بررسی فیلوژنتیکی عامل پوسیدگی نرم ارکیده در گلخانه‌های منطقه پاکدشت
محورهای موضوعی : آفات گیاهیطیبه یوسفیه 1 , ابوالقاسم قاسمی 2 , علی علیزاده علی‌آبادی 3
1 - دانشجوی سابق کارشنـاسی ارشـد، دانشـگاه آزاد اسـلامی، واحد ورامین پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین، ایران
2 - استادیار موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان، تهران، ایران
3 - دانشیار، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان، تهران، ایران
کلید واژه: تعیین توالی, ارکیده, پوسیدگی نرم, Dickeya sp, .PCR,
چکیده مقاله :
ارکیده از با ارزش ترین گل های زینتی و پوسیدگی نرم از بیماری های مهم این گیاه می باشد. در بهار سال 1392 از گلخانه های منطقه پاکدشت تهران بازدید و از گیاهان دارای علائم پوسیدگی نرم نمونه برداری شد. جدا سازی باکتری در محیط کشت های NA و EMBA انجام و بیماری زایی جدایه های آن در برگ های ارکیده به اثبات رسید. بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی، آزمون های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی، جدایه ها گرم منفی و بی هوازی اختیاری، تولید اندول، احیاء نیترات، حساسیت به اریترومایسین و داشتن فعالیت فسفاتاز، جدایه های مذکور به جنس Dickeya تعلق داشتند. جدایه ها بر اساس تکثیر ژن پکتات لیاز با استفاده از آغازگر ADE1/ADE2 و عدم تکثیر با آغازگر های EXPECCF/R و Y1/Y2، گونه ای از جنس Dickeya شناسایی شد. توالی قطعات تکثیر شده ژن های ریکامبینازآ و RNA پلیمراز زیر واحد بتا تعدادی از جدایه ها به میزان 99 تا 100 درصد با نمونه های Dickeya sp.. موجود در بایگانی NCBI شباهت داشتند ولی با گونه های توصیف شده این جنس متفاوت بودند.
Orchids which are considered as one of the most worthy plants, is affected mostly by soft rot disease. Samples of orchid plants that showed soft rot symptoms were collected frequently from greenhouses in Pakdasht region of Iran during the spring of 2013. The pathogenic agent was isolated from infected samples through culturing them on Eosin Methylene Blue Agar (EMBA) and Nutrient Agar (NA) media. Pathogenicity of isolates was tested and proved through inoculation on orchid leaves. Based on the results of phenotypic characteristics comparison (oxidative-fermentation, gram stain, facultative aerobic growth, indol production, nitrate reduction, Erythromycin sensitivity, and phosphatase activity) and other standard methods, the bacterial isolates were determined to be belonged to Dickeya sp. This determination was confirmed by pectate lyase gene amplified by ADE primer vs. EXPECC and Y1/Y2. Sequence analysis of the Recombinase A and RNA polymerase beta subunit genes showed the 99 to 100% similarity with deposited Dickeya sp. and distinct differences with other identified species existing in NCBI.
_||_