هدف این پژوهش تأثیر آموزش مؤلفه‌های تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت بر یادگیری خودراهبر در دانشجویان بود. جامعۀ آماری پژوهش دانشجویان دانشکدۀ علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان بودند که از بین آنها 50 نفر از دانشجویان، به‌طور تصادفی نظام‌مند به‌عنوان نمونه انت أکثر
هدف این پژوهش تأثیر آموزش مؤلفه‌های تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت بر یادگیری خودراهبر در دانشجویان بود. جامعۀ آماری پژوهش دانشجویان دانشکدۀ علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان بودند که از بین آنها 50 نفر از دانشجویان، به‌طور تصادفی نظام‌مند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به‌طور تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش در زمینۀ تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت در 6 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. با توجه به اینکه طرح تحقیق پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود، ابزار اندازه‌گیری یادگیری خودراهبر (مقیاس فیشر و همکاران، 2001) در دو نوبت قبل و بعد از آموزش تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت اجرا شد. داده‌های حاصل از پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان‌دهندۀ تأثیر معنادار آموزش تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت بر میزان یادگیری خودراهبر کل و مؤلفه‌های آن (خودمدیریتی، رغبت برای یادگیری، خودکنترلی) بود. با توجه به تحلیل داده‌ها، آموزش تفکر انتقادی، حل مسأله و فراشناخت میزان یادگیری خودراهبر کل و میزان مؤلفه‌های آن (خودمدیریتی، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی) را افزایش می‌دهد.
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش مدیریت زمان بر خودراهبری در یادگیری دانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه انجام شده است. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای بود. به این منظور یکی از مدارس متوسطه دخترانه منطق أکثر
پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش مدیریت زمان بر خودراهبری در یادگیری دانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه انجام شده است. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای بود. به این منظور یکی از مدارس متوسطه دخترانه منطقه فلاورجان که به صورت تصادفی انتخاب شد، دو کلاس اول 30 نفره انتخاب و به صورت تصادفی یک کلاس در گروه آزمایش و دیگری در گروه کنترل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودراهبری در یادگیری (Fisher et al ,2001) بود که روایی سازه، محتوایی و صوری آن در سوابق پژوهشی بررسی و تأیید شده بود، روایی صوری مجدداً نیز بررسی و تأیید شد. پایایی آن برحسب ضریب آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد. هر دو گروه به پرسشنامه خودراهبری در یادگیری به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. سپس مدیریت زمان در 8 جلسه 5/1 ساعته طی یک ماه به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان هر دو گروه در معرض پس آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها حاکی از آن بود که میانگین نمرات کل خودراهبری در یادگیری و مؤلفه‌های آن (خودمدیریتی، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی) در گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش یافته است. در نتیجه آموزش مدیریت زمان بر افزایش خودراهبری در یادگیری و مؤلفه‌های آن تأثیر داشته است.
تفاصيل المقالة
هدفاینپژوهشبررسیتاثیرآموزشغایت نگریبریادگیریخودراهبری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم مقطع دبیرستان (دوره اول) شهر سمنان در سال تحصیلی 94-93 بود که از بین آنها 40 دانش آموز به عنواننمونهبا کمترین نمرات در یادگیری خودراهبری انتخاب وبهصورتتصادفیوبطو أکثر
هدفاینپژوهشبررسیتاثیرآموزشغایت نگریبریادگیریخودراهبری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم مقطع دبیرستان (دوره اول) شهر سمنان در سال تحصیلی 94-93 بود که از بین آنها 40 دانش آموز به عنواننمونهبا کمترین نمرات در یادگیری خودراهبری انتخاب وبهصورتتصادفیوبطورمساویدردوگروهآزمایشوکنترلقرار داده شد. ابتداپیشآزمونبررویهردوگروهاجرا و بعدازآنطی9 جلسه،غایت نگریبهگروهآزمایش، آموزشدادهشد.برایگروهکنترلمداخلهایانجامنشد. در اینتحقیقازطرحپیشآزمون- پسآزمونبا گروهکنترلاستفادهشد. داده ها با پرسشنامه یادگیری خودراهبری فیشر، کینگ و تاگو گردآوری شد و پس از آن با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد غایت نگری اثر معنی داری بر بهبود یادگیری خودراهبری دارد. بر اساس نتایج حاصله، برای ارتقاء یادگیری خودراهبری استفاده از آموزش غایت نگری توصیه می شود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
