فهرس المقالات غذادهی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تأثیر پربیوتیک ایمکس بر عملکردهای رشد، کارایی تغذیه و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی
  محمد رضا بیواره حجت الله جعفریان
  زمینه و هدف:با توجه به رشد روزافزون صنعت آبزی‌پروری در جوامع بشری نیاز به بهبود مقاومت در برابر بیماری‌ها، افزایش کارایی تغذیه و ارتقاء پارامترهای رشد در گونه‌های مختلف ماهیان پرورشی به‌عنوان یک ضرورت شناخته می‌شود. استفاده از مکمل‌های غذایی از قبیل پربیوتیک ها معمولاً أکثر

  زمینه و هدف:با توجه به رشد روزافزون صنعت آبزی‌پروری در جوامع بشری نیاز به بهبود مقاومت در برابر بیماری‌ها، افزایش کارایی تغذیه و ارتقاء پارامترهای رشد در گونه‌های مختلف ماهیان پرورشی به‌عنوان یک ضرورت شناخته می‌شود. استفاده از مکمل‌های غذایی از قبیل پربیوتیک ها معمولاً باعث تقویت سیستم ایمنی و بهبود کارایی غذا و وضعیت رشد می‌گردد. هدف از این پژوهشتأثیر پربیوتیک ایمکس بر عملکردهای رشد، کارایی تغذیهو برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی است.روش کار:بدین منظور تعداد 600 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 85/01/5 گرم به صورت تصادفی در چهار تیمار آزمایشی حاوی سطوح صفر(شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 گرم پربیوتیک در هر کیلوگرم جیره غذایی هرکدام با سه تکرار با تراکم 3-2 قطعه بچه ماهی در هر لیتر در 12 مخزن مدور از جنس پلی‌اتیلن تقسیم شدند.سنجش پارامترهای رشدکارایی تغذیه و شاخص‌های بیوشیمیایی سرم خوناندازه گیری گردید.یافته ها:نتایج به‌دست‌آمده در پایان دوره آزمایش نشان داد که بچه ماهیان تغذیه‌شده با سطح 8/0 گرم پربیوتیک به‌طور معنی‌داری از عملکردهای بهتری در پارامترهای رشد و تغذیه در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی و شاهد برخوردار بودند(05/0p). اختلاف معنی‌داری در میزان پروتئین تام، ASTو فعالیت ویژه این آنزیم در تیمارهای تحت بررسی مشاهده نشد(05/0p>) اما مقادیر گلوکز، کورتیزول، ALTALPو فعالیت ویژه این آنزیم‌ها در تیمارهای حاوی پربیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنی‌داری نشان دادند(05/0pنتیجه­گیری:تیمار پربیوتیک ایمکس اثراتمثبتیبرعملکردهای رشد، تغذیه و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهیان کپور معمولی داشته و باعث تقویت سیستم ایمنی غیراختصاصی آن‌هامی گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر دفعات غذادهی مختلف روی مصرف غذا، رشد و ضریب تبدیل غذایی بچه‌ماهیان انگشت‌‌‌قد کپورمعمولی (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758)
  مهدی عادلی افشین قلیچی زید احمدی مهرداد کمالی سنزیقی
  هدف از انجام این تحقیق بررسی دفعات غذادهی مختلف روی شاخص‌های رشد و بازماندگی بچه ماهیان کپور معمولی انگشت قد در طی 8 هفته می‌باشد. در این تحقیق تعداد 240 ماهی با دامنه وزن اولیه 26/9-85/8 گرم در 4 تیمار و 3 تکرار مختلف همچون تیمار یک با یک بار غذادهی در روز در ساعت 10، أکثر

  هدف از انجام این تحقیق بررسی دفعات غذادهی مختلف روی شاخص‌های رشد و بازماندگی بچه ماهیان کپور معمولی انگشت قد در طی 8 هفته می‌باشد. در این تحقیق تعداد 240 ماهی با دامنه وزن اولیه 26/9-85/8 گرم در 4 تیمار و 3 تکرار مختلف همچون تیمار یک با یک بار غذادهی در روز در ساعت 10، تیمار دوم با دو بار غذادهی در روز در ساعات 8 و 16، تیمار سوم با سه بار غذادهی در روز در ساعات 8، 12 و 16، تیمار چهارم با چهار بارغذادهی در روز در ساعات 8، 12، 16 و 20 به میزان 5 درصد وزن بدن ماهیان تعیین گردید. طبق نتایج به‌دست آمده بین تیمارهای مختلف از نظر وزن و طول نهایی بچه ماهیان اختلاف معنی دار وجود دارد (05/0P<). به‌طوری‌که بیشترین افزایش وزن و طول بچه ماهیان در تیمار 3 (با سه بار غذادهی در روز) مشاهده گردید. همچنین فاکتورهای مختلف ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، غذای خورده شده، ضریب چاقی، رشد روزانه و شاخص تولید در بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0P<)، ولی هیچ اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی در بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (05/0P>). در مجموع باتوجه به عملکرد رشد کپور ماهیان انگشت قد بین تیمارهای مختلف می‌توان تیمار سه بار غذادهی در روز را پیشنهاد نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثر متقابل افزایش پروتئین جیره و دفعات غذادهی بر میزان رشد و بازماندگی لارو ماهی سفید دریای خزر (1901Rutilus frisii kutum, kamensky)
  عرفان شاهکار حسین خارا محمد سوداگر عظیم عظیمی
  این آزمایش در 8 تیمار و 3 تکرار بصورت زیر انجام گرفت: تیمار A: یک بار غذادهی درروز با SFK(Starter Food Kutum) ، تیمار B: دو بار غذادهی درروز باSFK(تیمار شاهد) ، تیمار C: سه بار غذادهی درروز باSFK ، تیمار D: چهار بار غذادهی در روز با SFK، تیمار E: یک بار غذادهی در روز با أکثر

  این آزمایش در 8 تیمار و 3 تکرار بصورت زیر انجام گرفت: تیمار A: یک بار غذادهی درروز با SFK(Starter Food Kutum) ، تیمار B: دو بار غذادهی درروز باSFK(تیمار شاهد) ، تیمار C: سه بار غذادهی درروز باSFK ، تیمار D: چهار بار غذادهی در روز با SFK، تیمار E: یک بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25% وزن SFK) ، تیمار F: دو بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25% وزن SFK) ، تیمار G: سه بار غذادهی در روز با مخلوطSFK و پودر ماهی (25% وزن SFK) ، تیمار H: چهار بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25% وزنSFK). هریک از تیمارهای مورد آزمایش به ترتیب در ساعات 8، 11، 14، 17 تغذیه شدند. لازم به ذکر است که نرخ غذادهی براساس 15 درصد وزن کامل بدن لارو ماهیان یک تکرار، در روز صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن و طول بدن ماهیان اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد(05/0p<). لارو ماهیانی که با غذای SFK تغذیه شدند، بیشترین افزایش وزن و طول را در یکبار غذادهی در روز داشتند و لارو ماهیانی که با غذای مخلوطSFK و پودر ماهی (25% وزن SFK) تغذیه شدند، بیشترین افزایش وزن و طول را در چهار بار غذادهی در روز بدست آوردند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر استرس های محیطی
  محمد نیرومند میرمسعود سجادی مازیار یحیوی محمد اسدی
  این آزمایش به مدت چهار هفته به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر میزان مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر استرس های محیطی شامل کمبود اکسیژن، شوری بالا، دمای بالا، pH بالا و پایین، انجام شد. این آزمایش در قالب چهار جیره با سطوح م أکثر

  این آزمایش به مدت چهار هفته به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر میزان مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر استرس های محیطی شامل کمبود اکسیژن، شوری بالا، دمای بالا، pH بالا و پایین، انجام شد. این آزمایش در قالب چهار جیره با سطوح مختلف بتائین شامل صفر(C)، 4/0% (4/0B ) ، 8/0% (8/0B ) و 2/1% (2/1B ) به طور جداگانه در سه تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد و هر تیمار شامل سه تکرار انجام شد. در هر تکرار چهل قطعه بچه ماهی با وزن متوسط 15/0±67/0 گرم ذخیره سازی شده و روزانه طی 5 وعده غذادهی شدند. میزان غذادهی روزانه 4 تا 5/4 درصد وزن بدن بود. با بررسی فاکتورهای بقا و مقاومت در برابر فاکتورهای محیطی در پایان دوره مشخص شد که کلیه تیمارهای بتائین از نظر مقاومت در برابر pH بالا و پایین و مقاومت در برابر دمای بالا به طور معنی داری از تیمار کنترل بهتر بودند. همچنین تیمار 4/0B از لحاظ مقاومت در برابر شوری بالا و تیمار 8/0B از لحاظ مقاومت در برابر کمبود اکسیژن به طور معنی داری از تیمار کنترل بهتر بودند(05/0> P). آزمایش حاضر نشان داد که اضافه نمودن بتائین به جیره می تواند تاثیر مطلوبی بر مقاومت در برابر استرس ها در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - بررسی میزان غذادهی بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیای سرم خون بچه ماهی کپور (Cyprinus carpio)
  مجید محمدنژاد شموشکی خدیجه ابراهیمی رشید فرشادی
  به طور کلی اتفاق نظر محققین بر این است که فاکتورهای خونی و سرمی ماهیان در گونه های مختلف با هم تفاوت داشته و ارتباط مستقیم و غیرمستقیم زیادی با شرایط محیطی، تغذیه ای، سن و ... دارد. این تحقیق به مدت 6 هفته در دو گروهA و Bدر 8 تیمار و 3 تکرار و با تعداد 600 عدد بچه ماهی أکثر

  به طور کلی اتفاق نظر محققین بر این است که فاکتورهای خونی و سرمی ماهیان در گونه های مختلف با هم تفاوت داشته و ارتباط مستقیم و غیرمستقیم زیادی با شرایط محیطی، تغذیه ای، سن و ... دارد. این تحقیق به مدت 6 هفته در دو گروهA و Bدر 8 تیمار و 3 تکرار و با تعداد 600 عدد بچه ماهی کپور با وزن و طول متوسط5/1گرم و 97/2 سانتیمتر در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی مرکز سیجوال( بندرترکمن استان گلستان) انجام گرفت. در گروهA ، 4 تیمار شامل تیمار 1: سه بار غذادهی درروز، تیمار 2: چهار بار غذادهی در روز ، تیمار 3: پنج بار غذادهی در روز ، تیمار 4: شش بار غذادهی در روز که بچه ماهیان این گروه براساس 5 درصد وزن بدن کل بچه ماهیان یک تکرار، در روز غذادهی گردیدند.در گروه Bنیز 4 تیمار شامل تیمار 1: 5/2 درصد وزن توده زنده، تیمار2: 5 درصد وزن توده زنده، تیمار 3: 5/7 درصد وزن توده زنده، تیمار 4: 10 درصد وزن توده زنده بودند که 4 بار در روز غذادهی شدند. بچه ماهیان هر دو گروه در طول دوره پرورش با غذای SFKتغذیه گردیدند.نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار گلوکز، کلسیم، کلسترول، تری گلیسیرید و منیزیم موجود در خون بچه ماهیان کپور مورد بررسی در گروه Aبه ترتیب برابر 11/11andplusmn;17/75، 59/0andplusmn;09/9، 77/20andplusmn;33/101، 41/42andplusmn;92/269 و 41/0andplusmn;84/2 میلی گرم در دسی لیتر(mg/dl)ودر گروهBبه ترتیب برابر 12/11andplusmn;33/81، 72/0andplusmn;73/8، 01/27andplusmn;58/90، 25/41andplusmn;33/221 و 55/0andplusmn;32/3 میلی گرم در دسی لیتر(mg/dl)می باشد، ضمن آن کهنتایج بررسی فاکتورهای سرم خون بچه ماهیان کپور نشان داد که دفعات و درصد غذادهی تأثیری در تغییرات میزان گلوکز، کلسیم، کلسترول، تری گلیسیرید و منیزیمسرم خون آنها ندارد. تفاصيل المقالة