فهرس المقالات منّ و سلوی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی تحلیلی مباحث و اصطلاحات طبّ سنتی در مثنوی «منّ و سلوی» اثر نعمت خان عالی شیرازی
  مجید محسنی وادقانی احمد خاتمی ابوالفضل مرادی رستا
  10.30495/dk.2022.692013
  مثنوی منّ و سلوی یا سخنِ عالی، منظومه ای اخلاقی و عرفانی، تعلیمی و اجتماعی از آثارِ نعمت خان عالیِ شیرازی نویسنده، شاعر و پزشک ایرانی تبار شیعی قرن 11و12 ﻫ ق است. عالی در هند می زیسته و در دربار اورنگ زیب و بهادرشاه دارای منزلتی بوده است. او به عنوان پزشک به دربار أکثر

  مثنوی منّ و سلوی یا سخنِ عالی، منظومه ای اخلاقی و عرفانی، تعلیمی و اجتماعی از آثارِ نعمت خان عالیِ شیرازی نویسنده، شاعر و پزشک ایرانی تبار شیعی قرن 11و12 ﻫ ق است. عالی در هند می زیسته و در دربار اورنگ زیب و بهادرشاه دارای منزلتی بوده است. او به عنوان پزشک به دربار اورنگ زیب راه یافت و به نویسندگی و شعر روی آورد و از جانب اورنگ زیب و بهادرشاه به عناوین نعمت خان و مقرب خان و دانشمندخان مفتخر گردید. مثنوی منّ و سلوی مجموعه ای است از حکایات، با موضوعات اخلاقی، عرفانی و اجتماعی. عالی در بخش هایی از این مثنوی به طرح مباحث پزشکی اعم از نام بیماری ها، حالات بیمار، شیوه های درمان، داروها و برخی گیاهان دارویی و اخلاق پزشکی پرداخته است، که این مباحث تاکنون پنهان و مغفول مانده و به آن توجهی نشده است. در پایان این پژوهش به این نتایج مهم دست می یابیم که اولاً عالی برغم اینکه در تذکره ها به عنوان شاعر و نویسنده معرفی شده، از پزشکان حاذق دربار بوده و سعی داشته است با طرح مباحث پزشکی در خلال حکایات به معرفی برخی بیماری ها و داروها و گیاهان دارویی بپردازد. ثانیاً شیوۀ او در آگاهی بخشی و آموزش عمومی پزشکی و اخلاق پزشکی قابل توجه و بسیار کمیاب بوده و از نظر سبکی نیز حائز اهمیت است. ثالثاً این مثنوی می تواند در مطالعات و تحقیقات طب سنتی و روابط علمی ایران و هند مورد استفاده و بهره برداری قرار گیرد. در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده و با بهره گیری از سایر کتب مرتبط به تحلیل موضوع اشاره شده در متن مورد نظر می پردازد. تفاصيل المقالة