با توجه به اینکه پرورش شتر در نواحی وسیعی از ایران رایج می باشد و حیوان فوق در انتقال برخی از بیماری های مشترک به سایر نشخوارکنندگان و همچنین انسان دارای اهمیت می باشد، ضرورت مطالعه حاضر احساس می گردید. در این بررسی، علاوه بر آلودگی به انگل های خونی در شترهای شهرستان زا چکیده کامل
با توجه به اینکه پرورش شتر در نواحی وسیعی از ایران رایج می باشد و حیوان فوق در انتقال برخی از بیماری های مشترک به سایر نشخوارکنندگان و همچنین انسان دارای اهمیت می باشد، ضرورت مطالعه حاضر احساس می گردید. در این بررسی، علاوه بر آلودگی به انگل های خونی در شترهای شهرستان زابل، ارتباط میان آلودگی و عواملی نظیر سن، جنسیت و محل نگه داری شترهای مورد مطالعه از نظر جغرافیایی نیز مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور 113 نمونه خونی از نقاط مختلف شهرستان زابل تهیه و جهت بررسی به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی منتقل گردید. نتایج نشان داد که 09/30% از شترهای مورد مطالعه، مبتلا به انگل های خونی می باشند که در این بین آلودگی به تریپانوزوما اوانسی با 47/19% بیشترین میزان بود و پس از آن به ترتیب، آلودگی به گونه های تیلریادر20/6%، آلودگی به انواع گونه های بابزیا در 54/3% و ابتلا به میکروفیلر خونی در 88/0% موارد مشاهده گردید. در بررسی آماری انجام شده ارتباط معنی داری بین آلودگی و متغیرهای سنو جنسیت مشاهده نشد. بنابراین با توجه به حضور انگل های خونی در شترهای منطقه و همچنین اهمیت بندپایان در انتقال آنها، می توان جهت کنترل آلودگی های فوق علاوه بر درمان دام های مشکوک به آلودگی، به مبارزه با این بندپایان نیز اقدام نمود.
پرونده مقاله