فهرس المقالات شرایط دیم

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی مقدماتی سازگاری شش گونه اکالیپتوس به‌منظور جنگلکاری در شرایط دیم
  یونس رستمی کیا حسین سردابی
  پژوهش حاضر، مراحل اولیه بررسی های لازم برای معرفی پروونانس های مناسب اکالیپتوس به منظور استفاده و توسعه جنگلکاری با هدف افزایش تولید چوب و کاهش واردات آن می باشد. این بررسی طی سال های 1387 تا 1392 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار Eucalypyus camaldulensis، E. gr أکثر

  پژوهش حاضر، مراحل اولیه بررسی های لازم برای معرفی پروونانس های مناسب اکالیپتوس به منظور استفاده و توسعه جنگلکاری با هدف افزایش تولید چوب و کاهش واردات آن می باشد. این بررسی طی سال های 1387 تا 1392 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار Eucalypyus camaldulensis، E. grandis، E. saligna، E. viminalis پروونانس چمستان نور و E. viminalis و E. macarthurii با پروونانس شفارود رضوان شهر به مرحله اجرا درآمد. بر این اساس، در هر تکرار 49 اصله نهال از هر گونه با فاصله کاشت 3×3 متر کاشته شد. عملیات به زراعی مانند سله شکنی، وجین و حذف علف های هرز همراه با اندازه گیری های کمی و کیفی هر ساله تا پایان مدت اجرای طرح انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل نتایج شش ساله پژوهش مشخص کرد که از نظر زنده مانی E. camaldulensis 41-ch با داشتن 57/93 پایه های موجود، بیشترین و پروونانس E. macarthurii 169-sh با داشتن 33/13 درصد کمترین زنده مانی را در منطقه پارس آباد دارد. تجزیه و تحلیل اطلاعات کمی داده ها نشان داد که E. camaldulensis 41-ch، E. viminalis 168-shو E. viminalis 168-ch از نظر رویش قطری و ارتفاعی با داشتن میانگین قطر برابر سینه به ترتیب با 65/10، 55/9 و 47/9 سانتی متر و متوسط ارتفاع کل به ترتیب با 50/8، 10/7 و 70/6 متر بهترین کمیت رویشی را داشتند. در نهایت پروونانس های E. camaldulensis 41-ch، E. viminalis 168-chو E. viminalis 168-sh جز پروونانس های موفق برای مرحله بعدی آزمایش سازگاری انتخاب شدند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - اثر میزان بذر و فواصل خطوط کاشت بر عملکرد علوفه ی قره یونجه (دیم)
  علی سالک زمانی علی رضا فخرواعظی
  این تحقیق به منظور دستیابی به تراکم بوته مطلوب (تعداد بذر در متر مربع) و فواصل خطوط مناسب برای کاشت و نیز تعیین اثرات متقابل آنها بر عملکرد قره یونجه، با استفاده از طرح آماری استریپ پلات در چهار تکرار و به مدت چهار سال در ایستگاه تحقیقاتی دیم مراغه اجرا گردید. تیمارهای أکثر

  این تحقیق به منظور دستیابی به تراکم بوته مطلوب (تعداد بذر در متر مربع) و فواصل خطوط مناسب برای کاشت و نیز تعیین اثرات متقابل آنها بر عملکرد قره یونجه، با استفاده از طرح آماری استریپ پلات در چهار تکرار و به مدت چهار سال در ایستگاه تحقیقاتی دیم مراغه اجرا گردید. تیمارهای افقی شامل فواصل خطوط کاشت بر حسب سانتی متر (40= 3A و 30 = 2A ، 25 = 1A) و تیـمارهای عمـودی شـامل میـزان بذر بر حسب کیلوگرم در هکتار (40 =4B ،30=3B ،20=2B ، 15= 1B) بودند. برداشت علوفه ی تر در مرحله ی ده درصد گلدهی گیاهان صورت گرفته و بعد از خشک کردن محصول علوفه، تجزیه و تحلیل‌های آماری بر روی داده‌های حاصل از عملکرد علوفه ی خشک صورت گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب داده‌ها نشان داد که بین تیمارهای مختلف فواصل خطوط کاشت از نظر آماری اختلاف معنی‌دار وجود دارد، در صورتی که بین میزان های مختلف بذر و اثر متقابل فواصل خطوط کاشت در میزان های بذر، از نظر آماری اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. مقایسه میانگین عملکرد تیمارها در طی سه سال نشان داد که تیمار فاصله ردیف 25 سانتی‌متر و میزان بذر 30 کیلوگرم در هکتار با 3135 کیلوگرم در هکتار علوفه ی خشک و با 5653 کیلوگرم در هکتار علوفه ی تر بالاتر از سایر تیمارها قرار گرفت. رابطه ی بین عملکرد یونجه و بارش در سه سال زراعی به صورت معادله ی درجه دوم به دست آمد که می توان برای اهداف پیش بینی از آن استفاده نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - واکنش عملکرد و اجزای عملکرد نخود زراعی (Cicer arietinum L.) به کاربرد باکتری‌های افزاینده رشد گیاه و کود شیمیایی‌نیتروژن در شرایط دیم
  امیر میرزایی رحیم ناصری سید محمد تراب میری عباس سلیمانی‌فرد امین فتحی
  به منظور بررسی اثر باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم نخود در شرایط دیم ایلام، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رق أکثر

  به منظور بررسی اثر باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم نخود در شرایط دیم ایلام، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رقم نخود (هاشم، آزاد و آرمان و یک توده محلی) و مخلوط باکتری های افزاینده رشد و کود شیمیایی نیتروژن شامل: 1- عدم مصرف باکتری های افزاینده رشد و کود شیمیایی نیتروژن، 2- 10 کیلوگرم کود نیتروژن، 3- 20 کیلوگرم کود نیتروژن، 4- آزوسپیریلوم برازیلنس+عدم مصرف کود شیمیایی نیتروژن، 5- آزوسپیریلوم برازیلنس+10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، 6- آزوسپیریلوم برازیلنس+20 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، 7- ازتوباکتر کروکوم+عدم مصرف کود شیمیایی نیتروژن، 8- ازتوباکتر کروکوم+10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن و 9- ازتوباکتر کروکوم+20 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن در نظر گرفته شدند. اثر برهمکنش رقم در باکتری های افزاینده رشد مختلف بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته و پروتئین دانه و معنی‌دار بود به طوری که واکنش ارقام تلقیح شده با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم معنی دار و استفاده از این باکتری های افزاینده رشد موجب افزایش تمامی صفات مورد مطالعه گردید. بیشترین عملکرد دانه در رقم آزاد و تلقیح با آزوسپیریلوم + 10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن با میانگین 1533 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در رقم محلی و عدم تلقیح با میانگین 529 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد 5/65 درصد افزایش نشان داد. در این پ‍ژوهش ارقام هاشم و آزاد واکنش بهتری به آزوسپیریلوم و ارقام آرمان و محلی واکنش بهتری به ازتوباکتر از خود نشان دادند. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، رقم آزاد نخود و تلقیح آن با آزوسپیریلوم + 10 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن جهت حصول حداکثر عملکرد در شرایط دیم و مناطق مشابه می تواند مد نظر قرار گیرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر رشد و عملکرد نخود پاییزه (Cicer arietinum L) تحت شرایط آبیاری تکمیلی
  محمد میرزایی حیدری کبری میشخاص زاده
  10.30495/iper.2022.1951236.1770
  به‌منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر رشد و عملکرد نخود پاییزه تحت شرایط آبیاری تکمیلی، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری تکمیلی با سه سطح شاهد یا دیم، یک‌بار آبیاری (زمان أکثر

  به‌منظور بررسی اثر قارچ مایکوریزا بر رشد و عملکرد نخود پاییزه تحت شرایط آبیاری تکمیلی، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری تکمیلی با سه سطح شاهد یا دیم، یک‌بار آبیاری (زمان گلدهی)، دوبار آبیاری (زمان گلدهی و ده روز بعد از گلدهی) در کرت‌های اصلی و کود با چهار سطح شاهد، مایکوریزا، کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و مایکوریزا با کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) در کرت‌های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش کود و آبیاری تکمیلی بر صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، نیتروژن اندام هوایی و ریشه معنی‌دار شد. میانگین عملکرد دانه در تیمار کود مایکوریزا و دوبار آبیاری نسبت به تیمار کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و شرایط دیم در حدود 59 درصد افزایش نشان داد. به‌طور کلی، نتایج نشان داد که دوبار آبیاری تکمیلی به همراه مصرف کود شیمیایی و مایکوریزا باعث افزایش رشد زایشی گیاه می‌شود. این افزایش به دلیل افزایش فتوسنتز و در نتیجه افزایش مواد فتوسنتزی بیشتری است که سبب افزایش اجزای عملکرد و بهبود عملکرد نخود می‌شود، بنابراین استفاده از این شیوه مدیریتی جهت حصول تولید مطلوب پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - اثر تاریخ کاشت و قطع برگ بر صفات زراعی و عملکرد ارقام آفتابگردان در شرایط دیم
  محسن جواهری جهانفر دانشیان
  به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و قطع برگ بر صفات زراعی و عملکرد ارقام آفتابگردان در شرایط دیم آزمایشی در سال 1384، به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی چهار تاریخ کاشت (10 فروردین به فاصله زمانی 10 روز) و کرت‌های أکثر

  به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و قطع برگ بر صفات زراعی و عملکرد ارقام آفتابگردان در شرایط دیم آزمایشی در سال 1384، به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی چهار تاریخ کاشت (10 فروردین به فاصله زمانی 10 روز) و کرت‌های فرعی شامل سه رقم آفتابگردان ( رکورد، زاریا، آذرگل) با چهار سطح تیمار اثر قطع برگ (سطح اول شاهد، سطح دوم قطع یک در میان برگ ها، سطح سوم قطع 3/1 برگ های بالایی و سطح چهارم قطع 3/1 برگ های میانی) در نظر گرفته شد. تیمارها در اوایل مرحله گل دهی (R5) نمو زایشی اعمال گردید. صفات مورد ارزیابی شامل عملکرد تک بوته، قطرپوکی، قطر طبق، وزن طبق، قطر ساقه، وزن ساقه، تعداد دانه های پر طبق، وزن دانه های پر طبق، تعداد دانه های پوک طبق، وزن هزاردانه، شاخص برداشت، تلاش بازآوری و تعداد دانه در طبق بود. تیمارهای مختلف اثر قطع برگ از نظر شاخص برداشت اختلاف معنی داری در سطح 1%و از نظر عملکرد تک بوته و تعداد دانه های پوک طبق در سطح 5%معنی دار شدند. اثر ارقام از نظر عملکرد تک بوته، قطر طبق، وزن طبق، وزن ساقه، تعداد دانه های پرطبق، وزن دانه های پرطبق، وزن هزاردانه، تعداد دانه های پوک طبق، شاخص برداشت، تلاش بازآوری و تعداد دانه ها در طبق در سطح 1% معنی دار شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد تک بوته از اثر تیمار شاهد با 16/11 گرم در متر مربع و کمترین عملکرد تک بوته از قطع 3/1 برگ‌ های میانی به دست آمده است. از نظر عملکرد تک بوته مناسب ترین تاریخ کاشت، تاریخ کاشت دوم با 51/11 گرم در متر مربع بوده و مناسب ترین رقم، رقم آذرگل بوده است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - واکنش محتوای نسبی آب برگ، پروتئین دانه، عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم به سالیسیلیک اسید و آسکوربیک اسید
  شبنم مرادی نورعلی ساجدی شهاب خاقانی
  به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و آسکوربیک اسید بر محتوای نسبی آب برگ، پروتئین دانه، عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال 1394-1393 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل عدم محلول‎پاشی، محلول‎پاشی با آب مقطر، محلول أکثر

  به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و آسکوربیک اسید بر محتوای نسبی آب برگ، پروتئین دانه، عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال 1394-1393 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل عدم محلول‎پاشی، محلول‎پاشی با آب مقطر، محلول‎پاشی با 100 و 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید، محلول‎پاشی با 100 و 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید، محلول‎پاشی با100میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 100 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید، محلول‎پاشی با 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با100 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید، محلول‎پاشی با 100 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید، محلول‎پاشی با 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید بودند. نتایج نشان داد بیشترین تعداد دانه در سنبله و درصد پروتئین دانه از محلول‎پاشی با 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید و 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید حاصل شد. با محلول‎پاشی 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید وزن هزار دانه به میزان 17 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. بیشترین محتوای آب نسبی برگ از محلول‎پاشی با 100 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 200 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه (5/1712کیلوگرم در هکتار) از محلول‎پاشی با 200 میلی‎گرم در لیتر سالیسیلیک اسید توأم با 100 میلی‎گرم در لیتر آسکوربیک اسید حاصل شد. به طور کلی نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی با محلول پاشی توأم سالیسلیک اسید و آسکوربیک اسید میتوان به عملکرد کمی و کیفی مطلوب رسید. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - بررسی ارتباط عادت رشد ژنوتیپ‎های جو با عملکرد دانه و برخی صفات زراعی در منطقه سردسیر دیم مراغه
  فرهاد آهک‎پز فرزاد آهک‎پز رقیه دستبری
  این مطالعه به منظور ارزیابی تیپ رشد 259 ژنوتیپ جو موجود در آزمایش‎های مقایسه عملکرد دیم ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه و بررسی ارتباط آن با برخی صفات زراعی (تعداد روز از کاشت تا ظهور سنبله و رسیدگی فیزیولوژیکی دانه، دوره پر شدن دانه، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و أکثر

  این مطالعه به منظور ارزیابی تیپ رشد 259 ژنوتیپ جو موجود در آزمایش‎های مقایسه عملکرد دیم ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه و بررسی ارتباط آن با برخی صفات زراعی (تعداد روز از کاشت تا ظهور سنبله و رسیدگی فیزیولوژیکی دانه، دوره پر شدن دانه، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه)، طی دو سال زراعی 1385-1383 انجام شد. ژنوتیپ‎های مورد بررسی بر اساس عادت های رشدی زمستانه (با فراوانی16/62%)، بینابین (با فراوانی44/15%) و بهاره (با فراوانی4/22%) تقسیم بندی شدند. آزمایش بصورت طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج مقایسات میانگین به روش t تعدیل شده (´t) نشان داد که بین ژنوتیپ‎های با عادت رشد زمستانه و بینابین و هم‎چنین بین ژنوتیپ های زمستانه با بهاره از نظر عملکرد دانه در سطح احتمال 1% آماری وجود دارد، ولی تفاوت عملکرد دانه بین ژنوتیپ‎های با عادت رشد بینابین و بهاره معنی‎دار نبود. بیشترین میانگین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ‎های بهاره (2893 کیلوگرم در هکتار) بود. ضریب همبستگی معنی‎دار و منفی بین عادت رشد با صفات عملکرد دانه و وزن هزار دانه و عملکرد با وزن هزاردانه در ارقام بهاره مشاهده شد. هم‎چنین ضرایب همبستگی بین عادت رشد با صفات تاریخ ظهور سنبله، تاریخ رسیدگی فیزیولوژیکی و ارتفاع بوته منفی و معنی‎دار بدست آمد که نشان‎دهنده پابلندی و دیررسی ژنوتیپ‎های بهاره بود. وجود همبستگی مثبت و معنی‎دار بین عملکرد دانه با ارتفاع بوته (531/0 =r) حاکی از بالا بودن عملکرد دانه در ژنوتیپ‎های پا بلند در شرایط خشکی پایان فصل رشد شایع در منطقه بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - ارزیابی عملکرد لاین‏های پیشرفته گندم دوروم و گندم نان دیم در منطقه کندوان شهرستان میانه
  امیر قنبری شقایق شمس پور علی فرامرزی منوچهر فربودی
  در این تحقیق عملکرد لاین های پیشرفته گندم دوروم و گندم نان دیم مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور آزمایشی در سال 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی روی 6 رقم گندم دوروم و 11 رقم گندم نان با سه تکرار در مزارع زارعین روستاهای ترک و النجارق شهرستان میانه اجرا گردید. أکثر

  در این تحقیق عملکرد لاین های پیشرفته گندم دوروم و گندم نان دیم مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور آزمایشی در سال 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی روی 6 رقم گندم دوروم و 11 رقم گندم نان با سه تکرار در مزارع زارعین روستاهای ترک و النجارق شهرستان میانه اجرا گردید. در پایان دوره رشد گیاه صفاتی مانند عملکرد دانه، ارتفاع بوته، زمان رسیدگی، تحمل به خشکی و سرمای زمستانه، وزن هزار دانه و تعداد پنجه‌های بارور ثبت گردید. نتایج نشان داد که در هر دو منطقه بین ژنوتیپ های گندم دوروم از نظر ارتفاع بوته و وزن هزاردانه اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین ژنوتیپ ها از لحاظ تحمل به خشکی و نیز تعداد پنجه های بارور با هم اختلاف معنی داری داشتند، در حالی که مناطق اختلاف معنی داری نشان ندادند. اثر متقابل منطقه در ژنوتیپ از نظر ارتفاع بوته و وزن هزار دانه غیرمعنی دار، از لحاظ عملکرد دانه و تعداد پنجه های بارور بسیار معنی دار و از نظر تحمل به خشکی معنی دار بود. تجزیه مرکب داده ها در گندم دوروم نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته مربوط به رقم Gerdish بود. در مجموع عملکرد دانه رقم PI40100 نسبت به سایرین به طور معنی دار بیشتر بود. هم چنین تحمل به خشکی رقم Haurani و تعداد پنجه های بارور ارقام Haurani، G-1252، Dipper و PI40100 از سایرین بیشتر بود. اختلاف ارتفاع بوته ژنوتیپ های گندم نان در هر دو منطقه بسیار معنی دار بود. هم چنین مناطق و ژنوتیپ ها از لحاظ وزن هزار دانه و عملکرد اختلاف معنی داری نشان دادند. تجزیه مرکب داده ها در گندم نان نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته مربوط به رقم Sardari بود که اختلاف آن با سایر ارقام در سطح 5% معنی دار بود. در مجموع دو منطقه، وزن هزاردانه و عملکرد ژنوتیپ Unknown-11 به طور معنی داری از سایرین بیشتر بود. تفاصيل المقالة