تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) بر کسر کوتاه¬شدگی بطن چپ قلب موش¬های صحرايي
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیرامین بهرام نژاد هریس 1 , غلامرضا اسدنسب 2 *
1 - دانش‌آموخته دکترای حرفه‌ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - دانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
کلید واژه: اکوکاردیوگرافی, بادرنجبویه, عصاره هیدروالکلی, کسر کوتاه¬شدگی بطن چپ قلب, موش صحرایی.,
چکیده مقاله :
بادرنجبویه (Melissa officinalis) یکی از گیاهان دارویی است. در مطالعه حاضر اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر روی کسر کوتاه شدگی بطن چپ در مدل حیوانی موش صحرايی تعیین شد. بدین منظور، اکوکاردیوگرافی استاندارد در مورد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد و کسر کوتاه شدگی بطن چپ قلب آنها تعیین گردید. در ادامه حیوانات به‌صورت تصادفي در 4 گروه تقسیم‌بندی شدند. گروه اول شاهد و در گروه‌های دوم تا چهارم تیمار، عصاره بادرنجبویه، روزانه به مدت 21 روز به ترتیب با دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن موشها، به‌صورت تزريق داخل صفاقي تجویز شد. سپس در روزهای 7، 14 و 21 بعد از تجویز عصاره، همه موشهای 3 گروه تیمارشده، تحت اکوکاردیوگرافی مجدد قرارگرفته و کسر کوتاه شدگی بطن چپ محاسبه شد. یافتهها نشان داد که میانگین کسر کوتاه شدگی بطن چپ قلب موشهای گروه چهارم در روز 21 با 8/1±74/34 درصد، بالاترین افزایش را داشته و از این نظر با سایر گروه‌های تحت مطالعه اختلاف معنی‌دار مشاهده شد (05/0>p)، اما در داخل خود گروه چهارم میانگین‌های کسر کوتاه شدگی بطن چپ، در روز هفتم با روز چهاردهم تغییرات فاحشی نشان نداد (05/0<p). مطالعه حاضر اثر افزایشی کسر کوتاه شدگی بطن چپ قلب موش صحرایی را به دنبال تجویز عصاره بادرنجبویه در دوزها و زمانهای مختلف، نشان داد. البته افزایش مذکور تنها در بالاترین دوز و با گذشت زمان بیشتر پس از تجویز محسوستر بود که این مسئله می‌تواند ناشی از اثر این دوز خاص در شرایط تحت مطالعه باشد.
Melissa officinalis is a medicinal plant. In this study, the effect of hydro-alcoholic extract of Melissa officinalis on left ventricular fractional shortening was determined in the rat model. To conduct this study, standard echocardiography was performed in all 40 male Wistar rats, and fractional shortening was determined. The animals were randomly divided into four groups. The first group was the control group, and the second to fourth groups were administered the intra-peritoneal injection of Melissa officinalis extract daily for 21 days with doses of 100, 200, and 400 mg/kg respectively. The animals underwent echocardiography on days 7, 14, and 21 after administration, and the fractional shortening was calculated. The fractional shortening in the fourth group showed the greatest increase, with an average of 34.74±1.8%, and a significant difference compared to the other groups on the final day (p<0.05). However, within the fourth group, the means of the fractional shortening data on the seventh and fourteenth day did not show significant changes (p<0.05). This study shows the increase of fractional shortening following the administration of the extract in different doses and with the passage of time. However, this increase can only be seen at the highest dose and even after the longest time of administration, which may be caused by the effect of this particular dose under study conditions.