجو بود که به شیوه تصادفی خوشهای انتخاب شدند. برای سنجش رویکردهای مطالعاتی دانشجویان از مقیاس سیاهه رویکرد و مهارتهای مطالعه برای دانشجویان که شامل خرده مقیاسهای رویکرد مطالعه عمقی، راهبردی و سطحی میباشد استفاده شد. همچنین برای اندازهگیری اضطراب ریاضی از مقیاس اضطراب ریاضی فنما-شرمن استفاده شده است. نمره امتحان نهایی نیز به عنوان پیشرفت ریاضی در نظر گرفته شده است. آزمون همبستگی بین متغیرهای پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنیداری بین خرده مقیاسهای رویکرد مطالعه عمقی، راهبردی و سطحی با پیشرفت ریاضی نشان نداد، اما بین اضطراب ریاضی و پیشرفت ریاضی رابطه معنیدار منفی مشاهده شد. همچنین بین خرده مقیاسهای رویکردهای مطالعه عمقی، راهبردی و سطحی با اضطراب ریاضی رابطه معنیدار بدست آمد. استفاده از مدلبندی معادلات ساختاری برای مشخص نمودن رابطه رویکردهای مطالعه با پیشرفت ریاضی در حضور متغیر اضطراب ریاضی نشان دهنده این است که رویکرد مطالعه سطحی در حضور اضطراب ریاضی با پیشرفت ریاضی اثر غیرمستقیم معکوس معنیدار دارد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که دانشجویان با رویکرد مطالعه سطحی حتی در امتحانات غیرعمقی عملکرد ریاضی ضعیفتری را نشان میدهند. نتایج این پژوهش میتواند در مشاورههای تحصیلی، برای افزایش پیشرفت ریاضی دانشجویان سودمند باشد.
تفاصيل المقالة
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازی رایانهای دایمنشن بر انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی ریاضی با توجه به پیشدانستههای زبان انگلیسی و ریاضی دانشآموزان است. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه پژوهش، دانشآموزان پسر پایه أکثر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازی رایانهای دایمنشن بر انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی ریاضی با توجه به پیشدانستههای زبان انگلیسی و ریاضی دانشآموزان است. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه پژوهش، دانشآموزان پسر پایه دوم راهنمایی شهر تهران بودند. 87 نفر از دانشآموزان، به روش تصادفی خوشهای انتخاب و به دو گروه کنترل و دو گروه آزمایش تقسیم شدند. ابزار تحقیق، آزمون زبان محققساخته، آزمون ریاضی و پرسشنامه انگیزه پیشرفت ریاضی بوده است. روش آماری استفاده شده، تجزیه و تحلیل واریانس چندگانه بلوکی بود. یافتهها نشان داد که روش مبتنی بر بازی رایانهای (بازی دایمنشن برای تدریس مباحث معادله و محورهای مختصات)، با توجه به پیشینه ریاضی و زبان، باعث افزایش پیشرفت تحصیلی میگردد. پیشینه زبان در تأثیر بازی رایانهای دایمنشن بر انگیزه گرایشی، اثر ندارد. روش مبتنی بر بازی رایانهای با توجه به پیشینه ریاضی باعث افزایش انگیزه گرایشی میگردد. پیشینه زبان در تأثیر بازی رایانهای دایمنشن بر انگیزه اجتنابی اثر ندارد. روش مبتنی بر بازی رایانهای با توجه به پیشینه ریاضی باعث افزایش انگیزه اجتنابی میگردد. روش مبتنی بر بازی ر ایانهای با توجه به پیشینه ریاضی و زبان باعث ایجاد نگرش مثبت ریاضی میگردد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت، با اهمیت دادن به پیشدانستههای زبان و ریاضی و همچنین استفاده از بازیهای رایانهای آموزشی ریاضی میتوان، موجب افزایش پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت ریاضی دانشآموزان گردید.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications