طراحی مدل پیشایندهای مؤثر بر مدیریت سرمایۀ انسانی در ارتقای نظام اداری (مورد مطالعه: دانشگاه‌های استان سیستان و بلوچستان)
محورهای موضوعی : مدیریت(منابع انسانی)محبوبه راحت دهمرده 1 , ناهید امر اللهی 2 , علیرضا حاجی حسینی 3
1 - دانشجوی دکتری گروه مدیریت دولتی، واحد زاهدان ،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان،ایران
3 - استادیارگروه ریاضی، واحد زاهدان ،دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان،ایران
کلید واژه: نظام اداری, مدیریت سرمایۀ انسانی, منابع انسانی, سازمان,
چکیده مقاله :
این مطالعه با هدف طراحی مدل پیشایندهای مؤثر بر مدیریت سرمایۀ انسانی به منظور ارتقای نظام اداری در دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان انجام گرفته است؛ روش پژوهش به صورت آمیخته اکتشافی است که در بخش کیفی از روش داده‌بنیاد و در بخش کمی به‌صورت توصیفی پیمایشی مبتنی بر روش مدل‌سازی معادلات ساختاری می‌باشد. جامعه آماری تحقیق، شامل مدیران، معاونان،کارکنان و استادان آشنا به موضوع در دانشگاه‌های استان سیستان و بلوچستان می‌باشد که در بخش کیفی، 14 نفر به‌صورت هدفمند و در بخش کمی، تعداد 384 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق‌ساخته براساس نتایج بخش کیفی تحقیق بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی براساس روش داده بنیاد و در قالب کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی بود و در بخش کمی از مدل‌سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS-4 استفاده شد. براساس یافته‌های تحقیق در بخش کیفی در مجموع تعداد 81 کد باز، 17 کد محوری در قالب 6 کد انتخابی شرایط علّی، شرایط مداخله‌گر، شرایط زمینه‌ای، پدیده محوری (مدیریت سرمایۀ انسانی در نظام اداری)، راهبردها و پیامدها شناسایی شدند و در بخش کمی نیز اثر پیشایندها بر مدیریت سرمایۀ انسانی در نظام اداری مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از تأثیر مثبت شرایط علّی، زمینه‌ای و مداخله‌گر به ترتیب با ضرایب مسیر 426/0، 308/0 و 343/0 بر مدیریت سرمایۀ انسانی در ارتقای نظام اداری بود. همچنین تأثیر مثبت مدیریت سرمایۀ انسانی در نظام اداری بر راهبردها با ضریب 310/0 و تأثیر مثبت راهبردها بر پیامدهای مدیریت سرمایۀ انسانی در نظام اداری با ضریب 612/0 مورد تأیید قرار گرفت.
This study has been conducted with the aim of designing a model of antecedents affecting human capital management in order to improve the administrative system in the universities of Sistan and Baluchistan province. The research design is a mixed methods exploratory one, which, in the qualitative part, employs data base method and in the quantitative part a descriptive survey based on the structural equation modeling method. The statistical population of the research includes managers, assistants, employees and professors of the related fields in the universities of Sistan and Baluchistan province. In the qualitative part, 14 people were purposefully selected and in the quantitative part, 384 people were selected as samples. The data collection instument in the qualitative part was a semi-structured interview and in the quantitative part, a researcher-made questionnaire based on the results of the qualitative part of the research. The data analysis in the qualitative part was based on the foundation data method and in the form of open coding, axial coding and selective coding, and in the quantitative part structural equation modeling was employed using the partial least squares method and SmartPLS-4 software. Based on the findings of the research in the qualitative part, a total of 81 open codes, 17 central codes in the form of 6 selective codes of causal conditions, intervening conditions, background conditions, central phenomenon (human capital management in the administrative system), strategies and consequences were identified. In the quantitative part, the effect of antecedents on human capital management in the administrative system was investigated, and the results indicated the positive effect of causal, background and intervening conditions with path coefficients of 0.426, 0.308 and 0.343 respectively on human capital management in the improvement of the administrative system. Additionally, the positive effect of human capital management in the administrative system on strategies was confirmed with a coefficient of 0.310 and the positive effect of strategies on the consequences of human capital management in the administrative system was confirmed with a coefficient of 0.612.
Aboalmaal F. S., Daneshfard K., & Pourezzat A. A., (2020), Designing a Pattern of Administrative Reform with Digital Governance Approach, Public Organizations Management, 8(4), 11-32. [In Persian] doi:10.30473/IPOM.2020.50344.3932
Boxall, P., & Purcell, J. (2015). Strategic human resource management: where have we come from and where should we be going. International journal of management reviews, 2(2), 183-203.
Bozbura, F.T., Beskese, A. and Kahraman, C. (2007). “Prioritization of human capital measurement indicators using fuzzy AHP”. Expert Systems with Applications, 32 (4), 1100-1112. doi:10.1016/j.eswa.2006.02.006
Campbell, B. A., Ganco, M., Franco, A. M., & Agarwal, R. (2012). Who leaves, where to, and why worry? Employee mobility, entrepreneurship and effects on source firm performance. Strategic Management Journal, 33(1), 65-87. doi:10.1002/smj.943
Danshina, Y. & Britchenko, I. (2017) Net structure of subject-to-subject relations in the management of the system of administrative services provision. Baltic Journal of Economic Studies, 3 (5): 108-115. doi:10.30525/2256-0742/2017-3-5-108-115
Hajilo V, Memarzadeh Tehran G., & Moghim Z., (2020), Human Capital Development Model in Ministry of Petroleum of Iran. Strategic studies in the oil and energy industry, Strategy, 11 (43) :3-24. [In Persian]. http://iieshrm.ir/article-1-877-fa.html
Herbes C., Rillng B. & Holstenkamp (2021), Ready for new business models. Human and social capital in the management of renewable energy cooperatives in Germany, Energy Policy, 156 (1) 112417.
Hosseini Kol Afshani, S. A., Sharifzadeh F., SalehiSedkiani, J., & Wakilpour M., (2018), Designing the transformation model of Iran's administrative system from the perspective of cultural policies, Strategy, 28(91), 141-166. [In Persian]. dor:20.1001.1.10283102.1398.28.2.6.9
Jreisat, J. (2016). Comparative public administration and Africa. International Review of Administrative Sciences, 76(4), 612-631. doi:10.1177/0020852310381205
Kazemian Shiran G., Ziaee M., Yavariigohar F. & Babaei Y., (2022), Tourism complementarity development: a new approach to regional development, Geography and Planning, 26(79), 307-335. [In Persian]. doi:10.22034/gp.2021.45143.2808
Lepir, L., Šćepović, D., & Radonjić, A. R. (2017). Challenges of human resource management in the institutions for care of elderly people. IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, 200(1), 12-30. doi:10.1088/1757-899X/200/1/012030
Maditinos, D., Sevic, Z., & Tsairidis, C. (2010). Intellectual capital and business performance: an empirical study for the Greek listed companies. European Research Studies, 13(3), 145-167.
https://www.um.edu.mt/library/oar//handle/123456789/32308
Mehdibeigi N, Kamalian A R, Yaghoubi N M, Pourezzat A A, Ronaghi M H. (2020), Developing Administrative System Reform Capability Considering Smart Organization based on Grounded Theory Approach, Organizational resource management research, 9 (3), 111-132. [In Persian]. dor:20.1001.1.22286977.1398.9.3.6.9.
Mehri D., Zamani R., Vosooghi A., Namdar H., (2020), Designing a Model for Identifying the Indicators of Human Capital at a Military University through ISMANP Mixed Approach, Scientific Journal of Research in Human Resources Management, 12(1), 39-71. [In Persian]. dor:20.1001.1.82548002.1399.12.1.2.9
Mirmohammadi, S. M. & Izadkhah M. M., (2012), Application of Balanced Scorecard (BSC) model in evaluating the implementation of general policies of the administrative system, Public Management Perspective, 3(11): 15-31. [In Persian]. https://jpap.sbu.ac.ir/article_94730.html
Mohammadi H., Alvani S. M., Memarzadehtehran G., & Hamidi N., (2017), Designing and Developing Iran Administrative system Effectiveness Model, Journal Of Public Administration, 8(40), 591-616. [In Persian]. doi:10.22059/JIPA.2017.62178
Olson, E. M., Slater, S. F., Hult, G. T. M., & Olson, K. M. (2018). The application of human resource management policies within the marketing organization: The impact on business and marketing strategy implementation. Industrial Marketing Management, 69, 62-73. doi:10.1016/j.indmarman.2018.01.029
Popkova E., (2021), the social management of human capital: basic principles and methodological approaches, International Journal of Sociology and Social Policy, 41(1/2), 24-36. DOI 10.1108/IJSSP-03-2020-0062 doi:10.1108/IJSSP-03-2020-0062
Prajogo, D. I., & Oke, A. (2016). Human capital, service innovation advantage, and business performance: The moderating roles of dynamic and competitive environments. International Journal of Operations & Production Management, 36(9), 974-994. doi:10.1108/IJOPM-11-2014-0537
Razavi S. M. J., Talebpour M., Azaimzadeh S. M., & Kazemi R. M., (2020), Identifying and Prioritizing Factors Involved in Human Capital Development in Iran's Sports Production Firms using Multi-Criteria Analysis and Copland's Approach, Human resource Management in Sports, 8(1), 1-17. [In Persian] dor:20.1001.1.23831499.1399.8.1.1.1
Safian M., Farahi A., Mirzayi H., & Moosavi S., (2018), A Model for Human Capital Policymaking, Human Resource Management Research, 11(1), 29-64. [In Persian]. dor: 20.1001.1.82548002.1398.11.1.2.2
Sahami E., Safari A., Ansari R., & Shaemi Barzoki A., (2020), Designing a Model of Open Innovation based on Human Capital in the steel industry (The Case of Mobarakeh Steel Company), Journal of Entrepreneurship Development, 13(2), 255-272. [In Persian]. dor:20.1001.1.20082266. 1399.13.2.6.8