هدف: سرطان معده یکی از شایعترین سرطانها در جهان است که سبب مرگ و میرهای زیای در میان انسانها میشود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر ضد آنتیاکسیدانی عصاره برگ رزماری و میوه توتفرنگی بر روی سلولهای سرطانی معده است. مواد و روشها: پس از تهیه دو ماده گیاهی و عصاره چکیده کامل
هدف: سرطان معده یکی از شایعترین سرطانها در جهان است که سبب مرگ و میرهای زیای در میان انسانها میشود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر ضد آنتیاکسیدانی عصاره برگ رزماری و میوه توتفرنگی بر روی سلولهای سرطانی معده است. مواد و روشها: پس از تهیه دو ماده گیاهی و عصارهگیری از آنها، اقدام به اندازهگیری توان آنتی اکسیدانی احیاء آهن(FRAP)، تاثیر سمّیت دو عصاره گیاهی مورد استفاده بر رشد و تکثیر سلولهای سرطانی و فیبروبلاستی در غلظتهای 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم بر میلیلیتر با روش MMT و بررسی میزان IC50 در دو عصاره گیاهی مورد سنجش برای زمانهای 24، 48، 72 و 96 ساعت شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه با سطح معناداری 05/0 برای آنالیز نتایج به دست آمده استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد که بالاترین میزان FRAP برای عصاره میوه توتفرنگی و برگ رزماری در حلال آب به ترتیب با مقادیر 08/0±68/1 و 15/0±94/0 است. نتایج به دست آمده نشان داد که مقدار 2 میلیگرم بر میلیلیتر برای عصاره برگ رزماری و میوه توتفرنگی بهترین اثر را برای جلوگیری از رشد و تکثیر سلولهای سرطانی و فیبروبلاستی دارد. مقادیر حاصل برای IC50 نشان داد که مقدار غلظت مورد نیاز برای مهار 50 درصد فعالیت آنتی اکسیدانی برای دو عصاره در زمان 96 ساعت دارای کمترین مقدار است. نتیجهگیری: هر دو عصاره دارای اثرات ضد سرطانی بر روی رده سلولی AGS در سرطان معده هستند که میوه توتفرنگی داری اثر مناسبتری نسبت به برگ رزماری است.
پرونده مقاله
هدف: گیاه ریحان (Ocimum basilicum) که دارای خواص ضد اسپاسمی میباشد، در طب سنتی دارویی مناسب برای اسهال و استفراغ معرفی شده است. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه ریحان بر بافتشناسی کولون و شدت اسهال در موشهای صحرایی انجام شد. مواد و روشها: در این م چکیده کامل
هدف: گیاه ریحان (Ocimum basilicum) که دارای خواص ضد اسپاسمی میباشد، در طب سنتی دارویی مناسب برای اسهال و استفراغ معرفی شده است. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه ریحان بر بافتشناسی کولون و شدت اسهال در موشهای صحرایی انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 5±200 گرمی به طور تصادفی به هفت گروه مساوی تقسیم شدند. گروه حلال (سرم فیزیولوژی)، گروه دیفنوکسیلات (mg/kg5)، و پنج گروه دریافتکننده عصاره هیدروالکلی ریحان با مقادیر (mg/kg) 800 و 600 ،400، 200، 100. یک ساعت پس از خوراندن داروها، روغن کرچک به میزان 2 میلیلیتر به هر حیوان از طریق گاواژ خورانده شد. سپس حیوانات به مدت 4 ساعت در قفسهای جداگانه نگهداری شدند و شاخصهای تعداد دفع، درصد کاهش وزن، محتوی آب مدفوع و درصد مهار ثبت گردید. موشها یک ساعت بعد از مطالعات اسهال، به وسیله اتر آسانکشی شدند و بافت کولون جدا شده از نظر میکروسکوپی ارزیابی شد. دادهها با آزمون ANOVA و سپس آزمون Tukey آنالیز شدند. سطح 05/0>P معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: گاواژ دیفنوکسیلات و عصاره به مقدار (mg/kg) 400 و 200 توانست موجب بهبود اسهال ایجاد شده با روغن کرچک شود. مطالعات بافتشناسی نشان داد که اگرچه تفاوت معنیداری بین گروههای مختلف وجود نداشت، با این حال مقدار (mg/kg) 800 عصاره تا حدودی توانست موجب افزایش ضخامت دیواره کولون شود. نتیجهگیری: نتایج بهدستآمده نشان میدهد، عصاره هیدروالکلی ریحان، ویژگیهایی شبیه به دیفنوکسیلات در کاهش علائم اسموتیک اسهال و حجم آب دفع شده دارد، همچنین به صورت کوتاه مدت میتواند تاثیرات کمی بر ضخامت دیواره کولون داشته باشد.
پرونده مقاله
هدف: سودوموناس آئروژینوزایکی از مهمترین عوامل عفونتهای بیمارستانی است و ژنهای اگزوتوکسین در بروز این عفونت دارای اهمیت میباشد. از سویی با پیشرفت علم فناوری نانو، امروزه استفاده از نانوذرات به طور گستردهای در زمینه درمانی و دارویی بویژه بر علیه میکروبها مورد توج چکیده کامل
هدف: سودوموناس آئروژینوزایکی از مهمترین عوامل عفونتهای بیمارستانی است و ژنهای اگزوتوکسین در بروز این عفونت دارای اهمیت میباشد. از سویی با پیشرفت علم فناوری نانو، امروزه استفاده از نانوذرات به طور گستردهای در زمینه درمانی و دارویی بویژه بر علیه میکروبها مورد توجه قرار گرفته است. لذا، تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر نانوذرات نقره (AgNPs) بر بیان ژنهای اگزوتوکسین A و S سودوموناس آئروژینوزا انجام شده است. مواد و روشها:در این مطالعه تجربی، حداقل غلظت مهار رشد نانوذرات نقره با روش میکرودایلوشن تعیین شد. ابتدا کمترین غلظت مهارکننده رشد باکتری با نانوذرات نقره تعیین گردیده، سپس در غلظت پایینتر از کمترین غلظت مهار رشد، میزان بیان ژنهای اگزوتوکسین A و S سودوموناس آئروژینوزا با روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. دادههای به دست آمده با استفاده ازANONA یکطرفه، تست توکی و p value کمتر از 05/0 ارزیابی شد. نتایج نانوذرات نقره با غلظت 5/62 میکروگرم بر میلیلیتر، اثرات مهار رشد بر باکتری سودوموناس آئروژینوزا را داشته، همچنین در غلظت 25/31 بیان ژنهای اگزوتوکسین A و S سودوموناس آئروژینوزابه نسبت معنیدار کاهش یافت (05/0p <). نتایج: نانوذرات نقره با غلظت 5/62 میکروگرم بر میلیلیتر، اثرات مهار رشد بر باکتری سودوموناس آئروژینوزا را داشته، همچنین در غلظت 25/31 بیان ژنهای اگزوتوکسین A و S سودوموناس آئروژینوزا به نسبت معنیدار کاهش یافت (05/0p <). نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که غلظت پایینتر (25/31 میکروگرم بر میلیلیتر) از غلظت مهار رشد (5/62 میکروگرم بر میلیلیتر)، میتواند باعث کاهش بیان ژنهای اگزوتوکسین A و S سودوموناس آئروژینوزا شود.
پرونده مقاله
هدف: این پژوهش با هدف شناسایی نشانگرهای پیوسته با ژنهای کنترلکننده تحمّل به خشکی با استفاده از لاینهای نوترکیب برنج انجام شد. مواد و روشها: 99 لاین نوترکیب نسل هشتم حاصل از تلاقی ارقام برنج طارم محلی × خزر در گلدانههای 5 کیلوگرمی کشت شدند. وزن دانه و خوشه، چکیده کامل
هدف: این پژوهش با هدف شناسایی نشانگرهای پیوسته با ژنهای کنترلکننده تحمّل به خشکی با استفاده از لاینهای نوترکیب برنج انجام شد. مواد و روشها: 99 لاین نوترکیب نسل هشتم حاصل از تلاقی ارقام برنج طارم محلی × خزر در گلدانههای 5 کیلوگرمی کشت شدند. وزن دانه و خوشه، طول خوشه، تعداد خوشه بارور و نابارور، تعداد خوشهچه اولیه، طول، عرض و تعداد روزنه، وزن، حجم و طول ریشه ثبت شد. برای تهیه نقشه ژنتیکی از 65 نشانگر SSR و 12 نشانگر ISSR (با 44 آلل چند شکل) و 5 نشانگر iPBS (با 22 آلل چند شکل) و 2 نشانگر IRAP (با 8 آلل چند شکل) استفاده گردید. یافتهها: نشانگرهای مورد استفاده 12 کروموزوم و 4/1047 سانتیمورگان از ژنوم برنج را پوشش دادند. به ترتیب هفت و یازده QTL برای صفات در شرایط تنش خشکی و غرقاب مکانیابی شدند. QTLهای مربوط به تعداد خوشه نابارور و وزن خوشه در شرایط تنش خشکی در فاصله نشانگری ISSR57-6-ISSR58-2 روی کروموزوم 1 همپوشانی داشتند. همچنین از بین QTLهای یافت شده در شرایط غرقاب دو QTL مربوط به تعداد خوشهچه اولیه و وزن خوشه روی کروموزوم 5 در فاصله نشانگری IRAP30-1 - ISSR2-1 هممکانی نشان دادند. با توجه به اینکه qFGW-5، qPB-5، qSWD-5، qPLD-8، qFCN-3 و qSP-7a درصد قابل توجیهی از تغییرات را توجیه نمودند، بعد از تعییین اعتبار میتوان از آنها در برنامههای انتخاب به کمک نشانگر استفاده نمود.
پرونده مقاله
هدف: داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی علاوه بر اثرات نفروتوکسی و هپاتوتوکسی، باعث تغییرات تخریبی و آتروفی لولههای منیساز، کاهش تعداد و حرکت اسپرم و بدشکلیهای اسپرم در مجاری اپیدیدیم شده و در نتیجه منجر به ناباروری مردان میگردد. بنابراین، در این مطالعه نقش ویتامینA در چکیده کامل
هدف: داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی علاوه بر اثرات نفروتوکسی و هپاتوتوکسی، باعث تغییرات تخریبی و آتروفی لولههای منیساز، کاهش تعداد و حرکت اسپرم و بدشکلیهای اسپرم در مجاری اپیدیدیم شده و در نتیجه منجر به ناباروری مردان میگردد. بنابراین، در این مطالعه نقش ویتامینA در پیشگیری از این عوارض بر اسپرماتوژنز موشهای صحرایی نر مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه از 40 سر موش سوری نژاد NMRI در 5 گروه 8 تایی به مدت 8 هفته تیمار در شرایط استاندارد استفاده شد. گروههای مورد مطالعه عبارتند از گروه کنترل، گروه کنترل پردنیزولون (mg/kg 1.5)، گروه کنترل پردنیزولون (mg/kg 2.5) (داخل عضلهای) و 2 گروه تیمار با ویتامین A ( mg/kg50) (گاواژ). در پایان بافت بیضه تحت رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین از نظر قطر لولههای سمنی فروس، مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای اسپرم نیز از نظر تعداد و تحرک بررسی شد و دادههای حاصل، با استفاده از نرمافزار ANOVA مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافتهها نشان میدهد که تیمار با پردنیزولون بر وزن بدن، نسبت وزن بیضه به وزن بدن، قطر لولههای سمنی فروس بیضه و غلظت سرمی هورمون تستوسترون اثر داشته و کاهش معنیداری دیده شد (p <0.05). همچنین پردنیزولون بر سایر پارامترها شامل تحرک اسپرم و سلولهای بافت بیضه اثر گذاشته و کاهش معنیداری در سطح (p <0.05) ایجاد کرد و باعث کاهش معنیداری بر روی سایر پارامترها از قبیل تعداد اسپرم، درصد اسپرمهای زنده گردید. نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان میدهد که پردنیزولون با افزایش استرس اکسیداتیو و ایجاد آپوپتوز موجب اختلال در فرآیند اسپرماتوژنز میشود و ویتامین A با کاهش استرس اکسیداتیو و مهار آپوپتوز موجب جلوگیری از آثار مخرب پردنیزولون بر اسپرماتوژنز و بافت بیضه میگردد.
پرونده مقاله
هدف: افزایش مقاومت میکروارگانیسمها به آنتی بیوتیکهای رایج، منجر به یافتن ترکیبات ضد میکروبی جدید شده است. پپتیدهای ضد میکروبی یکی از گزینههای مناسب برای جایگزینی آنتی بیوتیکهای موجود میباشند. شیر حاوی تعداد زیادی پروتئین میباشد که برخی از آنها مانند لاکتوفرین، دار چکیده کامل
هدف: افزایش مقاومت میکروارگانیسمها به آنتی بیوتیکهای رایج، منجر به یافتن ترکیبات ضد میکروبی جدید شده است. پپتیدهای ضد میکروبی یکی از گزینههای مناسب برای جایگزینی آنتی بیوتیکهای موجود میباشند. شیر حاوی تعداد زیادی پروتئین میباشد که برخی از آنها مانند لاکتوفرین، دارای فعالیت ضد باکتری است. هدف پژوهش حاضر بررسی فعالیت ضد باکتریایی یک پپتید مشتق شده از لاکتوفرین جدا شده از شیر شتر در برابر استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پیوژنز، سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتربومانی میباشد. مواد و روشها: در پژوهش حاضر با استفاده از ابزارهای بیوانفورماتیکی به شناسایی پپتیدهای ضد باکتری در لاکتوفرین شیر پرداخته شد. پپتید تریپسین سنتز گردید. سپس با روش MTT خاصیت سمی پپتید بر رده سلولی بررسی شد. همچنین خاصیت ضد باکتری تریپسین بر چهار باکتری بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، آسینتوباکتربومانی و استرپتوکوکوس پیوژنز بررسی گردید. نتایج: نتایج نشان داد که پپتیدها بر رده سلولی مورد آزمایش اثر کشندگی نداشتند. نتایج MIC پپتید تریپسین برای باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، آسینتوباکتربومانی و استرپتوکوکوس پیوژنز به ترتیب 81/7، 62/15، 125 و 250 بود. نتیجهگیری: پپتیدهای ضد میکروبی به علت برخورداری از خصوصیات و ویژگیهای مناسب مانند کشندگی سریع، طیف وسیع فعالیت و همچنین پیشرفت نادر موارد ابتلاء به مقاومت دارویی، در دهههای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. با توجه نتایج مشاهده شده در این پژوهش، خاصیت آنتیباکتریال ترکیبات جدا شده از این تحقیق میتوانند گزینه مناسبی برای جایگزینی با آنتیبیوتیکهای متداول باشند.
پرونده مقاله