هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش والدین با رویکرد آدلر-درایکورس بر مهارتهای عصب روانشناختی و رفتار اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیشفعالی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بو أکثر
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش والدین با رویکرد آدلر-درایکورس بر مهارتهای عصب روانشناختی و رفتار اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیشفعالی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیشفعالی و والدین آنها در شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 کودک دبستانی مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیشفعالی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 15 کودک). والدین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش رویکرد آدلر-درایکورس (امیری، علیزاده و فرخی، 1393) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامههای اختلال نقصتوجه و بیشفعالی کانرز فرم والدین (بروک و کلینتون، 2007)، مهارتهای عصب روانشناختی (کانرز، 2004) و رفتار اجتماعی (ماتسون و همکاران، 1983) استفاده شد. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش والدین با رویکرد آدلر-درایکورس بر مهارتهای عصب روانشناختی (001/0p نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش والدین با رویکرد آدلر-درایکورس با تمرکز بر اصول بهنجار تعامل والد-فرزندی میتواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود مهارتهای عصب روانشناختی و رفتار اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیشفعالی مورد استفاده گیرد.
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش تعیین تأثیر یوگا بر نشانههای الگوهای بیتوجهی و بیشفعالی در کودکان دارای نشانگان اختلال نقصتوجه/ بیشفعالی در قالب طرح آزمایشی بین گروهی با گروه آزمایش و کنترل بود. از میان دانشآموزان سه مدرسة ابتدایی پسرانة شهر زنجان،20 نفر از کودکان 7 تا 11 سال که در یکی أکثر
هدف پژوهش تعیین تأثیر یوگا بر نشانههای الگوهای بیتوجهی و بیشفعالی در کودکان دارای نشانگان اختلال نقصتوجه/ بیشفعالی در قالب طرح آزمایشی بین گروهی با گروه آزمایش و کنترل بود. از میان دانشآموزان سه مدرسة ابتدایی پسرانة شهر زنجان،20 نفر از کودکان 7 تا 11 سال که در یکی از مقیاسهای بیشفعالی-تکانشگری یا بیتوجهی و یا هر دو، بر اساس ارزیابی معلمان توسط مقیاس درجهبندی کانرز و ارزیابی والدین توسط مقیاس علائم مرضی کودکان نمرة بالاتر از برش به دست آوردند، انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات یوگا به مدت 12 جلسه، دو جلسه در هفته، برای گروه آزمایش برگزار شد. در پایان، هر دو گروه با پرسشنامة علائم مرضی کودکان فرم والدین و مقیاس کانرز فرم معلمین سنجیده شدند. یافتهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در میانگینهای هر یک از مقیاسهای نقصتوجه و بیشفعالی-تکانشگری در پرسشنامههای علائم مرضی کودکان فرم والدین و مقیاس کانرز فرم معلمین نشان دادند (05/0>P).
تفاصيل المقالة
در این پژوهش به ویژگی های روان سنجی پرسشنامه تشخیصی کوتاه اختلال بیش فعالی– نقص توجه بزرگسالان کانرز در دانشجویان استان اصفهان پرداخته شده است. روش پژوهش در حیطه تحقیقات روش شناختی بوده و روان سنجی می باشد. جامعه آماری را تمامی دانشجویان دختر استان اصفهان تشکیل أکثر
در این پژوهش به ویژگی های روان سنجی پرسشنامه تشخیصی کوتاه اختلال بیش فعالی– نقص توجه بزرگسالان کانرز در دانشجویان استان اصفهان پرداخته شده است. روش پژوهش در حیطه تحقیقات روش شناختی بوده و روان سنجی می باشد. جامعه آماری را تمامی دانشجویان دختر استان اصفهان تشکیل می دهند که در دامنه سنی 18 تا 19 قرار می گیرند و تعداد آنها 1163 نفر بوده و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه تشخیصی کوتاه اختلال بیش فعالی– نقص توجه بزرگسالان کانرز است که دارای روایی و اعتبار مطلوبی می باشد. به منظور تعیین ضرایب اعتبار با تأکید بر تجانس درونی سؤالات از دو روش آلفا کرانباخ و دو نیمه کردن آزمون (با اصلاح اسپیرمن-براون) و با تاکید بر تعیین ضریب ثبات از روش آزمون- بازآزمون استفاده شده که در این راستا از مدل آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید؛ همچنین، به منظور بررسی روایی ملاکی از مقیاس خودسنجی بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان (ASRS) استفاده شد. جهت بررسی روایی سازه نیز از روش تحلیل عامل از نوع سلسله مراتبی استفاده و یافته ها نشان داد که تمامی ضرایب اعتبار حاصله از روش آلفا کرانباخ بالاتر از 60/0 می باشند. همچنین، ضرایب اعتبار حاصل از روش دو نیمه کردن آزمون در تمامی مقیاس ها بالاتر از 70/0 بوده و مشخص گردید ضرایب اعتبار پرسشنامه مذکور، در حد مطلوب می باشند. ضرایب ثبات با استفاده از روش آزمون- بازآزمون در پرسشنامه مذکور نیز بالاتر از 60/0 به دست آمد. در بررسی روایی ملاکی مشخص گردید پرسشنامه تشخیصی کوتاه اختلال بیش فعالی– نقص توجه بزرگسالان کانرز با مقیاس خودسنجی بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان (ASRS) در دانشجویان استان اصفهان دارای ضرایب همبستگی 59/0 است. در نهایت، با استفاده از مدل تحلیل عامل مشخص گردید که پرسشنامه مذکور با 26 گویه در 4 عامل کم توجهی/ مشکل حافظه، بیقراری/ بیش فعالی، مشکلات با تصور کلی از خود و بی ثباتی هیجانی/ تکانش گری جای گرفته اند.
تفاصيل المقالة
اختلال بیشفعالی و نقصتوجه یکی از شایعترین مشکلات کودکان و نوجوانان است. رفتار این کودکان پیچیده و پرتعارض است. این اختلال سبب تخریب زندگی فرد میشود. هزینههای اجتماعی این اختلال نیز بسیار بالاست. بنابراین اقدام بهموقع جهت رفتار این مبتلایان امری ضروری است. هدف پژو أکثر
اختلال بیشفعالی و نقصتوجه یکی از شایعترین مشکلات کودکان و نوجوانان است. رفتار این کودکان پیچیده و پرتعارض است. این اختلال سبب تخریب زندگی فرد میشود. هزینههای اجتماعی این اختلال نیز بسیار بالاست. بنابراین اقدام بهموقع جهت رفتار این مبتلایان امری ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازیدرمانی کوتاهمدت بر کاهش نشانههای هیجانی، رفتاری و اجتماعی در کودکان دارای اختلال بیشفعالی و نقصتوجه بود. برای این منظور طی یک پژوهش تک آزمودنی و به شیوه تک خطپایه، شش کودک 7 تا 10 ساله که دارای نشانههای بیشفعالی و نقصتوجه بودند به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. بازیدرمانی کوتاهمدت به مدت 10 جلسه با شرکتکنندگان اجرا شد. آزمودنی ها در فرایند مداخله و مرحله پیگیری از نظر مشکلات رفتاری مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل درونموقعیتی و بینموقعیتی تحلیل شدند. نتایج نشان داد بازیدرمانی کوتاهمدت در کاهش نشانههای هیجانی، رفتاری و اجتماعی کودکان دارای اختلال بیشفعالی و نقصتوجه موثر است. بنابراین، میتوان بازیدرمانی کوتاهمدت را به عنوان مداخلهای مناسب در کاهش نشانههای هیجانی، رفتاری و اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی و نقصتوجه بهکاربرد.
تفاصيل المقالة
اختلال بیشفعالی و نقصتوجه یکی از شناخته شدهترین اختلالاتی است که در کودکان تشخیص داده میشود. بهطوریکه این اختلال شایعترین اختلال روانی تشخیص داده شده در کودکان به شمار میآید. درصورتیکه این اختلال مورد درمان قرار نگیرد مشکلات قابلتوجهی برای فرد در دوران کودکی و ب أکثر
اختلال بیشفعالی و نقصتوجه یکی از شناخته شدهترین اختلالاتی است که در کودکان تشخیص داده میشود. بهطوریکه این اختلال شایعترین اختلال روانی تشخیص داده شده در کودکان به شمار میآید. درصورتیکه این اختلال مورد درمان قرار نگیرد مشکلات قابلتوجهی برای فرد در دوران کودکی و بزرگسالی ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف مقایسهتاثیر برنامه بازیدرمانی اکوسیستمیک بر کاهش نشانههای اختلال نقصتوجه- بیشفعالی کودکان انجام شد. برای این منظور طی یک پژوهش از نوع تک آزمودنی و به شیوهی خطپایه، از جامعهی کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه- بیشفعالی در شهر تهران، 6 کودک 7 تا 10 ساله که دارای نشانههای نقصتوجه- بیشفعالی بودند با شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب و در ابتدا و انتهای مداخله و سه ماه بعد از اتمام آخرین جلسهی مداخله، با سیاهه رفتاری کودک مورد ارزیابی قرار گرفتند. شرکتکنندگان به مدت 10 جلسه برنامهی بازیدرمانی اکوسیستمیک را دریافت کردند. تحلیل درونموقعیتی و بینموقعیتی نشان داد بازی درمانی اکوسیستمیک در کاهش نشانههای بیشفعالی و نقص توجه موثر است. مطابق با نتایج پژوهش بازیدرمانی اکوسیستمیک میتواند بهعنوان مداخلهای مناسب در کاهش نشانههای اختلال بیشفعالی و نقصتوجه بکار رود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications