اثربخشی آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری بر کاهش و مهار پرخاشگری نوجوانان دختر موسسه ای شهرستان تبریز
محورهای موضوعی : زن و خانواده
کلید واژه: پرخاشگری, دختر, موسسه ای,
چکیده مقاله :
هدف این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری بر کاهش و مهار پرخاشگری نوجوانان دختر مؤسسه ایانجام گرفته است . روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با پیش ازمون و پس ازمون است. جامعه آماری 35 نفر از نوجوانان دختر موسسه ای شهرستان تبریز می باشد (93-1392) که به صورت تصادفی12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری قرار گرفتند. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون پرخاشگری به عمل آمد و بعد از تعدیل داده های پیش و پس آزمون با استفاده از آزمون تی تست مستقل مورد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ قرار گرفتند. یافته های تحقیق حاکی از تاثیر آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری بر کاهش و مهار پرخاشگری فیزیکی، کلامی و خشم نوجوانان بود. نتیجه اینکه آموزش می تواند بر تغییر مشکلات رفتاری از جمله پرخاشگری تأثیر داشته باشد.
The aim of the present study was to investigate the effects of aggression control group training on female adolescents in one of the educational institutions in Tabriz to reduce or control their aggressive behavior. The statistical population consisted of all female adolescents of the institution totaling 24 people, who were randomly divided into two groups (experimental and control) .Before the training course, a per-test was performed. The experimental group received eight sessions of instructions. After the completion of the course, a post-test was performed both for experimental and control groups. The results indicate that aggression management group training sessions can cause a significant effect on the reduction and control of the physical and verbal agression and anger of female adolescents. Therefore, aggression management group training can change behavior problems such as aggression.
- پورشهریاری،مه سیما(1388)، بررسی رابطه شرم با ابعاد خشم و مقایسه ان در دانشجویان دانشگاه های تهران. فصلنامه
- علمی-پژوهشی مطالعات روانشناختی دانشگاه الزهرا،دوره 5،شماره 3 ،46-27.
- ثنایی، باقر و همکاران (1378)، مقیاس های سنجش خانواده و ازدواج. چاپ اول، تهران، انتشارارت بعثت.
- حاجتی، فرشتهالسادات و همکاران (1387)، تاثیر آموزش برنامه ترکیبی درمان شناختی رفتاری با رویکرد مثبتگرایی
- برپیشگیری از خشونت نوجوانان، شهرتهران، فصلنامه مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا، دوره 4، شماره3، 56 - 35.
- خزائی، حبیب اله و همکاران (1390)، مقایسه اثربخشی دو روش رفتار درمانی " تقویت و پاداش" و روش شناخت
- درمانی "الیس" بر میزان پرخاشگری کودکان بی‌سرپرست، فصلنامه بهبود، سال 15، شماره 6، 414 – 408.
- درتاج، فریبرز (1388)، بررسی تاثیر اموزش مدیریت خشم بر پرخاشگری وساز گاری اجتماعی دانش اموزان پسر.
- فصلنامه روان شناسی کاربردی، سال 3، شماره4، 62-72.
- دلاور، علی (1387)، احتمالات و آمار کاربردی در روانشناسی و علوم تربیتی، چاپ سوم، تهران، انتشارات رشد.
- رافضی، زهره (1383)، نقش آموزش کنترل خشم به نوجوانان دختر 15 تا 18 ساله در کاهش پرخاشگری، پایاننامه
- کارشناسی ارشد روانشناسی چاپ نشده، دانشگام علوم بهزیستی و توانبخشی، ص2.
- شکیبایی، فرشته و همکاران (1383)، گروه درمانی مدیریت خشم با رویکرد شناختی- رفتاری در نوجوانان مؤسسه ای، تازه های علوم شناختی، شماره 21 و 22، 59 تا 66.
- ملکی، صدیقه و همکاران (1390)، بررسی تاثیر آموزش گروهی مهارت کنترل خشم بر پرخاشگری دانش آموزان پسر15-12سال. نشریه پرستاری ایران، شماره 69، 35-26.
- محمدی، نوراله (1385)، بررسی مقدماتی شاخص های روان سنجی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، مجله علوم اجتماعی و علوم انسانی دانشگاه شیراز، دوره 25، شماره 4، 135 – 161.
- نوید، مهنار (1387)، بررسی تاثیر آموزش مهارتهای حل مساله به شیوه گروهی بر پرخاشگری و سرسختی فرزندان دختر 12-18 ساله ساکن در مراکز شبانهروزی بهزیستی شهرستان، تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده، دانشگاه شهید بهشتی،10 و 39.
- نویدی، احد (1387)، تاثیر آموزش گروهی مدیریت خشم بر مهارتهای سازگاری پسران دوره منوسطه شهر تهران، مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال 4، شماره 1، 403 - 394.
- دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی، 1390.
- Akdaş Mitrani. (2010), Outcome of anger management training program in a sample of undergraduate students. Procedia - Social and Behavioral Sciences. Volume 5, 2010, Pages 339–344
- Fields, S & McNamara, J. R,(2003), The prevention of child and adolescent violence: A review, Jourrnal of aggression and violent behavior,8,9-66
- Kendall, P.C (2000), Child-and-adolescent-therapy: cognitive-behavioral procedures (2nded).NEW YORK: Guilford.
- Mohammadiarya, A. (2012), the Effect of Training Self-Awareness and Anger Management on Aggression Level in Iranian Middle School Students. Procedia – Social and Behavioral Sciences, Volume 46, Pages 987-991.
- Nicolet, A.(2004), The second step violence prevention program:Effectiveness of a brief social skills curriculum with elementary-age children.
- Sukhodolsky, D. Kassinove, H. Gorman, B. (2004), Cognitive-behavioral therapy for anger in children and adolescents: a meta-analys. Aggression and Violent Behavior. Volume 9, Issue3, Pages 247–269.
- Valizadeh, S. (2010), the effectiveness of anger management skills training on reduction of aggression in adolescents. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 5, Pages 1195-1199.