• فهرس المقالات سوپر اکسید دیسموتاز

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی اثرات تنش شوری ناشی از سطوح مختلف کلرید سدیم (NaCl) و کلرید پتاسیم (KCl) بر رشد و کیفیت چمن ورزشی
        الهام دانائی امیر دوست محمدی
        زمینه و هدف: چمن یکی از مهمترین گیاهان پوششی در اغلب فضاهای سبز می‌باشد و با توجه به اینکه ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک دنیا محسوب می‌شود، شوری آب و خاک بر رشد گیاهان تاثیر می‌گذارد در نتیجه استفاده از چمن‌های مقاوم به شوری یکی از راه حل‌های ایجاد فضای سبز در این مناط أکثر
        زمینه و هدف: چمن یکی از مهمترین گیاهان پوششی در اغلب فضاهای سبز می‌باشد و با توجه به اینکه ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک دنیا محسوب می‌شود، شوری آب و خاک بر رشد گیاهان تاثیر می‌گذارد در نتیجه استفاده از چمن‌های مقاوم به شوری یکی از راه حل‌های ایجاد فضای سبز در این مناطق می‌باشد. لذا هدف از این پژوهش بررسی میزان تحمل به شوری چمن ورزشی نسبت به نمک‌های کلرید سدیم و کلرید پتاسیم می‌باشد. روش پژوهش: در فروردین‌ماه بذرهای چمن اسپرت در منطقه‌ای واقع در شهرستان کرج به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در کرت‌هایی با ابعاد 2 متر مربع (1×2 متر مربع) و با تراکم 40 گرم در متر مربع کشت شدند. تیمارهای آزمایش شامل نمک‌های کلرید سدیم و کلرید پتاسیم هر کدام با غلظت‌های صفر، 25، 50 و 75 میلی‌گرم در لیتر بود. پس از حدود 5 هفته از کاشت بذرها اعمال تنش شوری به مدت یک ماه از طریق آبیاری با نمک‌ها هر هفته دو بار و هر دفعه با 12 لیتر آب شور انجام شد. سپس نمونه‌برداری و ارزیابی وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل کل، پرولین، پروتئین و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز انجام شد. یافته‌ها: بررسی داده‌ها نشان داد، تیمارها تأثیر معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی داشتند. بیش‌ترین وزن ‌تر و خشک اندام هوایی (87/4- 85/3 گرم)، وزن تر و خشک ریشه (23/2- 46/1 گرم) و کلروفیل کل (96/16 میلی‌گرم ‌در گرم) در شاهد مشاهده شد، در حالیکه بیش‌ترین پروتئین (73/3 میکروگرم ‌در میلی‌گرم) و فعالیت آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز (62/4 واحد آنزیم ‌در گرم) و پراکسیداز (12/4 واحد آنزیم ‌در گرم) در تیمار کلرید سدیم 75 میلی‌گرم در لیتر و بیش‌ترین میزان پرولین (12/8 میلی‌گرم ‌در گرم) در تیمار 75 میلی‌گرم در لیتر کلرید پتاسیم مشاهده شد. همچنین کم‌ترین وزن ‌تر و خشک اندام هوایی (08/3-12/2 گرم) و کلروفیل کل (53/12 میلی‌گرم ‌در گرم) در تیمار کلرید پتاسیم 75 میلی‌گرم در لیتر و کم‌ترین وزن تر و خشک ریشه (96/0- 59/0 گرم) در تیمار کلرید سدیم 75 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد و کمترین میزان پرولین (48/4 میلی‌گرم ‌در گرم)، پروتئین (48/2 میکروگرم ‌در میلی‌گرم) و فعالیت آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز (00/3 واحد آنزیم ‌در گرم) و پراکسیداز (93/2 واحد آنزیم ‌در گرم) در شاهد بود. نتایج: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، چمن ورزشی با افزایش ترکیباتی نظیر پرولین، پروتئین و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی توانست شرایط تنش در سطح شوری 25 و 50 میلی‌گرم در لیتر را تا حدودی تحمل کند، اما افزایش غلظت نمک‌های به‌کاربرده شده خصوصاً نمک کلرید پتاسیم (75 میلی‌گرم در لیتر) بیش‌ترین تأثیر را در کاهش صفات رویشی و افزایش فعالیت آنزیمی چمن ورزشی داشت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - واکنش گندم (Triticum aestivum) به مصرف سلنیوم در شرایط آبیاری نرمال و تنش کمبود آب
        محمدرضا دادنیا
        به منظور بررسی واکنش واریته کرج 1 گندم نسبت به محلول پاشی سلنیوم (از منبع سدیم سلنات) روی برگ در اوایل گلدهی در شرایط کم آبی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1394-1393 در کرج انجام شد. تیمارهای آبیاری در دو سطح شام أکثر
        به منظور بررسی واکنش واریته کرج 1 گندم نسبت به محلول پاشی سلنیوم (از منبع سدیم سلنات) روی برگ در اوایل گلدهی در شرایط کم آبی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1394-1393 در کرج انجام شد. تیمارهای آبیاری در دو سطح شامل آبیاری نرمال (I1) و قطع آبیاری در اواسط گلدهی (110 روز پس از کاشت) (I2) که در کرت اصلی و سلنیوم در شش غلظت به صورت خالص صفر (S0)، 5 (12/3 میکروگرم سدیم سلنات) (S1)، 10 (24/6 میکروگرم سدیم سلنات (S2)، 15 (36/9 میکروگرم سدیم سلنات) (S3)، 20 (5/12 میکروگرم سدیم سلنات) (S4) و 25 (62/15میکروگرم سدیم سلنات) (S5) گرم به ازای هکتار در کرت فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کمبود آب میزان سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و نشانگر مالون دی آلدئید را افزایش داد. محلول پاشی سلنیوم، در شرایط تنش آبی میزان آنزیم های آنتی اکسیدانت (ضد اکساینده) را افزایش و در غلظت 20 گرم در هکتار به حداکثر رسید و میزان مالون دی آلدئید کاهش یافت و موجب افزایش معنی دار عملکرد دانه شد ولی، افزایش آنتی اکسیدانت ها و کاهش مالون دی آلدئید در شرایط نرمال کمتر بود. به عبارت دیگر، اثر منفی مالون دی آلدئید بر اجزای عملکرد، پایداری غشای سلول و آنزیم های آنتی اکسیدانت در شرایط تنش رطوبتی نسبت به شرایط نرمال بیشتر بود. افزایش معنی دار پایداری غشای سیتوپلاسمی، عملکرد دانه، وزن دانه و سلنیوم دانه در 15 و به خصوص 20 گرم سلنیوم در هکتار در مقایسه با مقادیر بیشتر و کمتر این عنصر در تنش کم آبی و شرایط نرمال نشان داد سرکوب رادیکال های آزاد اکسیژن انجام، و القای سازوکار دفاع آنزیمی گیاه در مقابل صدمات اکسیداتیو اثرگذار بوده بنـابراین، استفاده از ترکیبات حفاظتی برون زا مانند سلنیوم می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه را در برابر تنش افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اثر هیومیک اسید بر فعالیت آنزیم‎‌‎های آنتی اکسیدانت و عملکرد کرچک ‏‏(‏Ricinus commonis L.‎‏) در شرایط کمبود آب ‏
        محمدرضا دادنیا ‏
        تاثیر هیومیک اسید بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در کرچک با اجرای آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بررسی شد. فاکتورهای آزمایش شامل تیمارهای آبیاری با 3 سطح شامل آبیار أکثر
        تاثیر هیومیک اسید بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در کرچک با اجرای آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بررسی شد. فاکتورهای آزمایش شامل تیمارهای آبیاری با 3 سطح شامل آبیاری در 80 درصد ظرفیت زراعی (S1) (نرمال)، آبیاری در 65 درصد ظرفیت زراعی (S2) (تنش ملایم) و آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی (S3) (تنش شدید) در کرت اصلی و هیومیک اسید در 4 سطح (عدم محلول پاشی، 1، 2 و 3 بار محلول پاشی) در کرت فرعی در نظر گرفته شدند. در این بررسی عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد کپسول در بوته و آنزیم های آنتی اکسیدانت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر محلول پاشی هیومیک اسید بر وزن صد دانه و میزان آنزیم های آنتی اکسیدانت در سطح 1% معنی دار بوده و مقایسه میانگین ها حاکی از این بود که محلول پاشی هیومیک اسید می تواند اثر کمبود آب را تا حدودی جبران کند به طوری که میزان سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در شرایط سه بار محلول پاشی به ترتیب در S2، 8/38، 75/34 و 88/37 و در S3، 63/26، 15/41 و 14/43 درصد نسبت به عدم محلول پاشی با هیومیک اسید افزایش یافتند. در مجموع، می توان گفت هیومیک اسید به دلیل اثرات مختلف فیزیولوژیکی علاوه بر افزایش عملکرد کرچک، می تواند در جهت کاهش اثرات تنش کمبود آب نقش مؤثری ایفا نماید، به طوری که افزایش میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت تحت تاثیر این ترکیب می تواند یک راهکار در مناطق خشک به حساب آمده و کاهش عملکرد را تا حدودی جبران کند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - اثر پرایمینگ بر فعالیت و بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی اکسیدانت در بذرهای فرسوده برنج
        حمیده علیدوست محمد صدقی رئوف سید شریفی طیبه سعادت
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌ز أکثر
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌زنی) و 4 سطح پرایمینگ (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین (20 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدسالیسیلیک (100 میلی‌گرم در لیتر)) انجام شد. پس از استخراج RNAو ساخت cDNA بررسی بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت با استفاده از qRT-PCR ، فعالیت آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت و برخی ویژگی‎های جوانه‌زنی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین سرعت جوانه‌زنی از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی و بیش‌ترین فعالیت آنزیم کاتالاز (87/21 میلی‌گرم/گرم در دقیقه)، پراکسیداز (47/66 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) و سوپراکسیددیسموتاز (52/152 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) در پیش تیمار جیبرلین و 77% فرسودگی و کم‌ترین فعالیت این آنزیم‌ها مربوط به تیمار بدون پرایمینگ و بدون فرسودگی (به ترتیب 32/14،02/45 و 9/108 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) بود. همچنین آنالیز داده‌های qRT-PCR حاکی از آن بود که بیان ژن آنزیم پراکسیداز در پیش تیمار جیبرلین و سطح بدون فرسودگی، بیشتر از بیان سایر آنزیم‌ها بود. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف برنج شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - بررسی الگوی پروتئینی، سنجش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و میزان انباشتگی کادمیوم در گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) تحت تیمار کادمیوم و اسید سالیسیلیک
        سکینه مرادخانی
        به‌منظور بررسی اثر برهم کنش کادمیوم به‌عنوان یک فلز سنگین و اسید سالیسیلیک به‌عنوان یک ماده آنتی‌اکسیدان و ضد تنش در گیاه آفتابگردان، بذرها پس از ضدعفونی با محلول هیپوکلریت سدیم یک درصد و شستشو با آب مقطر در گلدان‌های حاوی خاک ماسه در اتاق کشت، با دمای 34 درجه سانتی‌گرا أکثر
        به‌منظور بررسی اثر برهم کنش کادمیوم به‌عنوان یک فلز سنگین و اسید سالیسیلیک به‌عنوان یک ماده آنتی‌اکسیدان و ضد تنش در گیاه آفتابگردان، بذرها پس از ضدعفونی با محلول هیپوکلریت سدیم یک درصد و شستشو با آب مقطر در گلدان‌های حاوی خاک ماسه در اتاق کشت، با دمای 34 درجه سانتی‌گراد در روز و 25 درجه سانتی‌گراد در شب و فتوپریود 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار گرفتند. این پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. گیاهان در مرحله دو برگی هر هفته در معرض تیمار کادمیوم (غلظت‌های 0، 50 ، 100، 150 و 200 میکرومولار) قرارگرفتند. یک هفته پس از پایان تیمار کادمیوم برگ گیاهان با اسید سالیسیلیک (غلظت‌های 0، 250، 500 میکرومولار) اسپری شدند. بعد از برداشت، غلظت کادمیوم در ریشه و اندام هوایی اندازه گیری شد. سپس سنجش آنزیم‌های آنتی اکسیدان انجام گرفت. پروتئین کل نمونه‌های برگی استخراج و بررسی الگوی تغییرات پروتئینی با استفاده از سیستم الکتروفورز به روش SDS-PAGE انجام شد. غلظت کادمیوم در ریشه و اندام هوایی با افزایش کادمیوم و اسید سالیسیلیک، افزایش یافت. فعالیت کاتالاز با افزایش غلظت کادمیوم، کاهش و با افزایش اسید سالیسیلیک کاهش بسیار جزئی یافت. فعالیت آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز با افزایش کادمیوم، افزایش یافت و و با افزایش اسید سالیسیلیک کاهش یافت. الکتروفورز پروتئین‌های برگ تحت تیمارهای کادمیوم و اسید سالیسیلیک نشان دهنده اختلافاتی در شدت نقاط پروتئینی برگ نسبت به گیاهان شاهد بود. به طوری که بیان برخی از پروتئین‌ها افزایش یا کاهش یافت. بنابراین تیمار کادمیوم و اسید سالیسیلیک میزان غلظت کادمیوم، فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان و الگوی پروتئین‌های برگ آفتابگردان را تغییر داد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - مطالعه اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک و سلنیوم بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و زراعی گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) تحت تنش خشکی
        سعیده رشیدی
        به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و سلنیوم بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و زراعی گلرنگ در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل در فصل رشد (شاهد)، قطع آبیا أکثر
        به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و سلنیوم بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و زراعی گلرنگ در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل در فصل رشد (شاهد)، قطع آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی و قطع آبیاری در مرحله 50 درصد تشکیل طبق بود. عامل فرعی محلول پاشی بوته‌های گلرنگ شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، محلول پاشی با اسید سالیسیلیک همراه با سلنیوم در نظر گرفته شد. تنش خشکی باعث کاهش عملکرد بیولوژیکی ، اجزای عملکرد و عملکرد دانه شد. ولی درصد پروتئین، فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتازی و میزان پرولین را افزایش داد. همچنین بیشترین اثر منفی تنش خشکی در مرحله گلدهی مشاهده شد به طوری که تنش مرحله گلدهی سبب افت 49 درصدی عملکرد دانه و 33 درصدی زیست توده گلرنگ شد. محلول پاشی سبب بهبود عملکرد، اجزای عملکرد و فعالیت سوپر اکسید دیسموتازی نسبت به عدم محلول پاشی (شاهد) شد. بین تیمارهای محلول پاشی در عملکرد دانه و فعالیت سوپر اکسید دیسموتازی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. اما محلول پاشی اسید سالیسیلیک با 7198 کیلوگرم در هکتار، بیشترین زیست توده را نشان داد. محلول پاشی در شرایط عدم تنش و تنش خشکی سبب افزایش درصد روغن دانه شد، به طوری که در آبیاری کامل و تنش مرحله گلدهی به ترتیب محلول پاشی اسید سالیسیلیک با 24 درصد و محلول پاشی اسید سالیسیلیک با سلنیوم با 28 درصد، بیشترین درصد روغن را دارا بودند. تیمارهای محلول پاشی موجب افزایش میزان پرولین در شرایط تنش نسبت به شاهد شد و در تنش مرحله گلدهی، محلول پاشی اسید سالیسیلیک و سلنیوم با 11 میکرومول بر گرم وزن تر گیاه بیشترین میزان پرولین را نشان داد. مرحله گلدهی در گلرنگ از نظر نیاز گلرنگ به آب، مرحله بحرانی بوده وتنش در این مرحله اثر منفی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه دارد. تیمارهای محلول پاشی با افزایش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانت (سوپر اکسید دیسموتاز) و افزایش میزان پرولین و تنظیم اسمزی سبب بهبود شرایط گیاه شدند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - اثر پرایمینگ بر فعالیت و بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی اکسیدانت در بذرهای فرسوده برنج
        حمیده علیدوست محمد صدقی رئوف سید شریفی طیبه سعادت
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌ز أکثر
        به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی‎های جوانه‌زنی، فعالیت و بیان ژن آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت بذور فرسوده برنج، آزمایشی در سال 1399 در دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار شامل 3 سطح فرسودگی (شاهد، 87 و 77% جوانه‌زنی) و 4 سطح پرایمینگ (بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین (20 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدسالیسیلیک (100 میلی‌گرم در لیتر)) انجام شد. پس از استخراج RNAو ساخت cDNA بررسی بیان ژن‌های آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت با استفاده از qRT-PCR ، فعالیت آنزیم‌های آنتی‎اکسیدانت و برخی ویژگی‎های جوانه‌زنی سنجیده شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین سرعت جوانه‌زنی از تیمار پرایمینگ با جیبرلین و بدون فرسودگی و بیش‌ترین فعالیت آنزیم کاتالاز (87/21 میلی‌گرم/گرم در دقیقه)، پراکسیداز (47/66 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) و سوپراکسیددیسموتاز (52/152 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) در پیش تیمار جیبرلین و 77% فرسودگی و کم‌ترین فعالیت این آنزیم‌ها مربوط به تیمار بدون پرایمینگ و بدون فرسودگی (به ترتیب 32/14،02/45 و 9/108 میلی‌گرم/گرم در دقیقه) بود. همچنین آنالیز داده‌های qRT-PCR حاکی از آن بود که بیان ژن آنزیم پراکسیداز در پیش تیمار جیبرلین و سطح بدون فرسودگی، بیشتر از بیان سایر آنزیم‌ها بود. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف برنج شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - Gastroprotective effects of Thymus daenensis hydroalcoholic extract against ethanol-induced gastric mucosal ulcers in rats
        فیروزه سقایی محمد صالحی محمد جواد نمازی محمد باقری
        Background & Aim: Ulcer index is one of the most common diseases among people. Current therapies include acid secretion inhibitors which have various side effects. Herbal medicines are considered as adjuvant therapy for this disease. Hydroalcoholic extract of Thymus أکثر
        Background & Aim: Ulcer index is one of the most common diseases among people. Current therapies include acid secretion inhibitors which have various side effects. Herbal medicines are considered as adjuvant therapy for this disease. Hydroalcoholic extract of Thymus daenensis has various components such as flavonoids which contribute to gastroprotection. Experimental: 35 Sprague Dawley rats (200-250 g weight) were randomly divided into 7 groups: Group 1 received salin, Groups 2 and 3 and 4 (experimental groups) received ethanolic extract of Thymus daenensis (500 and 1000 and 1500 mg/kg respectively), Group 5 received omeprazole 20 mg/kg., Group 6 received orally carboxy methyl cellulose (omeprazol vehicle), Group 7(negative control) received saline. One hour later absolute ethanol was given orally to all rats except group 7 to induce gastric mucosal injury. After 4 hrs. the rats were anesthetized and sacrificed. Blood samples were collected through heart and were administrated to SOD measurement and gastric tissues were removed for histopathologic study and MDA assessment. Results & Discussion: The extract of plant was a significant and dose dependent effect to reduce ulcer index and to increase the percentage of ulcer inhibition. The study also indicated a significant increase in SOD activity in serum, whereas a significant decrease in MDA was observed. The ulcer protective effect of this plant may possibly be due to antioxidant effects and reduction of oxidative stress. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - ارتباط تنش کمبود آب و کود زیستی بر فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانت و نقش آنها در تغییرات عملکرد جو (Hordeum vulgare)
        محمدرضا دادنیا
        برای بررسی برخی خصوصیات کمی جو در واکنش به کود زیستی تحت تاثیر رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. در این آزمایش تیمارهای آبیاری در کرت های أکثر
        برای بررسی برخی خصوصیات کمی جو در واکنش به کود زیستی تحت تاثیر رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. در این آزمایش تیمارهای آبیاری در کرت های اصلی شامل 3 سطح، آبیاری در 80، 65 و 50 درصد ظرفیت زراعی (آبیاری نرمال، 35 و50 درصد تخلیه رطوبتی) و کرت های فرعی شامل تلقیح بذر با باکتری در 7 سطح (آزوسپیریلوم لیپوفروم، ازتوباکتر کروکوکوم، سودوموناس پوتیدا، سودوموناس× ازتوباکتر، سودوموناس×آزوسپیریلوم و ازتوباکتر× آزوسپیریلوم) و شاهد (عدم تلقیح) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد کود زیستی اثر معنی دار بر آنزیم های آنتی اکسیدانت در سطح 1 درصد داشت. در شرایط تنش، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت تحت تاثیر کودهای زیستی افزایش یافت، به طوری که آزوسپیریلوم لیپوفروم به ترتیب سبب افزایش 7/16 و 4/21 و سودوموناس× آزوسپیریلوم سبب افزایش 2/18 و 9/25 درصدی سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار آبیاری در شرایط آبیاری در50 درصد ظرقیت زراعی نسبت به شاهد شدند. میزان عملکرد در این شرایط در تیمارهای باکتری نسبت به آبیاری نرمال کاهش اندکی نشان داد و عملکرد در تیمار آبیاری در 50 درصد ظرقیت زراعی و تحت تاثیر آزوسپیریلوم فقط 2/13 درصد نسبت به آبیاری نرمال کاهش یافت. داده ها نشان داد کود زیستی نقش موثر در بهبود عملکرد جو در شرایط کمبود آب در مراحل انتهایی رشد دارد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - تأثیر محلول پاشی اسپرمیدین بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی سیکلامن ایرانی (Cyclamen persicum Miller.)
        محمد فرجادی شکیب روح انگیز نادری مسعود مشهدی اکبر بوجار
        با توجه به اینکه کمیت و کیفیت سیکلامن ایرانی به شدت تابع شرایط محیطی و تغذیه ای آن می باشد و با عنایت به نقش ویژة پلی آمین ها در تغذیه گیاهان، در این پژوهش با کاربرد خارجی پلی آمین اسپرمیدین کمیت و کیفیت این گل با ارزش بومی ایران، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایش أکثر
        با توجه به اینکه کمیت و کیفیت سیکلامن ایرانی به شدت تابع شرایط محیطی و تغذیه ای آن می باشد و با عنایت به نقش ویژة پلی آمین ها در تغذیه گیاهان، در این پژوهش با کاربرد خارجی پلی آمین اسپرمیدین کمیت و کیفیت این گل با ارزش بومی ایران، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایشی در دو بخش طراحی و اجرا گردید. بخش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی به بررسی تأثیر محلول پاشی اسپرمیدین (0، 5، 10 و 20 میلی مولار) بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی و بخش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی به بررسی تأثیر محلول پاشی اسپرمیدین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل سیکلامن ایرانی پرداخت. فاکتور اصلی در بخش بیوشیمیایی مرحله برداشت (1 تا 5) و فاکتور فرعی سطوح محلول پاشی اسپرمیدین (0، 5، 10 و 20 میلی مولار) بودند. صفات مورفولوژیکی مورد بررسی عبارت بودند از: طول مرحلة غنچه، طول گلدهی، عمر گل، تعداد گل، تعداد برگ و سطح برگ. در بخش فیزیولوژیکی شاخص پایداری غشاء، وزن تر، وزن خشک و محتوای آب نسبی گلبرگ مورد بررسی قرار گرفت. در بخش بیوشیمیایی میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز به همراه میزان پروتئین و پلی آمین های اسپرمیدین و اسپرمین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر مطلوب محلول پاشی اسپرمیدین بر خصوصیات گلدهی و رویشی گل سیکلامن ایرانی بود. میزان اثر بخش بودن محلول پاشی بر خصوصیات گلدهی همچون طول مرحلة غنچه، طول گلدهی، عمر گل و تعداد گل تا سطح 10 میلی مولار و در خصوصیات رویشی همچون سطح و تعداد برگ تا سطح 20 میلی مولار بود. تیمار گل های سیکلامن موجب افزایش وزن تر، وزن خشک، محتوی آب نسبی برگ و شاخص پایداری غشاء گردید. در بخش بیوشیمیایی نیز تیمار اسپرمیدین موجب افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های شکار کنندة رادیکال های آزاد همچون سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز و همچنین پروتئین در طی مراحل 1 تا 5 گلدهی گردید. میزان اسپرمین داخلی با الگویی مشابه تیمار شاهد افزایش نشان داد در حالی که اسپرمیدین در طی مراحل 1 تا 3 روند افزایشی و پس از آن روند کاهشی را به خود اختصاص داد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - بررسی اثر محلول‌پاشی سلنیوم بر صفات کیفی و فعالیت‌های آنزیمی گلرنگ تحت رژیم‌های مختلف رطوبتی خاک در منطقه ورامین
        بهنام خادمی حسینعلی شیبانی آرش برزو
        به منظور بررسی اثر کاربرد سلنیوم بر صفات کیفی و فعالیت های آنزیمی گلرنگ تحت رژیم های مختلف رطوبتی خاک، تحقیقی در مزرعه آموزشی – پژوهشی دانشکده کشاورزی واحد ورامین واقع در استان تهران- شهرستان ورامین در سال 1393به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلو أکثر
        به منظور بررسی اثر کاربرد سلنیوم بر صفات کیفی و فعالیت های آنزیمی گلرنگ تحت رژیم های مختلف رطوبتی خاک، تحقیقی در مزرعه آموزشی – پژوهشی دانشکده کشاورزی واحد ورامین واقع در استان تهران- شهرستان ورامین در سال 1393به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار های آزمایش شامل عامل اصلی رژیم های آبیاری در سه سطح: [50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)، 80 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش متوسط)، 110 میلی متر تبخیـر از تشتک تبخیـر کلاس A (تنش شدید)] و عامل فـرعی محلول پاشی سلنیوم در چهار سطح شامل: [محلول پاشی آب خالص، 100 میلی گرم در لیتر، 200 میلی گرم در لیتر، 300 میلی گرم در لیتر] بودند. نتایج نشان داد که رژیم های مختلف آبیاری و محلول پاشی سلنیوم تأثیر معنی داری بر فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز داشت اما با افزایش شدت تنش تغییری در فعالیت این آنزیم ها مشاهده نشد. همچنین اثر تیمار های اعمال‌شده بر درصد و عملکرد روغن، درصد پروتئین و میزان سلنیوم دانه معنی دار بود. همچنین تأثیر کاربرد سلنیوم بر میزان سلنیوم دانه معنی دار بود اما تأثیـر رژیم های مختلف آبیـاری بر این صفت از نظر آماری تاثیر معنی داری نداشت. اثر متقابل رژیم های مختلف آبیاری و محلول پاشی سلنیوم نیز بر میزان سلنیوم دانه و درصد روغن معنی دار بود. به طور کلی نتایج نشان داد محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر به همراه آبیاری معمول بیش ترین تأثیر را در این صفات داشت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - تأثیر کاربرد پلیمر سوپر‌جاذب بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گندم تحت شرایط قطع آبیاری
        اشکان اشکیانی فرشاد قوشچی حمیدرضا توحیدی مقدم
        به منظور بررسی اثر کاربرد پلیمر سوپر جاذب بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیو شیمیایی گندم تحت شرایط قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامیـن صورت پذیرفت. این تحقیق به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پل أکثر
        به منظور بررسی اثر کاربرد پلیمر سوپر جاذب بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیو شیمیایی گندم تحت شرایط قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامیـن صورت پذیرفت. این تحقیق به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل آبیاری (I) به عنوان عامل اصلی در چهار سطح، I1: آبیاری مطابق عرف منطقه (شاهد، بدون تنش)، I2:قطع آبیاری در مرحلـه ساقه دهی، I3:قطع آبیاری در مرحله گل دهی و I4:قطع آبیاری در مرحله گل دهی و پر شدن دانه و عامل فرعی شامل کاربرد پلیمر سوپر جاذب (S) در سه سطـح، S1: بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب، S2:کاربرد پلیمر سوپر جاذب به میزان 20 کیلو گرم در هکتار و S3:کاربرد پلیمر سوپر جاذب به میزان 40 کیلو گرم در هکتار می باشد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که توقف آبیاری در مراحل مختلف رشد میزان عملکرد دانه، درصد کربوهیدرات دانه، محتوای کلروفیل کل و هورمون جیبرلین را کاهش داد در حالی که درصد پروتئین دانه، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید را افزایش داد. کاربرد پلیمر سوپر جاذب تحت شرایط قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد از طریق بهبود اثر تنش سبب افزایش میزان عملکرد دانه گردید. به طور کلی نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که کاربرد پلیمر های سوپر جاذب توانست سبب بهبود شرایط رشد گیاه تحت شرایط تنش خشکی شود. این بررسی نشان داد که پلیمر سوپر جاذب قادر است تا اثرات مخرب قطع آبیاری را از طریق جذب و نگهداری آب کاهش دهد و از سوی دیگر از طریق کاهش نیاز آبی گیاه سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گندم گردد. بنابراین استفاده از این مواد را از لحاظ اقتصادی قابل قبول است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - تأثیر نانوسلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و آنزیم های آنتی اکسیدانی بلدرچین های تحت تنش گرمایی
        ابراهیم طالبی ریحانه غضنفرپور
        به منظور بررسی تأثیر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فاکتور های بیوشیمیایی خون بلدرچین های تحت تنش گرمایی تحقیقی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی استفاده و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح ب أکثر
        به منظور بررسی تأثیر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فاکتور های بیوشیمیایی خون بلدرچین های تحت تنش گرمایی تحقیقی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی استفاده و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 3 تیمار و 5 تکرار و هر تکرار شامل 20 قطعه جوجه، به انجام رسید. پرندگان در سه گروه، شاهد (1) از جیره پایه (بدون استفاده از مکمل سلنیوم) و گروه های آزمایشی 2 و 3 به ترتیب از جیره پایه به همراه 2/0میلی گرم در کیلوگرم نانو سلنیوم و جیره پایه به همراه 2/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیت سدیم استفاده نمودند. جوجه ها روزانه به مدت 8 ساعت در دمای o C5/0±34 قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش وزن و مصرف غذای جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی نانو سلنیوم نسبت به دو گروه دیگر معنی دار بود (05/0p <) و بین ضریب تبدیل غذایی گروه های مختلف، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p>). استفاده از تیمار های مختلف تأثیری بر اجزای لاشه نداشت (05/0p>). نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در گروه آزمایشی 2 با استفاده کننده از منابع سلنیومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت )05/0 (p . از یافته های این تحقیق مشخص شد که نانوسلنیوم می تواند جایگزین مناسب تری برای سلنیت سدیم باشد. تفاصيل المقالة