چکیده فارسی:
مقدمه: اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی عصب تحولی است. نقص کارکردهای اجرایی خصیصه فراگیر این اختلال محسوب می شود که پیامدهای منفی بسیاری برای کودکان مبتلا به این اختلال را در بر دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر توانبخشی شناختی رایانه ای مبتنی بر حر أکثر
چکیده فارسی:
مقدمه: اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی عصب تحولی است. نقص کارکردهای اجرایی خصیصه فراگیر این اختلال محسوب می شود که پیامدهای منفی بسیاری برای کودکان مبتلا به این اختلال را در بر دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر توانبخشی شناختی رایانه ای مبتنی بر حرکت بر بهبود توانایی شناختی حافظه فعال کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی است.
روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که برروی 28 کودک 8 تا 12 سالة مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی با استفاده از نمونه گیری در دسترس انجام شد که 14 نفر از آن ها در گروه درمان و 14 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی قرارگرفتند. برای ارزیابی حافظه کاری از تکلیف چند محرک پیشین استفاده شد. داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم افزار spss.20 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج به دست آمده از پژوهش نشان دادند که حافظه کاری (P<0/01 ) گروه درمان بعد از مداخله بهبود حاصل شد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهند که توانبخشی شناختی رایانه ای مبتنی بر حرکت می تواند باعث بهبود حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی گردد.
واژه های کلیدی: اختلال نقص توجه و بیش فعالی، توانبخشی شناختی رایانه ای )مبتنی بر حرکت(، حافظه کاری.
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال شهرستان مهاباد انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودک أکثر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال شهرستان مهاباد انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان دارای اختلال ADHD شهرستان مهاباد بودند که فرزندان آنها در سال تحصیلی 1401-1400 در مراکز مشاوره روان‌شناختی تشخیص ADHD داده شده بودند. نمونه مورد مطالعه تعداد 30 نفر از مادران فرزندان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال بودند که در دو گروه 15 نفری (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده ها ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه سازگاری اجتماعی S.A.S و برنامه آموزشی مهارتهای زندگی بود. بعد از اجرای پیش آزمون، پروتکل آموزشی در طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای صرفاً برای گروه آزمایش برگزار گردید و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند . بعد از برنامه آموزشی مجدداً از هر دو گروه پس آزمون پرسشنامه‌‌های یاد شده بعمل آمد و نتایج داده‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید . نتایج حاصل نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال موثر می‌باشد.
تفاصيل المقالة
اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی است که در دوره ی کودکی ظاهر می شود و مشکلات متعددی را برای خانواده ها به همراه می آورد. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش های مدیریت کودک به مادران در کاهش علایم اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان آنها بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه پ أکثر
اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالی است که در دوره ی کودکی ظاهر می شود و مشکلات متعددی را برای خانواده ها به همراه می آورد. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش های مدیریت کودک به مادران در کاهش علایم اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان آنها بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه پژوهشی با پیش آزمون و پس آزمون و گمارش تصادفی، 24 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش کاربندی شدند. مادران گروه آزمایش، 9 جلسه ی آموزش مهارت های مدیریت کودک را دریافت کردند. قبل و بعد از اجرای مداخله، هر دو گروه با استفاده از مصاحبه ی بالینی و مقیاس سنجش اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان، در مورد فرزندانشان مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که آموزش مهارت های مدیریت کودک موجب کاهش نشانه های بیش فعالی و تکانش گری شده اما روی نقص توجه تاثیری نداشته است.با توجه به مشخص شدن اثر بخشی این برنامه ی آموزشی می توان آن را در سطح جامعه در جهت رفع ضعف مهارت های مادران در برخورد با کودکانشان و در راستای برنامه های پیشگیرانه به کار برد
تفاصيل المقالة
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال شهرستان مهاباد انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودک أکثر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال شهرستان مهاباد انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی شهرستان مهاباد بودند که فرزندان آنها در سال تحصیلی 1401-1400 در مراکز مشاوره روان‌شناختی تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی داده شده بودند. نمونه مورد مطالعه تعداد 30 نفر از مادران فرزندان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال بودند که بصورت تصادفی هدفمند در دو گروه 15 نفری (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده ها ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه سازگاری اجتماعی (Pickle & Weissman ) ( پیکل و ویسمن)و برنامه آموزشی مهارتهای زندگی امامی نائینی (1390) بود. بعد از اجرای پیش آزمون، پروتکل آموزشی در طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای صرفاً برای گروه آزمایش برگزار گردید و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند . بعد از برنامه آموزشی مجدداً از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد و نتایج داده‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید . نتایج حاصل نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی می تواند خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعال موثر می‌باشد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
