تبخیر- تعرق

حرية الوصول المقاله

1 - تحلیل حساسیت تبخیر- تعرق به تغییر در پارامترهای هواشناسی در شمال‌غرب و غرب ایران
آقای دکتر یعقوب دین پژوه سعید جهانبخش اصل معصومه فروغی

تحلیل حساسیت تبخیر- تعرق گیاه مرجع (ET0) در ایران در مدیریت بهتر آب بسیار ضروری است. زیرا به نظر می‌رسد که آب و هوا در همه جا تا حدودی تغییر کرده است. در این پژوهش، به‌منظور تحلیل حساسیت ET0 به تغییرات هر یک از پارامترهای هواشناسی از داده‌های ماهانه هواشناسی 36 ایستگاه أکثر

تحلیل حساسیت تبخیر- تعرق گیاه مرجع (ET0) در ایران در مدیریت بهتر آب بسیار ضروری است. زیرا به نظر می‌رسد که آب و هوا در همه جا تا حدودی تغییر کرده است. در این پژوهش، به‌منظور تحلیل حساسیت ET0 به تغییرات هر یک از پارامترهای هواشناسی از داده‌های ماهانه هواشناسی 36 ایستگاه هواشناسی در شمال‌غرب و غرب ایران استفاده شد. اولویت‌بندی پارامترهای اقلیمی و میزان تاثیرگذاری آن‌ها بر ET0 در ماه‌های مختلف برای هر یک از ایستگاه‌های مورد مطالعه مشخص گردید، بدین منظور، ابتدا میزان ET0 ماهانه با روش فائو- پنمن مانتیث برای یکایک ایستگاه‌ها برآورد گردید، سپس مقدار هر یک از دو پارامتر مهم ورودی به مدل رگرسیونی گام به گام (شامل میانگین حداکثر (Tmax)، میانگین حداقل (Tmin)، میانگین درجه حرارت هوا، میانگین سرعت باد، مجموع ساعات آفتابی، میانگین حداکثر و حداقل رطوبت نسبی) در دامنه‌ی 20± درصد با گام‌های 5 درصد، تغییر داده شدند و میزان تغییر در ET0 محاسبه شد، در نهایت مقدار ضریب حساسیت برای اولین پارامتر مهم ورودی در هر یک از ایستگاه‌های منتخب بدست آمد. نتایج نشان داد که در اکثر ایستگاه‌ها در هر دو مقیاس سالانه و ماهانه، بیشترین تاثیر در نوسانات ET0 مربوط به Tmax و Tmin می‌باشد. با افزایش 20 درصد برای Tmax به‌شرط ثابت ماندن سایر پارامترها، مقدار ET0 از حداقل 05/6 درصد (در مشکین‌شهر) تا حداکثر 54/15 درصد (در اردبیل) افزایش نشان داد، این رقم برای Tmin بین 47/0- درصد (در سنندج) تا 91/0 درصد (در خلخال) بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - پیش‏ نمایی و تحلیل مکانی شاخص‏ های اگروکلیماتیک حوضه آبریز قزل اوزن در طول فصل رشد
امین صادقی یعقوب دین پژوه مهدی ضرغامی

در این مطالعه، با استفاده از چهار مدل GCM و دو سناریوی RCP4.5 و RCP8.5 اقدام به تولید داده برای افق 2050 شد. سپس، پارامترهای دمای هوا، بارش، تبخیر- تعرق (ET0) و کمبود بارش (PD) در طول فصل رشد ارزیابی گردید و مقادیر کمیت‌های شدت خشکی و طول دوره خشکی تخمین زده شدند. ET0 ب أکثر

در این مطالعه، با استفاده از چهار مدل GCM و دو سناریوی RCP4.5 و RCP8.5 اقدام به تولید داده برای افق 2050 شد. سپس، پارامترهای دمای هوا، بارش، تبخیر- تعرق (ET0) و کمبود بارش (PD) در طول فصل رشد ارزیابی گردید و مقادیر کمیت‌های شدت خشکی و طول دوره خشکی تخمین زده شدند. ET0 با دو روش پریستلی- تیلور (PT) و پنمن مانتیث (PM) محاسبه شد. ET0 محاسبه شده با روش PT با استفاده از چهار مدل هوشمند )شامل Eureqa Formulize، ANN، ANFIS و (SVM با روش PM برای هرایستگاه واسنجی گردید. برای پهنه بندی شاخص های مذکور، از سه روش زمین آمار IDW، کریجینگ و کوکریجنگ بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که در ایستگاه‌های منتخب، میانگین دمای هوا و بارش (در طول فصل رشد) به ترتیب، بین 9/0 تا 2 درجه سلسیوس و 27 تا 49 میلی متر افزایش خواهد یافت. همچنین، پارامترهای ET0 و شدت خشکی در همه ایستگاه ها افزایش خواهد یافت. میانگین افزایش PD در کل حوضه در حدود 6 تا 9 درصد خواهد بود. به طور متوسط، شدت افزایش شاخص های اگروکلیماتیک در سناریوی RCP8.5 حدود چهار درصد بیشتر از سناریوی RCP4.5 می باشد. در بین روش‌های میان یابی، روش کوکریجینگ با استفاده از داده کمکی مدل رقومی ارتفاع (DEM) کارایی بهتری را نشان داد. در افق مورد نظر، طول فصل رشد بین 15 تا 35 روز افزایش خواهد یافت، با این حال، طول دوره خشکی تغییر محسوسی نخواهد داشت. نتایج نشان داد که در آینده، تغییرات مکانی متغیرهای اقلیمی کم و بیش مشابه با تغییرات نظیر دوره پایه خواهد بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - ارزیابی دقت روش‏های مختلف در تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع (چمن) در دشت قزوین
نیاز علی ابراهیمی پاک اصلان اگدرنژاد محسن احمدی

1209

تعیین تبخیر- تعرق گیاه مرجع عاملی اساسی در برآورد نیاز آبی گیاه و به دنبال آن مدیریت و برنامه ریزی صحیح آبیاری به شمار می آید. برای تخمین این عامل روش ها و معادلات متفاوتی ارائه شده که دقت این روش ها بر اساس اطلاعات هواشناسی مورد استفاده و شرایط اقلیمی منطقه متفاوت است. أکثر

تعیین تبخیر- تعرق گیاه مرجع عاملی اساسی در برآورد نیاز آبی گیاه و به دنبال آن مدیریت و برنامه ریزی صحیح آبیاری به شمار می آید. برای تخمین این عامل روش ها و معادلات متفاوتی ارائه شده که دقت این روش ها بر اساس اطلاعات هواشناسی مورد استفاده و شرایط اقلیمی منطقه متفاوت است. بنابراین بررسی و ارزیابی روش های مختلف و تعیین روش مناسب برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در هر منطقه امری ضروری می باشد. در این مطالعه با استفاده از داده های لایسیمتری برداشت شده در مدت 4 سال در ایستگاه تحقیقاتی اسماعیل آباد واقع در استان قزوین، مقادیر تبخیر- تعرق گیاه مرجع اندازه گیری شد. سپس به منظور مقایسه دقت روش های مختلف تجربی، روش لایسیمتر به عنوان مرجع در نظر گرفته شده و روش های هارگریوز- سامانی، بلانی- کریدل، تورک، پنمن- مانتیث فائو، مک کینک، بریستلی- تیلور، پنمن- فائو و تشت تبخیر بر اساس آن مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، روش تشت تبخیر با بیش ترین ضریب همبستگی (973/0) و کم ترین خطای استاندارد (81/3) نسبت به روش مرجع، مناسب ترین روش در برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در منطقه مورد مطالعه بوده است. همچنین، روش پریستلی- تیلور با کم ترین ضریب همبستگی (896/0) و بیش ترین خطای استاندارد (16/23) در بین روش های مورد مطالعه کم ترین دقت را داشته است. معادلات پنمن- مانتیث فائو و هارگریوز سامانی نیز با ضرایب همبستگی 904/0 و 899/0 پس از معادله تشت تبخیر بیش ترین همبستگی را با داده های لایسیمتری داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - Comparison of different empirical methods for estimating ddaily reference evapotranspiration in the humid cold climate (case study: Borujen, Shahrekord, Koohrang and Lordegan)
کبری خیری شلمزاری امیر سلطان محمدی

The proposed method for calculation of potential evapotranspiration is Penman-Monteith FAO method, but there are other methods that require less meteorological data but estimates close to the FAO Penman-Monteith method in different climatic conditions. Performance evalu أکثر

The proposed method for calculation of potential evapotranspiration is Penman-Monteith FAO method, but there are other methods that require less meteorological data but estimates close to the FAO Penman-Monteith method in different climatic conditions. Performance evaluation of these methods on the same basis is prerequisite for selecting an alternative approach in accordance with available data. In this study, daily values of potential evapotranspiration in the period of 21 years (1994-2015) estimated using empirical methods ;Copais, Turc, Hargreaves-Samani, Hargreaves, Ritchie, Irmak and three forms of Valiantzas equation for Borujen, Shahrekord, Koohrang and Lordegan, located in humid cold climate region of Chaharmahal and Bakhtiary province and values were compared with Penman-Monteith FAO method. To compare the results, the root mean square error, error absolute value and coefficient of determination was used. The results show that the equations of Irmak and Valiantzas (RS, T,RH,U ) performs better than the other empirical methods in four stations and the Hargreaves method showed very poor estimation of evapotranspiration than FAO Penman-Monteith method with 92.25 percent relative error. Also, comparison of total potential evapotranspiration estimated with empirical methods determined that equation of Irmak and Valiantzas (Rs, T, RH, U) for all the stations were the most efficient way. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - Evaluating the Methods of Estimating Potential Evapotranspiration in Omidiyeh Town
علی عصاره حدیث داوودی

In order to determine the required water for irrigation it is necessary to calculate the amount of needed water by plant or evapotranspiration. The equations that are used to calculate evapotranspiration are not applying the same climatic parameters and, due to their ex أکثر

In order to determine the required water for irrigation it is necessary to calculate the amount of needed water by plant or evapotranspiration. The equations that are used to calculate evapotranspiration are not applying the same climatic parameters and, due to their experimental nature, they are not suitable for all climatic conditions. In the present study in order to compare evapotranspiration methods and to determine the best method to estimate potential evapotranspiration in Omidiyeh Town, the FAO - Penman - Monteith (FP-M) method was considered as the reference and accuracy of Blaney Criddle (BC), Torrent White (TW) and Hargreaves - Samani (HS) methods that need fewer climatic parameters was compared to it. In addition, statistical data of synoptic station in Omidiyeh were used for the period of 2006 to 2015. The results showed that Blaney - Criddle method, compared to other methods used, with the highest correlation coefficient and the lowest standard error along with FAO Penman-Monteith method were more accurate in estimating potential evapotranspiration in Omidiyeh. Moreover, Blaney Criddle has estimated the average potential evapotranspiration of the town 22% less than the reference method and has the lowest difference to the reference method. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - Calculation of evapotranspiration with a plant coefficient of one and two-component For the corn plant during the growing season
پیام کمالی سید ابراهیم هاشمی گرمدره

Determining the amount of evapotranspiration (plant water requirement) is an important component in determining water balance and irrigation budgeting. The aim of this study was to calculate the evapotranspiration of maize plants with one-component and two-component pla أکثر

Determining the amount of evapotranspiration (plant water requirement) is an important component in determining water balance and irrigation budgeting. The aim of this study was to calculate the evapotranspiration of maize plants with one-component and two-component plant coefficients and compare them. The study area is the educational and research farm of the Agriculture and Natural Resources Campus of the University of Tehran. In this study, plant coefficient was calculated as one-component and two-component for maize during the 100-day growing period. This study was conducted in the educational and research farm of the Campus of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran. The results showed that the greatest difference between the one-component and two-component plant coefficients and finally in the evapotranspiration calculated by these two coefficients for the corn plant is in the early stages of growth. Considering that in the two-component plant coefficient, the amount of evaporation in the early stages of growth, when the soil surface is bare, is considered, the total evapotranspiration rate calculated with the two-component plant coefficient (602) is greater than the total evapotranspiration rate Calculated with a one-component plant coefficient (557.5). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - ارزیابی روش‌های مختلف برآورد تبخیر- تعرق مرجع و مقایسه آنها با داده‌های لایسیمتری
محمد امین پرندین سیدعلی اشرف صدرالدینی

برنامه‌ریزی آبیاری به منظور تعیین بیلان آب خاک و برآورد مصرف آینده آب بر پایه‌ محاسبه یا اندازه‌گیری مقدار تبخیر-تعرق انجام می‌شود تا توسط آن بتوان زمان رسیدن به حد مجاز تخلیه را پیش‌بینی کرد. این پژوهش با هدف ارزیابی مدل‌های مختلف تبخیر- تعرق مرجع ( ) درمنطقه اسلام آبا أکثر

برنامه‌ریزی آبیاری به منظور تعیین بیلان آب خاک و برآورد مصرف آینده آب بر پایه‌ محاسبه یا اندازه‌گیری مقدار تبخیر-تعرق انجام می‌شود تا توسط آن بتوان زمان رسیدن به حد مجاز تخلیه را پیش‌بینی کرد. این پژوهش با هدف ارزیابی مدل‌های مختلف تبخیر- تعرق مرجع ( ) درمنطقه اسلام آباد‌غرب انجام شده است. برای این منظور داده‌های ماهانه ایستگاه سینوپتیک اسلام‌آبادغرب درطول دوره آماری30 ساله (1394-1365) استفاده شده است. پس از بازسازی داده‌های مفقوده و بررسی مرجع بودن ایستگاه، مقادیر با استفاده از 9 فرمول معتبر در نرم افزارREF-ET محاسبه شد. جهت تعیین مناسب‌ترین روش برای منطقه موردمطالعه، مقادیر به-دست آمده از روش‌های محاسباتی مذکور، بااستفاده از شاخص‌های آماری با داده‌های لایسیمتری مورد مقایسه قرارگرفت. نتایج نشان داد بین روش بلانی کریدل و داده‌های تشتک‌تبخیر ضریب همبستگی بالایی (99/0) وجود دارد و شاخص جذر میانگین مربعات خطا درروش تورک با مقدار 2/22 میلیمتر در ‌روز و پس از آن بلانی کریدل با مقدار 42/24 میلیمتر در روز به ترتیب نشان دهنده اختلاف کم مقادیر حاصل از این مدل،ها با داده‌های لایسیمتری می باشد. راندمان یا کارایی مدل تورک بامقدار93/0 و بلانی‌کریدل با مقدار 92/0 نسبت به سایر مدل‌ها بیشتر بود. با لحاظ مقدار کوچک میانگین درصد خطا درروش بلانی‌کریدل (01/0) مناسب بودن روش تائید گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - کاربرد حالت‌های هارگریوز- سامانی و جنسن- هیز در ارزیابی تبخیر تعرق گیاه مرجع یونجه در اصفهان
پیام نجفی

برآورد دقیق تبخیر– تعرق یکی از فاکتورهای اساسی در طراحی سیستم‌های آبیاری و ساختمان‌های ذخیره و انتقال آب است. روش‌های متعددی برای محاسبه تبخیر– تعرق گیاه مرجع ارایه شده است. بسیاری از روش‌ها به داده‌های متعدد هواشناسی نیازمند می‌باشد اما برخی از این داده‌ها أکثر

برآورد دقیق تبخیر– تعرق یکی از فاکتورهای اساسی در طراحی سیستم‌های آبیاری و ساختمان‌های ذخیره و انتقال آب است. روش‌های متعددی برای محاسبه تبخیر– تعرق گیاه مرجع ارایه شده است. بسیاری از روش‌ها به داده‌های متعدد هواشناسی نیازمند می‌باشد اما برخی از این داده‌ها در دسترس نیستند و به فرض دسترسی، از دقت کافی برخوردار نیستند. بنابر این روش‌های مبتنی بر حداقل داده‌های اقلیمی گسترش یافتند که روش‌های هارگریوز- سامانی و جنسن- هیز از جمله هستند. در این تحقیق، دو روش مذکور هر کدام در چهار حالت متقاوت، بر پایه داده‌های لایسیمتری گیاه مرجع یونجه واقع در محل ایستگاه تحقیقات کشاورزی و هواشناسی کبوترآباد اصفهان مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق حاکی از دقت این دو روش را برای ارزیابی تبخیر-تعرق گیاه مرجع یونجه در شرایطی که معادله پیشنهاد شده توسط سامانی و پسرکلی (1986) برای تشعشع برون زمینی استفاده شود، می‌باشد. در این حالت، دقت ارزیابی تبخیر و تعرق افزایش یافته و به حدود 15 درصد می‌رسد. حالت‌های اخیر دارای ضریب همبستگی بالایی نسبت سایر روش‌ها بوده در نتیجه با اصلاح خطی روابط اصلی بر مبنای داده‌های لایسیمتری منطقه متوسط خطای نسبی تا حدود 9 درصد کاهش می‌یابد. در نهایت بررسی‌های این تحقیق نشـان داد که روابـط ارایـه شـده آلـن (1996) و سـامانی- پسرکلی (1986) برای ارزیابی ضریب رابطه هارگریوز- سامانی اختلاف قابل توجهی با یکدیگر ندارند. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات تبخیر- تعرق

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية