تحلیل چالش‌های اجرای فناوری‌های نوآورانه در کشورهای درحال‌توسعه جهت دستیابی به توسعه پایدار و اولویت‌بندی آن‌ها با مدل مارکوس
احسان شرافتی مقدم
1
(
دانشگاه علم و صنعت ایران
)
عاطفه فولادی
2
(
کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه کاشان، اصفهان.
)
یونس غلامی بیمرغ
3
(
عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان
)
کلید واژه: توسعه پایدار, کشورهای درحال‌توسعه, فناوری‌های نوآورانه, مدل مارکوس,
چکیده مقاله :
چکیده فناوری‌های نوظهور، همواره نویدبخش پیشبرد کشورهای درحال‌توسعه به سمت توسعه پایدار هستند. بااین‌حال، چالش‌های قابل‌توجهی مانع اجرای آن‌ها می‌شود. تحقیق پیش رو با تجزیه‌وتحلیل موانع اجرایی و به‌کارگیری مدل مارکوس برای اولویت‌بندی ۱۵ فناوری نوآورانه انتخاب شده بر اساس سهم آن‌ها در دستیابی به اهداف توسعه پایدار، این شکاف را پر می‌کند. ابتدا با برقراری نقش حیاتی فناوری‌های نوآورانه در دستیابی به پایداری شروع و سپس، ۱۵ فناوری با استفاده از مدل تصمیم‌گیری چند معیاره مارکوس که شامل سه معیار همسو با ۱۷ هدف توسعه پایدار معرفی شده توسط سازمان ملل متحد و چهار معیار منعکس‌کننده چالش‌های اجرایی خاص کشورهای درحال‌توسعه است، مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند. با توجه به بداعت موضوع، جمع‌آوری داده‌ها از رویکردی جامع شامل مرور ادبیات، گزارش‌های دولتی، نظرسنجی‌های کارشناسی، مطالعات موردی و پایگاه‌های داده نوآوری استفاده می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که کشاورزی هوشمند، فناوری نانو و انرژی‌های تجدیدپذیر بیشترین پتانسیل را برای پیشبرد کشورهای درحال‌توسعه به سمت پایداری دارند. درحالی‌که فناوری‌های دیگر مانند بلاک‌چین، تحلیل داده‌های بزرگ و اینترنت اشیا مزایایی را ارائه می‌دهند، اما ممکن است برای دستیابی به پتانسیل کامل آن‌ها در کشورهای درحال‌توسعه، نیاز به زیرساخت‌های قوی یا توسعه بیشتر باشد. علاوه بر این، فناوری‌هایی مانند چاپ سه‌بعدی، رباتیک و هوش مصنوعی، درعین‌حال که امیدوارکننده هستند، با موانعی مانند هزینه‌های بالا و ملاحظات اخلاقی روبرو هستند. این تحقیق، ارزش مدل مارکوس را در اولویت‌بندی فناوری‌های نوآورانه برای توسعه پایدار در کشورهای درحال‌توسعه برجسته می‌کند. بااین‌حال، به رسمیت شناختن چالش‌های خاص و ملاحظات برای هر فناوری باتوجه به بستر پیاده سازی آن همچنان امری حیاتی به نظر می‌رسد.
چکیده انگلیسی :
Abstract The transformative power of emerging technologies offers a compelling path for developing nations to achieve sustainable development. Yet, significant roadblocks impede their full implementation. This study bridges this critical gap by examining the hurdles hindering technology adoption and employing the MARCOS model to prioritize 15 innovative technologies based on their contribution to the UN's Sustainable Development Goals (SDGs). First the fundamental role of these technologies in driving progress towards sustainability is established. Next, a multi-criteria MARCOS model is utilized to evaluate the 15 technologies. This model incorporates three key criteria aligned with the 17 SDGs, along with four additional criteria reflecting the specific implementation challenges faced by developing countries. Data is meticulously gathered through diverse sources, including literature reviews, government reports, expert surveys, real-world case studies, and innovation databases. The findings reveal a promising trio at the forefront: precision agriculture, nanotechnology, and renewable energy hold the greatest potential to propel developing countries towards a sustainable future. While technologies like blockchain, big data analytics, and the Internet of Things (IoT) offer undeniable benefits, their full potential might be contingent on robust infrastructure or further adaptation for developing country contexts. Additionally, promising technologies like 3D printing, robotics, and artificial intelligence (AI) encounter challenges such as high costs and ethical considerations before widespread adoption. This research emphasizes the MARCOS model's effectiveness in prioritizing innovation for sustainable development. However, it is equally crucial to acknowledge the specific challenges and considerations associated with each technology for a successful and sustainable implementation strategy in every community.