بررسی زمان‌های کاربرد علفکش پروسولفوکارپ (EC 80%) در کنترل علف‌های هرز به‌ویژه چچم سخت (Lolium rigidum) در گندم
محورهای موضوعی : پژوهش علف های هرز
ابراهیم ممنوعی
1
,
محمدرضا کرمی نژاد
2
,
مهدی مین باشی معینی
3
,
حسن زالی
4
1 - بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، داراب، ایران
2 - مربی پژوهشی، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
3 - دانشیار، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران،
4 - استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، داراب، ایران
کلید واژه: باکسر, درصد کنترل, کنترل شیمیایی, وزن خشک,
چکیده مقاله :
به منظور ارزیابی کارایی علفکش پروسولفوکارپ (باکسر 80 درصد، EC) در کنترل علف‌های‌هرز گندم در فارس (داراب)، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1400-1401 اجرا شد. تیمارهای شامل (تیمار 1 تا 9) کاربرد علفکش باکسر به مقدار 3، 5/3 و 4 لیتر در هکتار قبل از خاک آب (آب اول)، بعد از خاک آب و زود پس رویشی در مرحله ۱ تا 3 برگی گندم، (تیمار 10) پینوکسادن (اکسیال ، 5 درصد EC)+ بروموکسینیل+ ام‌سی‌پ‌آ (برومایسید ام‌آ 40 درصد، EC) به ترتیب به مقدار 2/1 لیتر+ 5/1 لیتر در هکتار، (تیمار 11) مزوسولفورون+یدوسولفورون+ دیفلوفنیکان (اُتللو 6 درصد، OD) به مقدار 6/1 لیتر در هکتار، (تیمار 12) دیکلوفوپ متیل (ایلوکسان 36 درصد، EC)+ تری‌بنورون متیل (گرانستار 75 درصد، DF) به ترتیب به مقدار 5/2 لیتر + ۲۰ گرم در هکتار، (تیمار 13) متری‌بوزین (سنکور 70 درصد، WP) به میزان ۸۰۰ گرم بصورت تقسیط شده (۴۰۰ گرم در هکتار در مرحله ۱ تا ۲ برگی و ۴۰۰ گرم در مرحله پنجه زنی گندم)، (تیمار 14) شاهد وجین دستی بود. چچم با فراوانی 39 درصد بیشترین فراوانی نسبی در آزمایش داشت. نتایج نشان داد که تیمارهای علفکش تراکم و وزن خشک علف‌های‌هرز پیچک، چچم، یونجه‌زرد و گلرنگ به طور معنی‌دار کاهش و وزن هزار دانه، دانه در خوشه، خوشه در متر مربع، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به طور معنی‌دار افزایش دادند. کاربرد پیش رویشی علفکش باکسر مطلوب‌تر از کاربرد آن به صورت زود پس‌رویشی بود. به-طوری‌که با کاربرد باکسر (4 لیتر در هکتار، قبل از آب)، وزن خشک چچم، یونجه‌زرد و گلرنگ را به ترتیب 72، 67 و 85 درصد کاهش یافت. علفکش سنکور کارایی مطلوبی در کنترل چچم (82 درصد) داشت و عملکرد دانه (5/6 تن در هکتار) را نسبت به شاهد به ترتیب 35 درصد افزایش داد. کارایی علفکش سنکور و باکسر (4 لیتر در هکتار، قبل از آب) در کنترل چچم مطلوب تر از سایر علف‌کش‌های بود.
To study the effect of Prosulfocarb (Boxer, 80% EC) herbicides to control weeds of wheat fields in Fars (Dara). This experiment was carried out in a randomized complete block design with 14 treatments and 4 replications during 2021-2022. The treatments include (Treat. 1 to 9) the application of Boxer herbicide at a dose rate of 3, 3.5 and 4 L ha- 1, before the first irrigation, after the first irrigation, and early post-emergence in 1 to 3 leaves of wheat. (Treat. 10) Pinoxaden (Axial, 5% EC) + Bromoxynil+ MCPA (Bromicide MA, 40% EC) at dose rate 1.2 l + 1.5 L ha-1, respectively. (Treat. 11) Mesosulfuron+Iodosulfuron+ Diflufenican (Othello, 6% OD) at a dose rate of 1.6 L ha-1, (Treat. 12) Diclofop-Methyl (Iloxan, 36% EC) + Tribenuron methyl (Geranestar, 75% DF) at dose rates of 2.5 L ha-1+ 20 g ha-1, (Treat. 13) Metribuzin (Sencor, 70% WP) at the rate of 800 g ha-1 (400 g ha-1 in, early post-emergence in 1 to 3 leaves of wheat + 400 g ha-1 in the tillering stage of wheat), and (Treat. 14) weeding control. The highest relative density was Lolium rigidum L. (39%) in the experiment. The results showed that herbicides that were applied significantly decreased the weed density and biomass of Lolium rigidum L., Convolvulus arvensis L., and Melilotus officinalis (L.) Lam., Carthamus oxyacanthus M.B. significantly increased the number of spikes per m2, grains per spike, 1000 grains weight, grain yield and biological yield. Pre-emergence application of Boxer was better than its application early after its emergence. The herbicide application of Boxer (4 L ha-1) before the first water decreased weed biomass of, L. rigidum, M. officinalis, and C. oxyacanthus by 72, 67 and 85%, respectively. Sencor herbicide had the best control on L. rigidum by 82%, and increased grain yield (6.5-ton ha-1) by 35 compared to weed control. Herbicide was introduced as the best treatment. The efficiency of Sencor herbicide and Boxer (4 L ha-1 before the first) was higher than other herbicides in L. rigidum control.