بررسی تجلی در دیوان شمس
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
عظیم حمزئیان
1
(دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه سمنان، ایران. نویسنده مسئول: ahamzeian@semnan.ac.ir)
طناز رشیدی‌نسب
2
(فارغ‌التحصیل دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان، ایران.)
کلید واژه: انسان کامل, مولوی, Molavi, دیوان شمس, perfect man, Divan-e Shams, عرفان نظری, Theoretical mysticism, تجلی اسماء و صفات, Tajalli of Divine name and Attributes,
چکیده مقاله :
تجلی حق در جهان هستی، یکی از مسائل مهم عرفان اسلامی محسوب می شود. بنا به اعتقاد عرفا، عالَم مظهر اسماء و صفات حق است و مهمترین این ظهورات، انسان کامل است که عالی ترین تجلی حق، در عالم است. مولوی از عرفای بزرگی محسوب می شود که از تجلی و ظهور حق سخن گفته اند. او بهترین ظهور حق را شمس تبریزی دانسته و از این رو در این اثر، از او بسیار سخن گفته است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، در غزلیات شمس، به بررسی اندیشه های مولوی، دربارة ماهیت تجلی و ظهور اسماء و صفات حق پرداخته است، تا نشان دهد که درواقع، او با نگرش عرفانی خود، دربارة ظهور اسماء و صفات حق، با توجه به احادیث قرب نوافل و فرائض، در نهایتِ توحید، به ستایش عالی ترین تجلی حق، پرداخته است.
Tajalli (Epiphany) of God in the universe is one of the most notable intellectual foundations of Sufism. The Gnostics believed that the universe is an epiphany of God's names and attributes and the most important of them is the “Perfect Man” that is the most perfect tajalli in the universe. Rumi is known as one of the greatest mystics of the Sufi history.. Rumi, has introduced the most complete emergence of perfect human in Sufism – in the most of his poems – Shams -e Tabrizi, so in this work, he has been praised Shams. This study is to expression and show the Rumi explores ideas about the that in fact, with his mystical view about emergence of the names and attributes of God with descriptive and analytical method in Divan-e-Shams, according to Supererogatory proximity hadiths and duties, the great epiphany of God, has been discussed at the ultimate unity.
_||_