طراحی الگوی کاهش آلودگی هوا به منظور افزایش امنیت کلانشهرها با رویکرد فناوری نانو (موردمطالعه: شهر تهران)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایامیر عباس مفرد 1 , فرهاد حمزه 2 , امید مرادی 3 , نادر بهاری 4
1 - دانشجوی دکتری جغرافیایی سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه جغرافیایی سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه شیمی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - استادیار گروه مدیریت ، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران.
کلید واژه: شهر تهران, امنیت, فناوری نانو, واژههای کلیدی: آلودگی هوا,
چکیده مقاله :
چکیده
مسائل ﻧﺎﺷﯽ از آﻟﻮدﮔﯽ محیطزیستی و مخاطرات امنیتی ناشی از آن به ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﯽ تبدیلشده اﺳﺖ که سلامت انسان را به خظر انداخته است که یکی از راه های فائق آمدن به این معظل بکارگیری فناوری نانو است. هدف این مقاله بررسی طراحی الگوی کاهش آلودگی هوا به منظور افزایش امنیت کلانشهرها با رویکرد فناوری نانو در شهر تهران است. این تحقیق توصیفی- پیمایشی و بر اساس هدف پژوهش کاربردی و مبتنی بر تحلیل کیفی و تحلیل مضنون(تم) می باشد. جامعهی آماری این پژوهش در بخش کیفی، 18 تن از خبرگان، اساتید دانشگاه و صاحبنظران فعال در حوزه های مدیریت شهری، جغرافیای سیاسی، فناوری نانو، محیط زیست که مصاحبه از آنها به صورت نیمه ساختار یافته انجام شده و تمام سوالات مرتبط با موضوع و در چارچوب پی بردن به سوال اصلی تحقیق میباشند. در بخش کمی، به علت نامحدود بودن آنها و به منظور تعیین تعداد مناسب افراد نمونه که معرف جامعه آماری باشد از فرمول کوکران و جدول مورگان استفاده گردید. بر اساس فرمول کوکران و جدول مورگان، 384 نفر به عنوان نمونه که از فعالان و کارشناسان در حوزه های مدیریت شهری، جغرافیای سیاسی، فناوری نانو، محیط زیست می باشند، انتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی، آلودگی هوا، فناوری نانو، امنیت در این تحقیق می باشند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار های SPSS25و SMARRTPLS2 استفاده شده است. با توجه به نتایج تحقیق، مدل کاهش آلودگی هوا بر اساس فناوری نانو در جهت افزایش امنیت را که توسط نمونه های آماری مستخرج شده از پرسشنامه، ارائه گردید. معیارهای بدست آمده از قبیل، آزمون روایی همگرا( AVE)، پایایی ترکیبی(CR)،ضریب تعیین(R2) و RMSEA نشان دادند که مدل نهایی مستخرج شده، از برازش مناسبی برخوردار است.
Abstract
The environmental pollutions and their security risks have become major threats to human health. Nanotechnology is one of the methods to overcome this problem. The purpose of this study is to investigate the design of a model for reducing air pollution in order to increase the security of metropolitan areas with a nanotechnology approach in Tehran. This research is descriptive-calibration and it is based on the purpose of applied research, qualitative analysis, and content analysis themes. In the qualitative section, the statistical population of this research consists of 18 experts, university professors and activists in the fields of urban management, political geography, nanotechnology, and environment. They were interviewed in a semi-structured manner and all questions were related to the subject in a framework to understand the main question of this research. In the quantitative section, due to their infinity, Cochran formula and Morgan table were used to determine the appropriate number of sample individuals representing the statistical population. according to the Cochran formula and Morgan Table, 384 activists and experts in the fields of urban management, political geography, nanotechnology, and environment were selected. The studied variables are air pollution, nanotechnology, and security. SPSS25 and SMARRTPLS2 software were used for data analysis. According to the research results, a model of reducing air pollution based on nanotechnology is presented in order to increase security extracted by statistical samples. The main criteria such as Average Variance Extracted (AVE), Compositive Reliability (CR), coefficient of determination (R2) and RMSEA showed that the extracted final model has a suitable fitness.
_||_