فهرس المقالات روش تدریس مشارکتی

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تأثیر روش تدریس مشارکتی بر گروهگرایی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه در شهر مشهد
  مرتضی کرمی اعظم محمدزاده معصومه افشاری
  پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش تدریس مشارکتی بر گروهگرایی و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دوره متوسطه صورت پذیرفت.روش پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با دو گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه شهر مشهد در سال تحصی أکثر

  پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش تدریس مشارکتی بر گروهگرایی و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دوره متوسطه صورت پذیرفت.روش پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با دو گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 90 ـ 89 و حجم نمونه تحقیق 77 نفر بود که 24 نفر در گروه آزمایش، 26 نفر در گروه کنترل 1 و 27 نفر در گروه کنترل 2 قرار گرفتند. در گروه آزمایش، تدریس به روش مشارکتی انجام شد و در گروه‌های کنترل از روش تدریس سنتی(روش سخنرانی) استفاده شد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه گروهگرایی ایوانز و جارویس(1986) و آزمون‌های پیشرفت تحصیلی محقق ساخته بود که کلیه آزمون‌ها از لحاظ روایی و ضریب پایایی (86/0) مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، از روش آمار استنباطی (MANCOVA) نیز استفاده شد. نتایج آزمون مانکوا نشان داد که بین سه گروه از جهت متغیر گروهگرایی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P= )و نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نمایانگر این بودکه گروه آزمایش در متغیر گروهگرایی نسبت به هر دو گروه (گروه کنترل یک 004/0(P= و گروه کنترل دو ) 005/0(P= از شیوه تدریس کار مشارکتی، تأثیر بیشتری پذیرفته است. ولی بین سه گروه از جهت متغیر پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود نداشت (646/0P= ) با وجود اینکه این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نیست اما مقایسه میانگین‌ها در پیشرفت تحصیلی سه گروه، عملکرد بهتر گروه آزمایشی نسبت به دو گروه کنترل را نشان داد. معلمان باید روش‌های فعال تدریس را به خوبی فرا گرفته و این روش‌ها را در کلاس‌های درس اجرا کنند و همچنین در جهت تغییر نگرش دانش‌آموزان نسبت به کار گروهی نیز گام بردارند تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان
  سیده اعظم حسینی جعفر پویا منش علیرضا جعفری
  چکیده :تحقیق حاضر به منظور بررسی اثربخشی تدریس به روش مشارکتی بر رشد مهارت هایاجتماعی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی، اجرا شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پس آزمون می باشد. جهت انجام پژوهش، از میان مدارس ابتدایی دخترانه منطقه 3 شهرتهران ، یک مدرسه با أکثر

  چکیده :تحقیق حاضر به منظور بررسی اثربخشی تدریس به روش مشارکتی بر رشد مهارت هایاجتماعی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی، اجرا شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پس آزمون می باشد. جهت انجام پژوهش، از میان مدارس ابتدایی دخترانه منطقه 3 شهرتهران ، یک مدرسه با روش خوشه ای مرحله ای انتخاب گردید و 37 دانش آموز پایه اول، آموزش ها رادریافت نمودند و 37 دانش آموز دیگر با عدم دریافت آموزش ها، گروه کنترل بودند. ابزار مورد استفاده1 - کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی -دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر ، زنجان، ایران. نویسنده مسئولmahsahosseini1980@yahoo.com2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر ، زنجان، ایران.3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر ، زنجان، ایران.72 / اثربخشی تدریس به روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزانt پرسشنامه مهارت اجتماعی متسون (فرم معلم) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس وگروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد آموزش به روش مشارکتی برمهارت های اجتماعی، رفتارهای اجتماعی مناسب و درکاهش جرأت ورزی های نامناسب، رفتارهایتکانشی، رفتارهای حسادت آمیز و رفتارهای گوناگون موثر است.بنابراین می توان نتیجه گرفت یکیاز راههای ارتقای رشد اجتماعی دانش آموزان یادگیری مشارکتی است.واژگان کلیدی: روش تدریس مشارکتی، مهارت های اجتماعی، دانش آموزان دختر پایه اولابتدایی. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - نقش تدریس مبتنی بر محیط الکترونیکی مشارکتی بر خلاقیت دانش آموزان پسر هنرستان های فنی
  ابراهیم اسماعیلی فرانک موسوی
  پژوهش حاضر، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعۀ آماری شامل 215 دانش‌آموز پسر دوم متوسطه هنرستان فنی شهرستان اسلام‌آباد غرب در سال تحصیلی 98-1397 است که به شیوه در دسترس30 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته أکثر

  پژوهش حاضر، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعۀ آماری شامل 215 دانش‌آموز پسر دوم متوسطه هنرستان فنی شهرستان اسلام‌آباد غرب در سال تحصیلی 98-1397 است که به شیوه در دسترس30 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامه خلاقیت تورنس بود. داده‎ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که روش تدریس مشارکتی از طریق محیط یادگیری الکترونیکی بر سیالی تفکر دانش‌آموزان (042/0=Sig, 545/4=F)، ابتکار تفکر دانش‌آموزان (000/0=Sig, 164/38=F)، انعطاف تفکر دانش‌آموزان (001/0=Sig, 187/15=F)، بسط تفکر دانش‌آموزان تأثیر مثبت دارد و اثر معنادار کاربرد این روش (002/0=Sig, 203/12=F) مورد تأیید قرار گرفت. با توجه به اهمیت روش تدریس مشارکتی از طریق محیط الکترونیکی و اثر بخشی آن بر رشد خلاقیت، پیشنهاد می شود روشهای تدریس مشارکتی در کلاس درس و در قالب آموزش الکترونیکی مورد توجه قرار گیرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - مقایسه تأثیرروش تدریس مبتنی بر تفکر فعال (روش مشارکتی) و روش تدریس سنتی دریادگیری درس مطالعات اجتماعی ‌دانش‌آموزان پسر.
  رحیم بدری گرگری اکبر رضایی جواد جدی گرگری
  این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر روش تدریس مبتنی بر تفکر فعال (روش مشارکتی) و روش تدریس سنتی در یادگیری درس مطالعات اجتماعی دانش‎آموزان پسر نواحی پنجگانه تبریز انجام شد. روش این پژوهش از نوع طرح‌های نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامع أکثر

  این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر روش تدریس مبتنی بر تفکر فعال (روش مشارکتی) و روش تدریس سنتی در یادگیری درس مطالعات اجتماعی دانش‎آموزان پسر نواحی پنجگانه تبریز انجام شد. روش این پژوهش از نوع طرح‌های نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه دانش‌آموزان پسر سال اول متوسطه نواحی پنجگانه تبریز به تعداد 10665 نفر در سال 91-90 بود. نمونه‌گیری به صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای است. بنابراین حجم نمونه آماری پژوهش عبارت است از دانش‌آموزان دو کلاس اول متوسطه که از هر کدام از کلاس‌ها پس از موازنه‌سازی آزمودنی‌ها یکی به شکل یادگیری سنتی به تعداد 30 نفر و دیگری به شیوه تدریس مشارکتی (فعال) به تعداد 32 نفر در درس مطالعات اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند. برای اندازه گیری میزان یادگیری گروه‌ها از آزمون پیشرفت تحصیلی استفاده گردید. برای تعیین روایی محتوایی پرسشنامه از نظر متخصصان و معلمان استفاده شد. برای تحلیل داده‌های آماری در مورد هر یک از فرضیه‌های پژوهشی به علت تعیین تفاوت و محاسبه و مقایسه نمره‌های پیش آزمون و پس آزمون درگروه‌های آزمایش وگواه ازآزمون ANCOVA (تحلیل کوواریانس) استفاده گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد: که بین نمرات یادگیری کلی، عمیق و سطحی هر دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر روش تدریس مشارکتی در افزایش یادگیری کلی، عمیق و سطحی دانش‌آموزان تأثیرگذاشته و نسبت به روش سنتی تدریس اثربخش بوده است. تفاصيل المقالة