هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مهارتهای ارتباطی با رویکرد اسلامی بر رضایتمندی زناشویی بود. طرح پژوهش از نوع نیمهتجربی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ آماری تحقیق زوجهای شهر اصفهان در سال 1389 و نمونۀ تحقیق 30 زوج بود که به روش داوطلبانه انتخا چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مهارتهای ارتباطی با رویکرد اسلامی بر رضایتمندی زناشویی بود. طرح پژوهش از نوع نیمهتجربی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ آماری تحقیق زوجهای شهر اصفهان در سال 1389 و نمونۀ تحقیق 30 زوج بود که به روش داوطلبانه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامۀ رضایت زناشویی اینریچ (1989) بود. مداخلۀ آزمایشی (مهارت ارتباطی با رویکرد اسلامی) بر روی گروه آزمایش به مدت 6 جلسۀ 90 دقیقهای و یکبار در هفته اجرا گردید. پس از اتمام برنامۀ آموزشی از هر دو گروه پسآزمون و آزمون پیگیری (یکماه پس از اجرای پسآزمون) به عمل آمد. بهمنظور تجزیه و انجام دادهها از تحلیل واریانس چندمتغیری و کواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی با رویکرد اسلامی بر بهبود رضایتمندی زناشویی زوجها در پسآزمون و پیگیری مؤثر بوده است (01/0 P < ).
پرونده مقاله