سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوسا یک پاتوژن فرصت طلب گرم منفی و یکی از عوامل مرگ و میر عفونت های بیمارستانی به خصوص در بیماران با سوختگی های شدید می باشد. یکی از مکانیسم های مقاومت دارویی در سودوموناس آئروژینوسا، جهش و یا کاهش بیان ژن oprD می باشد. این مطالعه با هدف برر أکثر
سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوسا یک پاتوژن فرصت طلب گرم منفی و یکی از عوامل مرگ و میر عفونت های بیمارستانی به خصوص در بیماران با سوختگی های شدید می باشد. یکی از مکانیسم های مقاومت دارویی در سودوموناس آئروژینوسا، جهش و یا کاهش بیان ژن oprD می باشد. این مطالعه با هدف بررسی جهش های ژن oprD در جدایه های سودوموناس آئروژینوسا مقاوم به ایمی پنم در استان گیلان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 45 سویه سودوموناس آئروژینوسا از نمونه های بالینی از بیمارستان ها و آزمایشگاه های شهر رشت و لاهیجان جداسازی گردید. مقاومت و حساسیت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک با روش های کربی باوئر (Kirby Bauer) و حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) تعیین گردید. سپس به منظور ارزیابی جهش در ژن oprD در جدایه های مقاوم به ایمی پنم، از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و توالی یابی استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 44.4 درصد جدایه ها مقاوم به ایمی پنم بودند. بالاترین میزان مقاومت در غلظت 512 میکروگرم در میلی لیتر ایمی پنم مشاهده گردید. همچنین توالی یابی نشان داد که 5 جدایه دارای جهش های اشتباه T103S وK115T در ژن oprD بودند. همچنین جهش های خاموش L92L در 7 نمونه، S100S در 7 نمونه، P116P در 5 نمونه و G151G در 3 نمونه شناسایی شد. نتیجه گیری: از آنجایی که oprD در ورود ایمی پنم به سلول نقش دارد، بنابراین ایجاد جهش در این ژن می تواند دلیل مقاومت جدایه های سودوموناس آئروژینوسا نسبت به ایمی پنم باشد. همچنین ممکن است جهش در oprD باعث تغییر تمایل به ایمی پنم در برخی از جدایه ها شود.
تفاصيل المقالة
سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوسا یک پاتوژن فرصت طلب شایع بیمارستانی است که مسئول طیف وسیعی از عفونت‌های انسانی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف دسته بندی ژنتیکی جدایه های سودوموناس آئروژینوسا جدا شده از عفونت های بیمارستانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی توصیفی ب أکثر
سابقه و هدف: سودوموناس آئروژینوسا یک پاتوژن فرصت طلب شایع بیمارستانی است که مسئول طیف وسیعی از عفونت‌های انسانی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف دسته بندی ژنتیکی جدایه های سودوموناس آئروژینوسا جدا شده از عفونت های بیمارستانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی توصیفی بر روی 18 جدایه سودوموناس آئروژینوسا جداسازی شده از بیماران بستری در بیمارستان های سطح شهرستان شهرکرد انجام گرفت. به منظور ژنوتایپینگ آن ها از سه روش RAPD-PCR، ERIC-PCR و Rep-PCR استفاده گردید.یافته ها: در آزمون RAPD-PCR، 86 باند مختلف DNA از حدوداً 300 تا 10000 جفت باز در جدایه های مورد بررسی ایجاد شد. از این میان تعداد 74 باند از آن ها پلی مورفیک بود. در آنالیز جدایه های سودوموناس آئروژینوسا با روش ERIC-PCR تعداد 98 باند مختلف با حدود 150 تا 8000 جفت باز مشاهده شد که الگوی باندینگ 14 جدایه از 18 جدایه مورد بررسی پلی مورفیک بود. در آزمایش Rep-PCR، 16پروفایل ژنومی حاصل گردید که در مجموع شباهتی بین حدود 30 تا 86 درصد بین جدایه ها مشاهده شد و تعدادی از نمونه ها دارای شباهت 100 درصد بودند. نتیجه گیری: به طور کلی تمام جدایه های مورد بررسی دارای الگوی باندی پلی مورفیک بودند. هیچ باند مونوفورمیکی در جدایه ها مشاهده نشد. وجود الگوی باندی پلی مورفیک در استفاده از تکنیک های مورد بررسی نشان می دهد که سرعت بالایی از پلی مورفیسم در ژنوم سودوموناس آئروژینوسا وجود دارد و روش های مورد استفاده در این مطالعه هر کدام ابزارهایی قدرتمند در دسته بندی سودوموناس آئروژینوسا می باشند.
تفاصيل المقالة
سابقه و هدف: شناسایی باکتری های عامل عفونت خونی و تعامل آن با سیستم ایمنی،اهمیت بسیار زیادی دارد.RAGE نوعی گیرنده سلولی است که مولکول های با منشا درونی و خارجی را شناسایی می کند و CXC11 نیز درالقای پاسخ های ایمنی مناسب علیه میکروب ها شرکت می کند. هدف از این تحقیق،تعیین أکثر
سابقه و هدف: شناسایی باکتری های عامل عفونت خونی و تعامل آن با سیستم ایمنی،اهمیت بسیار زیادی دارد.RAGE نوعی گیرنده سلولی است که مولکول های با منشا درونی و خارجی را شناسایی می کند و CXC11 نیز درالقای پاسخ های ایمنی مناسب علیه میکروب ها شرکت می کند. هدف از این تحقیق،تعیین میزان سطح بیان این مولکول ها در بیماران با عفونت خونی و افراد سالم می باشد.مواد و روش ها: دراین مطالعه مورد-شاهدی، سطح بیان ژن RAGE و CXCL11 در 40 بیمار مبتلا به عفونت خونی و 40 فرد سالم به عنوان کنترل با استفاده از تکنیک Real time-PCRمورد بررسی قرار گرفت. تشخیص عفونت خونی با انجام کشت خون و بکارگیری آزمون های بیوشیمیایی باکتریایی انجام شد.یافته ها: سطح mRNA ژن RAGE در بیماران آلوده به سودوموناس آئروژینوسا در مقایسه با اشریشیا کلی ، استافیلوکوکوس اورئوس و اسینتوباکتر بامانی، به طور قابل توجهی افزایش داشت.اما سطح بیان CXCL11 در بین بیماران و گروه کنترل سالم افزایش معنی داری نداشت. همچنین در مقایسه باکتری های عامل عفونت ارتباط معنی داری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درعفونت خونی RAGE گیرنده مهمی در برابر سودوموناس آئروژینوسا می باشد. از این رو روش های کاهش میزان بیان مولکول هایRAGE ، می تواند نقش کاربردی در پاک سازی خون از این باکتری داشته باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
