تحلیل جاندار انگاری عشق در دیوان شمس
محورهای موضوعی : زبان و ادبیات فارسی
زینب حسینی
1
*
,
نازنین درویشی
2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
کلید واژه: عشق, مولوی, غزلیات شمس, جاندارانگاری,
چکیده مقاله :
یکی از محوریترین مفاهیم بیان شده در اشعار عرفانی فارسی، عشق است که در قرن هفتم به بنیادیترین اندیشۀ مولوی در غزلیات شمس تبدیل شد. عشق در غزلیات شمس دارای شخصیت انسانی با ویژگیهای رفتاری خاص است. چیستی صفات انسانیِ حمل شده بر عشق و نحوه و جایگاه بروز این ویژگیها در مسیر عرفان با توجه به تلقی مولوی از عشق حائز اهمیت است. در این پژوهش صفات و رفتارهای عشق به عنوان موجودی کنشگر از غزلیات شمس استخراج شد. کنشهای عشق در مسیر اعتلای عاشق در رسیدن به حق در پنج مرحلۀ اصلی، که خود شامل سی ویژگی عشقِ انساننماست، دستهبندی شد. نتایج نشان میدهد که عشق در تجلی صفات خویش بر عاشق از قهریترین بروز خود که خونخوار است به لطیفترین نمود خود که مادر است حرکت میکند. مولوی پررنگترین تصویر عشق را با ویژگیهای حوزۀ عیش و شادخوای و نیز معشوقی گره زده است و این مفاهیم بیشترین بسامد را دارند. سپس دشمن بودن عشق است که با تصاویر جنگجو، خونخوار، دزد و نظایر آن را نشان میدهد و سومین ویژگی مورد توجه مولوی راهنما بودن عشق است. شواهد نشان میدهد تصاویری که مولوی در قالب تشخیص از عشق ارائه میدهد، بر جنبۀ مهرآمیز عشق تأکید دارد که تا اندازهای با تصویر عشق به عنوان موجودی قهار که در نگاه اول از غزلیات شمس به دست میآید، مغایرت دارد.
Love is one of the most important concepts expressed in Divan-e Shams, where it has a human personality with specific behavioral characteristics. The human traits attributed to love, and the manner of occurrence of these features in the path of mysticism is important given Mowlavi's perception of love. In this research, the traits and behaviors of love as an acting being were extracted from Divan-e Shams, and the actions of love on the path of the lover's uprising in reaching God, were categorized in five main stages. Manifesting its traits to the lover, love moves from its most intense incarnation, which is “bloodthirsty”, to its most delicate expression which is “mother”. The most intense image of love shows characteristics related to ”pleasure” and “being loved” , and these concepts are most frequent. Then there’s “enmity” with images like “aggressive”, “bloodthirsty”, etc. The third feature is love’s being “guide”. These images, emphasizes on the affectionate aspects of love. That is in conflict with the image of love as a powerful being which is seen at the first look at Divan-e Shams.
Cuddon, J.A. (1370) A Dictionary Literary Terms. Tabriz: Chehr.
Gray, Martin. (1986 ) A Dictionary of Literary Terms. England: Longman.
The Encyclopedia of Poetry and Poetics. (1969) Edited by Alex Preminger and Others.USA: Princeton.
_||_