پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان

محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

فاطمه احمدی ¹ , مسعود عموپور ²

1 - کارشناس ارشد گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

تاریخ دریافت : 1402/02/14 تاریخ پذیرش : 1402/03/29 تاریخ انتشار : 1402/03/01

کلید واژه: حمایت اجتماعی, سلامت روان, دانش آموزان, خود ناتوان سازی تحصیلی,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان انجام شد. نوع پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سنگر در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 460 نفر بود که از بین آنها تعداد 210 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (1991)، سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (1979) و خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (1982) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و بوسیله نرم افزارSPSS24 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی و سلامت روان با خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (05/0>P). با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی و سلامت روان پیش بین مناسبی برای کاهش خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان می باشد.

چکیده انگلیسی:

This research was conducted with the aim of predicting academic self-disability based on social support and mental health in students. The type of descriptive research and its method was also correlational. The statistical population included all 460 female students of the second secondary school in Sangar, out of which 210 were selected by simple random sampling. To collect the required data, the social support questionnaires of Sherborn and Stewart (1991), mental health of Goldberg and Hiller (1979) and academic self-handicapping of Jones and Rudwalt (1982) were used. The data were analyzed using the inferential test of Pearson's correlation coefficient and regression and SPSS24 software. The results showed that there is a significant negative correlation between social support and academic self-handicapping of students (P<0.05). There is a significant negative correlation between mental health and academic self-handicapping of students (P<0.05). According to the findings of the research, it can be concluded that social support and mental health are suitable predictors for reducing the academic self-handicapping of students.