ارزیابی دورهی بازگشت خشکسالی کشاورزی گندم در استان فارس با استفاده از شاخص RDI
الموضوعات :حسین زندی لک 1 , حمیدرضا فولادمند 2 , فردین بوستانی 3
1 - دانش آموختهی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت
2 - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات فارس
الکلمات المفتاحية: استان فارس, تبخیر- تعرق, خشکسالی کشاورزی, دورهی بازگشت, شاخص شناسایی خشکسالی,
ملخص المقالة :
خشکسالی پدیدهای است طبیعی که فراوانی آن در مناطق خشک و نیمه خشک ایران، بویژه و استان فارس بسیار زیاد است. ارزیابی و پایش خشکسالی از نیازهای اساسی برنامهریزیهای مدیریت کشاورزی و منابع آب برای کاهش اثرات آن بهشمار میروند. بدین منظور، استفاده از شاخصهای خشکسالی پیشنهاد میشود. از جمله شاخصهای مزبور میتوان به شاخصشناسایی خشکسالی (RDI) اشاره نمود. در این تحقیق، دورهی بازگشت خشکسالی کشاورزی گندم در استان فارس بر مبنای شاخص RDI مورد ارزیابی قرار گرفت؛ و به این منظور، از دادههای هواشناسی 12 ایستگاه سینوپتیک با حداقل 10 سال آمار در سطح استان مزبور استفاده شد. در این تحقیق روش پنمن- مانتیت برای محاسبهی تبخیر- تعرق بهکار رفت. سپس شدت خشکسالی RDI بهنجار و معیار شده برای هر سال زراعی به دست آمد. پس از طبقهبندی شدت خشکسالی گندم مشخص شد که در تمام ایستگاههای مورد مطالعه، خشکسالی بهنجار بیشترین تداوم را داشته است. همچنین نقشههای پهنهبندی خشکسالی گندم با دورههای بازگشت 2، 5، 10، 25 و 50 سال نیز تهیه گردید. نتایج حاکی از آنند خشکسالی کشاورزی گندم در دورههای بازگشت 2 و 5 سال، در کل استان فارس بهنجار میباشد، اما در دورههای بازگشت 10، 25 و 50 سال شرایط متفاوتند.