ارزیابی صفات سبز شدن سه جمعیت گونه آویشن دنایی برگ نیزه ای (Thymus lancifolius Celak) به روش های مختلف پرایمینگ
محورهای موضوعی : تکنولوژی بذر
محمدعلی علیزاده
1
(دانشیار موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور-سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی)
هاجر حیدر نژاد
2
(فارغالتحصل دانشگاه پیام نور واحد شرق تهران)
حمید سبحانیان
3
(استادیار- عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور)
غلام رضا بخشی خانیکی
4
(استاد -عضو هیئت علمی و رئیس بخش زیست شانسی پیام نور واحد شرق تهران)
علی اشرف جعفری
5
(موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور)
کلید واژه: پرایمینگ, آویشن, سبز شدن, بنیه,
چکیده مقاله :
ی. در این تحقیق به منظور ارزیابی سبز شدن بذر و بنیه گیاهچه سه جمعیت گونه آویشن به وسیله روش های پرایمینگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه، بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور انجام گرفت. در این آزمایش فاکتور الف شامل: سه جمعیت گونه آویشن (Thymus lancifolius) فاکتور ب شامل: تیمارهای اسموپرایمینگ( پلی اتیلن گلایکول6/0و 9/0مگاپاسگال)، هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام، ماتریکس پرایمینگ (ورمیکولیت1درصد )، هیدرو پرایمینگ ( آب مقطر)، شاهد (بدون پرایمینگ) بودند. پس از کشت بذرهای پرایم شده در سطح گلدان ها و رشد آنها در شرایط گلخانه، صفات رویشی شامل درصد و سرعت سبز شدن، طول ریشه چه، ساقه چه، گیاهچه، شاخص بنیه، وزن تر و خشک، درصد وزن خشک و نسبت طول ریشه چه به طول ساقه چه اندازه گیری شد. نتایج بین جمعیتها نشان داد که بیشترین درصد و سرعت سبز شدن به مقدار(63/66) در دو جمعیت مرکزی اراک و فارس مشاهده شد. صفات سبز شدن جمعیت اراک از دو جمعیت دیگر بیشتر بود. بیشترین درصد سبز شدن با اثر تیمار ورمیکولیت (82/55) بدست آمد. بیشترین سرعت سبز شدن با اثر تیمار اسید جیبرلیک 250 پی پی ام (75/5) بدست آمد. نتایج نشان داد که روش ماتریکس پرایمینگ(ورمیکولیت) و هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام موثرترین روشها بودند. بنابراین این دو روش برای اهلی کردن و استقرار مناسب گیاهان دارویی توصیه میشوند.