اویارسلام ارغوانی، به‌واسطه رشد و تکثیر سریع از غده های زیر زمینی یکی از سمج ترین علف‌های هرز در محیط های زراعی می باشد. کسب اطلاعات در مورد شرایط محیطی که رویش اندام های رویشی را تنظیم می کنند، در پیش بینی زمان ظهور علف‌های هرز چندساله مؤثر می باشند. به منظور مقایسه قا چکیده کامل
اویارسلام ارغوانی، به‌واسطه رشد و تکثیر سریع از غده های زیر زمینی یکی از سمج ترین علف‌های هرز در محیط های زراعی می باشد. کسب اطلاعات در مورد شرایط محیطی که رویش اندام های رویشی را تنظیم می کنند، در پیش بینی زمان ظهور علف‌های هرز چندساله مؤثر می باشند. به منظور مقایسه قابلیت جوانه زنی و تعیین آستانه های دمایی (یا دماهای اصلی) جوانه زنی غده ها، چندین روش سرعت جوانه زنی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش های عکس متوسط زمان جوانه زنی وعکس زمان رسیدن به 50 درصد جوانه زنی، روش مناسبی برای برآورد دماهای اصلی جوانه زنی و همچنین ارزیابی قابلیت جوانه زنی غده ها تحت تأثیر دماهای مختلف نمی باشند. بر اساس دو شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) و سرعت جوانه زنی موزون شده (غده در روز-1)، به ترتیب دو دمای 25 و 30 درجه سانتی گراد بهترین دماها بودند. از طرف دیگر، بر اساس روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1) بهترین دما، دمای 25 درجه سانتی گراد می باشد. در میان معیارهای مختلف جوانه زنی، شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی، به خاطر لحاظ کردن مقدار گرمای مورد استفاده، ارزیابی دقیق تری برای بررسی پتانسیل جوانه زنی در میان دماهای مختلف می باشد. برای بررسی روند درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی (غده در روز-1)، شاخص سرعت جوانه زنی (غده در روز-1) مدل دندانه ای برازش بهتری نشان داد (83/0 تا 99/0)، ولی برای بررسی روند شاخص گرمایی سرعت جوانه زنی (غده در درجه سانتی گراد-1 در روز-1)، مدل خطوط متقاطع، مدل برتر (76/0) بود. به‌طورکلی، دامنه دمایی کمینه، بهینه و بیشینه جوانه زنی غده اویارسلام ارغوانی به ترتیب بین 15/7 تا 20/9، 05/28 تا 62/32 و 43/0 4 تا 90/42 درجه سانتی گراد تعیین شد.
پرونده مقاله
به‌منظور بررسی کارایی مالچ‌های پلاستیکی شفاف و تیره همراه با کاربرد علف‌کش‌های پیش‌کاشت در زراعت گوجه‌فرنگی نشائی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه‌ای واقع در فرهادگرد شهرستان فریمان صورت گرفت. ع چکیده کامل
به‌منظور بررسی کارایی مالچ‌های پلاستیکی شفاف و تیره همراه با کاربرد علف‌کش‌های پیش‌کاشت در زراعت گوجه‌فرنگی نشائی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه‌ای واقع در فرهادگرد شهرستان فریمان صورت گرفت. عامل اول کاربرد علف‌کش در هفت سطح شامل عدم کاربرد علف‌کش، استفاده از دز توصیه‌شده علف‌کش تریفلورالین (48% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش تریفلورالین، استفاده از دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین (استومپ؛ 33% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین (استومپ)، استفاده از دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول؛ 5/45% CS) و استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علف‌کش پندی‌متالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول) و عامل دوم آزمایش کاربرد مالچ پلاستیکی در سه سطح شامل عدم کاربرد مالچ پلاستیک، استفاده از مالچ پلاستیک تیره و استفاده از مالچ پلاستیک شفاف بود. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد علف کش یا مالچ پلاستیکی نسبت به تیمار شاهد عدم کنترل منجر به کاهش 100 درصدی تراکم و زیست توده علف‌های هرز و افزایش60 درصدی عملکرد زیست توده و 5/67 درصدی عملکرد میوه گوجه‌فرنگی شد. کاربرد مالچ پلاستیکی تیره نسبت به شفاف تأثیر بیشتری بر کنترل علف‌های هرز داشت، به‌طوری‌که در هر سه مرحله نمونه‌برداری، مالچ تیره کنترل 100 درصدی بر تراکم و زیست‌توده علف‌های هرز داشت، اما مالچ شفاف به‌طور کامل علف‌های هرز را کنترل نکرد. افزایش دز مصرفی علف‌کش‌ها نیز منجر به افزایش میزان کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد گوجه‌فرنگی شد، به‌طوری‌که افزایش دز مصرفی تریفلورالین از یک و نیم به سه لیتر در هکتار، منجر به کنترل 25 درصدی زیست توده علف‌های هرز و افزایش 25 درصدی عملکرد میوه گوجه‌فرنگی شد. کاربرد هم‌زمان مالچ پلاستیک تیره و علف‌کش پرول به میزان سه لیتر در هکتار بیشترین کارایی کنترل علف‌های هرز (100 درصد کنترل)، بیشترین عملکرد زیست توده (118 تن در هکتار) و عملکرد میوه (150 تن در هکتار) گوجه‌فرنگی را به دنبال داشت. با توجه به نتایج این آزمایش می‌توان با استفاده از مالچ پلاستیک تیره و مصرف علف‌کش پرول عملکرد مناسبی به دست آورد.
پرونده مقاله
استفاده از قارچ های خاکزی همچون جنس فوزاریوم، یکی از استراتژی های کنترل و مدیریت گیاهان انگلی می‌باشد. بر این اساس به منظور ارزیابی پتانسیل بیماری زایی، از ساقه بوته های آلوده گل جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca)، قارچ Fusarium oxysporum جداسازی و پس از شناسایی، آزما چکیده کامل
استفاده از قارچ های خاکزی همچون جنس فوزاریوم، یکی از استراتژی های کنترل و مدیریت گیاهان انگلی می‌باشد. بر این اساس به منظور ارزیابی پتانسیل بیماری زایی، از ساقه بوته های آلوده گل جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca)، قارچ Fusarium oxysporum جداسازی و پس از شناسایی، آزمایشی در محیط گلخانه با استفاده از دو تیمار تلقیح شده با سوسپانسیون قارچ F. oxysporum و تیمار شاهد (عدم تلقیح) انجام شد. در تیمار تلقیح شده، از سوسپانسیون قارچی با غلظت 107× 5 اسپور در میلی لیتر، به میزان 50 میلی لیتر به ازای هر گلدان و در تیمار شاهد از آب شیر استفاده شد. صفات مورد مطالعه شامل تعداد کل ساقه های انگل، تعداد ساقه های انگل خارج شده، تعداد ساقه های انگل بیمار و مرده، تعداد ساقه های انگل سالم، تعداد ساقه های گل داده، تعداد ساقه انگل به ازای بوته، ارتفاع ساقه های انگل، وزن خشک گل جالیز مصری و و زن خشک بوته های گوجه فرنگی بودند. نتایج مقایسه میانگین دو تیمار با آزمون t- test، اختلاف معنی داری را در وزن خشک گل جالیز و گوجه فرنگی نشان داد به طوری که میانگین وزن خشک گل جالیز در تیمار تلقیح شده با قارچ F. oxysporum (6 گرم)، در مقایسه با تیمار شاهد (84/16 گرم)، 8/2 برابر کمتر بود. همچنین بیشترین میانگین وزن خشک گوجه فرنگی ( 43/36 گرم ) در تیمار تلقیح شده با قارچ F. oxysporum مشاهده شد که نسبت به شاهد با 25/25 گرم، 27/44 درصد افزایش داشته است. در آزمون دامنه میزبانی نیز، هیچ یک از گیاهان آزمون شده علائم آلودگی پایداری را اعم از پژمردگی دائم و نکروزه شدن، نشان ندادند. به طور کلی استفاده از این گونه قارچ در کنترل زیستی گل جالیز مصری توانست بر روی تمامی صفات مورد مطالعه موثر واقع شود، ماده خشک گل جالیز مصری را کاهش و ماده خشک گوجه فرنگی را افزایش دهد.
پرونده مقاله
