بررسی میزان خسارت‌های بیماری نوزما در تولید عسل زنبورستان‌‌های منطقه نوشهر و چالوس و راهکارهای پیشگیری از آن
محورهای موضوعی : پژوهش های بالینی دام های بزرگ
کلید واژه: زنبور عسل, بیماری نوزما, فوماژلین, فومیدل ب,
چکیده مقاله :
نوزما آپیس (ساندر) یک تک سلولی کوچک از خانواده میکروسپورید می باشد که یک پارازیت در زنبور عسل بشمار می رود. نوزما آپیس شیو و پراکندگی بسیار وسیع دارد، لذا در مناطق با آب و هوای گرم خشک و استوایی به عنوان یک کشکل اساسی در پرورش زنبور عسل مورد توجه قرار نمی گیرد. در این طرح تحقیقاتی 36 کلنی جمعیت زنبور عسل به کار گرفته شده و تاثیر بیماری نوزما روی کلنی ها در ارتفاعات و مناطق پست با توجه به استفاده از دارو و تاثیرات آب و هوایی مورد مطالعه قرار گرفته اند که چکیده آن به شرح ذیل می باشد: پیشگیری و مبارزه شیمیایی با بیمار نوزما تا 18 درصد افزایش در تولید عسل در هر جمعیت را به‌همراه داشته است. مهاجرت دادن زنبورها با توجه به تلفات ناشی از آن که تا اندازه‌ای طبیعی است، باعث افزایش تولید عسل تا 33 درصد می‌گردد. شرایط آب و هوایی در ارتفاعات منطقه مورد تحقیق (سرد و خشک) همپنین دوره طولانی در عرضه شهد در مقایسه با منطقه پست (آب و هوای معتدل با رطوبت بالا) که باعث کاهش رشد و شیوع بیماری نوزما و در نتیجه تولید بیشتر می‌گردد (حدود60 درصد). اختلاف موجود در تولید عسل در داخل گروه‌ها می‌تواند ناشی از اختلاف ژنتیکی (پدران متفاوت) بین کارگرها (super family) در جمع‌آوری شهد باشد. عدم تاثیر کامل داروی Fumagillin روی بیماری نوزما را می‌توان تا اندازه‌ای در مقاوم شدن بیماری نوزما در مقابل این دارو بر اثر استفاده متداوم و طولانی آن دانست، که اظهار نظر قابل اطمینان در این رابطه نیاز به تحقیقات جداگانه‌ای دارد.
Nosema apis (Zander) is a microsporidian, it is a small, single celled parasite affecting honey bees. Nosema apis has spread word-wide but is not considered an important problem in tropical and sub-tropical climates. This study used 36 colony bee populations and the impact of Nosema disease on colonies in highland and low regions with regards to use of medicine and climate were studied. A brief summary of this study is: The chemical prevention against Nosematose resulted in the increase in the production of honey bee up to 18 percent in each population. Making the bees migrate leads to an increase in honey production up to 33 percent though resulting in some loss which is somewhat natural. The cold and dry weather conditions at the heights of the regions under investigation and a long period of time in producing the nectar compared with the low regions (with moderate weather and high moisture) leads to a higher amount of production (up to 60 percent). The existing difference in the production honey in the groups must be due to the genetic differences (different fathers) among workers in collection the nectar. Completely ignore the impact of drug Fumagillin Nosematose can become resistant to the Nosematose enough against the effects of this drug and long knew it, that comment reliable in this regard is the need for separate research.
1- Bieneninstitut kirchhein (2005): Virusen der Bienen. Arbeitsblatt 324.
2- Gross K.P. and F. Ruttner (1970): Entwickelt Nosema Apis Zander eine Resistenz gegenüber dem Antibiotikum Fumidil B. Apidologie 1, 401- 421.
3- Ritter W. (2006): Nosema cerana. Asiatischer Nosema- Erreger festgestellt. ADIS, der Imkerfreund, 3.
4- Webster Thomas C. et al. (2004): Nosema Zapis CInfektion Cvon Z ArbeiterinnenZund Koeniginnen (A. mellifera). Apidologie 35- 49- 54.
5- Zander et al. (1984): Krankheiten der Biene. Verlag Eugen Ulmer Stuttgart
_||_