جهت بررسی اثر تنش کم آبی و کاربرد تنظیم کننده رشد براسینواستروئید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گلرنگ بهاره، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش خ أکثر
جهت بررسی اثر تنش کم آبی و کاربرد تنظیم کننده رشد براسینواستروئید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گلرنگ بهاره، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش خشکی در سه سطح آبیاری، پس از 80 میلیمتر (آبیاری نرمال)، 120 میلیمتر (تنش ملایم) و 160 میلی متر (تنش شدید) تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A به عنوان عامل اصلی و سه رقم گلرنگ بهاره (گلدشت، سینا خاردار و فرامان) و دو سطح تنظیم کننده رشد براسینواستروئید (شاهد و مصرف 7-10 مولار) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش هدایت روزنه ای، سرعت فتوسنتز،CO2 زیر روزنه ای، کارآیی مصرف آب، شاخص SPAD و پروتئین محلول برگ، میزان تعرق و عملکرد دانه گردید. در آبیاری پس از80 میلی متر تبخیر از تشتک، حداکثر مقادیر تعرق و هدایت روزنهای به رقم فرامان، CO2زیر روزنه ای به رقم سینا خاردار و شاخص SPAD به رقم گلدشت مربوط بودند. در تنش ملایم حداکثر میزان تعرق و هدایت روزنهای به رقم گلدشت و بالاترین مقدار CO2زیر روزنه ای به رقم سینا خاردار تعلق داشتند. در تنش شدید، حداکثر مقادیر تعرق، هدایت روزنه، شاخص SPAD وCO2 زیر روزنهای در رقم گلدشت مشاهده شد. به نظر میرسد در منطقه اردبیل، رقم گلدشت در هر دو تنش خشکی ملایم و شدید دارای تحمل بهتری نسبت به دو رقم دیگر است.
تفاصيل المقالة
آویشن دنایی یک گیاه دارویی بومی ایران است که متعلق به نعنائیان (Labiatae) میباشد. این گیاه بهطور گسترده در طب گیاهی و صنایع غذایی استفاده میشود و حاوی متابولیتهای ثانویه (کارواکول و تیمول) میباشد. تنش خشکی، رشد و متابولیسم این گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. در این أکثر
آویشن دنایی یک گیاه دارویی بومی ایران است که متعلق به نعنائیان (Labiatae) میباشد. این گیاه بهطور گسترده در طب گیاهی و صنایع غذایی استفاده میشود و حاوی متابولیتهای ثانویه (کارواکول و تیمول) میباشد. تنش خشکی، رشد و متابولیسم این گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق اثر سطوح مختف تنش خشکی شامل شاهد (100 درصد ظرفیت مزرعهای)، تنش ملایم (50 درصد ظرفیت مزرعهای) و تنش شدید خشکی (25درصد ظرفیت مزرعهای) به همراه 5/0 و 1 میکرو مول بر لیتر پاکلوبوترازول و نیز کاربرد غلظتهای 5/2 و 5 میکرومول بر لیتر 28-هموبراسینواسترولید به صورت محلول در اتانول بر میزان کارواکرول و تیمول و اسانس آویشن دنایی در شرایط گلدانی و در محیط باز مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین بیان ژن 1- دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز در سطوح مختلف آبیاری با روش quantitative RT-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن 1- دئوکسی گزیلولوز 5- فسفات ردوکتاز ایزومراز در آبیاری کامل در بالاترین مقدار بوده و با ایجاد تنش خشکی تا سطح 25 درصد ظرفیت مزرعه ای از میزان بیان این ژن به صورت معنی داری کاسته شد .با رسیدن میزان خشکی به سطح 50 درصد ظرفیت مزرعه ای میزان بیان ژن افزایش یافت. از سوی دیگرمیزان کارواکررول در شرایط تنش شدید خشکی نسبت به حالت شاهد کاهش یافت و با اضافه شدن غلظت 28-هموبراسینواسترولید از سطح 5/2 به 5 µmol/l افزایش معنی دار در مقدار آن مشاهده شد. به علاوه در تنش خشکی شدید میزان تیمول در حضور حلال 28-هموبراسینواسترولید (اتانول) در مقایسه با حالت شاهد افزایش معنادار داشت.
تفاصيل المقالة
عناصر سنگین از مهمترین آلایندههای محیطی هستند و سمیت آنها به دلایل اکولوژیکی، تکاملی، تغذیهای و محیطی مشکل بزرگی بهشمار میرود. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی یا استفاده از هورمون براسینواستروئید مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به ف أکثر
عناصر سنگین از مهمترین آلایندههای محیطی هستند و سمیت آنها به دلایل اکولوژیکی، تکاملی، تغذیهای و محیطی مشکل بزرگی بهشمار میرود. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی یا استفاده از هورمون براسینواستروئید مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به فلزات سنگین افزایش میدهد. در این مطالعه تاثیر میکوریز Glomus mosseae و 24-اپیبراسینولید (10-6 میکرومولار) بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت گیاه دارویی آنیسون نسبت به تنش ناشی از کلرید کادمیوم (0، 100، 200 و 800 ppm) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که کادمیوم باعث کاهش درصد آغشتگی میکوریزی ریشه، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل و کاهش حدواسطهای مسیر بیوسنتز کلروفیل شامل پروتوپورفیرین IX، منیزیم پروتوپورفیرین IX، پروتوکلروفیلید، کلروفیلید a و کلروفیلیدb و کاهش کاروتنوئید در گیاه آنیسون شد. پیش تیمار گیاهان با براسینواستروئید، تلقیح گیاهان با قارچ میکوریز Glomus mosseae و اثر توام Glomus mosseae×براسینواستروئید باعث افزایش میزان این ترکیبات تحت غلظتهای 100 و 200 ppm کلرید کادمیوم گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که براسینواسترویید و قارچ میکوریزی در این غلظتها بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت در این گیاه نقش مثبت داشته و باعث مقاومت این گیاه در برابر سمیت ناشی از کادمیوم در این گیاه میشود.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر محلول پاشی براسینواستروئید و نیتروپروسایدسدیم (SNP) بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و رویشی گیاه دارویی گاوزبان (Borago officinalis L.) در شرایط تنش شوری در سال 96-1395 بر اساس یک آزمایش گلخانه ای در منطقه شهر ری به مدت یک سال انجام شد. آزمایش به صورت أکثر
به منظور بررسی اثر محلول پاشی براسینواستروئید و نیتروپروسایدسدیم (SNP) بر صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و رویشی گیاه دارویی گاوزبان (Borago officinalis L.) در شرایط تنش شوری در سال 96-1395 بر اساس یک آزمایش گلخانه ای در منطقه شهر ری به مدت یک سال انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید که در آن تنش شوری از منبع نمک طعام (Nacl) در سه سطح (0، 45 و90 میلی مولار)، محلول پاشی نیتروپروسایدسدیم در سه سطح (0، 75 و 150میکرو مولار) و براسینواستروئید در دو سطح (0 و 5/1 میکرومولار) در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشالن داد، اثر ساده براسینواستروئید و نیترو پروساید سدیم بر تمامی صفات مورد آزمون و اثر متقابل عوامل عوامل آزمایشی بر میزان کاروتنوئید و گزانتوفیل معنی دار گردید. در این شرایط به دنبال افزایش میزان تنش شوری محتوی رنگیزه ای کاهش یافته و با کاربرد ترکیبات ضد تنش این صفات بهبود پیدا کرد. در این شرایط بیشترین میزان کاروتنوئید و گزانتوفیل به ترتیب با 6667/1 و 3344/0 میلی گرم بر کیلوگرم در شرایط مصرف 150 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 5/1 میکرومولار نیتروپروساید سدیم حاصل گردید.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی اثر محلول پاشی نیتروپروسایدسدیم (SNP) و براسینواستروئید بر صفات رویشی ، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی رزماری (.Rosmarinus officinalis L) در شرایط تنش شوری ، آزمایشی در سال 96-1395 بر اساس یک آزمایش گلخانه ای در منطقه شهر ری به مدت یک سال انجام شد أکثر
به منظور بررسی اثر محلول پاشی نیتروپروسایدسدیم (SNP) و براسینواستروئید بر صفات رویشی ، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه دارویی رزماری (.Rosmarinus officinalis L) در شرایط تنش شوری ، آزمایشی در سال 96-1395 بر اساس یک آزمایش گلخانه ای در منطقه شهر ری به مدت یک سال انجام شد . آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید که در آن تنش شوری از منبع نمک طعام (Nacl) در سه سطح (0 ، 40 و80 میلی مولار) ، محلول پاشی نیتروپروسایدسدیم در سه سطح (0 ، 75 و 150میکرومولار) و براسینواستروئید در دو سطح (0 و 1/5 میکرومولار) در نظر گرفته شد . نتایج تجزیه واریانس نشان داد ، اثرات ساده تنش شوری ، کاربرد اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک بر تمامی مورد بررسی معنی دار بود و از بین این صفات طول ریشه ، تعداد برگ و وزن خشک ریشه تحت تاثیر اثر متقابل سه گانه تنش شوری ، کاربرد اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک قرار گرفت . نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که در شرایط اعمال تنش شوری با کلرید سدیم 95 میلی مولار ، کمترین میزان ارتفاع بوته (41/93 سانتی متر) ، طول ریشه (9/79 سانتی متر) ، تعداد برگ (4/62) ، سطح برگ تک بوته (140/73) ، وزن تر اندام هوایی (12/93 گرم) ، وزن خشک اندام هوایی (2/46 گرم) و وزن خشک ریشه (1/42 گرم) مشاهده گردید . یافته های مقایسه میانگین اثرات متقابل 2 گانه تایید نمود که بیشترین میزان وزن خشک اندام هوایی (11/8867 گرم) ، وزن خشک ریشه (3/7811 گرم) و سطح برگ (675/63 سانتی متر مربع) در شرایط محلول پاشی 150 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 1/5 میکرومولار براسینواستروئید حاصل گردید . بنابراین می توان اظهار داشت ، مصرف نیتروپروساید سدیم و براسینواستروئید از طریق بروز اثرات ضد تنشی موجب ارتقای تمامی صفات مورفولوژیکی مورد آزمون در گیاه دارویی رزماری گردیدند .
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications