در بررسی حاضر میزان وقوع آلودگی به کرم های کبدی در نشخوارکنندگان بو میشهرستان بهشهر و ارتباط بین دفع تخم انگل و شدت آلودگی به کر م های کبدیموجود در دا م های مذکور بررسی گردید . بدین منظور1280 راس گوسفند318 راس بز و420 راس گاو از لحاظ آلودگی به ترماتود های کبدی مورد بررس أکثر
در بررسی حاضر میزان وقوع آلودگی به کرم های کبدی در نشخوارکنندگان بو میشهرستان بهشهر و ارتباط بین دفع تخم انگل و شدت آلودگی به کر م های کبدیموجود در دا م های مذکور بررسی گردید . بدین منظور1280 راس گوسفند318 راس بز و420 راس گاو از لحاظ آلودگی به ترماتود های کبدی مورد بررسی قرارگرفتند و در مجموع آلودگی به فاسیولا و دیکروسلیوم به ترتیب در1.4%و 4.84%گوسفندان 2.2%،3.78%بز ها و10.24%،2.14%گاو های مورد مطالعه گزارش شد. بررسی آماری انجام شده ارتباط معنی داری را بین آلودگی به فاسیو لا و سن وجنسیت دام های مورد بررسی نشان نداد ، همچنین اختلاف مذکور در آلودگی بهدیکروسلیازیس و جنسیت دام های مطالعه شده نیز معنی دارنبود. اما در مورد متغیرسن این ارتباط معنی دار در گوسفندان و بزها برخلاف گاوها مشاهده گردید . درگوسفند و بزهای مورد مطالعه با شدت های مختلف آلودگی به فاسیو ، لا در44%مبتلایان هیچ تخم کرمی جدا نگردید و از 56%مابقی ( 14 راس ) با حداکثر آلودگی چهار کرم ، یک تا سه تخم در هر گرم مدفوع جدا گردید . بررسی آماری ارتباطمعنی داری را بین شدت آلودگی به فاسیولا و میزان تخم دفع شده در مدفوع، درگوسفندان و بزها نشان داد اما در گاوهای مورد بررسی اینگونه نبود . همچنین درآلودگی به دیکروسل یازیس نیز ارتباط مشخصی بین شدت آلودگی و میزان تخم دفعشده در گوسفندان و بزها مشاهده نگردید، درصورتی که این ارتباط در گاوها، معنیدار بود . بنابراین با توجه به اینکه درحال حاضر عملی ترین روش تشخیص آلودگیبه ترماتودهای کبدی در دا م های مبتلا، آزمایش مدفوع می باشد، بررسی حاضر نشانداد که روش فوق احتمالا نمی تواند بطور قابل اعتمادی جهت تشخیص قطعیآلودگی به ترماتودها استفاده گردد
تفاصيل المقالة
ترماتود های کبدی ازجمله گونههای فاسیولا و دیکروسلیوم از انگل های زئونوتیک بوده که موجب مرگومیر و خسارتهای اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان میشوند. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر سن، جنس و فصل در میزان شیوع فاسیولیازیس و دیکروسلیازیس در دامهای کشتاری در کشتارگاه تبریز أکثر
ترماتود های کبدی ازجمله گونههای فاسیولا و دیکروسلیوم از انگل های زئونوتیک بوده که موجب مرگومیر و خسارتهای اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان میشوند. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر سن، جنس و فصل در میزان شیوع فاسیولیازیس و دیکروسلیازیس در دامهای کشتاری در کشتارگاه تبریز بود. از دیماه 1395تا دیماه 1397 با مراجعه به کشتارگاه تبریز، کبدهای 4150 رأس گاو،500 رأس گاومیش، 2000 رأس بز و 5000 رأس گوسفند ازنظر وجود فاسیولا هپاتیکا، فاسیولا ژیگانتیکا و دیکروسلیوم دندریتیکوم از طریق برش بر روی کبدها و مشاهده چشمی موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که گاو، گوسفندان و بزهای کشتار شده به ترتیب 4/5 درصد، 16 درصد و 6 درصد آلوده به ترماتودهای کبدی بودند (05/0P<). از 500 رأس گاومیش مطالعه شده، ترماتود کبدی جدا نشد. میزان شیوع آلودگی انگلی در هر سه حیوان بهطور معنیداری با افزایش سن بیشتر میشد (P<0.05). همچنین در گاوها و گوسفندان ماده، میزان آلودگی ترماتودهای کبدی در مقایسه با نرها بهطور معنیداری بیشتر بود(P<0.05). بهطور معنیداری بیشترین میزان آلودگی در فصل تابستان و کمترین آن در فصل بهار مشاهده شد. بیشترین فراوانی انگلی و شدت آلودگی در همه حیوانات موردمطالعه مربوط به دیکروسلیوم دندریتیکوم و کمترین آن مربوط به فاسیولا ژیگانتیکا بود (P<0.05). بر اساس قیمت روز بازار، میزان خسارتهای اقتصادی ناشی از ضبط کبد گاوها، گوسفندان و بزها به علت آلودگیهای ترماتودهای کبدی به ترتیب402240000 (72/3656 دلار)،576576000 (6/5241 دلار) و 28545000 (5/259 دلار) ریال بود. به علت سابقه اپیدمی انسانی فاسیولیازیس و خسارتهای اقتصادی ناشی از ضبط کبد در این منطقه، روشهای کنترلی مؤثر پیشنهاد میگردد.
تفاصيل المقالة
برخی از انگلهای زئونوتیک از جمله کیست هیداتید، گونههای فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم موجب مرگومیر و خسارتهای اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان میشوند. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی انگل های کبد در گوسفندان و بزهای کشتار شده در کشتارگاه ساوه و برآورد خسارت های أکثر
برخی از انگلهای زئونوتیک از جمله کیست هیداتید، گونههای فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم موجب مرگومیر و خسارتهای اقتصادی زیادی در نشخوارکنندگان میشوند. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی انگل های کبد در گوسفندان و بزهای کشتار شده در کشتارگاه ساوه و برآورد خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط آن ها بود. در یک مطالعه گذشته نگر از فروردین ماه 1394 تا فروردین ماه 1400 در مجموع 58699 راس حیوان شامل 13044 راس بز و 45655 راس گوسفند در کشتارگاه ساوه از نظر آلودگی کبد به کیست هیداتید، گونه های فاسیولا و دیکروسلیوم دندریتیکوم مورد بازرسی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که 85/72 درصد از حیوانات آلوده به انگل بودند که 18/41 درصد به دیکروسلیوم دندریتیکوم، 08/28 درصد به کیست هیداتید، 58/3 درصد به گونه های فاسیولا آلوده بودند که از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود داشت. میزان آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم، کیست هیداتید و گونه های فاسیولا به ترتیب در گوسفندان 70/21 ، 44/17 و 33/1 درصد و در بزها 48/16، 64/10 و 25/2 درصد بودند. ارتباط بین میزان آلودگی انگلی کبد در فصول مختلف سالهای مورد مطالعه بجز سال 1394 در گوسفند معنی دار مشاهده نشد. خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط کبد گوسفندان و بزهای کشتار شده 23324560000 ریال (24133016 دلار) برآورد شد. بالا بودن میزان شیوع بیماریهای انگلی در نشخوارکنندگان کوچک منطقه و خسارت های اقتصادی ناشی از ضبط کبدهای آلوده و نیز به دلیل زئونوز بودن اینگونه بیماری ها، به کارگیری روشهای مدیریتی مناسب جهت پیشگیری و یا کنترل بیماری توسط مراجع ذی صلاح بسیارحائز اهمیت میباشد.
تفاصيل المقالة
دیکروسلیازیس بیماری شایع در نشخوارکنندگان است که توسط گونههای مختلف دیکروسلیوم ایجاد میشود. این انگل در مجاری صفراوی و کیسه صفرای نشخوارکنندگان و گاهی به طور تصادفی در انسان دیده میشود. اهمیت اقتصادی و دامپزشکی دیکروسلیازیس به علت خسارت مستقیم به کبد و در نتیجه از دس أکثر
دیکروسلیازیس بیماری شایع در نشخوارکنندگان است که توسط گونههای مختلف دیکروسلیوم ایجاد میشود. این انگل در مجاری صفراوی و کیسه صفرای نشخوارکنندگان و گاهی به طور تصادفی در انسان دیده میشود. اهمیت اقتصادی و دامپزشکی دیکروسلیازیس به علت خسارت مستقیم به کبد و در نتیجه از دست دادن مقادیر قابل توجهی از مواد پروتئینی با ارزش از رژیم غذایی انسان به علت حذف کبدهای آلوده در کشتارگاه ها میباشد. میزبانان واسط این انگل حلزون های خاکی (میزبان اول) و مورچه هایی به نام فورمیکا (میزبان دوم) می باشند. به منظور بررسی میزان شیوع آلودگی با دیکروسولیوم دندریتیکوم در گوسفند و بز کشتاری کشتارگاههای شهرستان لنجان و نجفآباد به مدت یکسال در چهار فصل (پائیز، زمستان، بهار و تابستان) از تعداد 131521 کبد گوسفندی و 19672 کبد بزی مورد بازرسی شده در کشتارگاه نجفآباد به ترتیب تعداد 4660 و 193 کبد گوسفندی و بزی آلوده به انگل دیکروسولیوم و از تعداد 45713 کبد گوسفندی و 3726 کبد بزی بازرسی شده در کشتارگاه لنجان به ترتیب تعداد 4281 و 72 کبد گوسفندی و بزی آلوده به انگل دیکروسولیوم بود. تعداد 30 نمونه کبد آلوده جهت مطالعات هیستوپاتولوژیک جمعآوری و بعد از مراحل تهیه لام و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین و ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند که در نتیجه در اثر آلودگی کبدها با انگل، تخریب بافت کبد، تشکیل بافت همبند وسیع، هیپرپلازی مجاری صفراوی همراه با تشکیل گرانولوم، نکروز بافت کبدی، حضور سلولهای آماسی در بافت و کلسیفیکاسیون قابل مشاهده بود.
تفاصيل المقالة
سابقه و هدف؛ دام به عنوان مهمترین منبع تامین کننده زنجیره غذایی انسان و منبع اصلی تامین کننده پروتئین محسوب میشود. بیماریهای انگلی موجب بروز خسارات اقتصادی میشود و اثرات سوء بر سلامت دام و انسان دارد. طرح مطالعه؛ در این مطالعه میزان پارامترهای هماتولوژیکی و بیوشی أکثر
سابقه و هدف؛ دام به عنوان مهمترین منبع تامین کننده زنجیره غذایی انسان و منبع اصلی تامین کننده پروتئین محسوب میشود. بیماریهای انگلی موجب بروز خسارات اقتصادی میشود و اثرات سوء بر سلامت دام و انسان دارد. طرح مطالعه؛ در این مطالعه میزان پارامترهای هماتولوژیکی و بیوشیمیایی در گوسفندان آلوده به عفونتهای انگلی کبد در کشتارگاه صنعتی همدان در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفت.حیوانات مورد مطالعه؛ تعداد 220 راس گوسفند (نژاد مهربان) در سنین مختلف از کشتارگاه صنعتی همدان به صورت تصادفی جمعآوری شد. سپس گوسفندان به چهار گروه شامل؛ 50 راس آلوده به فاسیولازیس (گروه آلوده یک)، 50 راس آلوده به کیست هیداتید (گروه آلوده دو)، 20 راس آلوده به دیکروسلیوزیس (گروه آلوده سه) و 100راس سالم (گروه کنترل) تقسیم شدند.روش کار؛ گوسفندان از نظر آلودگی به کیست هیداتید و ترماتودهای کبدی به صورت ماکروسکوپی بررسی شدند. از ناحیه ورید وداج گوسفندان نمونه خون گرفته شد. نمونههای خونی و سرمی مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت آنالیز دادهها از نرمافزار آماری SPSS استفاده شد.یافتهها؛ نتایج نشان میدهد که بین تعداد تام گلبولهای قرمز (RBC)، میانگین غلظت هموگلوبین سلولی (MCHC)، هموگلوبین (Hb)، میانگین وزن هموگلوبین سلولی (MCH)، میانگین حجم سلولی (MCV)، تعداد تام گلبولهای سفید (WBC) و آنزیمهای آسپارتات ترانسفراز (AST)، آلانین ترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) در گروههای آلوده نسبت به گروه سالم از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0P
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications