کارکرد دیالکتیک1 «بود» و«نبود» در مجموعه «یکی بود یکی نبود» جمالزاده2 و میخائیل نعیمة3
محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی
معصومه زارع
1
(دانشجوی مقطع دکتری زبان و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
کلید واژه: عناصر داستان, دیالکتیک, جمالزاده, «بود», «نبود», میخائیل نعیمة,
چکیده مقاله :
بود و نبود دو لفظ متضاد هستند که ریشه در ادبیات داستانی شرقی دارند و مهمترین نشانه آن نیز اصطلاح معروف یکی بود یکی نبود است. مفهوم تضاد موجود در این دو واژه که می توان از آن به عنوان مفهوم دیالکتیکی فلسفی نیز یاد کرد به عناصر داستان (به معنی عام کلمه داستان) کمک می کنند تا به سوی شکل گیری وحدتی حرکت کنند که همان معنی و مفهوم داستان است که صرف نظر از نوع نگاه به مولفِ متن و معنی، در داستان شکل می گیرد و مخاطب در خوانش داستان با آن مواجه می شود. این کارکرد دیالکتیکی در عناصری چون پی رنگ، زاویه دید، فضا، شخصیت، و ... قابل بررسی است، و اغلب این کارکرد رنگ جدال و تضاد دارد و گاهی نیز به مفهوم تغییر است. گاه تضاد و جدال بین جنبه های یک عنصر مانند تضاد در شخصیت ها مطرح است و گاه نیز در جنبه ای از یک عنصر و جنبه ای از عنصری دیگر مانند تضاد بین شخصیت و فضا قابل بررسی است.
The words of BOOD and NABOOD are two opposites words that they are root in eastern literatureand the most it`s sign popular wordswere BOOD and NABOOD. This is showed that first old stories of the East structured on the story elements and permeate into west fiction, the second concept of antagonism in this two opposites words was dialectically philosophy to help story elements and move to formation of unification that the meaning of story. This concept was regardless of formed visionof author and its meaning. This dialectically function was studied in many elements as angle vision, space, character and …… .Some of the this function have antagonism and some when was interpreted change concept. Sometimes this antagonism existed between one element as antibiosis and also This study could be one angle an element and other element for example antagonism between character and space.
احمدی، بابک.(1385). ساختار و تاویل متن، تهران: نشر مرکز.
بانکی، فرزین و گوهری پور، مرتضی.(1378). دیالکتیک و معنی، نامه پژوهش فرهنگی (مطالعات فرهنگ - ارتباط)، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، (3)، 88 ـ 67.
جبور، جبرایل. (1339). میخائیل نعیمة از نویسندگان برجسته عرب، فصلنامة الدراسات الأدبیة ، کرسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لبنان، (1)، 280 ـ 275 .
جمالزاده، سید محمد علی.(1388). یکی بود یکی نبود، تهران: بنگاه پروین(نشر الکترونیکی).
همو. (1378). خاطرات، به کوشش ایرج افشار و علی دهباشی، تهران: نشر سخن.
جوهر، حسن ؛ احمد برانق، محمد؛ احمد العطار أمین. (1998). ألف لیلة و لیلة، (جلدهای 5؛ 13؛ 7؛ 4؛ 2؛9)، چاپ نخست، القاهرة: دائرة المعارف.
ریکور، بول.(2006). الزمان و السرد الحبکة و السرد التاریخی، ترجمه سعید الغانمی و فلاح رحیم، چاپ نخست، طرابلس: دارالکتاب الجدید المتحدة.
زیتونی، لطیف.(2002). معجم مصطلحات نقد الروایة، چاپ نخست، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون.
عبد الحمید عمر، أحمد مختار.(1429). معجم اللغة العربیة المعاصرة، چاپ نخست، بیروت: عالم الکتب.
عبد النور، جبور.(1999). المعجم الأدبی، چاپ دوم، بیروت: دارالعلم للملایین.
الفاخوری، حنا. (1986). الجامع فی تاریخ الأدب العربی(الادب الحدیث)، چاپ نخست، بیروت: دارالجیل.
فتحی، ابراهیم. (1986). معجم المصطلحات الأدبیة، تونس: المؤسسة العربیة للناشرین المتحدین.
فورستر، ادوارد مورگان.(1384). جنبه های رمان، تهران: انتشارات نگاه.
میرصادقی، جمال.(1360). قصه، داستان کوتاه، رمان، تهران: نشر آگاه.
نعیمة، میخائیل.(1988). کان ماکان، چاپ پنجم، بیروت: دار نوفل.
یونسی، ابراهیم.(1384). هنر داستان نویسی، تهران: انتشارات نگاه.