بررسی شیوع آلودگی به انگل سینگاموس تراکه آ در ماکیان بومی شهرستان بابل

محورهای موضوعی : بیماریهای دامهای بزرگ

جعفر حسین زاده ¹ , محمدرضا یوسفی یوسفی ² , عبدالهانی شجاعی ³

1 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
2 - استاد گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
3 - دامپزشک

تاریخ دریافت : 1396/08/17 تاریخ پذیرش : 1396/10/07 تاریخ انتشار : 1396/10/01

کلید واژه: ماکیان, سینگاموس ترآکه آ, شهرستان بابل,

چکیده مقاله :

سینگاموس تراکه آ نماتود دستگاه تنفس پرندگان است که در پرندگان اهلی و وحشی دیده می شود.هدف از این بررسی، تعیین شیوع آلودگی به این انگل در ماکیان بومی شهرستان بابل است.این مطالعه بر روی 150 قطعه ماکیان بومی از مناطق مختلف شهرستان بابل در سال 1393 انجام گرفت و پس از کالبد گشایی ماکیان، نای انها از لحاظ حضور انگل سینگاموس تراکه آ مورد بررسی قرار گرفت.از این تعداد 65 قطعه دارای آلودگی(43.3%)که به ترتیب نوع پرنده مرغ (61.5%)، خروس(21.5%)، بوقلمون (12.4%)، غاز (4.6%)بودند.میزان آلودگی بیشتر در فصل گرم دیده شده است.در این بررسی مشخص شد آلودگی به انگل سینگاموس ترآکه آ در بین ماکیان بومی شهرستان بابل بسیار شایع است. لذا لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گرفته و راهکارهای مناسبی در رابطه با پیشگیری و کنترل این بیماری ارائه گردد. پیشنهاد می گردد آموزش های لازم به روستاییان و دامپزشکان در خصوص انجام درمان های دوره ای ضد انگلی ارائه شود.

چکیده انگلیسی:

The Singamus trachea is a breathing apparatus for birds that can be seen in domestic and wild birds .The aim of this study was to determine the prevalence of this parasite in native poultry of Babol. This study was conducted on 150 native poultry from different parts of Babol city in 1393 and after anatomy of poultry; their trachea was examined in terms of the presence of parasitic Singamus trachea. Of these, 65 were infected (43.3%), respectively, of poultry (61.5%), cock (21.5%), turkey (12.4%) and geese (4.6%). The highest contamination was observed in the warm season. In this study, it was found that the contamination of the Singamus trachea parasite is very common among poultry inhabitants of Babol. Therefore, more studies are needed in this field and appropriate strategies for preventing and controlling this disease are presented. It is suggested that educational programs about periodical anti-parasitic treatments are necessary for veterinarians and rural people.