-
حرية الوصول المقاله
1 - بررسی تغییرات جوانهزنی بذر خردل وحشی (Sinapis arvensis) طی رفع کمون
حکیمه رحیمی بنیامین ترابی الیاس سلطانی فرشید قادری فربهمنظور بررسی تغییرات دمای کاردینال جوانهزنی بذر خردل وحشی طی رفع کمون، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1396 انجام شد. عامل اصلی دماهای مختلف (5، 10، 15، 20، 25 و أکثربهمنظور بررسی تغییرات دمای کاردینال جوانهزنی بذر خردل وحشی طی رفع کمون، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1396 انجام شد. عامل اصلی دماهای مختلف (5، 10، 15، 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد) و عامل فرعی غلظتهای مختلف جیبرلیک اسید (GA: 0، 100، 300، 500، 1000، 1500، 2000 پیپیام) بود. برای توصیف واکنش سرعت جوانهزنی به دما، از تابع دندان مانند استفاده شد. برای دهکهای مختلف جوانهزنی، دمای پایه از 9/2 تا 4/3 درجه سانتیگراد در GA0 به 2/1- تا 0/2- درجه سانتیگراد در GA2000 کاهش یافت؛ دمای سقف در GA0، 25 درجه سانتیگراد بود و در GA2000 به3/33 درجه سانتیگراد افزایش یافت؛ دامنه بردباری دمایی از 6/21 تا 1/22 درجه سانتیگراد در GA0 به 4/32 تا 1/35 درجه سانتیگراد در GA2000 رسید. با توجه به تغییرات دمای کاردینال، کمون فیزیولوژیک خردل وحشی از نوع غیرعمیق تیپ یک میباشد. بذرهای دارای کمون ابتدا در دماهای پایین بیشترین جوانهزنی داشته و با خروج از حالت کمون در دماهای بالا هم جوانه میزنند و دامنه دمایی جوانهزنی افزایش مییابد. پارامترهای تخمینی در این مطالعه میتواند در مدلهای شبیهسازی بانک بذر و برای مطالعات بعدی در مورد بیولوژی و اکولوژی خردل وحشی مفید باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - اثر جیبرلیک اسید بر روند تغییرات مصرف مواد ذخیرهای و جوانهزنی بذر تریتیکاله تحت تنش شوری
ابوالفضل رشیدی رضا آباد سمانه مهرآفرید خداداد شعبانی امید انصاریاستفاده از تیمارهای مختلف بذری امروزه بهعنوان یکی از عوامل افزایش جوانهزنی و استقرار گیاهچه و بوته تحت شرایط نامساعد محیطی بهخصوص شوری معرفی شده است. ازاینرو، در این پژوهش تاثیر پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید بر جوانهزنی و مصرف مواد ذخیرهای بذر تریتیکاله در شرایط تنش أکثراستفاده از تیمارهای مختلف بذری امروزه بهعنوان یکی از عوامل افزایش جوانهزنی و استقرار گیاهچه و بوته تحت شرایط نامساعد محیطی بهخصوص شوری معرفی شده است. ازاینرو، در این پژوهش تاثیر پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید بر جوانهزنی و مصرف مواد ذخیرهای بذر تریتیکاله در شرایط تنش شوری بررسی شد. تیمارهای آزمایشی در این پژوهش 5 سطح تنش شوری (صفر، 40، 80، 120 و 160 میلیمولار) و 4 سطح پرایمینگ بذر (جیبرلیک اسید صفر، 25 و 50 پیپیام و بذر شاهد بدون پرایم) با 3 تکرار بودند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی با میانگین 33/95 درصد، شاخص جوانهزنی با میانگین 65/41 بذر در روز، طول گیاهچه با میانگین 27/19 سانتیمتر و درصد گیاهچه طبیعی با میانگین 33/95 درصد بهترتیب مربوط به تیمارهای پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بود. همچنین، بیشترین بنیه بذر با میانگین 73/1836 مربوط به تیمار پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بود. در تمام سطوح شوری اعمال شده بالاترین وزن مواد مصرف شده بذر از پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بهدست آمد. بیشترین بازده استفاده از مواد ذخیرهای بذر از بذرهای شاهد در پتانسیل 160 میلیمولار و بیشترین وزن خشک گیاهچه و درصد کاهش مواد ذخیرهای بذر در شرایط بدون تنش از پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 25 و 50 پیپیام بهدست آمد. بهطور کلی پرایمینگ بذر سبب بهبود مولفههای جوانهزنی تریتیکاله در شرایط تنش شوری میشود و تحمل گیاه به شوری را در مقابل تنش شوری در مرحله جوانهزنی افزایش میدهد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - اثر تسریع کنندهها بر خصوصیات جوانهزنی بذر سرخارگل تحت تنش شوری
آرزو پراور حشمت امیدی نسرین سادات عیسی نژادشوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تاثیر قرار میدهد. این پژوهش بهمنظور تعیین اثر پیش تیمار با تسریع کنند ها بر بهبود جوانه زنی بذرهای سرخارگل در شرایط تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگا أکثرشوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تاثیر قرار میدهد. این پژوهش بهمنظور تعیین اثر پیش تیمار با تسریع کنند ها بر بهبود جوانه زنی بذرهای سرخارگل در شرایط تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد انجام شد. پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون بهمدت 48 ساعت، نیترات پتاسیم 2/0 درصد بهمدت 72 ساعت و پیشتیمار آبی بهمدت 24 ساعت بر جوانه زنی و مصرف مواد ذخیره ای بذر سرخارگل در شرایط تنش شوری انجام شد. چهار سطح تنش شوری صفر، 3، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر اعمال شد. اثر متقابل پیش تیمار و تنش شوری بر درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص بنیه بذر معنی دار بود. میزان شاخص جوانه زنی با افزایش تنش شوری کاهش یافت بهطوری که در نه دسی زیمنس بر متر به صفر رسید. اما با پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون تحت شرایط تنش شوری سه دسی زیمنس بر متر همراه با افزایش جذب آب در گیاه از اثرات منفی تنش شوری کاسته، در نتیجه موجب بهبود درصد جوانه زنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، و وزن خشک ریشه و ساقه و شاخص بنیه بذر میگردد به طور کلی اعمال پیش تیمار نیترات پتاسیم و جیبرلیک اسید جهت حصول بالاترین ویژگی های جوانه زنی و حداکثر عملکرد ماده خشک در شرایط شوری بذر سرخارگل توصیه می شود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - بررسی اثر جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید بر شاخص های جوانه زنی در شرایط تنش شوری (Securigera securidaca L) گیاه دارویی عدس الملک
حجت عطایی سماق حشمت امیدی مهدی عقیقی شاهوردی مهدی محبعلیاین آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با أکثراین آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پیپیام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتیمتر) و طول ساقه چه (4/94 سانتیمتر) در سطح 500 پیپیام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقهچه و سرعت جوانه زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه بزنند. برشدهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه زنی و سرعت جوانه زنی، سطوح 250 و 500 پیپیام برای یکنواختی جوانهزنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی پی ام این پیش تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگیهای جوانه زنی گردید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - تاثیر تیمار سرمایی و شیمیایی بر شکست خواب بذر پنیرباد (Withania somnifera)
ابراهیم گنجی مقدم ایسن قهرمانی مریم تاتاری سوسن خسروبارپنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)بهصورت بوتههایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا میباشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانهزنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در أکثرپنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)بهصورت بوتههایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا میباشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانهزنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در شرایط زراعی است. علیرغم اینکه وجود خواب در گیاهان دارویی در طبیعت یک مزیت به حساب میآید. اما بر سر راه اهلی سازی و زراعت آنها یک صفت نامطلوب محسوب میشود که به نحوی باید آن را برطرف نمود. این تحقیق با هدف بهینهسازی روشهای شکستن رکود بذر پنیرباد انجام گرفت. بدین منظور از دو آزمایش مستقل استفاده گردید. آزمایش اول بهصورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمار سرمایی در 5 سطح (0، 10، 20، 30، 40 روز در دمای 4 درجه سانتیگراد) و فاکتور دوم تیمار شیمیایی در 7 سطح، شامل اسید جیبرلیک در 3 سطح (500، 750 و 1000 پیپیام) و نیترات پتاسیم در 3 سطح (1000، 2000 و 3000 پیپیام) و تیمار شاهد آب مقطر میباشد. بذرها در داخل لوله آزمایش در محیط موراشیک و اسکوگ کشت شدند. آزمایش دوم، در قالب طرحی مشابه آزمایش اول انجام گرفت. با این تفاوت که بذرها پس از اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی در داخل پتری دیش استریل شده که کف آن را با کاغذصافی پوشانده ایم کشت شد و در نهایت درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی ومیانگین سرعت جوانهزنی محاسبه شد. در آزمایش اول بیشترین(100درصد) و کمترین (15درصد) جوانهزنی در تیمار سرمادهی به مدت 10 روز + جیبرلیک اسید 750 پیپیام و تیمار شاهد به ترتیب بود. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر متوسط زمان لازم برای جوانه زنی بذور در محیط درون شیشه ای سبب ایجاد اختلاف معنی دار در سطح احتمال یک درصد شده است. کمترین زمان لازم برای جوانهزنی بذور سرمادهی 10 روز + تیمار شیمیایی در مقادیر مختلف میباشد. در آزمایش دوم مشاهده می گردد که اعمال تیمارهای مختلف سبب اختلاف معنی داری در درصد جوانهزنی بذر شد. بیشترین درصد بذر جوانهزنی با میزان 85 درصد متعلق به تیماردوره سرمادهی 20 روز + نیترات پتاسیم 3000 پی پی ام میباشد. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر سرعت جوانه زنی بذور سبب ایجاد اختلاف معنی دار بین دوره های مختلف سرمادهی و تیمارهای شیمیایی و همچنین اثرات متقابل آنها در سطح احتمال یک درصد شد. کمترین زمان لازم برای جوانه زنی بذور در تیمار، دوره سرمادهی بهمدت 10 روز + نیترات پتاسیم 2000 پیپیام بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - ارزیابی اثر پرایمینگ و تنش شوری بر مؤلفههای جوانهزنی گیاه کنجد (Sesamum indicum L.)
حشمت امیدی سمیرا عیپور زهرا مرادیان خدیجه احمدی رحیم بازمکانیبه منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت د أکثربه منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت در میلیون، جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون و نیترات پتاسیم 4/0 درصد) و پنج سطح تنش شوری (0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) در سه تکرار بر کنجد رقم اولتان بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب بود. نتایج نشان داد تیمارهای پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آن ها بر صفات مورد مطالعه تأثیر معناداری داشت. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی در پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 پی پی ام و عدم تنش شوری مشاهده شد. تنش شوری باعث کاهش صفات جوانه زنی بذر، پارمترهای رشد و محتوای نسبی آب گیاه کنجد شد. کاربرد پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد در مواجهه با تنش شوری شدند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
7 - اثر جیبرلیک اسید بر روند تغییرات مصرف مواد ذخیرهای و جوانهزنی بذر تریتیکاله تحت تنش شوری
ابوالفضل رشیدی رضا آباد سمانه مهرآفرید خداداد شعبانی امید انصاریاستفاده از تیمارهای مختلف بذری امروزه بهعنوان یکی از عوامل افزایش جوانهزنی و استقرار گیاهچه و بوته تحت شرایط نامساعد محیطی بهخصوص شوری معرفی شده است. ازاینرو، در این پژوهش تاثیر پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید بر جوانهزنی و مصرف مواد ذخیرهای بذر تریتیکاله در شرایط تنش أکثراستفاده از تیمارهای مختلف بذری امروزه بهعنوان یکی از عوامل افزایش جوانهزنی و استقرار گیاهچه و بوته تحت شرایط نامساعد محیطی بهخصوص شوری معرفی شده است. ازاینرو، در این پژوهش تاثیر پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید بر جوانهزنی و مصرف مواد ذخیرهای بذر تریتیکاله در شرایط تنش شوری بررسی شد. تیمارهای آزمایشی در این پژوهش 5 سطح تنش شوری (صفر، 40، 80، 120 و 160 میلیمولار) و 4 سطح پرایمینگ بذر (جیبرلیک اسید صفر، 25 و 50 پیپیام و بذر شاهد بدون پرایم) با 3 تکرار بودند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی با میانگین 33/95 درصد، شاخص جوانهزنی با میانگین 65/41 بذر در روز، طول گیاهچه با میانگین 27/19 سانتیمتر و درصد گیاهچه طبیعی با میانگین 33/95 درصد بهترتیب مربوط به تیمارهای پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بود. همچنین، بیشترین بنیه بذر با میانگین 73/1836 مربوط به تیمار پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بود. در تمام سطوح شوری اعمال شده بالاترین وزن مواد مصرف شده بذر از پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 50 پیپیام بهدست آمد. بیشترین بازده استفاده از مواد ذخیرهای بذر از بذرهای شاهد در پتانسیل 160 میلیمولار و بیشترین وزن خشک گیاهچه و درصد کاهش مواد ذخیرهای بذر در شرایط بدون تنش از پرایمینگ بذر با جیبرلیک اسید 25 و 50 پیپیام بهدست آمد. بهطور کلی پرایمینگ بذر سبب بهبود مولفههای جوانهزنی تریتیکاله در شرایط تنش شوری میشود و تحمل گیاه به شوری را در مقابل تنش شوری در مرحله جوانهزنی افزایش میدهد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
8 - اثر تسریع کنندهها بر خصوصیات جوانهزنی بذر سرخارگل تحت تنش شوری
آرزو پراور حشمت امیدی نسرین سادات عیسی نژادشوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تاثیر قرار میدهد. این پژوهش بهمنظور تعیین اثر پیش تیمار با تسریع کنند ها بر بهبود جوانه زنی بذرهای سرخارگل در شرایط تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگا أکثرشوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تاثیر قرار میدهد. این پژوهش بهمنظور تعیین اثر پیش تیمار با تسریع کنند ها بر بهبود جوانه زنی بذرهای سرخارگل در شرایط تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد انجام شد. پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون بهمدت 48 ساعت، نیترات پتاسیم 2/0 درصد بهمدت 72 ساعت و پیشتیمار آبی بهمدت 24 ساعت بر جوانه زنی و مصرف مواد ذخیره ای بذر سرخارگل در شرایط تنش شوری انجام شد. چهار سطح تنش شوری صفر، 3، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر اعمال شد. اثر متقابل پیش تیمار و تنش شوری بر درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص بنیه بذر معنی دار بود. میزان شاخص جوانه زنی با افزایش تنش شوری کاهش یافت بهطوری که در نه دسی زیمنس بر متر به صفر رسید. اما با پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون تحت شرایط تنش شوری سه دسی زیمنس بر متر همراه با افزایش جذب آب در گیاه از اثرات منفی تنش شوری کاسته، در نتیجه موجب بهبود درصد جوانه زنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، و وزن خشک ریشه و ساقه و شاخص بنیه بذر میگردد به طور کلی اعمال پیش تیمار نیترات پتاسیم و جیبرلیک اسید جهت حصول بالاترین ویژگی های جوانه زنی و حداکثر عملکرد ماده خشک در شرایط شوری بذر سرخارگل توصیه می شود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
9 - بررسی اثر جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید بر شاخص های جوانه زنی در شرایط تنش شوری (Securigera securidaca L) گیاه دارویی عدس الملک
حجت عطایی سماق حشمت امیدی مهدی عقیقی شاهوردی مهدی محبعلیاین آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با أکثراین آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پیپیام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتیمتر) و طول ساقه چه (4/94 سانتیمتر) در سطح 500 پیپیام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقهچه و سرعت جوانه زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه بزنند. برشدهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه زنی و سرعت جوانه زنی، سطوح 250 و 500 پیپیام برای یکنواختی جوانهزنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی پی ام این پیش تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگیهای جوانه زنی گردید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
10 - تاثیر تیمار سرمایی و شیمیایی بر شکست خواب بذر پنیرباد (Withania somnifera)
ابراهیم گنجی مقدم ایسن قهرمانی مریم تاتاری سوسن خسروبارپنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)بهصورت بوتههایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا میباشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانهزنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در أکثرپنیرباد (Withania somnifera) متعلق به خانواده سیب زمینی ( Solanaceae)بهصورت بوتههایی خشبی یا درختچه ایی و بدون خار با گسترشی از مناطق شرق مدیترانه به جنوب آسیا میباشد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده گیاهان دارویی عدم جوانهزنی مناسب و در نتیجه عدم استقرار مناسب در شرایط زراعی است. علیرغم اینکه وجود خواب در گیاهان دارویی در طبیعت یک مزیت به حساب میآید. اما بر سر راه اهلی سازی و زراعت آنها یک صفت نامطلوب محسوب میشود که به نحوی باید آن را برطرف نمود. این تحقیق با هدف بهینهسازی روشهای شکستن رکود بذر پنیرباد انجام گرفت. بدین منظور از دو آزمایش مستقل استفاده گردید. آزمایش اول بهصورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول تیمار سرمایی در 5 سطح (0، 10، 20، 30، 40 روز در دمای 4 درجه سانتیگراد) و فاکتور دوم تیمار شیمیایی در 7 سطح، شامل اسید جیبرلیک در 3 سطح (500، 750 و 1000 پیپیام) و نیترات پتاسیم در 3 سطح (1000، 2000 و 3000 پیپیام) و تیمار شاهد آب مقطر میباشد. بذرها در داخل لوله آزمایش در محیط موراشیک و اسکوگ کشت شدند. آزمایش دوم، در قالب طرحی مشابه آزمایش اول انجام گرفت. با این تفاوت که بذرها پس از اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی در داخل پتری دیش استریل شده که کف آن را با کاغذصافی پوشانده ایم کشت شد و در نهایت درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی ومیانگین سرعت جوانهزنی محاسبه شد. در آزمایش اول بیشترین(100درصد) و کمترین (15درصد) جوانهزنی در تیمار سرمادهی به مدت 10 روز + جیبرلیک اسید 750 پیپیام و تیمار شاهد به ترتیب بود. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر متوسط زمان لازم برای جوانه زنی بذور در محیط درون شیشه ای سبب ایجاد اختلاف معنی دار در سطح احتمال یک درصد شده است. کمترین زمان لازم برای جوانهزنی بذور سرمادهی 10 روز + تیمار شیمیایی در مقادیر مختلف میباشد. در آزمایش دوم مشاهده می گردد که اعمال تیمارهای مختلف سبب اختلاف معنی داری در درصد جوانهزنی بذر شد. بیشترین درصد بذر جوانهزنی با میزان 85 درصد متعلق به تیماردوره سرمادهی 20 روز + نیترات پتاسیم 3000 پی پی ام میباشد. اعمال تیمارهای سرمایی و شیمیایی بر سرعت جوانه زنی بذور سبب ایجاد اختلاف معنی دار بین دوره های مختلف سرمادهی و تیمارهای شیمیایی و همچنین اثرات متقابل آنها در سطح احتمال یک درصد شد. کمترین زمان لازم برای جوانه زنی بذور در تیمار، دوره سرمادهی بهمدت 10 روز + نیترات پتاسیم 2000 پیپیام بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
11 - ارزیابی اثر پرایمینگ و تنش شوری بر مؤلفههای جوانهزنی گیاه کنجد (Sesamum indicum L.)
حشمت امیدی سمیرا عیپور زهرا مرادیان خدیجه احمدی رحیم بازمکانیبه منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت د أکثربه منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت در میلیون، جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون و نیترات پتاسیم 4/0 درصد) و پنج سطح تنش شوری (0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) در سه تکرار بر کنجد رقم اولتان بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب بود. نتایج نشان داد تیمارهای پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آن ها بر صفات مورد مطالعه تأثیر معناداری داشت. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی در پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 پی پی ام و عدم تنش شوری مشاهده شد. تنش شوری باعث کاهش صفات جوانه زنی بذر، پارمترهای رشد و محتوای نسبی آب گیاه کنجد شد. کاربرد پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد در مواجهه با تنش شوری شدند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
12 - بررسـی تاثیـر پرایمینـگ اکسیـن و جیبـرلیک اسید بر برخـی صفـات کمی و کیفی گیاه لوبیـا قرمز (.Phaseolus vulgaris L) در شرایط تنش شوری
مجتبی عاقبتبخیر گلفرانی فرشاد قوشچی میثم اویسیبه منظور بررسی تاثیر پرایمینگ اکسین و جیبرلیک اسید بر برخی صفات کمی و کیفی گیاه لوبیا قرمز (.Phaseolus vulgaris L) در شرایط تنش شوری طرحی در آزمایشگاه خاک شناسی- فیزیولوژی و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا در سال 1393 اجرا شد. طرح مورد نظر أکثربه منظور بررسی تاثیر پرایمینگ اکسین و جیبرلیک اسید بر برخی صفات کمی و کیفی گیاه لوبیا قرمز (.Phaseolus vulgaris L) در شرایط تنش شوری طرحی در آزمایشگاه خاک شناسی- فیزیولوژی و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا در سال 1393 اجرا شد. طرح مورد نظر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار و 48 تیمار انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل اعمال هورمون (عدم کاربرد هورمون، 50 ppm اکسین، 50 ppm جیبرلیک اسید، 25 ppm اکسین به همراه 25 ppm جیبرلیک اسید) و تنش شوری با غلظت های (صفر، 30، 60، 90 میلی مولار NaCl) بود. در گلخانه بهترین تیمار مربوط به اثر متقابل محلول پاشی 25 ppm اکسین به همراه 25 ppm جیبرلیک اسید در شرایط عدم تنش شوری بود، به طوری که در این شرایط حداکثر عملکرد دانه با 325 گرم در متر مربع به دست آمد و از طرفی حداقل عملکرد دانه مربوط به تیمار عدم کاربرد هورمون با تنش شوری 90 میلی مولار NaCl بود، که به میزان 113 گرم در متر مربع حاصل شد. بیش ترین پرولین برگ به میزان 7/60 میکرو مول بر گرم وزن تازه برگ در تیمار 90 میلی مولار NaCl به همراه عدم محلول پاشی و کم ترین میزان پرولین برگ 5/25 میکرو مول بر گرم وزن تازه برگ مربوط به کاربرد 25 ppm اکسین و 25ppm جیبرلین در شرایط عدم تنش شوری (صفر میلی مولار NaCl) به دست آمد. بیش ترین محتوای آب نسبی به میزان 7/62 درصد در تیمار عدم تنش شوری (صفر میلی مولار NaCl) به همراه 25 ppm اکسین و 25 ppm جیبرلین و کم ترین محتوای آب 9/37 درصد مربوط به عدم کاربرد محلول پاشی هورمون در شرایط حداکثر شوری یعنی 90 میلی مولار حاصل شد. همچنین اثرات ساده و متقابل تنش شوری و هورمون های مورد پرایمینگ در سطح یک و پنج درصد بر صفات عملکرد دانه، کلروفیل کل، محتوای آب نسبی، پرولین و هدایت الکتریکی معنی دار گردید. در این آزمایش مشخص گردید که با افزایش تنش شوری صفاتی مانند عملکرد دانه، کلروفیل کل و محتوای آب نسبی کاهش پیدا کرد از طرفی اعمال محلول پاشی هورمون تا حدی سبب متحمل شدن گیاه لوبیا قرمز تحت شرایط تنش شوری گردید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
13 - تاثیر پرایمینگ هورمون اکسین و جیبرلیک اسید بر کاهش زوال بذر ذرت رقم سینگل کراس 704
حسام افشار نادری پورنگ کسرایی میثم اویسیبه منظور بررسی اثر پرایمینگ هورمون جیبرلیک اسید و اکسین بر صفات جوانه زنی بذور زوال یافته ذرت رقم سینگل کراس 704 تهیه شده از مرکز تحقیقات کشاورزی، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا به صورت طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. أکثربه منظور بررسی اثر پرایمینگ هورمون جیبرلیک اسید و اکسین بر صفات جوانه زنی بذور زوال یافته ذرت رقم سینگل کراس 704 تهیه شده از مرکز تحقیقات کشاورزی، آزمایشی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا به صورت طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش، شامل تیمار پیری تسریع شده در سه سطح (صفر، هفت و 14روز)، تیمار هورمون پرایمینگ اکسین در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150ppm) و تیمار هورمون پرایمینگ جیبرلیک در چهار سطح (صفر، 200، 400 و600ppm ) بود. صفات درصد جوانه زنی، متوسط سرعت جوانه زنی روزانه، بنیه بذر، شتاب متوسط جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، شاخص جوانه زنی، وزن خشک شده گیاهچه، آزمون سرما، آزمون هدایت الکتریکی قبل و بعد از پرایمینگ، شاخص طولی بنیه گیاهچه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه و میانگین مدت جوانه زنی تحت تاثیر تیمار ها قرار گرفتند و اختلافات به وجود آمده در سطح یک و پنج درصد معنی دار شد. نتایج جدول مقایسه میانگین ها، صفات مورد ارزیابی را از لحاظ آماری، در گروه های متفاوت قرار داد. تیمار پیری تسریع شده، پایین ترین میزان میانگین ها را در مقایسه با شاهد در اکثر صفات مورد ارزیابی داشت و نشان داد که فرسودگی بذر تاثیر نا مطلوبی بر صفات مرتبط با جوانه زنی داشت. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
14 - بررسی اثر تیمارهای سولفوریک اسید، جیبرلیک اسید و دما بر جوانه زنی بذر سیکاس (Cycas revolute L.)
یعقوب حجتی روح انگیز نادری علی فرامرزی جعفر قلی پورسیکاس گیاهی با قدمت طولانی بوده و با داشتن برگ های شانه ای زیبا، امروزه از گیاهان زینتی پر طرفدار در علم باغبانی و طراحی محیط به شمار می رود، از آن جا که تنها شیوه تکثیر تجاری این گیاه از طریق بذر بوده و بذرهای آن به دلیل داشتن چندین ساز وکار خفتگی نظیر پوسته سخت و مواد أکثرسیکاس گیاهی با قدمت طولانی بوده و با داشتن برگ های شانه ای زیبا، امروزه از گیاهان زینتی پر طرفدار در علم باغبانی و طراحی محیط به شمار می رود، از آن جا که تنها شیوه تکثیر تجاری این گیاه از طریق بذر بوده و بذرهای آن به دلیل داشتن چندین ساز وکار خفتگی نظیر پوسته سخت و مواد بازدارنده، جوانه زنی کند و نا منظمی دارند. بنابراین تعیین ترکیب تیماری مناسب جهت تسریع دوره پس رسی و یا کاهش مدت زمان جوانه زنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی طی سال های 84-83 انجام گرفت. بذرهای تازه برداشت شده سیکاس از رامسر تهیه و بعد از تست شناورسازی و اطمینان از قوه نامیه آن ها در معرض دو تیمار دمایی 5 و22 درجه سانتی گراد به مدت 24 هفته قرار گرفتند. بعد از اتمام تیمارهای دما، بذرها تحت تیمارهای جیبرلیک اسید 200 و 100 میلی گرم در لیتردر مدت زمان 0 ،24، 48 و72 ساعت به همراه تیمار اسید سولفوریک 15مولار با مدت زمان 0، 15، 30 و 45 دقیقه قرار گرفتند. بعد از اعمال تیمارها، بذرها در عمق 5/1 سانتی متری از ماسه ی شسته شده کشت شدند و در دمای 20/28 درجه سانتی گراد (شب/ روز) در زیر مه افشان قرار داده شدند و میزان قوه نامیه بذرها و جوانه زنی آن ها از روز دوم تا روز نودم ثبت شد. نتایج نشان داد که92 درصد از بذرهایی که در دمای 5 درجه سانتی گراد نگهداری شده بودند قوه نامیه خود را حفظ نمودند، در صورتی که بذرهای تحت دمای22 درجه سانتی گراد تنها 42 درصد زیوایی داشتند. تیمارجیبرلیک اسید و سولفوریک اسید تأثیر قابل توجهی بر جوانه زنی بذرها نشان دادند، به طوری که با افزایش غلظت این دو ماده و مدت زمان تیمار، میزان جوانه زنی و سرعت جوانه زنی افزایش یافت و بالاترین میزان جوانه زنی را تیمار جیبرلیک اسید با 200 میلی گرم در لیتر و مدت 48 ساعت نشان داد و در تیمار سولفوریک اسید بالاترین درصد جوانه زنی در مدت زمان 30 دقیقه مشاهده شد. درکل بالاترین درصد جوانه زنی، در بذور انبار شده در دمای 5 درجه سانتی گراد که در معرض تیمار جیبرلیک اسید 200 میلی گرم در لیتر به مدت 48 و تیمار سولفوریک اسید به مدت 30 دقیقه قرار گرفته بودند، مشاهده شد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
15 - اثر پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانهزنی و محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و کارتنوئیدی مرزه تابستانه تحت تنش شوری کلرید کلسیم
علی پوررضا حشمت امیدیجوانه زنی مرحلهای مهم در استقرار گیاهچه است و نقش کلیدی در تولید گیاهان دارد. تنشهای شوری تهدیدی جدی برای تولیدات کشاورزی، عملکرد و مواد مؤثرۀ گیاهان دارویی است. این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانهزنی گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری کلرید أکثرجوانه زنی مرحلهای مهم در استقرار گیاهچه است و نقش کلیدی در تولید گیاهان دارد. تنشهای شوری تهدیدی جدی برای تولیدات کشاورزی، عملکرد و مواد مؤثرۀ گیاهان دارویی است. این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات پیش تیمار بذر بر شاخص های جوانهزنی گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری کلرید کلسیم 40، 80 و 120 میلی مولار انجام گرفت. آزمایش بر پایه طرح کاملاً تصادفی بهصورت فاکتوریل انجام شد. پیش تیمارها شامل پیش تیمار آبی، نیترات پتاسیم با غلظت 3/0% و جیبرلیک اسید با غلظت 500 قسمت در میلیون بودند که به مدت 12 ساعت در دمای زیر 15 درجه سلسیوس اعمال شدند. بهترین همگنی زمان جوانهزنی، بیشترین وزنتر و وزن خشک مرزه در پیش تیمار با نیترات پتاسیم مشاهده شد. پیش تیمار آبی بهترین نرخ جوانهزنی و ضریب سرعت جوانه را داشت. با افزایش تیمار شوری به 120 میلی مولار جوانهزنی با 6/4 روز تأخیر مواجه شد و نرخ جوانهزنی به 22/0 جوانه در روز کاهش و گیاهچه سالمی تولید نشد. بهطورکلی، کاهش رشد و محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و کارتنوئیدی مانند کلروفیل برگ در گیاهچه مرزه در سطوح شوری 80 میلی مولار به بالا رخ داد و موجب افت رشد گیاه گردید. بنابراین بر اساس پژوهش حاضر می توان از پیش تیمار بذر با نیترات پتاسیم و یا جیبرلیک اسید را برای افزایش تحمل گیاه به شوری در مرحله جوانه زنی و استقرار گیاهچه استفاده نمود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
16 - اثر بنزیل آدنین و جیبرلیک اسید و انبارداری سرد و خشک بر ماندگاری گل بریده لیلیوم رقم Fangio
الهام فرجی سپیده کلاته جاری یونس موستوفی فواد مرادیبه‎منظور بررسی اثر بنزیل آدنین (BA) و جیبرلیک اسید (GA3) و شرایط انبار سرد و خشک بر ماندگاری گل بریده لیلیوم رقم فانجیو،آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل سه شاخه گل)، انجام گرفت. در این آزمایش ترکیب بنزیل آدنین و جیبرلی أکثربه‎منظور بررسی اثر بنزیل آدنین (BA) و جیبرلیک اسید (GA3) و شرایط انبار سرد و خشک بر ماندگاری گل بریده لیلیوم رقم فانجیو،آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل سه شاخه گل)، انجام گرفت. در این آزمایش ترکیب بنزیل آدنین و جیبرلیک اسید به میزان 100 میلی‎گرم بر لیتر از هر کدام و آب مقطر به عنوان تیمار شاهد به صورت تیمار کوتاه مدت 24 ساعت بودند. همه گل ها پس از تیمار در انبار خشک با دمای 4 درجه سلسیوس برای مدت 10 روز نگهداری شدند. قبل از انتقال به انبار خشک٬ اسپری پاشی کامل ساقه، برگ ها و سطوح مختلف پوشش گل ها (کاغذ صافی ها) با آب مقطر و یا نانوسیلور 2 میلی گرم در لیتر صورت گرفت. پس از ده روز، گل ها درون محلول نگهدارنده حاوی نانوسیلور 2 میلی گرم بر لیتر و 3% ساکارز قرار گرفتند تا صفات کیفی مورد نظر در مورد آن ها ارزیابی شوند. نتایج نشان داد که ترکیب بنزیل آدنین و جیبرلیک اسید (100 میلی گرم بر لیتر از هر کدام)، به عنوان یک پیش تیمار کوتاه مدت 24 ساعته قبل از انبار، سبب افزایش معنی‎دار ماندگاری گل بریده لیلیوم، حفظ بهتر رنگیزه آنتوسیانین گلبرگ و شاخص ثبات غشاء و کاهش فعالیت آنزیم کلروفیلاز برگ و درصد شکوفایی گل‎ها گردید. انبار سرد و خشک به همراه تیمار نانوسیلور و ساکارز نیز به طور معنی‎داری باعث افزایش بیشتر طول عمر گل ها (در سطح احتمال 5%) و به تعویق افتادن شکوفایی غنچه ها در انبار گردید. تفاصيل المقالة