ابعاد اجتماعی مهارت‌های زندگی از دیدگاه مولوی
محورهای موضوعی : شاهنامه
کلید واژه: انسان, مولوی, ارتباط, مهارت زندگی, بعد اجتماعی,
چکیده مقاله :
انسان موجودی مدنی‌الطبع است که برای تداوم حیات و رفع نیازهای خویش در اجتماع ناگزیر از به‌کار بستن مهارت‌های زیست جمعی همچون ارتباط مؤثر، جرأت و همدلی است. عارفان مسلمان با حفظ اصول و مبانی انسان‌شناسی دینی و در عین زیستن در فضای چند فرهنگی با گویاترین زبان به تبیین ژرفای وجود آدمی و نیازهای ثابت و متغیر وی پرداخته‌اند. مولانا جلال‌الدین محمد بلخی (672-604) در زمرۀ عارفانی است که با دستیابی به آگاهی کیهانی، نیازهای زیست فردی و اجتماعی انسان را در قالب حکایت و تمثیل برای ایجاد و استمرار حیاتی سالم و طیبه گوشزد کرده است. این دانشمند بزرگ تحت تأثیر فرهنگ اسلامی و با نقب زدن به لایه‌های عمیق درون انسان توانسته است ریشة احساسات عمیق آدمی را به خوبی نشان دهد. در این پژوهش می‌کوشیم تا با شناسایی مهارت‌های زندگی در آثار جلال‌الدین محمد مولوی، به تحلیل این راهبردها از دیدگاه وی بپردازیم.
Human beings have civic nature and have to live in grope. Thus, if they want to sustain their life and fix requirements they must apply group life skills such as effective communication, bravery and sympathy. Muslim mystics with keeping the principles, dignities and humanity bases and while living in a multicultural environment with the most obvious language explained the depths of human existence and variable needs of human beings. Molana Jalaledin Rumi Balkhi (672-604) is among the mystic that through his cosmic knowledge has explained the personal and social needs of human nature in the form of anecdote and allegory to create healthy and good life. This great scientist was influenced by Quran – Islamic with deep insight into the layers of human has been able to show a man deeply rooted feelings. In this study we have been tried to identify the social skills in Jalaleddin Rumi and analysis of these strategies from his views.