مقایسه رابطه ی سطح فعالیت بدنی با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر تیزهوشان قبل و یک سال بعد از قرنطینه کرونا
محورهای موضوعی : فعالیت بدنی و تندرستی
یسنا سلیمی
1
,
محمد رضا فدائی چافی
2
1 - کارشناس ارشد، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از انجام این تحقیق مقایسه رابطه سطح فعالیت بدنی با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر تیزهوشان قبل و یک سال بعد از قرنطینه کرونا بود.روش پژوهش از نوع همبستگی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل ۱۵۰ دانش‌آموزان پسر تیزهوشان مقطع متوسطه دوم رشت بود. با استفاده از جدول مورگان 104 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. تکمیل پرسشنامه‌های فعالیت بدنی بک و انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس به صورت آنلاین از طریق ارسال در فضای مجازی انجام شد. از آزمون کلموگراف-اسمیرنف جهت تعیین توزیع طبیعی داده-ها از آزمون همبستگی اسپیرمن جهت بررسی رابطه بین متغیرها از آزمون z فیشر جهت مقایسه ضرایب همبستگی قبل و بعد از قرنطینه و از آزمون ویلکاکسون جهت مقایسه متغیرها قبل و بعد از کرونا استفاده شد.نتایج نشان داد بین سطح فعالیت بدنی دانش آموزان قبل و بعد از گذشت یک سال از قرنطینه کرونا تفاوت معنی‌داری وجود نداشت؛ اما تغییرات شاخص توده بدن (016/0=p) و انگیزه پیشرفت تحصیلی (001/0=p) معنی‌دار بود. مقایسه رابطه بین سطح فعالیت بدنی و انگیزه پیشرفت تحصیلی قبل (40/0=p و 08/0=r) و بعد (5/0=p و 05/0-=r) از قرنطینه نشان داد تفاوت بین دو رابطه معنی‌دار نبود.نتایج حاکی از افزایش شاخص توده بدنی و کاهش انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پس از گذشت یک سال از قرنطینه کرونا بود؛ اما رابطه بین سطح فعالیت بدنی و انگیزه پیشرفت تحصیلی قبل و بعد از کرونا پایین و مشابه بود. ازجمله دلایل پایین بودن روابط بین متغیرها می‌توان به همگن بودن سطح فعالیت بدنی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوشان اشاره کرد.
The aim of this study was to compare the relationship between physical activity level and academic achievement motivation of gifted male students before and one year after covid-19 quarantine. The research method was correlation-comparative. The statistical population consisted of 150 gifted male high school students in Rasht. 104 students were selected as a sample using Morgan table. Beck physical activity and motivation questionnaires were completed online by submitting in cyberspace. Kolmograph-Smirnov test was used to determine the natural distribution of data, Spearman correlation and Fisher's test was used to compare the correlation coefficients before and after quarantine, and Wilcoxon test was used to compare the variables before and after covid-19. The results showed that there was no significant difference between the level of physical activity of students before and after one year of covid-19 quarantine. But changes in BMI(p=0.016) and motivation for academic achievement(p=0.000) were significant. The Comparison of the relationship between the level of physical activity and motivation for academic achievement before (p=0.40 and r=0.08) and after(p=0.5 and r=-0.05) quarantine showed. The difference between the two relationships was not significant. The results showed an increase in BMI and a decrease in students' motivation for academic achievement after one year of quarantine. But the relationship between physical activity and motivation for academic achievement before and after covid-19 was low and similar. Among the reasons for the low relationship between the variables can be the homogeneity of the level of physical activity and motivation for academic achievement of students.
_||_