اعتماد اجتماعی حلقه مفقودۀ تاثیر دینداری بر مشارکت اجتماعی شهروندان منطقۀ پردیسان قم
محورهای موضوعی : علوم اجتماعیحامد تشویشی 1 , احسان رحمانی خلیلی 2
1 - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران ،ایران
2 - عضو هیات علمی جامعه شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
کلید واژه: اعتماد اجتماعی, مشارکت اجتماعی, دینداری, منطقۀ پردیسان قم,
چکیده مقاله :
از موضوعات اساسی دهۀ اخیر کشورمان بحث دینداری، اعتماد و مشارکت اجتماعی میباشد که کیفیت زیست اجتماعی شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر دینداری با میانجیگری اعتماد اجتماعی بر مشارکت اجتماعی شهروندان پردیسان قم است. این پژوهش با رویکرد قیاسی و تبیینی به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده؛ جامعه آماری این پژوهش شامل کلیۀ افراد پردیسان قم است. روش نمونهگیری این پژوهش به شیوة خوشهای چند مرحلهای در بین 384 نفر انجام گرفته و دادههای پرسشنامهها در نرمافزار آماری SPSS 24 و 24 AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.مسیرهای مستقیم تاثیرات دینداری بر مشارکت اجتماعی برابر 22/0، بر اعتماد اجتماعی برابر 25/0 و اعتماد اجتماعی بر مشارکت اجتماعی برابر 29/0 میباشد، تاثیر دینداری از طریق متغیر میانجیگر اعتماد اجتماعی روی مشارکت اجتماعی برابر 345/0، ارزیابی شده است و شاخص تحلیل عامل تاییدی یعنی نسبت بحرانی هم بزرگتر از 96/1+ است و نتایج شاخصهای نیکویی برازش مدل معادلات ساختاری همه تایید شدند.بسیاری از منافع اجتماعی از عضویت در تشکلهای داوطلبانه حاصل میشود. با توجه به خصوصیت جامعه ایران، با اهمیتترین و قدرتمندترین نهاد مؤثر در شکلگیری مشارکتهای اجتماعی، نهاد دین است که رفتارهایی مانند اعتماد، رابطه متقابل همراه با عاطفه، یکپارچگی و همکاری را تقویت میکند و در نهایت موجب کارآمدی اقتصادی و ثبات دموکراتیک میشود.
Introduction :Increasing social participation and the need to pay for it is one of the main issues of our country in the last decade, which affects the biosocial quality of citizens. The influence of various religious, devotional, moral, emotional and cognitive factors of religiosity have been able to affect trust and social participation.The purpose of this study is to investigate the effect of religiosity mediated by social trust on social participation of citizens of Pardisan region of Qom.Method: This research has been done with a deductive and explanatory approach in a survey method and using a questionnaire. The statistical population of this study included all urban households in Pardisan, Qom. The sampling method of this research was multi-stage cluster sampling among 384 urban households and the data of the questionnaires were analyzed in SPSS 24 and AMOS 24 statistical software.Results: The direct paths of the effects of religiosity on social participation are 0.22, on social trust is 0.25 and social trust on social participation is 0.29, the effect of religiosity through the mediating variable of social trust on social participation is 0.345, has been evaluated and the confirmatory factor analysis index, ie the critical ratio, is greater than +1.96. And the results of the goodness-of-fit indicators of the structural equation model are all acceptable.Discussion and Conclusion: The results of structural equation modeling showed that religiosity is effective on social participation and social trust. It also affects social participation through the mediator variable of social trust.
_||_