فهرس المقالات مسمومیت غذایی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - شیوع آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای و سالمونلا در شیرینی‌های خامه‌ای عرضه‌شده در شهرستان اصفهان و مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها
  ابراهیم رحیمی نجمه واحد دهکردی محمدامین حیدرزادی
  10.30495/qafj.2023.1976591.1050
  اشرشیاکلای و سالمونلا از باکتری‌های گرم‌‌منفی بوده و شاخص آلودگی به مدفوع در مواد غذایی می‌باشند و وجود هر یک از ان‌ها در مواد غذایی پروسس شده نشان دهنده عدم رعایت بهداشت بوده و استافیلوکوکوس اورئوس از باکتری‌های گرم‌مثبت است که بیشترین میزان مسمومیت را به خود اختصاص دا أکثر

  اشرشیاکلای و سالمونلا از باکتری‌های گرم‌‌منفی بوده و شاخص آلودگی به مدفوع در مواد غذایی می‌باشند و وجود هر یک از ان‌ها در مواد غذایی پروسس شده نشان دهنده عدم رعایت بهداشت بوده و استافیلوکوکوس اورئوس از باکتری‌های گرم‌مثبت است که بیشترین میزان مسمومیت را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای و سالمونلا در شیرینی‌های خامه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های به دست آمده می‌باشد. در این مطالعه تعداد 120 شیرینی‌ خامه‌ای از مراکز عرضه این محصول در نقاط مختلف شهرستان اصفهان به صورت تصادفی نمونه‌گیری شده و به آزمایشگاه تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد در کنار فلاسک یخ، جهت عدم آلودگی ثانویه انتقال داده شد. جهت جستجوی میکروارگانیسم‌ها از روش استاندارد استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده در نرم‌افزار آماری-SPSS نسخه 26 و از آزمون کای‌اسکوئر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان آلودگی به اشرشیاکلای و سالمونلا در تمام نمونه‌ها منفی بود، اما استافیلوکوکوس اورئوس در 4 مورد از شیرینی‌های خامه‌ای تائید شد. نمونه‌ها نسبت به تتراسایکلین، استرپتومایسین و آمی‌کاسین بیشترین حساسیت را داشته و به پنی‌سیلین و آمپی‌سیلین بیشترین مقاومت را داشتند. در این بررسـی مشـخص گردیـد کـه درصـد بالایی از شـیرینی‌هـای خامـه‌ای عرضه شده در شهرستان اصفهان از بابـت آلـودگی و کیفیـت بهداشـتی بـا استانداردهای موجود در جامعه تا حدودی منطبق‌اند اما همچنان بایـد جهـت ارتقـای سـلامت جامعـه، در رساندن کیفیت بهداشتی آنها به سطح استاندارد تلاش نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر ضد شیگلایی ترکیب کورکومین زردچوبه
  نگین سادات میرعشقی زهره جعفری بهروز شجاعی سعدی
  10.30495/qafj.2022.1956439.1027
  شیگلا باکتری هایی گرم منفی، بدون حرکت و اسپور می باشند که بیماری به نام شیگلوز یا اسهال خونی باسیلی را ایجاد می کنند. شیگلا به دلیل دوز عفونی کم (100 – 10 عدد باکتری) و عوارض بالا، افزایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها قابل توجه هستند. بیماری شیگلوز دومین عامل ا أکثر

  شیگلا باکتری هایی گرم منفی، بدون حرکت و اسپور می باشند که بیماری به نام شیگلوز یا اسهال خونی باسیلی را ایجاد می کنند. شیگلا به دلیل دوز عفونی کم (100 – 10 عدد باکتری) و عوارض بالا، افزایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها قابل توجه هستند. بیماری شیگلوز دومین عامل اصلی مرگ و میر در کودکان زیر 5 سال می باشد. تشخیص به موقع و درمان آنتی بیوتیکی در کاهش عوارض و مرگ و میر نقش اساسی دارد. کورکومین یک ترکیب فنولی استخراج شده از زردچوبه می باشد که خواص فارماکولوژیک و آنتی باکتریال زردچوبه به دلیل وجود این ترکیب می باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که کورکومین در دوزهای مناسب باعث مهار رشد شیگلا می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد شیگلایی ترکیب کورکومین می باشد. مطالعه حاضریک پژوهش مروری می باشد. تحقیقات نشان داده است که رقت‌ های مهاری کورکومین بر روی شیگلا 256-80 میکروگرم در میلی‌لیتر و حداقل غلظت کشندگی آن 512 میکروگرم در میلی لیتر است. با توجه به اینکه کورکومین به عنوان یک ماده غذایی کاربرد فراوان دارد می توان از آن به عنوان داروغذا در شرایط بالینی استفاده کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - مطالعه باقی‌مانده متابی‌سولفیت سدیم و اثر آن بر کیفیت میکروبی میگوی وانامی پرورشی (Litopenaeus vannamei) (مقاله کامل تحقیقاتی)
  مینا سیف‌زاده علی اصغر خانی‌پور
  این پروژه با هدف مطالعه تأثیر متابی‌سولفیت سدیم بر کیفیت میکروبی فرآورده، مدت زمان ماندگاری و باقیمانده این ترکیب در بافت خوراکی میگوی پرورشی در سردخانه انجام شد. برای اجرای این تحقیق یک تیمار و یک شاهد در نظر گرفته شد. نمونه‌ها با متابی‌سولفیت سدیم 3 درصد به‌مدت 10 دقی أکثر

  این پروژه با هدف مطالعه تأثیر متابی‌سولفیت سدیم بر کیفیت میکروبی فرآورده، مدت زمان ماندگاری و باقیمانده این ترکیب در بافت خوراکی میگوی پرورشی در سردخانه انجام شد. برای اجرای این تحقیق یک تیمار و یک شاهد در نظر گرفته شد. نمونه‌ها با متابی‌سولفیت سدیم 3 درصد به‌مدت 10 دقیقه تیمار و طی 6 ماه در سردخانه 18- درجه سلسیوس نگهداری شدند. کیفیت نمونه‌ها با استفاده از آزمون‌های باکتریایی مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج مطالعه، شمارش کلی باکتری‌ها، جمعیت استافیلوکوکوس و کلی‌فرم‌ها در نمونه‌های تیمار و شاهد کاهش معنی‌دار نشان دادند (05/0(P<. هم‌چنین آلودگی به سودوموناس آئروجینوزا، ویبریو پاراهمولیتیکوکوس و اشریشیا کولای در نمونه‌های تیمار و شاهد کمتر از CFU/g 10 بود. ارزیابی غلظت متابی‌سولفیت سدیم نشان داد مقدار باقی‌مانده آن در نمونه‌های تیمار در حد مجاز بود (mg/kg 100). آزمایشات باکتریایی، وجود تفاوت معنی‌دار بین نمونه‌های تیمار و شاهد طی مدت زمان ماندگاری در سردخانه را نشان داد. با توجه به عدم حضور باکتری‌های بیماری‌زا در نمونه‌های تیمار شده و میزان مجاز باقی‌مانده متابی‌سولفیت سدیم در محصول نهایی، می‌توان به این نتیجه رسید که تیمار متابی‌سولفیت سدیم روش مناسبی برای حفظ کیفیت میکروبی میگوی وانامی است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد زنان مقیم در شهر شیراز پیرامون بیماری های منتقله از غذا
  محمدحسن احرامپوش بهادر حاجی محمدی آسیه امیری سپیده خلعت بری- لیماکی سکینه گرایلو مطهره السادات حسینی
  یکی از مشکلات مهم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تمامی کشورها، فراوانی بیماری‌های همه‌گیر در ارتباط با مواد غذایی می‌باشد. نقش زنان خانه‌دار در پیشگیری از بیماری‌های منتقله از موادغذایی بسیار مهم است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد زنان ساکن شهر أکثر

  یکی از مشکلات مهم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تمامی کشورها، فراوانی بیماری‌های همه‌گیر در ارتباط با مواد غذایی می‌باشد. نقش زنان خانه‌دار در پیشگیری از بیماری‌های منتقله از موادغذایی بسیار مهم است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد زنان ساکن شهر شیراز، پیرامون بیماری‌های منتقله از غذا انجام گرفت. در این مطالعه توصیفی– مقطعی، 266 نفر از زنان ساکن شهر شیراز با مراجعه به منازل آن‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآورری اطلاعات پرسشنامه‌ای شامل متغیرهای دموگرافیک، سوالات مربوط به سنجش، آگاهی، نگرش و عملکرد بود. تجزیه وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری T-Test، ANOVA، و 2χ در سطح 05/0 با نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. براساس نتایج مطالعه، میانگین سنی افراد 32/10 ± 35/35 سال می‌باشد. در مجموع زنان از میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در حد متوسط تا خوبی برخوردار بودند و بین متغیرهای آگاهی، نگرش و عملکرد همبستگی مثبت معنی‌دار آماری وجود داشت. بر اساس یافته‌های این مطالعه و با توجه به عدم وجود آگاهی لازم در خصوص برخی از بیماری‌زاهای مهم از قبیل سالمونلا و اشریشیاکلی و دیگر میکروب‌های منتقله از مواد غذایی، لزوم آموزش در ارتباط با عوامل خطرساز مواد غذایی به زنان خانه‌دار مشخص می‌گردد، چرا که بهترین روش جهت کاهش مسمومیت‌های منتقله از غذا، آموزش صحیح و کارآمد به افرادی است که وظیفه تولید و تهیه غذا را به عهده دارند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - شناسایی سویه‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین (MRSE)، مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در نمونه‌های بالینی
  پریسا بهشود الهه تاج بخش حسن ممتاز
  استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین یک پاتوژن مهم است که باعث بیماری‌های عفونی که درمان آن‌ها بسیار مشکل است می‌شود. انتروتوکسین‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با اثر بروی سلول‌های اپی‌تلیال روده می‌توانند باعث ایجاد مسمومیت غذایی در افراد شوند. هدف از این مطالعه، أکثر

  استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین یک پاتوژن مهم است که باعث بیماری‌های عفونی که درمان آن‌ها بسیار مشکل است می‌شود. انتروتوکسین‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با اثر بروی سلول‌های اپی‌تلیال روده می‌توانند باعث ایجاد مسمومیت غذایی در افراد شوند. هدف از این مطالعه، شناسایی سویه‌های MRSE مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در اصفهان می‌باشد. در یک بازه زمانی 6 ماهه،60 نمونه بالینی جهت جداسازی سویه‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شناسایی جدایه‌ها، ایزوله‌های MRSE با روش PCR جداسازی شدند و سپس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌‌ها با استفاده از روشKirby – Bauer تعیین شد. حضور ژن‌های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei با روش PCR مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از 60 نمونه مورد بررسی، 45 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداسازی شد که 30 جدایه (6/66 درصد) MRSE بودند. جدایه‌های MRSE بالاترین میزان مقاومت به پنی‌سیلین (80 درصد) و سفوکسیتین (6/56 درصد) را نشان دادند، درحالی‌که کمترین مقاومت را به لووفلوکساسین (3/13 درصد) و ریفامپیسین (6/6 درصد) نشان دادند. علاوه‌ براین شیوع فراوانی ژن‌های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei در جدایه‌ها به ترتیب برابر با 60 درصد، 3/63 درصد،3/13 درصد و 6/76 درصد بود. در این مطالعه درصد بالایی از سویه‌های MRSE، مقاوم به آنتی‌بیوتیک بودند و انتروتوکسین تولید کردند. با توجه به این‌که این توکسین‌ها سوپرآنتی‌ژن می‌باشند و می‌توانند عوارض عفونت‌های بالینی و بیمارستانی را شدیدتر نمایند، تشخیص و درمان سریع این عفونت‌ها ضروری می‌باشد تفاصيل المقالة